Tíminn - 14.04.1966, Page 11

FIMMTUDAGUR 14. aprfl 1966
TÍMINN

VERÐIR LAGANNA
þega sem þá gengu í land af farþegaskipinu Victoria, sem
komið var til'Bombay frá Genúa, voru tveir menn sem áttu
eftir að valda bönkum í Indlandi og Pakistan og leyni-
lögreglunni verulegum áhyggjum. Þeir voru Chan Blumen-
Derg, öðru nafni Cesale, Cronfforth og Roth, og Victor Intaler.
Sá síðarnefndi tók sér gistingu í hótelinu Taj Mahal og
kom næsta dag í Mercantile Bank of India með kreditbréf
að upphæð 81.000 dollara, sem látið var heita að útibú Bank
of Montreal í New York hefði gefið út á hans nafn. Intaler
kvaðst staddur á Indlandi í vörukaupaerindum, en lét þess
ekki getið með hvaða vörutegund hann verzlaði. Hann lét
á sér skilja að hann þyrfti til Kashmír. Hann bar svip
sællegs, efnaðs útlendings, virtist dálítið sérvitur en stunda
arðvænlega verzlun. Kreditbréfinu sem Intaler hafði undir
höndum hafði verið framvísað í öðrum bönkum, og hann
bað um og fékk 80.000 rúpíur. Degi seinna kom hann og
tók út 100.000 rúpíur og síðan aðrar 100.000, svo alls náði
hann í 280.000 rúpíur á þrem dögum.
En þegar hér var komið gerði Intaler skyssu, máske vegna
þess að velgengnin hefur verið farin að stíga honum til
höfuðs. Hann kvaðst eiga von á öðru 100.000 dollara kredit-
bréfi frá New York og gat þess að hann væri kominn til
að kaupa baðmull. Bankastarfsmanninum sem heyrði þessi
orð varð við eins og sprengd hefði verið púðurkerling við
eyrað á honum. Honum var vel kunnugt um að öll meiri-
háttar baðmullarviðskipti fóru fram með milligöngu banka,
og óeðlilegt var að svona fjáður maður skyldi ekki gera
neitt til að opna bankareikning. Intaler hafði ekki gert
sér ljóst að Bombay er miðstöð baðmullarverzlunarinnar á
Indlandi, svo allir sem þar fást við peningamál eru henni
nákunnugir.
Bankinn hóf eftirgrennslanir, og 16. júlí barst svar við
fyrirspum hans til Montreal, á þá leið að kreditbréfið væri
falsað. Lögreglunni var tafarlaust tilkynnt um málið. Leyni-
lögreglumenn héldu rakleitt til Taj Mahal hótelsjng, en
Intaler var þá farinn þaðan fyrir einum sólarhring, óvíst
hvert. Lýsing á honum var samin og send út. Tvennt
auðkenndi hann einkum, hann talaði með sterkum bandarisk-
TOM TULLETT
um hreim og gekk með stóran demantshring á litla fingri
vinstri handar.
Þrátt fyrir fyrirspumir í allar áttir virtist enginn hafa
orðið hans var, en lögreglan vissi að honum hafði verið
greitt féð í 1000 rúpía seðlum og bankinn hafði númera-
röðina á þeim. Númerin vom tilkynnt bönkum í Kalkútta,
Madras, Karachi og Colombo og lýsing á manninum látin
fyigja.
Seðlanúmerin gáfu fyrstu vísbendinguna. P og O Banking
Corporation í Bombay tilkynnti að þrem seðlanna sem leit-
að var hefði verið skipt þar í sterlingspund 12. júií, og
sá sem það gerði kvaðst heita Blumenberg. Næsta dag hafði
sami maður komið í minjagripaverzlun og tl vixlara, skipt
ellefu seðlum í dollara og auk þess keypt lítið fílslíkan
úr fílabeini.
Fyrirspurnir í gistihúsum færðu meiri vitneskju um Blum-
enberg. Hann hafði gist í Grand Hotel en farið þaðan 14.
júlí, um svipað leyti og Intaler yfirgaf Taj Mahal. Auðvelt
var að ganga úr skugga um að Blumenberg hafði komið
með Victoria og sýnt þýzkt vegabréf, en nafn Intalers var
hvergi að finna á farþegaskránni. Alþjóðalögreglan komst
hins vegar að raun um það í Genúa, að næsti farseðill í
númeraröðinni á eftir þeim sem Blumenberg keypti var seld-
ur Tom nokkrum Ept, og lítill vafi gat leikið á að þar var
kominn maðurinn sem lögreglan kannaðist við undir nafn-
inu Intaler. Vandinn var að hafa upp á honum og félaga
hans.
Meðan indverska lögreglan leitaði þeirra, færðist vett-
vangur atburðanna til Karachi, höfuðborgar Pakistans. Mað-
ur að nafni David Wemborg gekk 18. júlí fyrir bankastjóra
Lloyds Bank, framvísaði kreditbréfi stíluðu á nafn sitt frá
Banque Commerciale de Beme með ábyrgð National City
Bank of New York, að upphæð 50.500 dollarar. Wemborg fékk
greiddar 20.000 rúpíur. Hann kvaðst búa á Bristol Hotel.
Eins og fyrri daginn kom hann í sama banka að morgni
og bað um 120.000 rúpíur í viðbót. En þá hafði bankastjór-
anum þorizt aðvönm frá Mercantile Bank of India { Bombay
ásamt lýsingu á Victor Iiitaler. Lögreglunni var lgerf%ið-
vart, og þegar Wemborg kom beið hún ekki boðanna. Á litla
ifngri vinstri handar glitraði á demantshring. Hann var hand
UNG STÚLKA ÍRIGNINGU
GEORGES SIMENON
31
— í fyrsta lagi er ósennilegt
að hún hafi sezt við barinn.
Af því að hún sá það var ekki
pláss fyrir hana og allir horfðu
á hana og kjólinn hennar.
— En jafnvel þótt hún hafi
tekið sér sæti, þá hefði hún ekki
beðið um martini. Þú gerðir
glappaskot, þegar þú gerðir ráð
fyrir að hún mundi biðja um sama
drykk og allar aðrar konur, sem
koma inn á barinn. Þess vegna
svaraðir þú, þegar óg spurði þi'g,
hvað hún hefði drukkið:
— Einn martini.
— Hún drakk ekkert, viður-
kenndi Albert.
— Hún fór ekki heldur niður í
kjallara til að lesa bréfið. í bör-
um eins og þínum, þar sem altaf
kemur sama fólkið er sjaldnast
vísbending um hvert stiginn ligg-
ur. Og þótt svo hafi verið, þá
efast ég um að hún hafi búið yfir
nægu hugrekki til að troðast milli
hálfdrukkinna gesta alla þessa
leið.
— Þar að auki, hélt Maigret
áfram, sögðu blöðin ekki frá úr-,
slitum líkkrufningarinnar i smá-
atriðum. Það var sagt að áfengi
hefði fundizt í maga hinnar látnu
en ekki hvaða tegund var um að
ræða. Það var romm. En mart- i
ini er sett saman úr gini og
vermouth.
Maigret var langt frá því að
vera sigri hrósandi, kannski vegna
þess, að hann hugsaði um Louise
Laboine allan tímann. Það var
eins og hann væri að tala við
sjálfan sig.
— Er það rétt að þú afhentir
henni bréfið?
— Ég afhenti henni bréf.
— Þú átt við umslag?
— Já.
— Með óskrifuðu blaði í?
— Já.
— Hvenær opnaðir þú rétta
bréfið?
— Þegar ég var viss um að
Jimmy væri farinn til Bandaríkj-
anna.
— Léztu einhvern fylgjast með
honum til flugvallarins?
— Já.
— Þó vissirðu ekki enn um
nvað var að ræða.
— Náungi, sem nýsloppinn er
úr fangelsi fer ekki að gamni sínu
alla leið yfir Atlantshafið til að
koma skilaboðum til ungrar sbilku
þar hlýtur að vera eitthvað bak
við.
— Hefurðu bréfið enn?
— Nei, ég brenndi því.
Maigret trúði honum, þvi að
hann var viss um Albert mundi
ekki ómaka sig að ljúga úr því
sem komið var.
— Hvað stóð í bréfinu?
— Eitthvað á þessa leið: „Kann
ski hef ég ekki látið mér mjög
annt um þig til þessa, en það
var okkur báðum fyrir beztu.
Dæmdu mig ekki of hart, hvað
sem kann að vera sagt um mig.
Hver og einn fer sína leið. Og
svo er of seint að snúa við, þegar
menn sjá að sér.
Þú getur treyst þeim sem af-
hendir þér þetta bréf. Láttu þér
ekki bregða við það, því eitt sinn
skal hver deyja.
Það gleður mig, að þú þarft
ekki að hafa fjárhagsáhyggjur, það
sem eftir er ævinnar. Eins fljótt
og þú getur, skaltu útvega þér
vegabréf til Bandaríkjanna. Brok-
lyn er hverfi í New York, eins
og þú hefur sjálfsagt lært i landa
fræðinni þinni. Þar muntu finna
pólskan klæðskera, sem er með
sendingu til þín, hér er nafn
hans og heimilisfang . .
Albert þagnaði. Maigret gaf hon
um bendingu að halda áfram:
— Ég man ekki heimilisfangið
— Engin undanbrögð.
— Jæja þá . . . — hann heitir
,ukasek Leitaðu hann uppi Sýndu
honum vegabréf þitt og þá afhend
ir hann þér feiknalega fjárfúlgu
í seðlum ...
— Var þetta allt?
— Svo var einhver tilfinninga-
semi, sem ég lagði ekki á minnið.
— En heimilisfangið hefurðu
lagt á minnið?
— Það var 37 gata, nr. 1214.
— Hver var með þér í fram-
kvæmd glæpsins?
Albert varð þögull á ný. En
Maigret horfði stöðugt á hann og
loks gafst hann upp.
— Ég sýndi bréfið félaga mín-
um.
— Hverjum?
— Bianchi.
— Býr hann enn með löngu
Jónu?
Það var maður sem var grun-
aður um að vera foringi korsík-
anska bófafélagsins. Maigret hafði
handtekið hann ekki sjaldnar en
tíu sinnum en aðeins einu sinni
hafði tekizt að koma yfir hann
lögum. En það var þó fimm ára
fangelsi.
Maigret reis á fætur og opnaði
dyrnar og kallaði á Torrence.
— Taktu nokkra menn með þér
og athugaðu hvort Langa Jóna býr
enn í Rue Lepic. Kannski er
Bianchi hjá henni. Ef hann er þar
ekki, skaltu hafa uppi á honum.
Vertu varkár, því hann verst með
kjafti og felóm.
Albert hlustaði án þess að sýna
nokkur svipbrigði.
— Jæja, haltu áfram.
— Hvað viljið þér vita meira?
— Bianchi gat ekki sent hvern
sem var til Bandaríkjanna til að
hafa peningana úr úr Lukasek.
Hann gat sagt ser, að klæðskerinn
hefði strangar skipanir um að af-
henda oeningana engum öðrum
en Laboine gegn vegabréfi henn
ar.
Það lá í augum uppi og Maigret
beið ekki eftir svari.
11
— Þið biðuð sem sagt þangað
til hún kom inn á Pickwick?
— Það var ekki ætlunin að
myrða hana.
Sér til stórrar undrunar heyrði
Albert Maigret svara:
Nei, auðvitað ekki.
— Þeir voru sérfræðingar og
tóku ekki óþarfa áhættu á sig.
Þeim var nóg að klófesta nafn-
skírteini Louise Laboine. Þegar
þeir höfðu það í höndunum var
þeim í lófa lagið að hafa upp á
einhverri stúlku, sem gæti komiö
fram sem Louise Laboine.
— Var Bianchi á barnum hjá
þér?
— Já.
— Gekk hún út eftir hún fékk
umslagið?
— Já.
— Hafði foringi þinn bíl fyrir
utan?
— Já Glámur sat við stýrið. Úr
því ég er búinn að segja þér allt
þetta get ég fullt eins vel leyst
frá skjóðunni.
— Fórst þú á eftir þeimr
— Ég var ekki með. Ég veit
bara, hvað þeir sögðu mér eftir á.
Glámur er horfinn úr landi hann
ÚTVARPIÐ
Fimmtudagur 14. april.
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádeg
isútvarp.
13.00 Á
frívaktinni.
Eydís Eyþórsdóttir stiórnar óska
tagaþættl fyrlr sjómenn 14.40
Við. sem heima sitjum. Margrét
Bjarnason talar um Clöru Jcnu
mann. 15.00 Miðdegisútvarp. 16,
30 Síðdegisútvarp 17.40 Þing-
fréttir 18.00 Segðu mér ^ögu.
18.30 Tónleikar 19.20 Veðurfregn
ir. 19.30 Fréttir 20.00 aglegt mai.
Ámi Böðvarsson talar 20.05 Gest.
ur i útvarpssal: Fredell Lack
fiðluleikari frá Bandaríkiunum
og Árni Kristjánsson pianóleikari
flytja Fiðlusónötu nr 2 i A-dúr
op. 100 eftir Brahms 20.25 Sælir
eru hógværir“ Grétar Felis nt-
höfundur fl.vtur erindi 20.50 Al-
þýðukórinn syngur Sönestióri
dr. Hallgrimur Helgason 21.10
Bókaspjall Njörður P Njarðvik
cand. mág fjallar um „ægradvöJ“
Benedikts Gröndals með tvetmur
öðrum bókmenntamönum. r'1.45
„Till Eulensniecer — Ugluspeg
ill — tónaljóð op 28 eftir Richard
Strauss. 22.00 Fréttir og veður
fregnir 22.15 „Heljarslóðaror-
usta" eftir Benedikt Gröndal. Lár
us Pálsson leikari les <10l '2.35
jassþáttur Ólafur Stephensen
ksmnir 23.05 Bridgeþattur Hal)
ur Símonarson flytur. 23.30 Dag
skrárlok.
Föstudagur 15. apríl
7.00 Morgunútvarp 12.00 Uádegis
útvarp. 13.15 Lesin dagskrá
næstu viku. 13.30 Við vinnuna.
14.40 Við sem heima siMum
15.00 Mið-
degisútvarp
16.30 Síð-
degisútvarp 17.00 Fréttir. 17 05
í veldi hljómanna Jón Örn Mar
inósson kynnlr sígilda tónlist ivr
ir ungt fólk. 18.00 Sannar sögur
frá Iiðnum öldum 18.30 Tónleík
ar. 19.20 Veðurfregnir. 19.30
Fréttlr 20.00 Kvöldvaka a. Lest
ur fomrita: Færeyinga saga b.
Minningar um Þjófa-Lása. e.
Tökum lagið! d. Gengið tii refa
veiða Stefán .iónsson flytur frá-
söguþátt eftir Njál Friðblamar-
son á Sandi 1 Aðaldal e. Kvæða
!ög Margrét Hjálmarsdóttir kveð
ur stökur eftir Mariu Bjamadott
ur- 21.25 Otvarpssagan: „Dagur
inn og nóttin'* Lesari: Hlörtur
Pálsson (16i 22.00 Fréttir og «.**8
urfregnlr 22.10 tslenzkt má! lóe
Aðalsteinn lónsson eand tnag.
flytur þáttinn 22.30 Næturhijóm
leikar. 23.15 Dagskrárlok.
morgun