Vísir - 12.10.1963, Qupperneq 15

Ví SIR . Laugardagur 12. október 1963.

15
FRAMHALDSSAGAK
Hættuleg
brúðkaups-
ferð
Michali stóð upp og sagði á-
kveðinn: — Ég ætla að láta ná
í bílinn minn. Og þér komið með
mér til Eleni í Palagos, hr. Pur-
vis.
★
Eleni stóð fyrir framan lítinn
spegil og hafði lagt klútinn, sem
Barbara gaf henni um háls sér.
Síðan tók hún hann af og lagði
hann varlega á rúmið og sléttaði
úr honum. — Eleni var kallað
framan úr dyrunum. Eleni stökk
upp og sneri sér snöggt við.
— Faðir Siphi. Hún starði á
mennina þrjá, sem stóðu í dyr-
unum. Hún þekkti föður Siphi
en hinir tveir voru ókunnir. Ann
ar hlaut að vera útlendingur.
Hún starði forvitin á skarpleitt
sólbrennt andlit hans og útlend-
an klæðnað. Philip sá hvert hún
horfði og brosti til hennar, gekk
einu skrefi nær henni og féllu
þá sólargeislarnir á andlit hans.
Eleni tók andköf, er hún sá hve
ljósblá augu hans voru. Það var
litur hins illa og boðaði því ekki
góðar fréttir. Hún gerði í skyndi
krossmark.
— Þessi ókunni maður hefur
orðið fyrir mikilli ógæfu, Eleni,
sagði Michali blíðlega: — Við
vonum, að þú getir hjálpað hon-
um.
Eleni tók á öllu, sem hún átti,
leit enn einu sinni á Philip
og sagði feimnislega: — Ef ég
get. En ég veit ekki við hvað
þú átt. Henni fannst allt hring-
snúast í höfði sér. Hana grunaði
að heimsókn þessara þriggja
manna væri eitthvað í sambandi
við Barböru. En hvernig? — það
• vissi hún ekki. Hún óskaði þess
nú heitt, að Christos væri heimá
og gæti orðið fyrir svörum.
Nú sagði faðir Siphi við Elení:
— í gær baðstu Orestes fvrir
bréf. Hver lét þig fá bréfið?
Eline deplaði augunum undr-
andi og í hljóði formælti hún
Orestes, sem bersýnilega hafði
svikið hana: — Ég fékk það hjá
ókunnri manneskju, sagði hún
og vissi með sjálfri sér að hún
sagði sannleikann. Konan var í
raun og veru ókunn.
— Hver er þessi ókunna mann
eskja?, spurði faðir Siphi strang
ur.
Þegar Eleni hikaði, greip Mich
| ali fram í og reyndi að fá hana
i á sitt mál:
— Þessi maður er mjög á-
hyggjufullur. Konan hans er horf
in og hann óttast að hún reiki
hér um fjöllin. Við vitum að
hún skrifaði bréfið, sem Orester
fékk hjá þér. í bréfinu bað hún
um hjálp, og við erum komnir til
að hjálpa henni. Hvar er hún
Eleni?
Eleni horfði þögul á hann. Eitt
hvað innra með henni sagði
henni að hún yrði að vega vel
og meta það, sem. þeir, sögðu, og
hræðslusvipurinn/sem'hún hajfði
séð á andliti Barböru. Hún sviar-.
aði:
— Ég veit ekki hvar hún er.
— Lét hún þig fá bréfið?,
spurði faðir Siphi snöggt.
Eleni svaraði ekki. Hún þorði
ekki að segja föður Siphi ósatt.
Hún leit á hann stórum saklaus-
um augum og sagði: — Ég veit
það ekki. Það var ókunn mann
eskja sem lét mig fá bréfið. Og
það var satt, því að Barbara var
ókunn, og Eleni vissi ekki einu
sinni hvað hún hét.
— Hvernig stóð á þessu öllu?
spurði faðir Siphi og Eleni stam-
aði: — Það kom maður til bæjar
ins í gær. Hann hvíldi sig hjá
okkur og hélt svo áfram. Ég
fékk bréfið. Ég spurði ekki hver
hefði skrifað það, bætti hún við
og rykkti til höfðinu.
— Maður? Hver var það?,
spurði Michali.
— Hann sagði ekki til nafns,
sagði Eleni hreinskilnislega.
— Hvað segir hún? spurði
Philip. Michali þýddi það fyrir
hann og bætti við: —■ Ef það er
satt, getur hún ekki hjálpað okk
ur.
★
Philip hugsaði sig um andar-
tak. Hann leit í kringum sig og
velti því fyrir sér hvort Barbara
hefði komið í þetta hús.. Hann
gekk einu skrefi innar í stof-
unni, en samstundis gekk Eleni í
veg fyrir hann. En hann var
nógu hár til að sjá yfir höfuð
hennar. Sólargeisli féll inn um
gluggann og á silkiklút á rúm-
inu.
— Konan mín á þennan klút,
sagði Philip hvasst. Hvernig
komst hann hingað?
Eleni stökk að rúminu, greip
klútinn og þrýsti honum að sér.
— Ég á hann. Mér var gefinn
hann, sagði hún.
— Hver gaf þér hann, spurði
Michali fljótt.
— Ég veit það ekki. Það var
einhver ókunnur.
Nú dugðu engin undanbrögð:
— Þú skrökvar, sagði faðir Siphi
ásakandi. Eleni hristi höfuðið:
— Nei, — nei.
Presturinn sneri sér snöggt
við og gekk út.
— Hvert er hann að faru?
spurði Philip ringlaður. Michali
svaraði ekki. Hann sneri sér að
Eleni: — I-Ivers vegna viltu ekki
hjálpa okkur? Líttu á þennan
! mann . . .
I — Nei, hrópaði Eleni. Hann
j hefur ill augu. Ég þori ekki að
líta á hann.
— Hvað er hún að segja,
spurði Philip ,en Michali forð-
, aðisL a%gpra-hpnum. -
*>''A— VárvfSöm eÉld meira út úr
■ henni, sagði hann afsakandi.
’ Við verðum að snúa aftur til
i Herakleion, og . . . hann þagnaði
| þegar faðir Siphi kom inn og
j benti ásakandi á Eleni: —' Það
var kona í bænum í gær og hún
var í fylgd með manni/ Þau sá-
ust í skóginum. Og þú veizt hver
maðurinn er, Eleni.
— Hver er hann? spurði Mich
ali.
Harilos Katsoundakis, sagði
presturinn.
Eleni fölnaði. En hvað gat
hún gert? Hún stóð varnarlaus
og horfði á mannina þrjá, er þeir
þutu æstir út í bílinn. Var ó-
kunna konan komin til tengda-
sonar Harilaosar? En það myndi
ekki hjálpa henni nú. Mennimir
myndu áreiðanlega ná henni.
Hrygg í bragði gekk Eleni inn
í húsið.
★
Barbara sat ásamt Harilaosi
og tengdasyni h^ns við opið eld-
stæðið, þegar Philip steig út úr
bílnum fyrir utan. Barbara sá
mennina þrjá gegrium gluggann.
Andartak sat hún steini lostin
en svo stökk hún á fætur:
— Þeir mega ekki finna mig
hér, hrópaði hún, ég vérð að fela
mig. Hún leit í kringum sig
í æsingi. Harilaos, sem sá einn
ig mennina þrjá, skildi strax
hvað um var að vera: — Bak-
dyrnar, sagði hann. Fljótt. Hann
greip í hönd Barböru og hljóp
með hana gegnum eldhúsið og
út. Síðan hlupu þau eins og
fætur toguðu í átt til skógarins.
— Hellirinn ,sagði Harilaos
og Barbara spurði einskis. Hún
fylgdi honum eftir eins hratt.og
hún gat á veikum fætinum. Leið
in lá upp í móti. Barbara klöngr-
Brunaboðinn hefur bjargað
tveimur bátum og gerði aðvart
um bruna á ísafirði. Þessi litli
brunaboði hefur því gert njikið
gagn hér á landi. Hann er þó
lítið þekktur hér, og hefur mætt
litium skilningi. Það er álit vort,
að hann eigi að vera til í hverju
einasta timburhúsi. Það má stað
setja hann í kyndijdefa, stiga-
gangi, eldhúsi eða við rafmagns-
töflu, en hann á alltaf að vera
uppi við Ioít, því þangað Ieitar
hitinn fyrst.
Hann er alltaf vakandi og ef
kviknar í og hitinn við hann fer
yfir 70° C gerir hann aðvart. Vér
viljum vekja athygli yðar á, að
það er rétt að skipta um raf-
hlöður í honum tvisvar á árl,
t. d. í október og marzmánuði.
Kaðalklukkan er gott og ör-
f
k
I
á
i
VES, THIS TAKZA.M IS A STKAWSEIÍ
WHO SITS KIOT WITH US SUT WITH
CHIEFS! FAY K!0 ATTEMTIOM TO
í------•œr7 WHAT HB WAKITS !
Á W WE CAME TO A .
m. tl MEETING OF 'OBIA' '
MEMÍHE'SKIO'OS/A'
W MAM! THE GOVS J
TELL ME THEY \
90 MOT TKUST Hl*\! J
THE SUN IS HOT. I SEE YOU AKE WEAEY
WITH YOUK FISCUSSIOMS... LET YOUE
, SELECTIOM OP THE ONE WHO WILL
FEESIFE OVEK YOUR MEETIMG WAIT V
UWTIL VOU'VE OUEWCHEF YOUE THIEST.
MOTO-MOTO WOMEM HAVE MAFE YOU A i
COOL SWEET, SWEET FKIN< ! A
Ellio-it
JOHrJ
IQ-30
6517
COUWT Tf/V, CAFTAIN WILPCAT'. THEW, )
/^m ttri/ ia/iti i tlic orsOZEd I --—-—'
QUICK WITH THE KOPES!
MY NAVAJO GPlANP-
PATHEK SHOULP SE
HEKE--TO VVITMESS
THIS.TAKZAN1 n

Já þessi Tarzan er ókunnugur,
og hann situr ekki fund með okk
ur heldur höfðingjunum. Við get-
um ekki tekið neitt mark á þvi
sem hann vjlí, Við komum hingað
til að vera á fundí með töframönn
um, hann er enginn töframaður.
Guðirnir segja mér að þeir treysti
honum ekki. Gana reyndi að dreifa
huga þeirra. Sólin er heit segir
hann, og þið hljótið að vera þreytt-
ir eftir gönguna. Bíðið aðeins við
að velja ykkur fflringja og fáið ykk-
ur að drekka svaladrykk á meðan.
Moto Moto konurnar muriu gefa
ykkur ljúffenga drykki. Töframenn
irnir taka þessu boði fegins hendi
I því að hitinn og æsingurinn var að
kæfa þá. Tarzan og Joe horfa á
þetta úr nokkurrj fjarlægð, og það
| hlakkar i þeim. Teldu upp að 10
i Wildcat, segir Tarzan, og vertu.
svo fljótur með böndin. Indjána-
höfðinginn afi minn ætti að vera
staddur hérna núna, segir Joe bros
andi.
aðist upp, unz henni sortnaði
fyrir augum og hún hélt að hún
kæmist ekki lengra. Þau voru
ekki komin að hellinum fyrr en
um sólsetur, og Barbara var svo
uppgefin, að hún sofnaði um
leið og hún hafði sveipað um sig
teppi og lagzt niður. Þreytan
hafði þurrkað alla hræðslu úr
huga hennar. Hún hafði þó að
minnsta kosti sloppið frá Phillp.-
Barbara hélt kyrru fyrir í hell-
inum í fjóra daga og það fór
miklu betur um hana en hún
hafði gert ráð fyrir. Veðrið var
dásamlega fagurt. Hún kvartaöi
ekki, þótt henni fyndust dagarn-
ir lengi að líða og óvissan hefði
spennt taugar hennar. Þriðja
daginn sat hún ásamt Harilaosi
úti fyrir hellinum, og þau horfðu
á sóisetrið.
uggt björgunartæki. Það á aö
staðsetja hana ofan til við
glugga og eaá hafa hana bak við
gluggatjöldin. Hún er jafnt fyrir
börn og fullorðna. Hún heldur
alltaf sama hraða, hvort sem
þunginn er lítil! eða mikill.
FTún ætti að vera til staðar á
annarri, þriðju og fjórðu hæð
timburhúsa, til öryggis ef fólk
kemst ekki niður stigann fyrir
eldi eða reyk.
Þegar kviknar f fer oft svo,
að fólk ruglast alveg, og veit
ekkert hvað það á að gera, og
getur ekki fundið símanúmer
slökkvistöðvarinnar. Það má
skrifa símanúmer slökkvistöðv-
arinnar á Iítið spjald og hafa það
við símann, en það sem er enn
betra er að fá plasthandsræmu
með áletruninni: „Slökkvistöðin
sími 11100“ og Hma það á tækið.
Það sem þér eigið að gera
ef kviknar f er:
1. Verið róleg og hugsið um
hvað bezt er að gera.
2. Slökkvið eídinn, ef þér hald-
ið að þér getið gert það
s t r a x .
3. Lokið hurðum og gluggum
svo eldurinn nái ekki að
breiðast út.
4. Kallið slökkviliðið í síma
11100.
5. Gefið slökkviliðinu upplýs-
ingar s t r a x þegar það
kemur á staðinn.
Samband brunatryggjenda
á íslandi.
\
BÍLASALAN
SÖLUMAÐUR
Maíthias símí 24540
i
Miklatorgi