Morgunblaðið - 05.06.1948, Blaðsíða 7

Laugardagur 5. júní 19481
MORGUNBLAÐIí,
1
Eliiiseml Tliiili
íikibsi faci
Skipuleg þjálfun og aukir
fækni nauðsynieg
Segir Karl Erik Niisson
handknattleiksþjálfari
KARL ERIK NILSSON, sem
kom hingað í íyrra með hand-
knattleiksflokknum frá IF Krist
ianstad, bæði sem leikmaður og
þjálfari flokksins, kom hingað
aftur í vor og dvaldist hjer
nokkurn tíma sem kennari hjá
Ármanni.
Áður en ,.Kinna“ fór, hitti
jeg hann að máli og spurði um
álit hans á ísl. handknattleik
nú, og hvort, að hans dómi, hafi
ekki verið hjer um framfarir að
ræða á því sviði.
-— Jú, handknattleiknum hef-
ur farið fram, sagði „Kinna“,
sjerstaklega er nú varnarleikur-
inn betri, en ísiensku handknatt-
leiksmennirnir lifa enn of mikið
á líkamsstyrkleika sínum. Þá
vantar meiri tækni. Það er eng-
inn vandi að hlaupa og lítilJ
vandi að skjóta, en meiri list og
kunnátta er í því íólgin að stað-
setja sig rjett, byggja vel upp
leikinn, gefa knöttinn vel frá
sjer og sýna öryggi í að taka við
honum. T.d. sagði hann að það
besta, sem sást hjer í leikjunum
við Danina hefði verið boltagjöf
Sigurðar Norðdahl til Garðars,
er hann setti fyrra mark sitt í
síðasta leiknum.
Danir höföu teknislega
yfirburði
— Hvað segirðu um Ieiki Dan-
anna hjer, heldurðu að íslend-
ingar hafi haft möguleika á að
sigra?
— Nei, tæplega, Danirnir
sýndu svo mikla tæknislega yf-
irburði. íslendingana vantaði
fjölbreytni í leikinn, og þeir
skjóta of mikið. Leikurinn er til
þess gerður að setja mörk, en
menn eiga ekki að skjóta á mark
andstæðinganna fyrr en í góðu
skotfæri. Menn verða að bíða
færis. Vörnin á ekki að geta
komið í veg fyrir markskot. Það
var .t.d. oft þannig í Ieikjunum
við Danina, að dönsku vörninni
tókst að ná knettinum af íslend-
ingum og þeir gerðu þá snögga
sókn, sem oft endaði með marki.
Skipulögö þjálfun nauösynleg
— Álíturðu að íslenskir hand-
knattleiksmenn hafi möguleika
á að komast á alþjóðamæli-
kvarða?
—- Hjer á íslandi er eínivið-
urinn góður, og með stöðugri og
skipulagðri þjálíun má það vel
takast. En jeg held að menn
hjer geri of mikið að því að
„Kinna“ Nilsson.
alltaf mestan þátt í árangrin-
um, heldur hinir teknisku, sem
byggja leikinn upp.
Veröa aö kunna leikreglurnar
—* En reglurnar, er ekki nauð-
synlegt að leikmenn kunni þær
til hiýtar? *
Jú, áríðandi er að menn sjeu
— En hvað um íslensku dóm-
arana ?
— Jeg hefi ekki sjeð raarga
íslendinga dæma í handknatt-
Ieik, en sá, sem dæmdi leikina
við Danina, Halldór Érlends-
-son, gerði það vel og var starfi
sínu fyllilega vaxinn. Annars
verða bestu dómararnir venju-
legast leikmenn, sem komnir
eru á þann aldur að þeir eru
sjálíir hættir að vera með.
Frarafarir einstaklinga
Þegar jeg fór fram á það, að
,,Kinna“ segði mjer um álit sitt
á einstökum leikmönnum, færð-
ist hann undan, kvað sig ekki
hafa fylgst nógu mikið með leik
þeirra, en sagði þó að sá maður-
inn, sem að sínum dómi hefði
tekið mestum framförum frá því
í fyrra væri Kjartan Magnússon.
Fleiri munu um þá skoðun.
Bœtt skilyröi
Handknattleikurinn er ung í-
þrótt hjer á landi, en hefur þeg-
ar náð miklum vinsældum, og
áhugi handknattleiksmanna fyr-
ir íþróttinni er mikill, eirts og
t.d. má sjá á því, að síðan stríð-
VARLA kemur svo út eitt
einasta blað af Tímanum, að eigi
sjeu upphrópanir og yfirlýs-
ingar um það hve mikil villa
hafi verið fólgin í nýsköpun-
arstefnu fyrverandi stjórnar.
Þetta sýnir þráa og eljusemi
þeirra Tímamanna. en ber vits-
munum þeirra heldur illa sög-
una.
Þeir hafa sýnt það lengi. að
þeir eru mestir afturhaldsmenn
sem til eru á íslandi. Á því
hefir þjóðin öll fengið að kenna,
en þó engir eins og þeir sem
Tímaliðar þvkjast einkum bera
fyrir brjósti þ. e. bændur.
Reynslan á árunu.m 1934—39
leiddi þetta best í Ijós. Afleið-
ingar þess gilda í sveitum lands
ins að minsta kosti urn næstu
áratugi.
Þegar svo að því kom haust-
ið 1944, að alvarleg tilraun
skyldi ger til að lækna þær
meinsemdir sem afturhalds og
óreiðustefna Tímamanna hafði
skapað, þá hlupu beir burt í
fússi og neituðu að taka nokk-
urn þátt í „slíkri vitleysu".
Bændur töldu þeir að ættu að
búa við kreppu. Utvegsmenn
og sjómenn máttu ekki eignast
þess að láta hrakspárnar ræt*
ast. Aðstaðan til þess hefur
batnað og hún ley.oir ekki
svipnum.
En afturhaldsmenn Tímans
hafa orðið fyrir fleiri hóppum.
Tvær síldarvertíðir haía brugð-
ist með afla, fiskveiðavei tíðin,
sem yfir stendur, hefur líka
brugðist og aðrir stærrx atburfl-
ir hafa lagst á . sömu sveíf. Má
þar einkum nefna þæi' hörðn
deilur, sem staðið hafa. og yfir
standa milli þeirra stórvelda
heimsins, sem við íslendingar
eigum mest undir í viðSkiptamál
um.
Allt eru það atburði.r, sem
þessi litla þjóð hefur ekki geta5
og mun ekki geta hait nein
raunhæf áhrif á. En allt .rniííar
það að því, að gera viðskipfa-
og fjármála aðctöðu þjóðar
vorrar örðugri og ótryggari enr
ella mundi. — Okkar óskir eru
bundnar við frið og frel&i,. Okk-
ai' lífsaíkoma og sjáLfstæði á
mest undir því, að við getum
haft viðskiptalegan frið' við &H-
ar þær þjóðir, sem þurfa a<5
kaupa okkar afurðir. Þegar það
bregst, eins og fullt útht. er á,
þá er það happ fyrir afturhalds-
ný skip; nýjar verksmiðjur menn og hrunstefnupostuta, eiv
mátti ekki byggja. Verslunar- ögæfa fyrir þjóðina í heild.
sem best heima í þeim og ljextir mu lauk hafa tveir handknatt-
það rnjög hið vanþakkláta starf leiksflokkar verið fengnir hjer
dómarans. — Þegar leikmaður UPP til keppni.
brýtur af sjer verður hann að 1
gera sjer það Ijóst, hvað það er,
sem dómarinn er að hegna hon-
um fyrir. Fyrir hverja keppni
æítu menn að fara sjerstaklega
yfir reglurnar.
Þessi íþrótt hefur þó verið
iökuð hjer við erfið skilyrði,
en við skulum vona, að hún
þurfi ekki lengi að bíða tjón af
því, hve ytri skilyrði eru hjer
vond. — Þorbjörn.
S
1
— Lands-
sundi við
keppni
Finna o. fl.
lir frá tþréfta
’ ára: Ása Jónsdóttir, uppeldis-
' fræðingur, Matthías Jónasson,
uppeldisfræðingur. Ólafur S.
Ólafsson, kennari, Þorgils Guð-
mundsson, íþróttakennari, Frí-
skipta liði og kika á tvö mörk. UNGLINGARAÐ I. S. í. Stjórn mann Helgason, verkstjóri.
Það sje aðal þjálfunin. í stað í. S. í. hefur skipað unglinga-
þess að æfa meira grip og tækni- ráð, fimm manna, sem starfa á Fipnskur sundílokkur kemur
lega hlið leiksins. Þá er og á innan-vjebanda í. S. í. Verk- ! hingað.
meðan hjer er eklii stærri hand- efni ráðsins er: Að gera tillög- j Sundráð. Reykjavíkur hefur
knattleikssalur en í Háloga- ur, sem miða að því, að glæða fengið leyfi ÍSÍ til að taka á
landi, nauðsynlegt fyrir hand- fjelagslíf og fjelagsstarf meðal móti finnskum sundflokki, sem
knattleiksmenn að æfa meira æskunnar í landinu og vinna væntanlegur er hingað til lands
úti á stærri velli, ef þeir Vilja að því að koma á meiri kynn- um mánaðamót júní og júlí. —
standa öðrum þjóðum jaínfætis. ingu meðal æskufólksins t. d. Þá hefur og SRR fengið leyfi til
.að taka ungverska sundknatt-
Þeir verða að fá sjerstakan hand með rnótum sem víðast um land
knattleiksvöll, sem þeir hafa út
af fyrir sig. 1 litla salnum í Há-
logalandi eru það oft sterkustu
og skothörðustu mennirnir, sem
mestum árangri ná, en tæknin
kemur þar ekki eins til greina.
Það getur ef til vill vilt ein-
hverja. — En þeir, sem skora
mörkin eru ekki alltaf sterk-
ustu menn liðsins og eiga ekki
ið. Gera tillögur um hverskon-
ar reglusemi meðal æskufólks-
ins og þá sjeistaklega með til-
liti til eiturnautna. Unglinga-
ráðið hafi samstarf við fjelög
innan í. S. í svo og við skóla-
menn og aðra, sem láta mál æsk
unnár til sín taka.
Þessir menn voru skipaðir í
Unglingaráðið til næstu þriggja
leiksþjálfarann Nándor Nádas,
sem væntanlegur er hingað í
septembermánuði.
Knattspyrnufjelagið Valur,
hefir fengið leyfi ÍSÍ til að ráða
til sín skotskan knattspyrnu-
þjálfara, Joe Divine. Ennfrem-
ur hefur Glimufjelagið Ármann
fengið leyfi til að ráða til sín
ÖH þessi höpp, sem rekið
hafa á fjörur Tímans nuða atl
bví, að torvelda framíara v!3-
ieitn og afkastagetu .isiensku
þjóðarinnar. Níðritarar Tímans
reyna með miklum ákafa og <5-
þrotlegri eljusemi, að telja fóik-
ínu trú um að afleiðingar þeirra-
sjeu sakir fyrrverandi foraætis-
ráðberra, Ólafs Thors og fytgis-
manna hans.
En öll þessi íyrirhöfn kemur
að engur haldi. Atburðir slíkír
scm þessir geta gerst á oltun*
tlmum og flestir þeirra enu ut-
an við áhrifasvið íölenskra,
stjórnmálamanna. Fyrrveíandfc
stjórn verður ekki sökuð uov þ;V
að undanskildum þeim deilum,
sem stjórnarslitin ollu og senv
nokkur hluti stjórnarinnar áit*
sök á.
Hitt vita allir, sem vijja vit»
það, sem rjett er, að þjóðit>»
stendur miklu betur að vígi Eié
að mæta þeim áföllum, senv yfir
geta komið vegna þess að fyi r-
verandi ríkisstjórn hafði fyrir-
hyggju til að búa atviiuuivegfc
landsins svo vel að tækjuav tifc
að mæta örðugu viðskipta 'oj*-
afla árferði. — Þetta rökstuddk
Pjetur Magnússon, fyrrverahctt*
f jár-málaráðherra, svo veb v ej>l-
húsumræðunum síðv.stu, að ekkk
er hægt að mótmæla með. neisv-
um skynsamlegum ástæðutn.. —
Það verður þó að viðurltenna ai>
ýmislegt hefði getao betur fariij’
á tímabili fyrrverandi stjórnar
og svo er allt af þó aðalstefnaiv
sje rjett. En allt það, aeev aiÞ
íinningarvert var í tíð fyrrver-
andi stjórnar hefur þó versnað»
siðan áhrif Tímamanna á stjónv.
arfar komu aftur til sögunnar,
Þetta er eðlilegt. Það grunrfsatÞ
ast á þeim hugsunarhætti, senu .
hjer að framan hefur veriö lýi t.
Þeim, að vilja láta óskir og voiv-
ir um hrunið rætast og rætasF
sem fyrst.
Það sannar Tíminn afdráttar-
laust viku eftir viku, dag. ettir
I dag. Sú viðleitni er svo sterV,
á mörg j að það getur enginn, sem fylgi&F
merk mál heíur síðan gætt > með villst á henni. Hún er eruu
meir en holt er. Hefur líka j betur studd af þeim dreifibrjel-
um og níðpjesum, sem Franv-
frelsi mátti ómögulega auka. Að
vissu leyti var reikningurinn-
riettur hjá Tímamönnum.
Kreppa, verslunarkúgun og nið-
urlæging atvinnuveganna er og
hefir verið besta ráðið til þess,
að fólkið fáist til að fylgja slík-
um flokki sem Framsóknar-
flokknum. Þar er jafnvel helsta
undirstaða hans. — En af því að
Tímamenn fengu ekki vilja sinn
1944, þá bilaði reikningurinn.
Þeir fen<m ekki að lána erlend-
um þjóðum inneignir þjóðar-
innar þar til tækifærin til kaupa
á skipum og öðrum nýsköpun-
^rvö-nm voru búin. Þess vegna
cá þióðin. hvað stórstígar fram-
farir þýða. Þess vegna fengu
svo margir vaxandi ógeð á Tíma
1’5om. Þess vegna lentu þeir í
illdeilum sjálfir og þess vegna
bvkir þeim svo miklu skifta,
að koma því inn í hugskot sinna
'Vrverandj óánægðu flokks-
manna. að stefna fyrverar.di
stiórnar hafi verið hin mesta
■’nlla.
Þessum pólitísku braskmönn-
um kemur þó ekki að neinu
haldi viðleitni sín í þessu efni.
Allir greindarj menn sjá í gegn
um blekkingaskýin.
N'VKömmarsteínan hefir hlot
ið viðurkenningu allrar þjóð-
arinnar, líka þeirra Framsokn-
<”-manna,.sem ekki láta Tímann
blinda sig og þeir er.u margir.
Hitt er kunugt Og var fyrir-
fram vitað, að nýsköpunar fram
kvæmdimar heppnuðust mis-
jafniega, sumaí vel sumar mið-
ur. Togararnir best, Svíþjóðarr
bátamir verst. Alt annað þar
á milli. Þannig fer æfinlega með
stórstígar framfarir. Þó hafa
afturhalds og rógburðarmenn
Tímans orðið fyrir nokkrum
höppum.
Aðalhaþp beirra varð það, að
nýsköpunarstjórmn sundraðist
þegar starfið stóð sem hæst, og
var tæplega komið nema hálía
leið. Orsökina vita allir. Hún
var deila um utanrikismál.
Þeirra Framsóknar
komið í ljós það, sem Tíminn
speglar best, að nægur vilji er
Framh. á bls. 12. fyrir hendi í þeim herbúðum til
sókn-hefur látið frá sjer fara.
J. P.