Lesbók Morgunblaðsins - 22.07.1973, Blaðsíða 5

vei'ðlr. Gr nóg fyrir alla að
gena, þar sem einn tefcuír á
móti bókum, giefur út skírtiedni
og fleira, annar -afgre.ðir út
bœku-r og einn til tveir eru
fóilki itíil aðs-toðar og raða upp
bókum mýkomnum úr láni.
ALLIR VILJA LESA
ÞÆR NÝJUSTU
I>egar ibíiamir leggja úr
hlaði um eittleytdð eftir
hádegi íhafa iþeir fengið alla
nauðsynlega ‘þjónuistu inni við.
Skipt hefur verið ium fillmur d
myndavélum, siam mynda
hverja bók ásamt íá'nsskírtei'ni
þess, sem fær hana lánaða, far
ið hefur verið út með bækur,
smápreint ög annað, sem van-
hagar -um, stimpluð dagspjöld,
sem siefit eru d 'bsekumar og
gefa tiii kyinna 'hvenær skdla-,
d-agur er, og gerð hafia verið
upp viðskiptd igærdagsins
oig færð inn í bökhaltí. E:im-
•iig hafa verið afgireiddar pant-
anir, sem borizt hafa daginn
áður. Qft kenmir ýmiissa grasa
í pöntunum fól'ks. iFyrir jöMn
um háannatímunn berasit iðu-
lega Iþrjátíu tid fjörutíu pant-
andr úr báðum bílunium, þvd að
•allir vidja desa nýjusifiu toæk-
urnar. Þurfa iþá marg'.ir að ibíða
eftir langþráðri toðk, en fólk
skiiur þetfia vel og er eitnikar
þoMnmótt. Samt da'tt okkur í
huig núna fyrir jóiim, að ein
frúin væri orðin öþodiin-
móð, Iþegar >hún pamtaði bðk-
iina Köitorjáluðu dleikkon-
una, sem síðar kom i l'jós, að
hét Kaldrifjaða Lelkkonan.
önnuir frú var vísit eitthvað að
flýta sér í jólaösimmi: og baö
um Qussgjafaþulu. En öldum
igetur orðið á i messunni', eins
og pddtinum sem ætlaði að
pamta bókina Fellibyl og
'bað um FyMbel. Of.t er það
'hreiniasta Leymiíliögregllusitarf
að tfdnrua pantaðar ibækur fyr-
'ilr 'tfólk. Ei'ns og til dæmiis, þeg-
ar 'konan ibað um bókina, þar
sem hún iNaomi VEeri söguhetj-
am Við höfðum uppi milklar
spurnrlr um iNaomi, en emginn
virtisit kannast neiitt við hana.
Loks etftilr eitt eða .tvö simtöl
við konuna, tókst henni að
ihafa uppi á vimkonu vin’konu
sinnar, sem vissi d hvaða bók
hún Naomi áttii heima.
KAPITOLA —
MABUR OG MOLD
Amnan 'tima ársiims er meira
panitað af bökum um einhver
sérstök efni, svo sem
drauma, skyggni og viitran
i'r Edgar Oaeeys, ævi-
skrár Vestur-Æsil'endiiniga, bad-
minton og uppeldd hunda. Pas.t
ir lið'.r á pöntunarskrá eru
Maður og mold eftir Sóleyju
í Hlíð og Kapi'tol'á eftir South-
wortlh. Kapi'tola hefur unn-
dð sér svo fa'S'tan sess d hjörit-
um Ísliendinga, að fáar aðrar
bækur komast þar d nokkurm
samjöfnuð. ‘Frétti ég af ölldr-
uðum hjóimum, sem fyrir rnokkr
um árum lögðu liand undir fót
og fóru akandi auistur á Hér-
að. Voru þau fjóra t'l fimm
daga á leiöinni og dagllaga um
þrjúleytið þurfti sonur iþe'rra,
sem keyrði toillinn, að sitanza
hvar sem var, uppi á háhedði'
eða við foeljandil fljót, þegar
verið vair að lesa Kapitol'U í út
varpinu.
Reynrt: er að útvega alliar þær
bækur, sem ibeðið er um og eru
þá oft fengnar að temi bækur
frá öðrum söfnum. (Margt fóik
kemur i bílana og biður
um bækur í siamfoandá við sér-
stök próf eða ritgerðir. Þá fær
ist það í vöxt, að kennarar
taki fyrir sérstök efni í
keninsiumni og visii foörniu'mum
á bókabílana til að ná i foæk-
ur þar að Lútandi. Kemur þar
tiá, að akki eru komiin, skólia-
bókasöfn i nærri alia skóia,
sem þó mun áætlað i fnamtíð-
ioni'. Á'huga Islend'iniga á foók-
um má meðal annars marka af
þvi, að ekki er svo geitið um
bók á premti', að fjöldi
•manns komi ekki í (bókabilana
og bilðji um hana, jafnvel þó
að ein'hver hafi aðe'.hs lýst þvi
yfir, að hann hafi umrædda
bók i smíðum. Og ekki er svo
lesdn upp saga í útvarpi eða
frásöign um eitthvert málef mi í
sjónvarpi, að fjölmargir biðji
ékki um umrædda bók eða
eitthvað um skyit efni.
„Astarsaga fyrir
MÖMMU EITTHVAD
SPENNANDI FYRIR
PABBA“
Þegar ibökabíH'inn kemur á
sinn fyrsta viðkomustað, 'bíður
oft fjöldi foarna eftir honium
og hafa verður mikinn viðbún
að til þess að hleypa þeim inn
svo að ekki verði úr tóm rilng
ulreið. Þau mæta með úttroðna
ptestpoka af bókum og fara út
með aðra eins úttnoðna plast-
poka i 'staðinn. Það er hreint
og beint ótrulegt hvað mörg
börn lesa mikið. Sum eru fyr-
ir löngu búin að lesa nærri all
an ba'rnabókakosrt bíianna og
eru á höttunum eftir einni og
einni foók, sem kynni að hafa
farið fram hjá þeirn. Oft er
þröug't fyrir eldra fól'kið að
velj'a >sér bækur innan um all-
an barnaskarann. Reynt hefur
venið að bæta úr því með að
fjödiga ferðum lí sama hverfi.
Viða erlendiis afgreiða bókabil-
ar börn og fullorðna sitrt ií hvoru
lagi.
Annars ©r mjög al'gengt, að
börnin velji bækur fyrir for-
elldra sin.a og alla fjölskyld-
una. Miklu sjaldgæfara er að
foreidrar kom:1 með börnum sdn
um. Snúa börnin sér ,þá að
bókavörðunum og segjast eilga
að fá ástarsögiu fyrdir mömmu,
einhveirja bók tfyrir önnnu og
eitthvað spennandi fyrir
pabba. Eru börnin mjög
skyldurækdn við iþessi erindi
og munia inákvæmllega hvað
jnamma, pabbi og amma hafa
llesið, þegar þau sjá kápumynd
bókanna. Oft er erfitt fyr
ir okkur, að viita ekki hvernig
mamma, pabbi og amrna enu og
•verðum við þá að sipyrja o'kk-
ur áfram. Yfirlei'tt vkrði'sit þó
það, sem við sendum fólki,
faila i 'góðan jarðveg. Yngstu
viðskiptavin'.rnir eru þriggja
til fjögurra ára gamirir og velja
þeir sér myndabækur til að
skoða. Er talið mjög jákvætt,
að börn venjist 'bókium snemma
og læni: að meðhöndla iþær.
Eiztu viðskiptavinirnir .geta
verið komn'lr á niræðisialdur og
mjög margir eru á áittræðis-
aldri. IÞetta eldra fólk virðist
nærri þvi vera aiætur á les-
efni og margt af þvi er búið
að lesa megnið af þeim ibóka-
stofni, sem á boðstólum er.
Einu 'siruni í viku fer bókabiil
á Hralfnistu og S Hátún 10 til
öryrkjabandaiagsins. Þess ut-
an er farið einu sinni i viku
frá Bústiaðaútibúi:' inn á Hrafn
istu með bækur. Kann gamla
fólkið val að meta iþessa þjón-
'UStU.
KÁPUMYNDIR RÁDA
Urslitum
Al'ii'r viðsfciiptavininni'r eru
undantekningarlausit vingj'arn-
I'egir, glaðir og þolinmóðir. Ég
hef 'eónhvern ve'ginn á tilfinn-
ingunni, að lísf.'endiingum 'liOi
allitiaf vel á meðal bóka. Bóka-
biiii'nn er líka í mörgum hverf
um nokkurs konar samkomu-
'Staður, 'þar sem nágrannakon-
urnar hittast og sikólasyst'k'in-
!in. 'Er Iþá margit spjallað um
daginn og veginn. Fó'.k skipt-
i'st gjarnan á 'skoðunium um
bætournar og virðist hatfa óbil
andi traust á dómum kunniingj-
ann,a um Lesiefinið. Ektoi virðist
það að óreyndu treysta bóka-
'verðfn'um eins vel. Oft finnum
við bækur, sem við höfum sér-
stakliega tfundið til og mæit
með, hér og iþar i hiiLum,
'þar sem 'þeim 'hefur verið
stungið undan um 'leið og bóka
vörðurinn sneri sér við. Held
ég að 'þama komi til meðfædd
tortryggni Ísiend'nga og sjálf-
stæðiáþörf. önnur vei'gamikil
ás'tæða 'fyrir hókaivalli er kápu
myndin. Ágætis skáldsaga
er nifin út, ef mynd af æsifag-
urri konu og myndarleg-
um karl'manni ar fram'an á bók
innd, en ef sama 'bókin er
bundin inn í gam'aldags
rautt band og en'gfin mynd á
kápu eru vinsældi.r henn-
ar tregari.
Er mér minniestæð ein kápu
mynd, þar sem þreybuteg kona
ii'ggur í sjúkrasæ'ng úti á imi'ðju
vatni, en tilsýnd'ar á bak við
rær karlhetjan á litlum ára-
báti og það með öðrum kven-
manni. Ekki má i þesisiu s>am-
bandÍ! gieyma kápumyndunum
með hausunum þremur. Þær
eru framan á ástarsögum eftir
Cavling og Charl'es og sýna hið
eillfa þristi'mi, tvær kon-
ur og 'karlmann eða ötfugt, þar
sem þeim er snyrtilega komið
fyri'r í sporöskju'löguðum, út-
flúruðum rörnmum oig iðuLega
koma börnin og biðja um bask-
umar með þremur hausunum.
Bókavörður á starfí símu siam-
kvæmt að hafa já'kvæð áhrif á
bókaval og oftast fer það vel
saman við öskiir viðsikiptavi.n-
arins. Einn okkar brá þó á leik
nýlega, er inn kom stúl'ka á
ferminigaraldri og bað um
spe n nand i 1 ey n i 1 ö g reg iu sö g -
ur fyrir syslur sina. Skilað:
hún álitlegum bunka ai' slik-
um sögum og vildi íá þó nokkv
ar i staðlnn. Eftiir að hafa
fundið tvær eða þrjái' leynilög
reglusögur var ekki fleiri að
sjá svo að bókavörður'nn tek-
ur fram bók, sem nýkomin var
úr láni, sýn'.r hana stúikunni
og segir þet.ta vera a'sispenn-
andi leynilögreglus'ögii um
mann, sem sé ihundeitur af
óvinum 'Sinum í tuittugu' ár, og
þá ’oks ns nái þeir iionum og
drepi hann. Stúlban iitur
á bókina, þar sem á kápu er
mynd af 'Gretti Ásmunds'syni'
í íornmannabúningi með atgeir
m'kinn og skýrum stöfum
prentað á bókdnia, Grettissaga.
Hún virðir Gretti ópérsónu-
lega fyrir sér, h'.kar aðe'.ns, en
Framh á bls. 13
©