Lesbók Morgunblaðsins - 11.06.1972, Blaðsíða 16

\\\' \ aweRKfl HuaftR- ýFfl ii&L. wn wtt u gþtT. MoRH- ÍKÓR FoK- 5 erM. I £ -z II t#*
|\r» j\\y — / T
-V-1 ( \ \ 11
VvV\+-/- <M Kvrt' fcí>N\ urp- ipueíl Ri FufZ upr*
wl- KAKAM
fTv r i V E (? £ táofTfl RK iflMHU;
.v ,i yi"í' Hfleoi 516. ft-b- «r/G©i
M \\ t' . » 'V ÍTKtt' LÉClR \ / UHH- usrn
v'\"! FiStra HdFÖ inar - rrh' e £l-D-
PltTHR HeiTU' IWí
mw OCx Kottft ■ réu. AF ÞAutT AfT V HEtDqR *!&. UTflfJ- iri/i kep p. M R.
HE/BUR ÍPIL
N A'Mþ Í.REIM Re't) rvA' tote/J' N'«2vc ÚRo®\ CxoTT &ÐL\
ceitfl ÓVMWfl KÝWft Aft FRÝíf}, iTOKK- flR ■fu/J/J-
t>lór>- rudá' Pi M V ani— flRMlR. TrótJ RUÐ- LtND
iRertf? te KV6M- HAFM KTFidA Tó/J/J V£I2L\
TÓM- \l6fcK
émp- <aM£>i HRÉTF- /PÓM fflRF' NE/M-
■ PlFKoM- EPDMk V»E>IR féTTft A'HALD
L£IT FflHíi/?- MflRve P rc-mvv- 6 FfJ I
jftMJMR 13 Fl© DW 5VCV- eTT- ut>ft
<ÍKI' /HHVFí.1 fuu m ; ■> 3KA'LC> VBRk- AMHfl
Lausn
r
a
síðustu
krossgátu
II / k. l|2A'Kj iMÍe AJ-‘ ■ cut*- Lé/, flíAi* mBb r’-r. d'"
X -> e h N K A R Æ N 1 N ö T A R B A' R u
------ Á" T E L T A ö Ð A' R R 0' M /\ Ð A R
V. A' K A F A fU/Pfl K Æ T 1 R W Ð ó! A N 4 U £
ruM. A \° 3 3 !!': K R 1 S T U te M A £ L A M A R F X L
5 T A R F h R T O' P. l R LlTflR R A' F u M íffur. R Ö ■
R T A L teiru.v lenui T o' u M N Æ VI ó') T U 4 u R N Ý R
T K w M 6 L Ö R h M Ö. L A' T U TR N d° R. N rs U
K l T h] T Á’ £> i tucei ue/M 5 T A L • N IÍA HjX5* DVRlH N A U T i M
DíOj flST Ú h T R A ■$> 1 K ‘nRt A R A A T ÍW.IÍAÐ CUK/? A R •£> B»no L J>
1 PVR 0 N ö" A # A R 1 N M áT- R 0' 7ÍOÁ A U R N Æ L A
f/líM- .ÞÍ) $ K K «-> To'Ull Ih E á> JMÍHlj F £ M 6\ —^ 5 i H N 5ó íiú F 1 T A N
E lc U K > A L 1 R R h U S 1 £> Lí^' N E F N l R N
:wnr \aetu L 1 R A t? R 4 h R 6 1 3> VW rt::x\ N A F A R 4 IR o' A
Offramleiðsla
á menntafólki
Framh. af bls. 7
sali er ekki einu sinni þess
vert að líta i kringum sig.
— Er eitthvað um að náms-
menn hér neiti að gegna her-
þjónustu eins og talsvert hef-
ur borið á, til dæmis í Banda-
ríkjunum?
— Já, það eru taisverð brögð
að þvi hér, að menn neiti her-
íitgefandl; H.f. Arvakur, Rcykjavík
Framkv.stJ,: Haraldur Svcinsson
Rltstjórar: Matthfas Johannessen
Eyjólfur KonráS Jónsson
AðstoSarrltstj.: Styrmlr Gunnarsson
RitstJ.fltr,: Gísli Sigurðsson
AuKlýsinsar: Árnl Garðar Kristlnsson
Ritstjórn: ASalstræU 6. Simi 10100
þjónustu og þá dugar ekki að
bera því einu við, að maður sé
friðarsinni. Aftur á móti dug-
ar að neita, liggi trúarástæð-
ur að baki. En einkum er það
mjög algengt, að fólk sem eitt-
hvað er viðriðið listir, neiti al-
veg herþjónustu.
— Og það er auðvitað mik-
ill pólitískur áhugi hér í hóp-
um námsmanna?
— Já, það eru oft líflegar um-
ræður um stjórnmál og flest-
ir væru taldir talsvert langt til
vinstri á íslandi, en þess ber
að gæta að Sviar eru yfirleitt
miklu lengra til vinstri en
Islendingar. Þótt menin séu að-
eins taldir frjálslyndir hér,
mundu þeir teljast róttæk-
ir heima á íslandi.
— En hvað segir hagfræð-
ingurinn um velferðai-kerfið?
. — Ekki er víst að það sem
hentar hér, sé fortaksiaust það
bezta fyrir Islendinga. Velferð
arkerfið hefur vitaskuld sína
kosti og galla. Sviar borga há
laun en taka háa skatta og
greiða þá til baka í alls kon-
ar bótum. Það er gott
svo langt sem það nær. En
mikill ókostur er skriffinnskan
við þetta kerfi, sem kostar heil
reiðinnar ósköp. Annars virð-
ist tilhneigingin fremur sú, að
ganga lengra og lengra í
þessu efni. Bror Rexed, yfir-
maður yfir Sosialstyrelsen
kom með þá tillögu að borga
öllum Svíum svokölluð með-
borgaralaun, — laun fyrir að
vera til — sextán þúsund sænsk
ar krónur á ári, eða um 300
þúsund islenzkar. Þetta átitu
að vera lágmarkslaun og ætl-
uð til að koma í staðinn fyrir
þessa styrki og áttu þá að hafa
þau áhrif að draga úr kostn-
aðinum. Þetta er sú upphæð
sem talið er að einn maður geti
lifað á; það eru 1500 sænskar
krónur á mánuði. Ég fæ yfir-
færðar 1000 sænskar krónur á
mánuði og lafir í að ég geti
lifað af því.
— Eiga menn svo að ráða því,
hvort þeir vinna?
— Nei, það heitir svo, að all-
ir verði að vinna séu þeir
vinnufærir. Mér skilst að ekki
þýði að segja, að maður sé
óánægður í vinnunni og vilji
aðra betri, en fái hana ekki.
Þetta er nú bara á umræðu-
stigi og alveg óvíst hvað úr
þvi verður.
— En hvar vantar mest
uppá, að velferðin nái tilgangi
sinum?
— Ætli það sé ekki í því að
koma í veg fyrir að einstakl-
ingurinn einangrist og rofni úr
sambandi við meðibræður sína.
Einstæðingar geta orðið gíf-
urlega einangraðir og frægt
varð á dögunum, að ekki var
lengur hægt að troða póstinum
inn um lúguna hjá einhverjum
einstæðingi í stóru sambýlis-
húsi. Þá fyrst yar farið að at-
huga málið og kom þá í ljós,
að maðurinn hafði verið dauð-
ur þar innd í marga mánuði.
Það er lika orðin tízka uppá
síðkastið, að lífsþreytt streitu-
fólk úr borgunum hverfur aft-
ur til náttúrunnar og kaupir
sér smábýli. Það fer að búa
þar upp á gamla móðinn og
vinnur kannski eitthvað með.
Það er fólk sem hefur rofnað
úr snertingu við náttúruna, en
getur ekki án hennar verið og
finnst hún ómetanleg. Aftur á
móti er afkoma bænda í siak-
ara lagi; þeir verða að vinna
lengri vinnudag en almennf.
þykir sjálfsagt og þeir fá til
dæmis ekki sumarleyfi. Þetta
er að nokkru leyti vegna þess,
að mikið er um smábúskap, sem
ber sig illa og stendur ekki
undir vélakaupum og nýtizku
vinnubrögðum. Á slíkum bú-
um vill unga fólkið ekki ílend-
ast; það fiytur til borganna en
eldri kynslóðin gefst upp og
ekki er af opinberri hálfu
reynt að gera neitt til að koma
í veg fvrir að smábúskapur á
afskekktum stöðum leggist
niður.