Lesbók Morgunblaðsins - 09.01.1972, Blaðsíða 26

KLAUS RIFBJERG
ÞRJÚ LJÓÐ
Jóhann Hjálmarsson þýddi
A tímum
Bellmanns
Carl Michael Bellman
var oft illa haldinn
á morgnana.
Carl Michael Bellman langaði
til að fá sér einn lítinn,
en hann vissi að það var óhugsandi.
Morgnar Carls Michaels Bellmans
voru óskáldlegir,
þá orti hann.
Með ólgu í maga og lifur
eins og stein sat
Carl Michael Bellman
í köldu herbergi sínu og hefði
lagt flest í sölurnar
fyrir glas af Rínarvíni
eða til að sjá stopet fullt av öl
en hann lét ekki undan.
Fingur Carls Michael Bellmans
voru aumir og það var sárt
að spila á lútuna.
Hann spilaði og horfði út
yfir þök með skorsteinum og snjóbráð.
Hann sagði við sjálfan sig:
Nú gefstu upp, Carl Michael Bellman,
nú fleygirðu pennanum
og gefst upp,
nú selurðu lútuna og hitar
þér rauðvínsglas með negul
fari það allt til fjandans.
Carl Michael Bellman
var illa haldinn á morgnana.
Dra át helvete. Ulla & Mowitz
söng í höfði hans
á blaðið var skráð annað lag
(Gutár, kamrater, gutár, kára syster!)
og á kvöldin leið honum heldur betur.
Brecht á Fjóni
August
Strindberg
Punktur.
Tíu mínútna svali.
Svo hitinn aftur.
Ofnæmið.
Tortryggnin.
Afbrýðin.
Óeirðin.
Ástin.
Innblásturinn.
Þráin.
Draumurinn.
Þorstinn.
Vinen och arbetet.
Hann stendur í dyrunum
með vindilinn milli fingranna.
I birtunni árla morguns
blómstra kirsuberjatrén.
Hann strýkur munkshárið
og rennir hendinni niður eftir
hnöppunum á Kínajakkanum.
Vorið er seint á ferðinni.
Hann minnist borðsins í stofunni
langa borðsins með öllum blöðunum
og kvennanna sem ganga fram og aítur
og barnanna sem eru í skóla.
Hann hugsar um Evrópu
svart meginland melludólga
s’kækja svindlara morðingja
betlara (siehst du den Mond úber Soho?).
Hann er rómantískur og kennari
aíklæðir kirsuberjatrén hægt
borfir í aðra átt og sér dálítinn jarðskjálfta
í óvæntri moldvörpuhrúgu.
Hann snýr sér við og tekur vindilinn
með sér inn. Hann sest við borðið,
en áður en hann skrifar hugleiðir hann
að nú eru þau senn á förum.

26 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 9. jainúar 3972