Lesbók Morgunblaðsins - 03.10.1954, Síða 9

~ LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
621’
að þær kynnu að vera norskar að
uppruna.
Þegar innfyrir kemur standa
fremst á gólfinu ferðaskrínur
Bjarna amtmanns Thorarensens;
eru þær klæddar með selskinni og
gerðar til að reiða á klyfbera eða
klyfsöðli. Innar á gólfinu eru fjög-
ur sýniborð, er standa tvö og tvö
saman. í þeim fremri éru reið-
gjarðahringjur, flestar úr kopar, en
h'ka úr hvalbeini, verklegar og vel
gerðar, oft með ártölum og öðrum
áletrunum eins og fangamörkum
og stundum vísupörtum, t. d.:
„Held eg hann riði úr hlaðinu bezt.
sem hindrar engin mæða.... “
Eða:
„Hver sem þessar hringjur íær
hann á lengi að eiga þær,
meðan herrann lifið ljær
láti þér fylgja báðar tvær.“
o. fl. af líku tæi. — Þá eru hringj-
ur, ennislauf (tingl) og kinna-
ádrættir af beizlum, reiðahringjur
og þófólahringjur, allt saman mjög
skrautlegt.
Hinum megin er drifið og grafið
látúnsskraut af söðlum (látúns-
beitur), reiðakúlur, útskorin horn-
ístöð o. fl. — Einkum eru reiða-
kúlurnar oftast mikið skreyttar,
drifnar og grafnar, oft með nöfn-
um og heilum vísum, eins og t. d.
þessari sléttubandavísu:
„Girði reiðann, nistis ná
, njóti beztu gæða,
virði greiðann þennan þá
þýðust; bresti niæða.“
Ekki eins dýr, en htlu íburðar-
minni er þessi:
„Hesti valda fold vill falda
íríðum, hröðum ná,
lindin spjalda gild mun gjalda
greiða í staðinn þá.“
Og:
„Hyggst að ríða heillum bundin
hesti fríðum,
reiðann þýða refla hrundin
reyni tiðum.“
Heilræði til reiðmannsins felst i
þessu stefi:
„Ríddu varlega,
drekktu sparlega.
Dauðinn kemur snarlega."
„Búrið geymir býsna margt.“ (Sjá bls. 624)
k