Lesbók Morgunblaðsins - 03.10.1954, Blaðsíða 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
619
þessir menn taldir vargar á vegum
úti, því að þeir vita um hættuna,
en bjóða henni byrginn af ásettu
ráði, og oftast af einskæru monti.
Slíkir menn þykjast líka geta ekið
betur þegar þeir eru undir áhrifum
áfengis. Og þeir eru sífellt að
grobba af því hvað þeir hafi farið
á styztum tíma milli einhverra á-
kveðinna staða. Þessir menn hafa
og þann sið, þegar bíll ætlar að fara
fram úr þeim, að stíga á bensínið
og þeysa í kapp við hinn, án þess
að hugsa nokkuð um beygjur á veg-
inum eða mishæðir. Slíkur kapp-
akstur endar oft með skelfingu.
Svo eru þeir bílstjórar, sem eru
annars hugar við aksturinn. Eru
þeir þá oft að hugsa um hina hé-
gómlegustu hluti, svo sem útlit sitt,
horfa í spegilinn og eru að laga
á sér hárið eða hálshnýtið. Kona
nokkur sem sat við stýri, ætlaði
að fæla flugu, sem hafði sezt á eyra
hennar, en hægði ekki ferðina. Það
varð til þess að hún rakst á annan
bíl og móðir hennar, sem var í
bílnum með henni, beið bana. Kon-
um hættir og til þess að skoða sig
í speglinum og laga sig til meðan
bíllinn er á fullri ferð. Slíkt fó’.k
ætti aldrei að snerta bílstýri.
Það er sorglegt tímanna tákn, að
flest slys verða á hinum breiðu og
ágætustu vegum. Það er eins og
menn haldi að þar megi aka með
ótakmörkuðum hraða og einkis
þurfi að gæta, bíllinn fljúgi áfram
alveg sjálfkrafa. Það er ekki ófyrir-
synju að menn eru sérstaklega
hvattir til að aka gætilega á góðum
vegum og hafa alltaf fullt vald á
bílnum.
Það getur komið fyrir að slys
hljótist af því að menn hafa ekki
góða sjón. Gleraugu eru ekki ein-
hlít. Menn geta séð vel með þeim
nær sér, en ekki frá sér. Sumir
hafa misjafna sjón á augum, en
það verður til þess að þeir eiga
afar bágt að dæma um fjarlægðir.
Við rannsókn í Bandaríkjunum á
sjón bílstjóra, kom í ljós að 8000
voru með sjóngalla svo að þeir voru
óhæfir til þess að stýra bíl.
Enn eru þeir menn, sem ekkert
skeyta um umferðareglur og eru
því sannkallaðir stigamenn á veg-
um úti. Þeir eru ekki ólöghlýðnir
að eðlisfari, en það hleypur einhver
skollinn í þá þegar þeir eru seztir
upp í bíl, og þeim finnst þá að þeir
séu menn að meiri ef þeir skeyta
engum umferðareglum. Þetta hefn-
ir sín oft grimmilega, og er í sjálfu
sér tilraun til þess að ana beint út
í opinn dauðann og valda slysum
og dauða meðborgaranna.
slysum kennt oss? Þær sýna, að
slysin eru ökumönnunum að kenna.
Þær sýna að langflest slysin stafa
af of hröðum akstri, ölvun. þreytu,
ákefð í að komast fram fyrir aðra
bíla, að menn gleyma sér andartak
við stýrið og fara að hugsa um
allt annað en aksturinn, að menn
hafa sjónskekkju eða brjóta um-
ferðareglur vísvitandi.
Með því að forðast allt þetta og
hafa vakandi gætur á ökuníðingum,
skapan menn sjálfum sér öryggi.
Með því móti er dregið úr þeirri
hættu að ökumenn verði sjálfum
sér og öðrum að bana.
VARÚÐ GEGN ÖÐRUM
Það er ekki nóg að bílstjórar
fylgi öllum reglum um öruggan
akstur. Þeir verða einnig að vera
á verði gagnvart öðrum bílstjórum,
sem aka eins og vitlausir menn og
þverbrjóta allar reglur. Ökumenn
verða jpví að læra hvernig þeir eigi
að forðast slíka skaðræðismenn. En
hvernig eiga þeir að fara að því?
Fyrsta boðorðið er þá að vera
alltaf viðbúinn hverju því, sem að
höndum ber, að gleyma sér ekki
eina einustu sekúndu. Þeir verða
að muna sífellt að á hverri stundu
getur borið að að þeir verði að
beita örþrifaráðum til að bjarga
sér. Það er ekki nóg að treysta á
hemlana. Menn verða að vera við-
búnir því á hverri stundu að þurfa
að víkja, og tími til umhugsunar
getur verið naumari en andartaVr.
Ef hætta er á ferðum að árekst-
ur verði, þá er umhugsunartíminn
ekki ein sekúnda. Á þessum nauma
tíma verða menn að víkja. Minn-
ist þess að það er betra að rekast
á stein eða girðingu heldur en að
rekast á bíl á fullri ferð. Það er
betra að hætta á að fara út af vegi.
heldur en að stangast.
---O----
Hvað hafa rannsóknir á umferða-

BRIDGE
A 10 8 2
V 5 4 3
♦ 9 8 4 2
* K 6 5
A 4
V ÁK1087
♦ K 10 5 3
A 8 4 3
N
V A
S
A K 7 5 3
¥ D G 9
♦ D 7 5
* 9 7 2
A Á D G 9 6
V 6 2
♦ Á G
+ Á D G 10
Suður sagði 4 spaða. Vestur bvriar
á því að taka tvo slagi í hjarta og
s'ær svo út hjarta enn. Nú veltur spil-
ið á því hvað S gerir. Mörgum mundi
hafa orðið það á að drepa með lág-
trompi, en það má hann ekki, heldur
verður hann að drepa með gosa. Svo
slær hann lauff undir kónginn og næst
kemur 4k8, sem A gefur og S líka.
Þar næst kemur 4kl0 og um hana fer
á sömu leið. Seinast kemur A2 og þá
er drepið með AD og ásnum slegið út
og A missir kónginn sinn. Þetta hefði
ekki verið hægt, ef S hefði byrjað á
því að drepa með lágtrompi. En þegar
mönnum er sýnt þetta, þá virðist það
ofur auðvelt, þótt fæstir hefði athug-
að það ef þeir hefði haldið á spilun-
um sjálfir.