Alþýðublaðið - 10.11.1969, Blaðsíða 7
Alþýðublaðið 10. nóvember 1969 7
— Hvað finnst þér um það,
þegar fólk ker.iur og skoðar
listaverk og reynir að sjá eitt-
hvað út úr þeim, láta þau
tákna eitthvað?
— Það er oft furðu barnalegt
og vulgert, það sem fólk fær út
úr spekúlasjónum sínum, en
það virðist vera mikil þörf hjá
fólki að finna einhvern bak-
þanka í listaverkum og gleymir
kannski því myndræna. Annars
finnst mér ekki nema gott eitt
um það að segja, að hlutir gefi
í hendingum
hugmyndatengsl.
— Hafið þið Súm-félagar
nokkuð starfað saman fleiri en
einn við gerð listaverka? .
Framh. á bls. 4
Umsjón: Gestur Guðfinnsson
Leirula’kjar-Fiisi kom þar að,
sdm séra Hailgrímur Pérursson var
að rista torf, en vissi ekki, hver
maðurinn var, og orti á hann:
'Sköminin líeíur skammlegt orf
í skitinni loppu sinni,
mannfýian er að merja upp torf
úr mýrar háðun.ginni.
Séra HaJIgrf'mur svaraði:
Ef þú svona aldur þinn
elur langar tíðir,
ihbld ég einihver höggstaðinn
'liitti á þér um síðir.
★
Þegar dóttir Leirui ídkj'ar-Fúsa
giftist, bað hún hann að fnæla fýr
ir skál sinni, sem hann gerði á
• þessa leið:
Oliutn ber að ósilea góðs,
enjgum mun það bannað,
eftir staupa 'fylli' flóðs,
farið þið hvort á anhað.
★
Eict sinn er sagt, að Lcirulækjar-
Fúsi hafi borið kopþinn sinn með
sér í kirikju og inn að altari, og
iliafi kveðið þetta um ileið:
Koppur situr hæst á herðum,
ihaMast hvergi má,
faliegt þing með fjórum gjörðum,
Fúsi í bænum á.
★
Sagan um köiska, þegar hanni tók
að sér að siá túnið fyrir bóndann
á Tindum eða Tindi, er til í mörg.
um útgáfum, og sömuieiðis vísan,
sem köiski kvað, þegar hann varÚ
af kaupunum. En sagan er eitt-
hvað á þá leið, að maður kemur
til bónda og býðst til að slá túnið
og ihafa iokið því fyrir sól'arupp-
komu næsta morgun, gegn því að
hóndi komi svo í vinnu ti'l hans
daginn eftir. Að þessu gekk bóndi.
En kona bónda, sem grunaði, að
þetta myndi hafa 'Verið, kölski, tók
'sceina og raðaði þeim í kross í
tótt, sem var í túninu. Um nóttina
ieit bóndi út og sýndist honum sinn
púki sitja á hverri iþúfu um allt tún
ið og reyta grasið. Um morgun-
inn var túnið alsiegið nema tótt
in. Varð kölsiki af kaupunum, en
'eftirfarandi vfsu kvað liann urn leið
og hann fór:
Grjót er nóg í Gnípuitóct,
glymur járn í steinum.
Þó túnið sé á Tindum mjótt,
tefur það fyrir einum.
Aðrir 'hafa visuna svona:
Grjót er nóg í Gníputótt,
glymur járn í steinum,
túnið. er ekki á Tindum mjótt,
tefst að slá það einum.
Og fleiri útgáfur eru tii af vís-
unni.
★
S'agt er, að Hans Wium sýslumað
ur ihafi átt barn með stúlku, sem
'hét Sunn'eva, fék'k hann bróður henn
ar til að meðganga barnið fyrir sig
og lofaði honum, að lvann skyldi
dkki sæta refsingu fyrir. En svo fór
að liann dæmdi þau 'bæði til dauða.
Ncttina eftir að þau vom tökin
at' heyrði hann kveðið á gfuggan-
um hjá sér:
Týnd er æra, töpuð sál,
'tunglið veður i skýjum,
Sunnevu hér súptu skál,
tsýslumaður Wíum.
★
Pá'll Olafsson kvað eftirfarandi
vísur til Jóns Jónssonar yngra í
4 NÝJAR
BÆKUR
FRÁ
HEIMSKRINGLU
’.flG
LEIKRIT SHAKESPEARES
Fjórða bindi af þýðingum Helga Hálfdanarsonar:
Allt í imisgripum, Anton og Kleópatra, Vinclsor-kon-
urnar kátu.: i ! '
Verð ób. kr. 410,00, ib. kr. 500,00, skinnb. kr. 600,00
(+ sölusk.).
INNAN HRINGSINS
Ný ljóðabók eftir Guðmund Böðvarsso'n.
Verð ób. kr. 290,00, ib. kr. 370,00 (+ sölusk.).
ÞAÐ SEM ÉG HEF SKRÍFAÐ
Úrval úr ri'tgerðuim Sfcúla Guðjónssonar á Ljótunn-
arstöðum.
Verð ób. )ir. 360,00, ib. kr. 450,00 (+ sölusk.).
UPPELDI UNGRA BARNA
Hagnýtt fræðslurit um uppeldi barna fyrstu átta
æviárin, samið ,af fjórtán sérfróðum höfúndiim:
Matthías Jónasson sá um útgáfuna. . ;i..u
Verð ób. kr. 320,00, ib. kr. 440,00 (+ sölusk.).
U.V t, t nfuiin • 'tmrf T Jtnri ’ - -aniiuism BÍla 6b l.í tgr
Bakkagerði á bóndadaginai 1879:
Koníaks með kútinn sinn
ikom hann Vigfús til mín inn
og bætti skvett í bolfann minn
ibóndadags á morguninn.
Það er að gafa gull í mund
'góða og fagra morgu'nstund.
Því er mér svo létt í lund
og langar nú á ykkar fund.
Harpan mín er sorgarsjón,
sinnir engri minni bón.
Við iifðum áður eins og hjón.
Iik er að verða garnall, Jón!
Rvæðin mín hún flutti um frón,
falskan aldrei gaf húm tón.
Nú er hún meira en májlaus, Jón,
mygluð, dottin nærri í spón.
Illia gert það er af mér
örverpið að senda þér.
Brostinn sundur boginn er,
ibiluð harpan, vínið þver.
Súptu, Jón minn, aldrei á
upp frá þessu (láttu sjá!)
fyrr en þú mig fréttir ná,
— og fi'nndu, hvað það hressir þá!
*
Og svo að lok'Utn húsgangnjrinn
igamli: j
Hugsaðu dk'ki um himininn,
Ihivað hann muni vera.
Handa þér mun heimurinn
'hafa nóg að gera: ;
GJÖF AFHENT
□ Fyrir skömmu afhenti
Lionsklúbbur Iiafnarfjarðar
fræðsluyfirvöldum bæjarins að
gjöf heyrnaprófunartæki, sem
einkum yrðu notuð í barnaskól-
unum. Tæki þessi eru vönduð
að gerð og hafa auk þess þann
kost að vera létt og auðflutt
milli skóla.
menn balda
aðalfund
H Aðalfundur Félags ísl.
bifreiðaeftirlitsmanna, sem
haldinn var fyrir skömmu bein-
ir þeim tilmælum til starfs-
manna bifreiðaverkstæða, að
láta ekki undir höfuð leggjast
að tilkynna yfirmönnum sín-
um ef þeir verða varir við ga’la
á öryggisbúnaði ökutækja. Þá
áminnir fundurinn bifreiðaeig-
endur um tilkynningaskyldu
varðandi sölu ökutækja. Þá
skorar fundurinn á bifreiðaeig-
endur að láta stilla ljós bifreiða
sinna og stuðla að aujíinni ura-
ferðarm^npingu • með., því að
. ' svna+rjstggi ý umferðinni. — Á
næsta ári ycjrjSur haldið hér
almennt mót .porrænna bifreiða
eftirlitsmanná, segir í .tilkynn-
ingu af aðalfundinum. Formað-
ur félagsins er Gestur Ölafsson,