Þjóðviljinn - 12.02.1960, Blaðsíða 10

10)' — ÞJÓÐVILJINN — Föstudagur 12. febrúar 1960
Eldhúsdagur yfir stömpunum
Framhald af 7. síðu
þykkt á Alþýðusambandsþingi
að fórna 6 vísitölustigum til
að halda verðlagi í skefjum,
hvorki verkamenn né bændur
vildu hækkun. Fórum ekki úr
stjórn, þá hefðu íhald og
hægri menn Framsóknar hald-
ið áfram helmingaskiptafélag-
inu á Keflavíkurvelli. Fram-
sókn segir ekki meira.
íhald verður blásvart á lit,
þegar Kratinn segir: Lúðvík
lét útgerðarmenn græða, barð-
ist fyrir þá, en ekki okkur sjó-
mennina.
Já, Lúðvík bjó vel að út-
gerðarmálum og sjómönnum,
fengum hækkun án verkfalls;
ýms fríðindi og byrjað strax
upp úr áramótum, hans loforð
stóðust. En Emil í fyrra, hann
lofaði öllu fögru. lofaði þessu
í dag og sveik það daginn eft-
ir. Og Lúðvík var ekki með
neitt kák við Breta. Þess njót-
um við í dag á fiskimiðunum
okkar, en, játað skal að í færri
veizlum hefur hann staðið með
Bretum en Guðmundur í.
Nú standa allir með Komma,
nema Krati. og í sárabót sam-
þykkt með 4 atkvæðum Lýð-
ræðismanna, Kommi ekki með:
Fundin málpípa, sem ekki gef-
ur eftir Einari Olgeirs, Lúðvík,
Hannibal eða Karli, að tala
blaðlaust, sellu x 7. Það ætti
að senda Krústjoff, en Krati
heldur að Krúsi taki x sem
koss frá íslandi og stingur upp
á +, Krúsi skilji dánarmerki
svo vel. Kommi segir að það
skuli Krati ekki gera, því trú-
legt sé að Krúsi hafi frétt af
þrem síðustu áföllum Al-
þýðuflokksins, Dagsbrúnar-
kosningu, Þrótti á Siglufirði og
í Borgarnesi, og gæti tekið
skeytið sem dánartilkynningu
Alþýðuflokksins. Svo ekkert
verður úr þessu.
Kommi segir við Krata (,en
þeir eru báðir að byggja hús),
gráttu ekki strax félagi, ekki
út af þessu. Þú færð tækifæri
til þess. þegar þú sækir um
íbúðarlán í vor og færð að
borga 12% af láninu. Þetta er
úr Þjóðviljanum. segir Krati.
Alþýðuflokkurinn lætur ekki
alþýðufólk borga okurvexti af
íbúðarlánurp, nei, það sam-
þykkir hann aldrei. Já, segir
Kommi. það er strax dálítið
að þurfa að borga húsalán
næstum þrefalt til baka, eins
og nú er hvað þá tólf. Krati
grípur þetta tækifæri. er 12%
tólffalt til baka, það
yrðu aldeilis vextir, nei svo
mikið hækka nú aldrei vextir
af lánum til húsbyggjenda, það
yrði til þess að drægi úr allri
framkvæmd. Kommi lygnir
augunum lymskur á svip og
segir. nei kannski ekki tólffalt
til baka, en kannski hækka
vextir samt, ha? Nú varð Krati
mállaus.
Svo er farið að tala um
skat.taframtalið. Skipstjóri á að
fá helmingi hærra útsvar en
við, því hann hefur tvo hluti
og aðrir yfirmenn á bátnum
líka meira, en þó sjAum við
oft að ekki fara gjöldin eftir
því. Og einróma álit okkar hér,
að leyfilegt sé að benda á
annan mann með sömu tekjur,
eða fullan rétt á því að fá að
sjá skattframtal hjá skipsfléaga
manns, hvort sem hann er hár
eða lágur í þjóðfélaginu. Eða
getur það verið, að sumir fái
dregið undan skatti hjá út-
gerðarmönnum, ef þeir hafa
mjög háar tekjur?
Dagurinn er á enda, nú gæti
Alþingi tekið sellu 7 sér til
fyrirmyndar. Nú hjálpast flokk-
arnir allir að við óleysta verk-
efnið, að setja stampana á bíl.
íhald og Krati eru í stjórn,
raða stömpunum á bílana,
Framsókn og Kommi líta upp
til þeirra og fá að fela stjórn-
inni verk sín í hendur, beittu
stampana setja þeir á bílinn, við
förum heim. Áður en leiðir
skilja. segir Kommi við Krata,
segðu I-Iannesi á horninu að
hætta að hafa áhyggjur af
sjómannaskorti, enga þegn-
skylduvinnu, bjóða íslenzku
sjómönnunum þ^ð sama og
Færeyingum, 1000—1200 dansk-
ar kr. á mánuði. yfirfærðar.
svo þeir geti ferðazt út eins
og útgerðarmennirnir. Þvi get-
um við ekki fengið það sama,
sem öðrum er boðið, fyrst út-
lendingum er sagt að þeir fái
ekki betri kjör en íslendingar,
og vandinn er ekki annar. Og
þá verður nóg íramboð af
sjómönnum.
Við fengum sex tonn af fiski.
einn dagur er liðinn af vertíð
1960. Við kveðjumst og förum
heim að sofa. Ég vil ekki
skrifa nafnið mitt undir grein-
ina, veit ekki einu sinni, hvort
hún er hæf í blað. Pabbi í
Reykjavík myndi fá slag, ef
hann vissi um þetta bréf, og
yngri systkini mín yrðu strax
munstruð í Heimdall. Óli fengi
ekki að koma heim, því þeim
lenti saraan, honum og pabba
í Reykjavík, þegar Óli var
verkfallsvörður í Dagsbrún og
pabbi gat ekki mútað honum.
Skuggi.
Til
liggur leiðin

Benjamín hrekur stjórnarröksemdir
Framhald af 12. síðu.
urnar spara því innflutning fyrir
upphæð, sem slagar hátt upp í
alla aukningu skuldabyrðarinn-
ar. Er þá að sjálfsögðu margt
ótalið, sem gert liefur verið fyrir
erlent fé á tímabilinu, svo sem
almenn rafvæðing, landbúnaðar-
framkvæmdir. skipakaup, frysti-
húsabyggingar o. m. m. fl.“
Og síðan víkur dr. Benjamín
að framleiðsluaukningunni á
þessum tíma.
Hann segir:
„Ef við lítum á útflutninginn.
sjáum við að árið 1951 nam liann
45 milljónum dollara, en 1958
66 milljónum dollara. Aukningin
er 21 milljón dollarar.
Ég held að það geti ekki verið
vafamál, að þjóðin er í alla
staði miklu betur fær um að
standa undir greiðslu 514 millj-
ón dollara árið 1958 en 2 milljón
dollara árið 1951, einmitt vegna
þess hve miklar framkvæmdir
hafa verið unnar fyrir hið er-
lenda Iánsfé“.
Grein dr. Benjamíns staðfest-
ir það sem Lúðvík Jósepsson
sagði í umræðunum um efna-
hagsmálafrumvarpið á Alþingi.
í fyrsta lagi það,
að greiðsluhallinn við útlönd
stafar af stórframkvæmdum,
af kaupum á nýjum skipum,
byggingu raforkuvera, bygg-
ingu sementsverksmiðju og
svo framvegis.
í öðru lagi:
Það er blekking, að erlendu
skuldirnar. sem stafa af upp-
byggingunni, geri greiðslu-
byrði vaxta og afborgana ó-
bærilega.
Og í þriðja lagi:
er svo það, að greiðsluhallinn
síðustu árin. er „bókhalds-
legur“ vegna þess að auknar
birgðir útflutningsvöru sem
mynduðust árin 1958 og 1959
um 200 milljónir króna, er
ekki taldar með í gjaldeyris-
uppgjörinu.
HEIMILISÞATT UR
iiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiniiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimii/iiiiiiEiiiiiiimiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiimiiiiiiiiiEiiii
Eflœist þvi sem viS á
hverju sinni
að hún sé komin yfir þetta og
hættir í nuddinu, en stirðleik-
inn tekur sig upp aftur, því
hún heldur áfram að vera í
sama þrönga kjólnum. Það er
mjög skiljanlegt að fólk vilji
slíta út og nota til fullnustu
fötin sín áður en þau eru lögð
til hliðar, en þá verður að
velja sér snið og efni þannig,
að möguleiki sé á að nota flík-
ina áfram heima fyrir. Ef áð-
urnefndur kjóll hefði verið úr
teygjanlegu jerseyefni, hefði
hann verið mun eftirgefanlegri
og frúin að öllum líkindum
losnað við óþægindin, læknis-
kostnaðinn og vinnutapið.
Önnur frú var það sem fór
til heimilislæknis síns og
kvartaði um þreytu og eymsli
í handleggjunum og öxlunum.
Hún fékk nudd og var sagt að
reyna ekki mikið á sig, en
eymslin tóku sig upp aftur og
aftur. Eftir nokkuð langan
tíma komst læknirinn að hvað
um var að vera. Konan var
með mjög ávalar axlir og til
að missa ekki hlírana á undir-
fötunum íram af öxlunum lyfti
hún öxlunum dálítið og gekk
álút.
Ef hún hefði eytt nokkrum
krónum í bendla og smellur og
saumað fyrir hlírana hefði hún
getað haldið fullri heilsu.
Frúin er að fara í smásam-
kvæmi og er í nýjum kjól.
Hann er mjög fallegur — og
mjög þröngur. Því hefur frú-
in alls ekki tekið eftir fyrr
en nú, en hún er orðin sein
og þarf að flýta sér. Hún trítl-
ar af stað með klaufalegum
hreyfingum, hún er ófrjáls —
hún er þvinguð.
Eftir nokkurn tíma er frúin
orðin þreytt á þrönga kjólnum
og ríú ætlar hún að slíta hon-
um út heima fyrir. Og nú vit-
um við hvernig fer fyrir henni,
því hún hefur vanizt þvingun-
um kjólsins. Spenningur og á-
reynsla á vöðvum sem hefði
yerið alger óþarfi. Hún verður
þreytt og stirð og fer í nudd.
Eftir nokkurn tíma heldur hún
'Sm *5 j . ...5*. r •■'tW"*' •* S' ■ A ’■’ ■' <
'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiimii iiimiiimiiiiiiiLiMiiMiiiiiiiiMiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiHii 'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiimmuimiimit
Vetrardragtin
Kápan með 9/10 síildinni er mjög í tízlui í vetur. I+ssi
er úr grófu tvíddi, breið yfir axlirnar, tyíhneppt með
~V w *
skinn bæði á kraga og framan á emum. Með fylgir auð-
vitað þröng»i aðsniðið pils o.g síddin er, eins og sjá má
aðeins niður fyrir linéð.