Þjóðviljinn - 12.02.1960, Blaðsíða 3

Föstudagur 12. febrúar 1960
ÞJÓÐVILJINN — (3
fiimiiiiiiiMmiiiiiiiiimMiiimmmiMiiimiuimiiimiimimmiimiimimiimimiiiiii
Myndasaga
irá höfninni
IFréttamaður Þjóðviljans var á gan.gi niðri við liöfn í
gærdag og átti leið fram hjá skipinu Laxá. Ileyrði
hann barnsgrát og sá hvar lKil telpa stóð grátandi
um borð í skipinu. Foreldrar barnsins stóðu aftur á
móti á bryggjunni og liorfðu niður með skipsliliðinni. Þe.gar
fréttamaðurinn liljóp að, all skelkaður, sá hann ekkert kvik't
í sjónum heldur flaut þar kvenveski. Konan liafði misst veskið
sitt milli skips og bryggju. Veskið flaiai nú aftur með skipinu,
en menn horfðu ráðþrota á. (Örin sýnir veskið).
2.,Það rekur að bryggjunni", kallaðj einhver og snar-
legur náungi vatt sér niður og seildist eftir veskinu.
Konan þakkaði manninum fyrir með mörgum fögrum
orðum. en liann sagði aðeins: „Það er v;íst bezt að
hafa töskuskipti“. Síðan afhenti hann konunni töskuna og
greip síðan sína og var horfinn. Þetta var útkeyrslumaður
hjá Ölgerðinni Egill Skallagrímsson.
3„Hvað segið þér, viljið þér fá mynd? Fer þe*ita í blöð-
in?“, sagði konan hálf vandræðalega, en brosti síðan.
Fréttamaðurinn kinkaðj kolli til samþykkis og brosti
líka. „Var eitthyað verðinæ*tt í veskinu?“ spurði frétta-
maður. „Ja, ekki miklir peningar, en það var bankabók í því“,
svaraði maðurinn. Síðan gengu lijónin um borð, en frétta-
maðurinn skundaði á brott liinn ánægðasJii.
(Ljósm. Þjóðviljinn S.J.)
llMEIMEMiMMMÍIIMIIIMMMMIlMIIEIIEifllíliiílllMMilMilltllU . i11Ltl,IsIíUIi111111111111111111111111M111111111111II1111111111111111111111111II1111111111111II1111111M111EilEM1111

Af-
reksmenn
Alltaf eru uppi afreksmenn
sem með fordaemi sínu og
verkum .breyta þjóðfélagi
sínu. Slíkir menn hafa verið
uppi á öllum tímum og í
■öllum löndum, en hugsjónir
þeirra og verk eru mjög
breytileg, og kynni af þeim
gefa einatt góða mynd af
á.Jdarfari og hugsunarhætti.
Sá maður íslenzkur sem nú
__ lyftir pálma sínum einna
'"•r hæst til lofts er Sigurður
Berndsen fjármálamaður.
Hann hefur á langri og við-
burðaríkri ævi barizt einarð-
lega gegn þeirri firru að ó-
heimilt skuli að okra á ná-
unga sínum. Hefur hann sem
betur fer haft efnalega
umbun af baráttu sinni,
og nú hefur hann í þokka-
bót blotið andlega uppreisn-
af glæsilegasta tagi: sjálf
ríkisstjórn íslands hefur flutt
um það frumvarp á alþingi
að eítirleiðis skuli okur telj-
ast lögleg og lofsvérð athöfn,
sjálfur kjarni hins nýja efna-
hagskerfis. Þeir menn sem
fyrir nokkrum árum voru of-
sóttir og dæmdir eiga nú á
svipstundu að breytast í hug-
sjónamenn sem aðeins voru
örlítið á undan samtíð sinni,
en eftirleiðis munu ráðherr'ar,
bankastjórar og annað stór-
menni gerast sporgöngumenn
Sigurðar Berndsens, Brands
Brynjólfssonar ög félaga
þeirra. Það er ekki að undra
þótt Sigurður sé glaður í
hjarta sínu og hann telji sig
langt kominn að sanna end-
anlega þá lífsspeki sína að
,.hver einasti maður sé þjóf-
ur'1.
En það eru til fleiri af-
reksmenn en Sigurður Bernd-
sen, og er sannarlega tíma-
bært að einnig þeir fái nú
að lokum fulla uppreisn æru.
ViII ekki ríkisstjórnin flytja
um það frumvörp á þingi að
eftirleiðis skuli skólastiórum
heimilt’að láta greipar sópa
um fjármuni skóla sinna, að
.skrifstofustjórar megi hirða
frírherki og seðlabankastjórar
megi safna dollurum á leyni-
reikninga úti um heim?
Vel-
lystingar
Alþýðublaðið birtir um það
stóra frétt á forsíðu sinni í
gær að eftirleiðis geti aldrað
fólk og örkumla og einstæðar
mæður liíað í vellystingum
praktuglega, eins og forsæt-
isráðherra orðaði það í ára-
mótaræðu sinni. Segir blaðið
að lífeyrir til hjóna eigi að
hækka um' hvorki meira né
minna en kr. 831 á mánuði
og til einstaklinga urn kr.
370,50. Ekki lætur blaðið þess
þó getið hversu mjög útgjöld
þessa fólks muni aukast þeg-
ar . allar aðfluttar vörur
hækka í verði um 30—40 Tc
og innlendur varningur hækk-
ar í kjölfar hins érlenda.
En vill blaðið ekki í næstu
fagnaðargrein sinni sýna með
búreikningum -hvernig hjón
eigi að fara að því að lifa í
Reykjavík af kr. 2.158 á mán-
uði og einstaklingur af kr.
1.200. en það er upphæð líf-
eyrisins eftir hina nýju rausn
stjórnarvaldanna. Blaðið gæti
t.d. beðið formann Alþýðu-
flokksins að semja slíka bú-
reikninga, en hann greiddi á
síðasta ári í eina saman
skatta ámóta upphæð og
fernum öldruðum hjónum er
ætlað að lifa af. — Austri.
Ræða Einars
Framhald af 1. síðu.
legt sjálfstæði íslands og
þar með á velferð íslenzku
þjóðarinnar.
Árás á efnahagslegt
sjálfstæði.
Birgir Kjaran reyndi í ræðu
sinni að gera gys að þeirri hug-
mynd að voldugir menn úti í
löndum liefðu áhyggjur af því
hvort eyrarkarlar í Reykjavík
hefðu atvinnu eða ekki.
Kannski ekki af því, sagði Ein-
ar, en voldugir menn vestan
hafs og austan hafa áhyggjur
af þv’í að eyrarkarlar á Islandi
og aðrar vinnustéttir hafa skap
að sér aðstöðu til að afnema
atvinnuleysið, og gert það
þannig að íslendingar hafa
tengzt allmiklum viðskipta-
böndum við sósíalistísku r'íkin,
einkum Sovétríkin.
Það eru þau viðskiptabönd
sem valda áhyggjum liinna
voldugu manna úti í heimi.
Þeir skilja ekki hvernig fá-
menn þjóð eins og íslanci
skuli voga að tengjast slík-
um viðskiptaböndum, verða
efnalega sjálMæð og standa
uppi í hárinu á stórveldum
eins og Bretlandi, er það
reynir að kú.ga liinn máttar-
minni.
Enda var það eina hættan
sem Birgir Kjaran kom auga á
að steðjaði að islenzku efna-
hagslífi: Kommúnistahættan af
viðskiptasamböndunum við
sósíalistisku löndin-
★ Stefnt að evðilegg-
incru austurvið-
skiptanna.
Og meginætlunin með fyrir-
ætlunum um að gefa 60% inn-
flutningsins frjálsan er einmitt
sú að eyðileggja þessi viðskipti,
gera ísland að hluta úr hinum
alþióðlega markaði auðvaldsins,
undirorpið verðsveifium hans
og sölutregðu fyrir afurðir okk-
ar, kasta þjóðinni út í algert
örvggisleysi.
Islendingar yrðu þá nenyddir
til að selja afurðir sínar á lágu
verði til Vesturlanda, ekki sízt
begpr búið er að ánet.ia þjóðina
með 800 milljóna króna láni,
sem eingöngu yrði varið í vöru-
kaun. Þetta er frelsið, sem ís-
lendingum er boðið.
Þíarmað að íslenzkum
iðnaði.
Með því að gefa 60%: inn-
flutningsins frjálsan mætti telja
víst að þjarmað yrði að íslenzlc-
um iðnaði. En Jónas Harals
ráðuneytisstjóri hafði upplýst
í fjárhagsnefnd að iðnrekend-
um ,yrði tilkynnt af stjórnar-
völdunum með sex mánaða fyr-
irvara ef ætti að láta erlenda
iðnaðarvörur úr þeirra grein
flæða inn á íslenzkan markað.
Iðnrekendurnir íslenzku hefðu
þá hálfs árs frest til að undir-
búa útför fyrirtækis síns eða
koma sér í aðstöðu til að geta
keppt við iðnaðarstórveldin!
Innlimun Islands í „frjáls-
an“ markað hins alþjóðlega
auðvalds er ekki leið sem verð-
ur íslenzku þjóðinni' til far-
sældar. heldur leiðir af því stór_
kostlega hættu.
★
Frá framhaldinu á ræðu Ein-
árs verður skýrt í næsta blaði.