Morgunblaðið - 02.09.1982, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. SEPTEMBER 1982
Jón Guðnason
— Minningarorð
í dag, fimmtudaginn 2. septem-
ber kl. 2 e.h., verður jarðsunginn
frá Hafnarfjarðarkirkju Jón
Guðnason, pípugerðarmaður,
Öldugötu 26, Hafnarfirði.
Jón lést eftir stutta sjúkrahús-
legu síðla dags þann 25. ágúst, en
langvarandi sjúkdómur hafði
hrjáð hann um nokkurra ára
skeið.
Jón var fæddur 26. desember
1903 að Nýjabæ í Garðahreppi,
sonur hjónanna Guðna Jónssonar
og Hólmfríðar Þórðardóttur,
yngstur níu systkina, ein systirin
er eftirlifandi, Þorbjörg Hólmfríð-
ur. Fimm systkini Jóns dóu í
bernsku.
Föðurmissir, er Jón var aðeins
fjögurra ára gamall, fannst mér
alltaf hafa átt sinn þátt í lífsmót-
un svo og lífsvenjum Jóns, en móð-
ir hans, af einstakri eljusemi og
dugnaði, kom Jóni og systrum
hans þremur, Maríu, Valgerði og
Þorbjörgu, til fullorðinsára.
Snemma mátti Jón fara að vinna
°8 leKRja heimilinu lið og ein-
kenndi þetta lífsviðhorf hans til
vinnu og áræðni.
Árið 1930 stofnaði hann Pípu-
gerð Jóns Guðnasonar. Fyrirtæki
sitt rak hann með miklum mynd-
arbrag og mátti aldrei heyra ann-
að en að varan væri vönduð og
viðskiptin heiðarleg. Þrátt fyrir
vanheilsu síðustu árin fylgdist Jón
með öllum rekstri fyrirtækis síns,
en Einar sonur hans hefur annast
rekstur fyrirtækisins um alllangt
árabil.
Hinn 4. júlí 1925 kvæntist Jón
Kristínu Sigríði, dóttur Einars
Einvarðssonar frá Hítarnesi og
konu hans, Guðbjörgu Árnadótt-
ur. Sú jákvæðasta kona og ljúfasta
eí ég hef fyrirhitt, „Stína mín“,
eins og flestir kalla hana, lifir
mann sinn, og dvelst hún nú á
hjúkrunarheimilinu Sólvangi í
Hafnarfirði.
Jóni og Kristínu varð átta barna
auðið og komust fimm þeirra til
Aðalfundur Sambands sveitar-
félaga í Austurlandskjördæmi
Jakob V. Hafstein lög-
fræðingur — Minning
Fæddur 8. október 1914.
Dáinn 24. ágúst 1982.
Þegar vinir falla fyrir sigð
sláttumannsins slynga, þá er
manni tamt að staldra við um
stund og líta yfir farinn veg í
fylgd hins látna. Þegar sonur Jak-
obs V. Hafstein tjáði mér lát hans
leiftraði í huga mér minningin um
okkar fyrsta fund. Þá var Jakob
ungt glæsimenni, sem lífsorkan
geislaði af, en ég aðeins feiminn
smádrengur og þorði ekki upp að
líta. Hann gekk þá til mín, tók fast
í höndina á mér, klappaði ofan á
kollinn á mér og sagði:
— Sæll og blessaður glókollur
litli. Við eigum ábyggilega eftir að
verða góðir vinir. Þetta ávarp fékk
mig til að líta upp og finna hlýj-
una frá handtaki hans. Hann varð
sannspár um vináttu okkar og
hlýjan frá hans fyrsta handtaki
hvarf aldrei á lífsins leið, enda
mátti um hann segja „hjartað var
gott, sem undir sló“
Jakob var fæddur á Akureyri
hinn 8. okt. 1914, sonur hinna
kunnu ágætishjóna Þórunnar
Jónsdóttur Havsteen og Júlíusar
Havsteen, sem lengi var sýslu-
maður Þingeyinga með búsetu á
Húsavík.
Jakob lifði sín æskuár á Húsa-
vík á vinmörgu allsnægtaheimili
foreldra sinna í stórum og glað-
værum systkinahópi.
Mér hefur verið sagt að aldrei
hafi fyrr eða síðar borið skugga á
það heimili, nema þegar frá Þór-
unn lést slysalega um aldur fram.
En svo mikið er víst, að minn-
ingar Jakobs frá Húsavík voru
margar og bjartar, vinahópurinn
stór og tryggð hans til alls, sem í
átthögunum bjó, var oft við brugð-
ið. Jakob var maður ákaflyndur og
hugfrjór, enda færðist hann
margt í fang strax á ungum aldri
og var félagsmálastarfsemi löng-
um ofarlega í huga hans. Hann
var sem unglingur einn af stofn-
endum íþróttafélagsins Völsungs
á Húsavík og fyrsti formaður þess.
Á námsárunum hafði hann einnig
mörg járn í eldinum, var m.a. einn
af félögunum í M.A.-kvartetting-
um sem þekktur er af miklum vin-
sældum.
Jakob var lögfræðingur að
mennt, en valdi sér ekki störf í
samræmi við það nema að litlu,
enda tæpast þess að vænta því
áhugamálin voru svo mörg og
hæfileikarnir fjölþættir. Hann var
náttúruunnandi í þess orðs bestu
merkingu og snemma bar á list-
rænum hæfileikum hans. Dísir
ljóðs og laga voru honum hand-
gengar og pensillinn lék í höndum
hans. Hann var listamaður með
hárnæma skapgerð, sannur vinur
vina sinna, örlátur sem soldán og
hugsaði oft upphátt. Ég minnist
þess, er hann eitt sinn á sólfögrum
sumarmorgni benti mér á hið sér-
stæða nátturufyrirbrigði „Sól-
arkrossinn í Kinnarfjöllum". Eftir
að hafa horft lotningarfullur á
þetta fyrirbrigði um stund sagði
hann eins og við sjálfan sig.
— Svona getur enginn málað
nema drottinn.
Oft stóðu stormar um Jakob og
lét hann sér það vel líka því hann
var maður orustunnar, ef því var
að skipta. Hann gat verið ham-
hleypa til vinnu og bjartsýnin nóg
til að láta ekki bugast við mótgang
og vonbrigði. Er hann á sl. vetri
varð fyrir þungbæru heilsufars-
legu áfalli mætti hann því með
bjartsýni og dug og hafði, er hann
lést, náð miklum árangri í að
endurhæfa sig.
Jakob var gæfumaður í fjöl-
skyldulífi sínu. Konan hans, frú
Birna Ágústdóttir Hafstein,
reyndist honum traustur lífsföru-
nautur, sem hann mátti ekki án
vera, bæði á sælum og sárum
stundum. Þá eru börnin þeirra
þrjú, Jakob, Júlíus og Áslaug, öll
vel mennt og mannvænt ágætis-
fólk.
Fjölskylda Jakobs var hamingja
hans svo og listin, sem hann helg-
aði sig mest á seinni árum. Listin
hans var litrík og fjölþætt eins og
hann sjálfur. Hún mun lengst
forða honum frá gleymsku. Söng-
ur, ljóð og lög svo og málverk
munu um langan aldur halda
áfram að minna á listamanninn
frá Húsavík, sem í huganum gekk
daglega á vit hinnar þingeysku
náttúru, er hann unni svo mjög.
Við Jakob áttum margt saman
að sælda, enda fóru áhugamál
okkar oft saman. Við vorum auð-
vitað ekki alltaf sammála eins og
gengur, en það breytti engu um
vináttuna, sem hann spáði okkur
forðum, því hún var á bjargi
byggð.
Það var ekki meining mín með
þessum fáu línum að rekja fjöl-
þætt lífshlaup, afrek og störf Jak-
obs V. Hafstein. Þær eru fyrst og
fremst hugsaðar sem hinsta
kveðja til listamanns og ljúfs vin-
ar, sem ég þakka kærar stundir og
kynni góð. Hann bað mér oft guðs-
blessunar og þess hins sama bið ég
nú honum til handa á ókunnri
strönd.
Ástvinum hans og aðstandend-
um öllum sendi ég hugheilar sam-
úðarkveðjur.
Vigfús B. Jónsson,
Laxamýri.
Aðalfundur Sambands sveit-
arfélaga í Austurlandskjördæmi
hófst í Valaskjálf í morgun.
Formaður sambandsins, Vil-
hjálmur Hjálmarsson, fyrrum
menntamálaráðherra, setti fund-
inn og minntist tveggja aust-
firskra sveitarstjórnarmanna er
létust á árinu, þeirra Jóns
Gunnlaugs Sigurðssonar, sveit-
arstjóra á Fáskrúðsfirði, og
Bjarna Þórðarsonar, fyrrum
bæjarstjóra í Neskaupstað.
Fundinn sitja 52 fulltrúar, 5
konur og 47 karlar, frá 30 sveit-
arfélögum á Austurlandi — auk
þingmanna kjördæmisins og
annarra gesta, en á Austurlandi
eru 34 sveitarfélög með samtals
12.940 íbúa. Fundarstjórar voru
kjörnir Jónas Hallgrímsson,
bæjarstjóri á Seyðisfirði, og
Guðmundur Magnússon, sveit-
arstjóri á Kgilsstöðum. Ávörp við
fundarsetningu fluttu Haraldur
Gíslason, framkvæmdastjóri
Sambands sveitarfélaga á Suð-
urnesjum; Ölvir Karlsson af
hálfu Sambands íslenskra sveit-
arfélaga, Friðjón Guðröðarson
af hálfu sýslumanna á Austur-
landi og Áskell Einarsson, fram-
kvæmdastjóri Sambands sveit-
arfélaga á Norðurlandi.
í skýrslu formanns kom fram að
starf stjórnar SSA hefur að
nokkru borið keim af efnahags-
ástandi þjóðarinnar — en höfuð-
verkefni stjórnarinnar hefur eink-
um verið á sviði orkumála, iðn-
þróunar, samgöngu- og fræðslu-
Vilhjilmur Hjálmarason, formaður SSA, I ræðustól.
mála auk ýmiss konar rannsókn-
arverkefna, t.d. varðandi fiskeldi í
ám, vötnum og sjó. Þá fjallaði
formaður um innri málefni SSA í
skýrslu sinni. Framkvæmda-
stjóraskipti verða nú um mánaða-
mótin. Bergur Sigurbjörnsson,
sem gegnt hefur starfinu í 10 ár,
lætur nú af störfum, en við fram-
kvæmdastjórninni tekur Sigurður
Hjaltason, sem verið hefur sveit-
— og mun framkvæmdastjórinn
verða þar til viðtals a.m.k. einu
sinni í mánuði.
Formaður þakkaði fráfarandi
framkvæmdstjóra 9törf hans í
þágu SSA og bauð nýjan fram-
kvæmdastjóra velkominn til
starfa. Þá harmaði formaður að
iðnráðgjafi hefði enn eigi fengist
til starfa þrátt fyrir ítrekaðar
auglýsingar um starfið — en Hall-
Frá aðalfundi SSA.
arstjóri á Höfn í Hornafirði síð-
astliðin 18 ár. Þar með flyst aðal-
skrifstofa SSA frá Egilsstöðum til
Hafnar — en þó verður rekið eins
konar útibú hennar á Egilsstöðum
dór Árnason, sem gegnt hefur
starfinu í 2 ár, lét af störfum í
sumar. Hins vegar taldi hann lík-
legt að iðnráðgjafi fengist til
starfa nú er búsetuskilyrðum
Ljóam. ÓLG.
hefði verið aflétt.
í ávarpi Friðjóns Guðröðarson-
ar, sýslumanns Austur-Skaftfell-
inga, kom fram að sýslumenn á
Austurlandi hafa sótt um aðild að
SSA með rétt til setu á fundum
sambandsins með a.m.k. tillögu-
rétti og málfrelsi.
Meginmál fundarins í dag voru
framsögur og umræður um iðnað-
ar- og vegamál. Fyrir fundinum
liggur m.a. tillaga um Iðnþróunar-
félag Austurlands og Iðnþróun-
arsjóð Austurlands. Þá höfðu
vegamálastjóri, Snæbjörn Jóns-
son, og umdæmisverkfræðingur,
Einar Þorvarðarson, framsögu um
langtímaáætlanir í vegagerð. í
máli þeirra kom m.a. fram að
ástand vega er hvergi á landinu
jafn slæmt og á Austurlandi. Á
yfirstandandi ári er áætlað að
leggja bundið slitlag á 53 km. Árið
1986 er áætlað að vegir með bund-
ið slitlag verði orðnir 160 km að
lengd.
I kvöld verður greint frá rann-
sóknarstarfsemi á vegum SSA,
flutt skýrsla stjórnar Safnastofn-
unar Austurlands og kynntar til-
lögur nefndanefndar.
— Ljómn. ÓL G.
Fundinum verður fram haldið á
morgun. _ ö,afur
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina.
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast hlaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. f
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins.
Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.