Morgunblaðið - 20.05.1982, Qupperneq 15
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. MAÍ1982
63
17. Erna Ragnarsdóttir
innanhússarkitekt, Garðastræti 15, f. 2.4.
1941. Maki: Gestur ólafsson, börn: 2. Stúd-
ent frá MR 1962, próf í innanhússarkitekt-
úr frá Leicester Polytechnic í Englandi
1966, og nám í leturgerð við Liverpool Coll-
ege of Art 1967—68. Hefur síðan námi lauk
átt ásamt öðrum aðild að rekstri Teikni-
stofunnar Garðastræti 17. Formaður Fé-
lags húsgagna- og innanhússarkitekta,
FHÍ, 1979—81, nú varaformaður. Sat í
stjórn Kvenréttindafélags íslands og var í
4 ár ritstjóri ársrits þess, 19. júní. Sat í
stjórn SUS og Hvatar. Er formaður mál-
efnanefndar Sjálfstæðisflokksins um
menningarmál.
19. Anna K. Jónsdóttir
lyfjafræðingur, Langholtsvegi 92, f. 29.1.
1952. Maki: Þorvaldur Gunnlaugsson, böm:
3. Stúdent frá MR 1972, aðstoðarlyfjafræð-
ingspróf frá HÍ 1980. Hefur starfað hjá
lyfjaheildversluninni Hermesi hf. að loknu
námi. Sat í stjórn Vöku, félags lýðræðis-
sinnaðra stúdenta, 1974—76 og í stúdenta-
ráði Háskóla íslands 1975—77. Kjörin í
stjórn Sambands ungra sjálfstæðismanna
á þingi þess 1981.
Fjölskyldur í frjálsri borg
eftir Ragnhildi Helgadóttur
Fyrir viku hélt Hvöt, félag
Sjálfstæðiskvenna í Reykjavík,
fund um efnið Fjölskyldan í
frjálsu samfélagi. Af þessu til-
efni var eftirfarandi spurning
beint til sjálfstæðiskonu:
„Af hverju eruð þið að tala um
fjölskylduna og heimilið, þegar
komið er fast að kosningum?
Væri ekki nær að tala um bein-
harða borgarpólitík?" Og sjálf-
stæðiskonan svaraði:
„Þetta viðfangsefni er ekki að-
eins pólitík, heldur grundvall-
arpólitík."
Hvað er borgin annað en sam-
félag fjölskyldna og húsin í
borginni annað en heimili og
aðrir vinnustaðir, þar sem menn
ala önn fyrir sér og fjölskyldum
sínum? Þess vegna eru verkefni
borgarstjórnar á ótal vegu tengd
fjölskyldunum.
í samfélaginu er fjölskyldan
grunneiningin, þetta uppruna-
lega félag, til orðið vegna frum-
þarfa mannsins, flestum
mönnum nauðsynlegt vegna til-
finninga, vaxtar og þroska. Að
mati sjálfstæðismanna er það
styrkur fjölskyldunnar, sem ber
uppi frelsi samfélagsins. Hið
frjálsa samfélag verður að veita
fjölskyldunum siðferðilegan
stuðning og svigrúm til sam-
heldni, öryggis og eflingar. Ella
getur samfélagið ekki með réttu
kallazt frjálst. Þetta á við hvort
heldur um er að ræða ríkisheild,
sveitarfélag eða borgarfélag.
En hver vill ekki frjálst sam-
félag? Og hver vill ekki styrk
fjölskyldna sem mestan, sam-
heldni þeirra og góð heimili?
Nærtækast væri að svara, auð-
vitað allir. En sá, sem tekur af-
stöðu til stjórnar samfélagsins,
verður að gera sér grein fyrir
því, að stjórnmálaflokkarnir
leggja misþunga áherzlu á þetta
atriði.
í hugmyndafræði nútímans
kemur fram mikilvægur munur
á afstöðunni til hlutverks fjöl-
skyldunnar. Þeir, sem lengst eru
til vinstri, eru andvígir þjóð-
skipulaginu og hefðum þess, af
því að þeir vilja allt annars kon-
ar þjóðfélag. Við könnumst t.d.
við setningar, eins og þessa: For-
eldrarnir eiga ekki börnin, held-
ur eru þau börn samfélagsins.
Hefðir þjóðfélagsins haldast
við í fjölskyldunni og burðarás-
inn er samband foreldra og
barna. Þess vegna er það e.t.v.
rökrétt frá sjónarmiði þeirra,
sem kollvarpa vilja þjóðfélags-
myndinni, að vinna að því beint
og óbeint að losa um þetta sam-
band.
En sjálfstæðismenn telja, að í
ýmsum efnum, sem fjölskylduna
varða, beri að haga framkvæmd,
svo að virt sé uppeldisviðleitni
foreldra og styrkja beri sam-
band foreldra og barna. A þetta
sérstaklega við í fræðslu og
æskulýðsmálum, á vinnumark-
aði, í húsnæðis- og skipulags-
Ragnhildur Helgadóttir
málum, svo og ýmsum félags-
málum.
Sjálfstæðiskonur og
„reynsluheimurinn“
Hvöt og Landssamband
sjálfstæðiskvenna hafa átt
frumkvæði að ítarlegri umfjöll-
un um fjölskyldupólitík. Óhætt
er að segja, að ritið Fjölskyldan í
frjálsu samfélagi hafi markað
tímamót í þeim efnum. En af
hverju voru það einmitt konurn-
ar í Sjálfstæðisflokknum, sem
þetta gerðu? Ekki er fjölskyldan
einkavettvangur kvenna. Raunar
ekki. En ætli það hafi ekki verið
hinn nafntogaði „reynsluheim-
ur“, sem hér var að verki.
Árangur af reynslu, sem gengið
hefur frá móður til dóttur kyn-
slóðum saman. Nú hefur hópur
vinstri sinnaðra kvenna upp-
götvað það, sem flestum öðrum
hefur lengi verið ljóst, að lífs-
reynsla kvenna hefur á öllum
öldum verið nokkuð annars kon-
ar en lífsreynsla karla. Þykir
þessum vinstri konum nýnæmi
Katrín Fjeldsted
að þessari uppgötvun sinni og
bjóðast nú til að leggja „reynslu-
heiminn" á borð með sér í borg-
arstjórn Reykjavíkur í krafti
kynferðis síns.
Það er ekki úr vegi að enda
þessar línur á að undirstrika, að
það er vissulega þörf á konum í
borgarstjórn Reykjavíkur, en
það skulu vera sjálfstæðiskonur,
með fjölskyldupólitík Sjálfstæð-
isflokksins að leiðarljósi.
Framboðslista Sjálfstæðis-
flokksins skipa margar hæfar
konur, sem hafa skynsemi og
mikla þekkingu til að bera. I
baráttusætinu er Katrín
Fjeldsted læknir, ung kona, sem
getið hefur sér orð fyrir dugnað
og æðruleysi.
Með því að tryggja henni
kosningu fjölgum við konum í
aðalsætum borgarfulltrúa í
Reykjavík og fáum um leið
Sjálfstæðisflokknum meirihluta.
Með því að kjósa Sjálfstæðis-
flokkinn erum við að stuðla að
frelsi og öryggi fjölskyldna, ein-
staklinga, foreldra, barna og
heimila þeirra í frjálsri borg.
gangskör
Umsjón: Ásdís J. Rafnar
Erna Hauksdóttir
LAUGARDALSVÖLLUR
FRAM - BREIÐABLIK
í KVÖLD KL. 20
Hver verður maður leiksins?