Morgunblaðið - 20.05.1982, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. MAÍ1982
53
Menning í
Reykjavík
Þú hefur, Davíð, sinnt ýmsum
þáttum menningarmála borgar-
innar?
Já, það er rétt, ég hef gefið mig
nokkuð að þeim málum. Bæði er
það fyrir eðlislægan áhuga og svo
hefur Sjálfstæðisflokkurinn borið
menningarmál mjög fyrir brjósti
hér í Reykjavík. Sjálfstæðismenn
höfðu frumkvæði að sinfóníu-
hljómsveit í samvinnu við aðra að-
ila; þeir hófu öflugan stuðning við
Leikfélag Reykjavíkur; þeir hófu
byggingu Borgarleikhúss; þeir
höfðu með öðrum frumkvæði að
því að koma á fót Listahátíð; þeir
létu byggja Kjarvalsstaði í sam-
vinnu við listamenn. Hér nefni ég
aðeins örfáa stærstu þættina í
menningarlífi borgarinnar sem
Sjálfstæðisflokkurinn hefur haft
frumkvæði að. Vinstri meirihlut-
inn hefur ráðið ferðinni í fjögur ár
og ekki gert neitt til að efla menn-
ingarlífið. Vinstri menn hafa ekki
einu sinni varpað fram hugmynd í
því skyni, og virðast ekki vera með
neitt nýtt á prjónunum. Megin
verkefnið á menningarsviðinu er
nú að klára byggingu Borgarleik-
hússins. Við teljum ekki rétt að
ráðast í aðrar stórframkvæmdir á
meðan bygging þess stendur yfir.
Markmiðið er að opna Borgarleik-
húsið árið 1986. Það verður að vísu
aldrei fullklárað þá, vegna af-
skiptaleysis vinstri meirihlutans
af þessari byggingu síðustu fjögur
árin.
Þá hafa sjálfstæðismenn reynt
að lífga uppá borgarbraginn með
ýmsum hætti á valdatíma sínum.
Mörg atriði í „Grænu byltingunni"
hnigu að því, svo og tillögur okkar
um „Líf í borg“. Það setur því að
manni hlátur þegar vinstri meiri-
hlutinn tekur að stæra sig af því
að hafa fært líf í borgina á valda-
tíma sínum. Það er vissulega rétt
að notalegum veitingastöðum hef-
ur fjölgað í borginni á seinni ár-
um, en vinstri meirihlutinn hefur
ekkert lagt af mörkum til að svo
mætti verða. Kannski þeir haldi
að hinar stórauknu skattaálögur
hafi örvað þessa starfsemi.
Smekkur fólks er að breytast. Það
varð því grundvöllur fyrir slikan
veitingarekstur, sem ekki var áð-
ur, og þetta hafa framtakssamir
einstaklingar séð. Sjálfstæðis-
menn gerðu hins vegar Austur-
stræti að göngugötu á sínum tima,
sem er forsenda fyrir útimarkaði
og fjölbreyttu götulifi í miðbæn-
um. Vinstri meirihlutinn er því, í
þessum efnum sem öðrum, að
skreyta sig með stolnum fjöðrum.
Málefni aldraðra
Nú eru mál aldraðra mikið á
dagskrá.
Já, Sjálfstæðisflokkurinn hefur
gert margt til þess að mæta þörf-
um aldraðra, en betur má ef duga
skal. Það var ákveðið að tillögu
Alberts Guðmundssonar að veita
7,5 prósentum af útsvarstekjum
til þess að bæta hag aldraðra í
húsnæðismálum. Það hafa verið
reistar byggingar á vegum borgar-
innar í Furugerði, við Austurbrún,
Lönguhlíð og Dalbraut. í þessar
framkvæmdir allar var ráðist í
okkar tíð og sumar fullkláraðar
undir stjórn sjálfstæðismanna. Þá
tókum við jafnframt ákvörðun um
að reisa hjúkrunarmiðstöð fyrir
aldraða við Snorrabraut. Við gerð-
um samning við ríkisvaldið um
fjármögnun B-álmu Borgarspital-
ans, sem er afar brýnt að koma í
gagnið til að leysa úr neyðar-
ástandi í legumálum aldraðra. Því
miður töfðu vinstri flokkarnir þá
framkvæmd um tvö ár og veittu
fjármunum annað. Næsta verk-
efni verður sennilega i Breið-
holtshverfi. Þar er gert ráð fyrir
húsnæði fyrir aldraða í Selja-
hverfi, sem verður mikil fram-
kvæmd og vonandi hafin undir
stjórn sjálfstæðismanna í byrjun
næsta kjörtímabils. Þá er ákaf-
lega brýnt að huga að þeim eldri
borgurum sem vilja búa í eigin
húsnæði og reyna eftir öllum leið-
um að gera því fólki það kleift.
Einnig á borgin að stuðla að þvi að
fullorðið fólk eigi hægt með að
eignast hæfilegt húsnæði í grón-
um hverfum, þegar börnin eru
flogin úr hreiðrinu og aldurinn
tekinn að færast yfir. Þá megum
við aldrei gleyma því mikla starfi
sem DAS-menn og Grundar-menn
hafa unnið í þágu aldraðra í þessu
landi. Sú starfsemi er um margt
til fyrirmyndar og í einu orði sagt
ómetanleg. Þessir aðilar reka
fyrirtæki sín hagkvæmar en borg-
inni er mögulegt. Við sjálfstæð-
ismenn munum styðja þessa aðila
eftir fremsta megni, en samt sem
áður er ljóst að borgin verður að
taka beinan þátt í þvi að leysa úr
auknum þörfum aldraðs fólks í
Reykjavík.
Dagvistarmál
Það skildu sumir það svo af
framboðsfundi í sjónvarpssal að
það væri stefna Sjálfstæðisflokks-
ins að hækka dagvistargjöld í
borginni. Er þetta réttur skilning-
ur?
Nei. Það er merkilegt að lesa
það í Þjóðviljanum að hér sé um
að ræða einhverja sérstaka stefnu,
sem fólk þurfi að óttast þegar
Sjálfstæðisflokkurinn kemst til
valda. Það hafa allir flokkar
ymprað á því, að það sé ekki óeðli-
legt að fólk, sem hefur bolmagn til
þess, greiði meir en nú er gert
fyrir dagvist barna sinna. Menn
hafa ekki talið neinn háska á ferð-
um, fyrr en þeir lesa um það í
Þjóðviljanum, að bjóða fólki með
ríflegar tekjur uppá það að greiða
sem næst fullt gjald fyrir börn sín
á dagvistarstofnunum. Margir
foreldrar hafa meira að segja haft
á orði að þeim finnist það sæmi-
legt. Meginstefnan verður hins
vegar alltaf sú, að styrkja þá sem
þarfnast stuðnings. En það er al-
gerlega ástæðulaust að styrkja þá
sem ekki þarfnast stuðnings, þó
Þjóðviljinn haldi öðru fram.
Fólk ætti hins vegar að hug-
leiða, að sveitarfélagið greiðir
þennan kostnað niður um allt að
helming með ofboðslegri skatt-
heimtu. Er það raunverulega
betra að fjármunir fólks fari fyrst
til Gjaldheimtunnar, svo í Borgar-
sjóð, þaðan til Félagsmálastofn-
unar, þá í dagvistarkerfið og til
viðkomandi dagvistarheimilis og
loksins þá, til barnsins — eða
strax til barnsins? Þetta er spurn-
ing sem fólk ætti að velta fyrir sér
og gera sér grein fyrir því hvers
konar bákn kerfið er orðið. En
breytingar á fyrirkomulagi dag-
vistargreiðslna eru alls ekki á
næstu grösum, sjálfstæðismenn
hafa einungis varpað þessum
spurningum fram í kosningabar-
áttunni, borgarbúum til umhugs-
unar.
Borgarstjórinn
Þú ert aðeins 34 ára gamall,
þegar þú Ieiðir Sjálfstæðisflokk-
inn til kosninga i Reykjavík nk.
laugardag. Ymsum finnst þú
helsti ungur til þeirrar ábyrgðar.
Ja, ég segi eins og Ásgeir heit-
inn Ásgeirsson sagði, þegar kall-
arnir voru að núa honum því um
nasir að hann væri nú full ungur á
þing; Það er eini ókosturinn sem
eldist af mönnum, að vera of ung-
ur. Ég held nú að flestir sjálfstæð-
ismenn hafi sætt sig við minn ald-
ur í þessari stöðu. Þeim er flestum
orðið ljóst að forystumenn flokks-
ins í Reykjavík voru einmitt á
mínum aldri, þegar þeir urðu
formenn borgarstjórnarflokksins.
Bjarni var 32 ára, Geir 34, Birgir
35 og Gunnar 36 ára. Svo ég er
engin undantekning í hópi for-
ystumanna Sjálfstæðisflokksins í
borginni hvað aldur snertir.
Reynslu af borgarmálefnum hef
ég fengið af fjölbreyttu átta ára
starfi í borgarstjórn. Þá er ég með
einvala lið mér til stuðnings,
menn mér eldri og reynda á ýms-
um sviðum, eins og Albert Guð-
mundsson, Pál Gislason, Markús
Örn Antonsson, Magnús L. Sveins-
son, svo ég nefni þá sem fremstir
fara, og þær ágætu konur sem
komnar eru til starfa fyrir flokk-
inn, Ingibjörgu Rafnar, Huldu
Valtýsdóttur og Katrínu Fjeld-
sted. Hópurinn allur er samstæð-
ur og býr yfir mikilli reynslu á
flestum sviðum þjóðlífsins og
þekkir vel til borgarmálefna.
Sjálfstæðismenn telja ákaflega
mikilvægt að borgarstjórinn sé
valinn af kjósendum og beri fulla
ábyrgð á gerðum sinum gagnvart
þeim, en ekki eins og nú er að
borgarstjórinn sé opinbert skálka-
skjól þriggja kommissara, sem
skipt hafa borgarstjóravaldinu á
milli sín. Borgarbúar eiga að velja
sér borgarstjóra, borgarstjórinn á
ekki að vera nein málamiðlunar-
lausn.
Lokaord
Úrslitin í komandi borgar-
stjórnarkosningum geta orðið
tvísýn. Málefnastaða okkar
sjálfstæðismanna er góð og ef
kjósendur gera það hlutlaust upp
við sig, þá held ég að fólki geti
ekki fundist það fýsilegur kostur
að fá fjögurra flokka vinstri
stjórn í Reykjavík næsta kjör-
tímabil. Ég held að Reykjavík þoli
illa þá ógæfu. Nóg er nú samt,
þegar þeir eru aðeins þrír. Vinstri
meirihlutinn skilur eftir sig óreiðu
á öllum sviðum. Fjármálaóreiðan
er óskapleg. Það er engin fram-
kvæmd sem vinstri meirihlutinn
getur bent stoltur á og státað af.
Hann hefur ekki lagt neitt nýtt til
málanna, heldur iðulega tafið þær
framkvæmdir sem Sjálfstæðis-
flokkurinn var búinn að efna til,
en orðið svo í mörgum tilvikum að
beygja sig á endanum, þegar neyð-
arástand hefur verið yfirvofandi.
Fyrrnefnt dæmi um B-álmu Borg-
arspítalans er einkennandi fyrir
þeirra stjórn. í fjögur ár hafa
gjöldin hækkað ár frá ári, en það
hefur ekkert sagt í allri óreiðunni
og nú þarf vinstri meirihlutinn að
taka geysistórt lán erlendis til að
halda rekstri borgarinnar gang-
andi fram yfir kosningar. Þetta er
afrek þriggja vinstri flokka. Hvert
verður afrek fjögurra vinstri
flokka? Það er ljóst að Reykjavík-
urborg yrði lengi að jafna sig eftir
fjögur ár undir þeirra stjórn. Það
er ekkert í málefnaflutningi hinna
flokkanna sem gefur til kynna að
þeir gætu náð samstöðu með
sjálfstæðismönnum eftir kosn-
ingar. Það er því kosið um Sjálf-
stæðisflokkinn eða fjögurra flokka
vinstri stjórn.
Ég óttast ekkert nema andvara-
leysið. Ég óttast að fólk uggi ekki
að sér, eins og gerðist í kosningun-
um 1978. Ég óttast að fólk hugsi
sem svo: „Mitt atkvæði getur ekki
skipt sköpum." Það var einmitt
það sem skipti sköpum i kosning-
unum 1978 og borgarbúar geta lát-
ið sér verða til ævarandi viðvörun-
ar. Sjálfstæðisflokkurinn sigrar í
borgarstjórnarkosningunum, ef
hver einasti stuðningsmaður
flokksins leggur sig fram. Við þá
vil ég segja: Það getur oltið á þér!
Kristján Benediktsson segir að
Sjálfstæðisflokkurinn hafi „ekki
kunnað að vera í minnihluta". Það
er ekki rétt og hitt er þó miklu
afdrifaríkara fyrir Reykjavíkur-
borg, að vinstri menn kunnu ekki að
vera í meirihluta! Það er kosið um
Sjálfstæðisflokkinn eða fjögurra
flokka vinstri stjórn í komandi
kosningum: það er kosið um
trausta stjórn eða óreiðustjórn.
Reykvíkingar eiga það val.
J.F.Á.
VID HOFUM ron ri
SEM FARA ÞER VEL
Mikið úrval af Ijósum sumarjökkum_
__________ úr þunnum efnum, ____
____ einhnepptir og tvihnepptir.