Morgunblaðið - 24.12.1981, Blaðsíða 19
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. DESEMBER 1981
51
Skrýtl-
urfrá
6.-B
Mýrarhúsaskóla,
Sdtjamamesi
Frúin: Guð hjálpi mér
Karolína, stóri blóma-
potturinn datt út um
gluggann hjá mér.
Flýttu þér nú út og náðu
í hann áður en hann
dettur á höfuðið á ein-
hverjum.
A: Hefurðu heyrt hvað
kom fyrir hann Kalla?
Hann datt út um glugga
á tíu hæða húsi.
B: Braut hann ekki í sér
hvert bein?
A: Nei, nei hann datt
bara út um kjallara-
gluggann.
Dómarinn: Þú ert ákærð-
ur fyrir að hafa hent fé-
laga þínum niður af
smíðapallinum.
Ákærði: Fyrirgefið herra
dómari, þetta gerðist
þannig að við Jón urðum
ósáttir og ég tók hann og
lét hann hanga utan við
pallinn. Þá sagði hann:
„Ef þú sleppir mér ekki
kalla ég á lögregluna."
Nú, ég sleppti honum,
því ég kærði mig ekki
um að komast í kast við
lögregluna.
Vinna fyrir
„svifandi
menn“
Eiffelturninn í París,
sem allur er byggður úr
járni og var tækniundur
síns tíma, var vígður 31.
mars 1889. Turninn er
nákvæmlega 300,65 metr-
ar á hæð nema í frosti,
því að kuldinn lætur
málminn „hlaupa". Sólin
getur hins vegar látið
málminn þenjast út, og
munurinn á hæð turnsins
getur verið allt að 18 cm.
Sjöunda hvert ár er
turninn málaður og þá
eykst þyngd hans um 45
tonn. Það er þyngd máln-
ingarinnar, 33.753 lítra,
sem 30 „svífandi menn“
eru átta mánuði að bera
á turninn.
HVERNIG?
Drengurinn og hundurinn hafa ákveðið með sér, að beinið á
ekki að liggja á milli þeirra lengur. En — þeir hafa líka
ákveðið, að hvorugur þeirra má snerta það, sparka því eða
koma við það á annan hátt. Hvernig eiga þeir að fara að því
að breyta því að beinið liggi á milli þeirra?
;?(] qia J8Q;m (!) Qiuiaq
ja ‘uinuiq ? BUiQim qia }s35te| ‘3;s Jiaæ; 3o ddn jnpuajs Ejjiat) jsuuy :usnsq
Eftirminnileg skíðaferð
Frímann Hreinsson, Mýrarhúsaskóla.
Ég vaknaði klukkan hálf tíu og klæddi
mig í skyndi. Ég fékk mér morgunmat,
fór út og hitti þar vin minn. Hann sagði,
að ég mætti kpma með honum á skíði
upp í Bláfjöll. Ég hlakkaði mikið til því
að þetta var í fyrsta skipti, sem ég fer á
skíði í Bláfjöll. Fyrst fór ég í diskalyft-
una og gekk vel, en eftir kaffi fór ég í
stólalyftuna. Þar gekk mér ekki eins vel.
Ég datt tvisvar sinnum, en komst loks
niður aftur. í annarri ferðinni gekk mér
betur. Það var greinilegt, að ég var að
komast upp á lag með þetta. En í síðustu
ferðinni, þegar ég var kominn neðarlega
í brekkuna vissi ég ekki af mér fyrr en ég
var í lausu lofti og hentist niður brekk-
una og skíðin fuku af mér. Ég valt dálít-
ið lengra, en staðnæmdist svo. Til allrar
hamingju meiddist ég ekkert, en annað
skíðið hafði brotnað. Þegar ég skoðaði
skíðið nánar sá ég, að annar járnkantur-
inn hafði losnað fremst og stungist í
snjóinn. En nú var kominn tími til að
halda heim.
Þetta hafði verið skemmtilegur dagur
þrátt fyrir óhöppin.
Böm morgundagsins
Með þátíð að baki
stígum við eitt skref
inn í óljósa framtíð,
sem bíður
barna morgundagsins.
í spegli nútímans
eygjum við framtíð,
sem blasir við
börnum morgundagsins.
Framtíðin,
frelsi eða fjötrar?
Framtíðin,
öryggi eða ótti?
Kjarnorka eða kærleikur?
Framtíðin,
vélmenni og vísindi,
tölvur, tækni og trylling
eða kærleikur?
Hvers mega börn morg-
undagsins vænta
af börnum nútímans?
Þ.
//fo. o
Barnavagns-bíll
Enskt fyrirtæki framleiddi undar-
legt farartæki áriö 1922. Þaö var
barnavagn meö palli, sem barn-
fóstran átti aö standa á og
stjórna ferðinni. Lítil vél knúöi
vagninn. Ríkisstjórnin ákvaö, aö
farartækið mætti aka eftir
gangstéttunum.
OPIB
Skemmtilegur leikur:
KISA SEFUR
Úti í horni er ferhyrndur reitur afmarkaður með krít eða á
annan hátt. Þar er rúmið hennar kisu. Sá, er leikur hana,
leggst þar og læst sofa (kannski malar hann bara!). Smáhlut-
um, skeljum, steinum eða öðru er dreift víðs vegar. Þeir
tákna ostbita. Börn (og fullorðnir) leika mýs og látast vera að
narta í bitana.
Allt i einu vaknar kisa og stekkur á mýsnar. Þær reyna að
forða sér inn í holur sínar, en þær eru litlir krítarhringir í
röð meðfram þeirri hlið svæðisins, sem fjærst er kisu.
Þau, sem kisa nær í, hefur hún heim með sér í bæli sitt, svo
hefst leikurinn að nýju.
Þennan leik er hægt að leika hvar sem er, hvort sem menn
eru á ferðalagi eða heima hjá sér. Svæðið má afmarka á ýmsa
vegu — að við tölum nú ekki um, þegar fullorðnir eru með. Þá
eru allir vegir færir ...