Morgunblaðið - 17.12.1933, Page 9
MORGUNBLAÐIÐ
10
lækkun, næst með gengislækk-
un, því hún samrýmir samstund
is framleiðsluna við vinnu.
eignir og skuldir. Fullkominn,
sannur grundvöllur fyrir eðli-
legu samstarfi hefir þannig
náðst, og nýir og gamlir fram-
leiðendur geta tekið til starfa á
þeim grundvelii, að heilbrigð og
ráðvönd ríkisstjórn muni gera
alt, sem í hennar valdi standi
til þess að öllum, sem hafa vilja
og starfskrafta, opnist leiðir til
að láta sjer og sínum líða vel.
Auk þess að hæfileg gengis-
lækkuner gædd þeim töfra-
mætti, að afmá tafarlaust þá
örðugleika framleiðslunnar, sem
hjer hefir verið fengist við, hef-
ir hún þann stóra kost, að allar
afleiðingar hennar eru útreikn-
anlegar og engar þeirra eru með
þeim hætti, að þær orsaki verð-
hrun og vandræði, — engin
sjerstök stjett manna er með
gengislækkun beitt órjetti, held-
ur hefir ríkið sem heild komist
að raun um, að það sje eini
möguleikinn til að takast megi
að sameina lágmarksvöruverð
nútímans við óhjákvæmilegar
afleiðingar hins háa verðlags
stríðsáranna, en það getur ekki
skeð á annan hátt en þann, að
markaðsvara útlend sem inn-
lend hækki í verði, en hinsveg-
ar mæla allar líkur á móti því,
að það geti orðið öðruvísi en
hjer er sagt.
Af þessu sem hjer er sagt,
getur öllum orðið Ijóst, að geng-
islækkun er þegar alls er gætt,
sá rjettlátasti sáttasemjari, sem
til er, því hún mælir öllum aðil-
um á sama, rjetta mælikvarð-
ann, upprætir atvinnuleysið Og
færir oss jafnframt sönnun fyr-
ir því, að hún er sá læknir, sem
vjer fyrst eigum að ráðfæra oss
við, þegar verð framleiðslu vorr
ar er komið á það stig að hætt-
an er augljós. Stórfeldum, utan-
aðkomandi verðöldum getur
engin þjóð mætt svo vel fari
nema annaðhvort með gengis-
lækkun eða gengishækkun, eft-
ir því á hvern veg verð fram-
leiðslunnar er í þann veginn að
orsaka sýnilega alvarlegar trufl
anir.
Með hvaða aðferð, sem menn
annars hugsa sjer að reka þjóð-
arbúskapinn, hlýtur þeim að
vera ljóst, að framleiðslan verð-
ur að bera sig fjárhagslega og
skuldirnar að greiðast. En ef til
eru menn á meða! vor, sem vís-
vitandi vinna að því að stefna
f jármálum vorum í rústir, í þeim
tilgangi að stofna nýtt þjóð-
skipulag, þá eru slíkar athafnir
I a n d r á ð, sem sjerhvert þjóð-
skipulag siðaðra manna vernd-
ar sig fyrir með hinum þyngstu
refsingum.
JÓHANN ÁRNASON.
Josephine Baker
sagði í viðtali við blað 'eitt, að
því betur sem hún kyntist .mönn-
unum, þess vænna þætti henni um
dýrin.
Skilnaðarsök.
Eiginmaður einn í Trenton, New
Jersey, gerði það að gamni sínu
að strá kláðadufti í einn kjól af
konu sinni. Fekk hann fyrir það
rækilega hirtingu, og það næsta
var auðvitað skilnaður.
Hvernig borgarstjóri
hyggst að bæta úr liintmi
tilíinnanlega valnsskorti.
Síað og hreinsað Elliðaárvafn.
Laugavatn til upphóiar.
Frammlenging vatnsæðarinn-
ar i Gvendarhrunna.
Heitavatn§veifan frá Reykftim
í Mosfellssveit.
í haust heldu húseigendur úr
hæstu hverfum bæjarins fund í
Varðarhúsinu, þar sem rætt var
um vetnsskortinn í bænum, og
ráðstafanir til að bæta úr hon-
um.
Var kosín nefnd á fundinum
til að hafa forgöngu í því máli.
Þessir voru kosnir: Guðm.
Benediktsson lögfr., Geir Thor-
steinsson útgerðarmaður, Jón
Ásmundsson, Þorsteihn Bjarna-1
son og Kjartan Ólafsson bruna-
vörðum.
Nefnd þessi hefir snúið sjer til I
borgarstjóra, áður hún boðaði
til annars fundar um málið. Hef-
ir borgarstjóri svarað málaleit-
un nefndarinnar með eftirfar-
andi greinargerð, eða brjefi, þar
sem hann skýrir frá, hvernig!
málinu er háttað, og hverjar fyr-
irætlanir hans eru í þessu efni:
Brjef borgarstjóra.
Reykjavík, 14. des. 1933.
Mjer bárust í dag ályktanir
fundar húseigenda af vatnsleys-
issvæðum bæjarins frá 12. nóv.
þ. á., og skal jeg út af því leyfa
rnjer að gefa nokkrar upplýsing-
ar um þá aukningu vatnsveit-
unnar, sem nú er verið að fram-
kvæma, og um þær fyrirætlan-
ir, sem jeg hefi í huga um fram-
hald á þeirri aukningu, ef jeg
fer áfram með mál bæjarins.
Með reglugerðarbreytingu 30.
nóv. 1931 var ákveðið að vatns-
skatturinn hjer í bænum skyldi á
árunum 1932—1935 að þeim
báðum meðtöldum vera 25%
hærri en annars er ákveðið í
hinni gildandi reglugerð. Var
aukning þessi, sem nam um 53
þús. kr. árið 1932 og um 63 þús.
kr. á yfirstandandi ári, ætluð til
þéss að kosta nýja vatnsæð úr
bænum upp að Gvendarbrunn-
um, það sem hún hrykki.
Byrjað var á þessari vatnsæð
á þessu ári. Um áramótin, sem
nú fara í hönd, verður lokið
lagningu á 7^ km. af æðinni
frá vatnsgeymi á Rauðarárholti
áleiðis til Gvendarbrunna, og er
mestur hluti æðarinnar 425 m/m
(17 þuml.) að innanmáli. Enn-
fremur er lokið að leggja þær
aðalæðar innanbæjar, sem nauð-
synlegastar eru til þess að dreifa
vatnsaukningunni um bæinn,
þegar hún kemur. Hinn 30. nóv.
s. 1. hafði á þessu ári verið varið
til aukningarinnar alls um 320
þús. kr. Þessi hluti æðarinnar
nær frá bænum og upp fyrir Ell-
iðaár hjá Efri Veiðimannahús-
unum.
Þá er eftir kaflinn þaðan og
að Gvendarbrunnum, alls 4,7
km. þar af var efsti kaflinn og
örðugasti, 1,7 km. að lengd,
lagður við aukninguna 1923 með
nægilegri vídd til þess að full-
nægja einnig þeirri stækkun,
sem nú er verið að gjöra. Það eru
því um 3,0 km., sem eftir er að
leggja, þ. e. frá Elliðaám upp að
Rauðhólum, og er áformað að
vinna það verk á næsta ári.
Vegna vatnsuppistöðu þeirrar,
sem Rafmagnsveitan hefir á
miklum hluta þess svæðis, sem
hjer um ræðir, er ekki unt að
framkvæma það verk á öðrum
tíma en mánuðina maí, júní og
júlí.
Til þess nú að bæta úr vatns-
skortinum þangað til þessu verki
er lokið er ekki annað fyrir
hendi, en Elliðaárvatn, sem riot-
að var undir sömu kringumstæð-
um bæði 1908—1909 og 1923.
En af ýmsum ástæðum er það
undir yfirvegun, að gjöra síun-
arstöð fyrir Elliðaárvatnið, og
verður afráðið um það á næst-
unrii. Eftir slíka síun er vatnið
úr Elliðaánum óaðfinnanlegt
neysluvatn, og ef nokkur þörf
þætti að gerilsneyða það, til þess
að verjast sýklum, sem hugsan-
legt væri að í það bærist, þá er
mjög auðvelt að framkvæma það
samtímis síuninni. Síunarstöðin
mundi að líkindum kosta 60 til
90 þús. kr., og ef hún verður
gerð, þá ætti það verk að fram-
kvæmast á fyrstu mánuðum
komandi árs.
Ástæður þær, sem mæla með
því að byggja slíka síunarstöð,
eru einkum þessar:
1) Þá væri bætt úr neyslu-
vatnsskortinum í bænum á al-
veg viðunandi hátt til bráða-
birgða, eða meðan verið er að
Ijúka við vatnsæðina upp að
Rauðhólum.
2) Uppistöður Rafmagnsveit-
unnar gjöra það ómögulegt um
| langan tíma — alt að 9 mánuð-
um á hverju ári — að komast að
efri hluta vatnsæðarinnar frá
Gvendarbrunnum og niður undir
Skygni, ca. 3km., til þess að
gjöra við hana ef hún bilar. Ef
stórfelld bilun kemur fyrir á
þeim hluta vatnsveitunnar, er
mjög æskilegt að geta látið í tje
síað Elliðaárvatn þangað til við-
gerð getur farið fram.
3) Frá Elliðaánum eru nú
orðnar 3 vatnsæðar niöur til
bæjarins, þ. e.
a. Elsta æðin frá 1908, 205
m/m víð niður í gamla
vatnsgeyminn á Rauðarár-
holti.
b. Æðin frá 1923, 300 m/m víð,
niður eftir Laugavegi, með
hliðarsambandi þaðan upp í
nýrri vatnsgeyminn á Rauð-
arárholti, og síðan með sam-
bandi við aðalæð í Skúla-
götu.
c. Nýja æðin (frá 1933) 425
m/m víð niður að fyrirhug-
aðri grein til Fossvogs og
Skildinganess og 350 m/m
víð þaðan að vatnsgeymum
á Rauðarárholti.
Ef Elliðaárvatni er veitt til
beejarins, síuðu eða ósíuðu, þá er
hægt að velja fyrir það hverja
sem vill af þessum 3' æðum, og
láta hinar flytja Gvendarbrunn-
vatn. Nú er mest vatnsneyslan
tp.
TIL lOLANNA
&JÖSSB}
VEFNAÐARVÖRUR
PAPPÍR OG RITFÖNG
í FJÖLBREYTTU ÚRVALI.
Verslunin Björn Kristjánsson
Jón Björnssón & Co.