Morgunblaðið - 17.12.1933, Blaðsíða 6

7
MORGUNBLAÐIÐ
Athugið jólaávextina i Kiddabúð
þrig-gja manna stjórn, og eru í
henni Kjartan Árnason, sem á að
verða skipstjóri á togaranum, Osk-
ar Þorsteinssón vjelstjóri og Sig-
urbergur Dagfinnsson stýrimaður.
Togarinn verður skírður aS nýju
og á'nú að heita „Gulífoss“.
Ásmundur Sveinsson mynd-
höggvari, sýnir nokkur listaverlc
sín í gluggum „Málarans" í
Bankastræti, þessa daga.
Óhagstæðir jTírboðarar. Gísli
Guðmundsson skrifar langa rauna
rollu um Hermann Jónasson lög-
reglustjóra, í kosningableðil þeirra
Tímamanna í gær. Kemst hann þar
meðal annars þannig að orði, að
Hermann hafi „nú um langt skeið
undanfarið átt aS búa viS í mesta
máta óhagstæða yfirboðara.1 ‘ —
Yeslings Hermann! — Hann má
muna betri dagana, þegar Jónas
frá Hriflu rjeði hjer ríkjum og
hann fekk hverja virðingarstöð-
una af annari — og mýrina frægu
í ofanálag.
Hvar eru iðnaðarmennirnir? —
Alþýðublaðið er í gær mjög
hreykið yfir því, live vel hefir
tekist vabð á mönnum á lista
sósíalista viS bæjarstjómarkosn-
ingarnar, þegar búiS var að
sparka þeim Sigurði borgarstjóra-
efni, Agústi Jósefssyni og Kjart-
ani Ólafssyni. Einkum er blaðið
montið af því, hve ágætir full-
trúar hinir nýju menn eru fyrir
iSnaðarmannastjettina. — Efstu
menn listans eru: Stefán Jóhann,
Jón Axel Pjetursson, Guðmundur
R. Oddsson og Jóhanna Egilsdótt-
ir. Miklir iðnaðarmenn að tarna!
Bifrelðaslysin í Reykiavík.
í Alþýðublaðinu 6. þ. m.
var grein með þessari fyrir-
sögn.
Greinin ber það með sjer,
að höfundurinn, sem kallar sig
J. M., er ekki nógu kunnugur
um aðstöðu bifreiðastjóranna
til þess, að geta skrifað af
rökum um þetta mál. Vill hann
halla málstað bifreiðastjór-
anna, en telur ekki þá, sem
slysin hljóta, eiga að neinu
sök á þeim. Um þetta get jeg
ekki orðið J. M. sammála —
frekar en svo margt annað í
þessari löngu grein hans.
Höfundurinn tokur dæmi
langt aftur í tímann um slys,
er skeð hafa, og er mjer ekki
mlnnisstætt, hvernig þau hafa |
vii^að til, en þau slys, er hafa
skeð á nokkrum síðustu ár-1
um, eru mjer full-ljós. — Jeg
býst við, að allir þeir menn,
sem fást við akstur bifreiða,
geri sitt besta til þess að slýs
eða tjón hljótist ekki af óað-
gætni þeirra. Hann tekur til
dæmis slysið við fríkirkjuna.
Sá bifreiðarstjóri, sem þar um
ræðir, er einn af þeim, sem
lengst hafa ekið hjer, og er
talinn gætinn og leikinn bif-)
reiðarstjóri. Hann hefir ekki
hent slys hvorki fyr nje síðar. j
En það er hægara fyrir ó-j
viðkomandi að tala um, hvað
hefði átt að gera eftir að slys
hefir viljað til, en að afstýra
pví á augabragði. Er það því
arður og óverðskuldaður dóm
ur hjá J. M. að telja það slys
vera bifreiðarstjóranum að
kenna, þar sem hann gerði
ítrekaðar tilraunir til þess
að afstýra því, og svo þegar
þess er gætt, að maður sá, er
fyrir því varð, var ölvaður. —
Mjer er kunnugt um, að þessi
bifreiðarstjóri er mjög sam-
viskusamur maður við þetta
starf sem önnur, er hann hefir
haft með höndum.
Höfundurinn sýnir í grein-
inni tölur yfir, hvað margir hafi
dáið af bifreiðaslysum, en hann
getur ekki um, hvað mörg af
þeim tilfellum sjeu að kenna
bif reiðastj órunum.
J. M. kemur með þá spurn-
ingu, hvað sje hægt að gera.
Jeg skal svara því, að örugg-
asta ráðið er, að fólkið, sem um
götur og vegi gengur, temji
sjer að halda settar umferða-
reglur og að lögreglan gæti
þess vandlega að þeim sje hlítt.
Gangandi fólk fer um akbraut-
ina eins mikið og um gangstjett-
irnar, og er oft mjög erfitt að
fá það til þess að víkja, þegar
hljóðmerki eru gefin, og vill þá
oft vera misbrestur á, að það
víki til rjettrar hliðar. Hjer í
borginni er það altítt, að fari
fólk yfir götu, þá gengur það
skáhalt yfir hana í stað þess að
fara þvert yfir götuna.
Þetta er óaðgæsla þeirra, sem
það gera, og getur hún orðið til
þess, að slys hljótist af. Það er
daglegur viðburður, að bifreiða-
stjórar með snarræði afstýra
slysum, sem þeir ekki hefðu átt
sök á, ef illa hefði farið, því að
gangandi fólk er svo hugsunar-
laust og óaðgætið, að það geng-
ur yfir götu án þess að athuga
hvort hætta geti verið á ferð-
um. Sem betur fer, eru þau slys
sem verða, ekki nema lítill
hundraðshluti af þeim, er fólk-
ið sjálft stofnar til.
Það vita allir bifreiðastjórar,
að starf þeirra útheimtir að-
gæslu og samviskusemi, enda
gerir víst enginn viljandi að af-
stýra ekki hættunni, ef þeim
er það mögulegt. En slysin hafa
ekki síður komið fyrir þá menn,
sem eru taldir gætnir og var-
færnir, og má því ætla, að þeir,
sem slys hafa hlotið, hafi átt
þar sök á í flestum tilfellum.
Þar sem J. M. talar um, að
bifreið hafi staðið úti á götu-
brún á Njálsgötunni þann 25.
f. m., þegar slysið vildi til, og
gefur þar í skyn, að þeim bif-
reiðarstjóra megi kenna um, að
af því hafi hlotist þetta slys, þá
er jeg á annari skoðun. Bifreið-
arstjórum er leyft að skilja eft-
ir bifreið úti í vegar eða götu-
brún, sje ekki bifreið hinsvegar
á móti á götunni. Þar sem af
líkum ræður, að bifreið hafi
ekki staðið gengt bifreiðinni,
EYKJAFOSS
■'í'

NVltNDU- C€
HKEINIÆTISVCKIi
YERZUIN
tll Iðlania ð iiaim stail
Matvörur:
Það sem yður vantar í jólamatinn eða í jóla-
baksturinn, ættuð þjer, sjálfs yðar vegna, að
kaupa hjá okkur.
Avextir
EPLI: Delicious (Extra fancy),
Delicious (Fancy),
Jonathan.
Mjög ódýr í heilum kössum.
GLÓALDIN: Jaffa — South Africa.
BANANAR og VlNBER.
Sælgæti :
Konfekt í kössum og lausri vigt.
Konfektrúsínur í pökkum.
Fíkjur í pökkum.
Súkkulaði og brjóstsykur í miklu úrvali.
Marcipan o. fl.
TÓBAKSVÖRUR í sjerlega fjölbreyttu úrvali.
Öl, Gosdrykkir, Líkörar, Spil og Kerti.
Lítið iim og §annfæri$t uiti verð og vörugæði.
Skoðið vörusýningu okkar í dag kl. 5-7 og Sy2-11 e. h.
þegar hann fór frá henni, þá
sje jeg ekki, að hjer geti verið
um óaðgæslu þess manns að
ræða, eða sanngjúrnt, að ætla
að koma sökinni á hann, eins
og J. M. vill gera.
Höfundur vitnar í slys Jóna-
tans heitins Þorsteinssonar. Um
það get jeg engar upplýsingar
gefið J. M. Lögreglan getur
svarað því, þar sem hún hefir
bað mál til rannsóknar.
En þess skal jeg þó geta, að
þótt sá bifreiðastjóri sje ungur
ökumaður, þá er hann mjög
leikinn í akstri, og er talinn sam-
viskusamur og góður maður.
Þar sem höfundur talar um,
að bifreiðasjórafjelagið hafi sótt
um, að auka ökuhraðann, þa
skal þess getið, að það er álic
allra, sem þekkja til bifreiða,
að hömlutæki þeirra sje mun
betri og ábyggilegri nú en þeg-
ar reglur um ökuhraða voru setl
ar, þær sem nú gilda. J. M.
heldur því fram, að slysin vilji
til af því að ekið sje of hratt. En
mörg eða flest þeirra hafa hent
þá menn, er gætnir eru taldir,
]og lengst hafa ekið hjer.
Ábyrgð hvílir mikil á bif-
reiðastj. en hún hvílir líka
þeim, er um götur og vegí fara
fótgangandi, og ættu þeir að
gæta þess betur, en þeir gera,
að þeir verði ekki valdir að slys-'
um á sjálfum sjer eða öðrum,1
fyrir óaðgæslu eða þverúð. Og^
nú, þegar lögreglan hefir verið
aukin hjer í borginni ætti iög-
reglustjóri að æfa þá nýju menn
betur í að stjórna umferð hjerj
á götunum en hingað til hefir
verið gert.
Foreldrar ættu að brýna ræki ,
lega fyrir börnum, að gæta sínj
íyrir bifreiðum, þegar þau eru
úti. Lögreglan þarf líka að gæta j
þeirra, sjerstaklega þegar sleða-
færi er.
Það kemur svo oft fyrir á
vetrum, að ‘börn eru að renna j
sjer í hliðargötum og koma svo
með mikilli ferð á aðalgötur, þar
sem bifreiðar aka, að engin leið
er að afstýra slysi. Þau aðgæta
ekki, að hljóðmerki eru gefin,
og eru þá líka oft komin á
fleygiferð þegar þau heyra þau
og geta ekki staðnæmst svo
fl.iótt, sem þörf er á.
Lögreglan ætti að banna sleða
ferðir á götum, hvar sem er 1
borginni.
Það, sem J. M. telur að sje
eingöngu sök bifreiðastj. tel jeg
órjettmætt. En, óregla er tilfinn-
anleg á umferð hjer. Þegar al-
þingishátíðin var, var umferðin
til Þingvalla mjög mikil, en slys
voru lítil, og reyndust bifreiðar-
stjórarnir þá vel — en þá var
líka haft eftirlit með umferð-
inni meira en nokkru sinni fyr
nje síðan. x
Það hafa margir erlendir
menn, sem hafa ferðast með bif-
reiðastjórum hjer, lokið lofsorði
á leikni þeirra og gætni, eins ísl.
menn er ferðast hafa eidendis.
Telja þeir íslenska bifreiðastjóra
hina færustu menn í því starfi,
sem þeir hafi hitt fyrir.
Það er síst að lasta, að menn
sjeu ámintir um varfærni, en
það er ekki rjett aðferð hjá J.
M. til þess að bæta úr ástandinu,
og fólk fari eftir settum reglum,
að telja því trú um að því sje
ekki ábótavant í hegðun sinni á
götum úti gagnvart umferða-
reglum, sem alstaðar eru hafð-
ar í heiðri í öðrum löndum, sem
menningarlönd teljast.
G. B. bifreiðastjóri.
Sterkur magi.
Mennirnir þola a'ð liáta í sit sitt
af hverju, ef svo ber undir. —
Þannig gleypti skósmiður emn í
Noregi, sem var í fangelsi, 800
teiknibólur, nokkra skrúfunagla og
lykkjur. Það var gerður á honum
skurður og síðan hefir honum lið-
ið ágætlega.
i