Tíminn - 15.02.1964, Blaðsíða 8
—— ■ 1 '>CÍkUNNAR
ÚTGEFANDI: SAMBAND UNGRA FRAMSÖKNARMANNA Ritstjóri: Elías Snæland Jónsson.
UM ALYKTANIR
FLOKKSSTJÓRNAR-fundur
íhaldskrata var haldinn fyrir
nokkru, og birti hann síðan á-
lyktanir ýmsar í málgagni sín'ii
undir yfirskriftinni: ,,Þetta vi!I
Alþýðuflokkurinn'*. Var það
nokkuð bíræfið af flokki, sem
hingað til hefur ekkert viljað
annað, en að kúra í fangi íhalds
ins!
Þar er í fyrstu bent á, að nú-
verandi ríkisstjórn hafi „stigið
stór spor í átt til velferðarríkis ‘
og það svo, að það ,,ber brýna
nauðsyn til að tekið verði nú
þegar rösklega í taumana"! —
Virðist hugmynd þeirra um vel
ferðaríkið vera nokkur önnur
en hugmyndir jafnaðarijianna.
Bent er á ýmislegt, sem gera
verður, og það strax, svo að
heilbrigðu jafnvægi sé aftur
komið á í efnahagsmálum þjóð
arinnar", en með því virðist
flokksstjórnin lýsa yfir vandlæt
ingu sinni á pennastriki Ólafs
og tannlækningum Bjama, og
telja, að „lieilbrigt jafnvægi“
sé ekki ein af liöfuðdyggðum
viðreisnarófreskjunnar. Einnig
er nauðsynlegt „að ríkisstjóm-
in hafi forystu um víðtækt sam
komulag launastétta, bænda, at-
vinnurekenda og hins opin-
bera”. en það er sem kunnugt
er alger andstæða þess, sem
ráðherrar fhaldskrata berjast
fyrir í ríkisstjórn, en þeir berj-
ast gegn verkalýðnum og bænd-
um, og kúga þá, samanber kaup
bindingarfrumvarpið og Gylfa-
vísindi um skaðseroi landbún-
aðarins.
Síðan er tilkynnt í nokkrum
liðum, að íhaldskratar vilji eitt
og annað: Þeir vilja að „vöxtur
þjóðarframleiðslunnar verði
sem örastur“ — samanber kosn
ingabombu ríkisstjórnarinnar,
framkvæmdaáætlunina, þar
sem gert er ráð fyrir minnstum
mögulegum vexti. Þeir vilja
„vinna að sem réttlátastri skipt
ingu þjóðarteknanna" sbr.
hækkun á kaupi bankastjóra
um nokkur þúsund nóttina áð-
ur, en ríkisstjórnin setti fram
kaupbindingarfrumvarpið al-
ræmda. Þeir vilja beita sér fyr-
ir „auknu fjármagni til íbúða-
bygginga almennings“ — sbr.
að ríkisstjórnin hefur séð um
að þau lán verða alltaf minni
hluti að heildarkostnaðinum, og
þá með mjög háum vöxtum. —
Þeir vilja „lækka vöruverð í
landinu“ sbr. að ríkisstjórnin
setti fram frumvarp á Alþingi
um ca. 100% hækkun á sölu-
skatti. Einnig telja þeir nauð-
synlegt ,,að endurskoða gildandi
fyrirkomulag á verðákvörðuu
landbúnaðarafurða", og finnst
þeim, að bændur fái of niikið
í sinn hlut, enda að þeirra áliti
ósómi hinn mesti, að bændur
skuli ennþá vera með hærri
laun. en þeir, sem lifa á fram-
færslustyrkjum, sbr. upplýsing
ar Alþ.blaðsins þar sem sannað
var að bændur eru lægst laurn
aðasta stétt á íslandi. — I
heild er þessi „vilji” íhalds-
krata, sem fram kemur í álykt-
unum flokksstjórnarinnar eitt
hið bezta dæmi um hina gömlu
áróðursstefnu nazista: — að lát-
ast vilja allt annað en það, sem
viðkomandi framkvæmir þá
stundina.
Að því athuguðu, hversu illa
núverandi ríkisstjórn hefur leik
ið íslenzkt efnahagslíf, þá
finnst flokksstjómarfundinum
sjálfsagt „aö Alþýðuflokkurinn
' Framhald á 13. $íðu.
AMNESTY-HREYFINGIN SEM
HJÁLPAR SKODANAFÖNGUNUi
AMNESTY INTERNATI0NA1 berst fyrir málstað þeirra, sem handteknir hafa
verið vegna skoðana sinna. — Vifl alþjóðlegan samning um meðferð skoð-
anafanga — Rúmlega 250 vinnuflokkar að störfum um allan heim
Hreyfingin AMNESTY INTERNATIONAL hefur sannar-
lega verið í framsókn síðan hún var stofnuð fyrir rúmum
tveim árum. Rúmlega 250 „vinnuflokkar" starfa nú
á vegum hennar um allan heim, og gera sitt ýtrasta til þess
að sleppt verði úr haldi föngum, sem þandteknir hafa ver-
ið vegna skoðana sinna. Aðalstöðvar hreyfingarinnar eru í
London, og þaðan er rekin mikil fræðslustarfsemi. AMNESTY
hreyfingin hefur náð slíkri útbreiðslu, að stofnendur henn-
ar hefðu aldrei getað látið sér detta slíkt í hug.
Brezki lögfræðingurinn Peter
Benenson, stofnandi hreyfingarinn
ar, las fyrir rúmum tveim árum
frétt eina í dagblaði sínu, og sú
frétt kom AMNESTY-hreyfingunni
af stað! Þar var sagt frá því, að
tveir Portúgalskir hefðu verið hand
teknir, ákærðir fyrir landráð, af
því, að annar þeirra heyrðist gagn
rýna stjórnina í samræðum við
hinn á veitingahúsi einu. Benen-
son varð öskuvondur yfir því, að
hægt væri að handtaka fólk þann-
ig vegna skoðanna sinna, og ákvað
að gera eitthvað í málinu. Hann
ræddi við ýmsa aðra lögfræðinga
og nokkra rithöfunda, og þeir á-
kváðu að stofna alþjóðlega hreyf-
ingu, sem skyldi fá nafnið AMN-
ESTY. Sú hreyfing skyldi reyna
að hjálpa öllum þeim, sem settir
væru í fangelsi vegna skoðana
sinna. f dag hefur AMNESTY
breiðzt út um allan heim að und-
anskildum kommúnistaríkjunum
og nokkrum fasistaríkjum.
Starf „vinnuflokkanna“ — 3ja
manna flokkanna svonefndu — er
þýðingarmesti hluti AMNESTY.
starfsins. Hver flokkur fær nöfn
þriggja-fanga, sem sitja í fangels-
um í ýmsum löndum. Starf flokks-
ins er m. a. að verða sér úti um
upplýsingar um ævi fangans, or-
sök þess, að hann var fangelsað-
ur, að sjá um að hann fái svo
góða meðferð, sem mögulegt er,
og að hann njóti þeirra lágmarks-
réttinda sem lögin veita honum,
að hjálpa fjölskyldu hans og
skyldmennum o. s. frv. Flokkarn-
ir hafa því meira en nóg að gera,
og hafa oft náð ágætum árangri
eftir mikið starf. Þeir fylgja viss-
um reglum í starfi sínu, og ráð-
færa sig ávallt við aðalstöðvarn-
ar í London, því að mistök á
þessu sviði geta haft örlagaríkar
afleiðingar. Nokkrir fangar hafa
þegar sloppið úr fangelsi vegna
einurðar 3ja manna flokkanna.
Alþjóölegur samningur
Eitt annað þýðingarmikið verk
PETER BENENSON
AMNESTY-hreyfingarinnar er
uppkast að alþjóðlegum samningi
um meðhöndlun skoðanafanga og
lágmarksréttindi þeirraAMNESTY
lítur nefnilega þannig á, að slíkt
ástand geti skapazt í öllum lönd.
um, að yfirvöldin fangelsi fólk
vegna skoðana sinna í þjóðfélags-
málum, eða vegna trúarbragða, til
þess að halda uppi röð og reglu.
Það versta, sem komið getur fyrir
slíka fanga er, að þeir gleymist,
en það kemur æði oft fyrir, eink-
um vegna þess, að slíkir fangar
eru oft handteknir leynilega af
yfirvöldum, sem fara eftjr ein-
hverjum bráðabirgðalögum, eða
engum lögum, og koma fangamir
þvi oft ekki fyrir venjujega dóm-
stóla. Þeir verða einnig oft fyrir
misþyrmingum, og geta ekki áfrýj-
að máli sínu til æðri dómstóls.
I frumdrögum þeim að alþjóð-
legum samningi, sem lögð voru
fram í lok ársins 1962, er reynt
að fá öll lönd til þess að sam-
þykkja ýmis lágmarksréttindi fyrir
skoðanafanga. Eru þar teknar fyr-
ir reglur um meðhöndlun fanga,
réttarfar, áfrýjunarrétt, þyngd
refsingar og framkvæmd hennar.
Er þar meðal annars tekið fram,
að banna eigi að misþyrma föng-
um og að dæma þá til dauða. Einn
ig er farið fram á, að skoðana-
fangarnir fái öll sín fyrri borg-
aralegu réttindi í síðasta lagi sjö
árum eftir, að refsingartíminn er
liðinn.
Arlegt eftirlit
Þýðingarmikill hluti uppkasts-
ins er um vörn fangans á meðan
hann tekur út refsingu sína. Er
Framhald á 13. síðu.
RAÐSTEFNA SUF A SELFOSSI UM
uppbyggingu efnahags- og atvinnumálanna
hefst í samkomusal Kaupfélags Árnesinga, Selfossi, laugardaginn 29. febrúar n. k. Allir Framsóknar-
menn, yngri og eldri, í Suðurlands-, Reykjavikur- og Reykjaneskjördæmi eru hvattir til þess að fjöl-
menna á ráðstefnuna, sem stendur yfir í tvo daga.
Dagskrá ráðstefrunnar:
LAUGARDAGUR, 29. febrúar:
Kl. 1,15 Lagt af stað frá Tjarnargötu 26, Reykjavík.
Kl. 2,30 Ráðstefnan sett af ÖRLYGI HÁLFDÁNA RSYNI, formanni S.U.F. Síðan flytur HELGI BERGS,
alþingismaður, framsöguerindi.
KI. 3,30 Kaffihlé.
Kl. 4,00 Framsöguerindi: KRISTJÁN KARLSSON, erindreki Stéttarsambands bænda, JÓN SKAFTA-
SON, alþingismaður, og STEINGRÍMUR HERMANNSSON, framkvæmdastjóri Atvinnudeildar
Háskólans.
Að þeim loknum verða frjálsar umræður, og fundarmönnum skipt í nefndir.
Kl. 21,00 Skemmtun haldin í Selfossbíói. Mjög verður vandað til skemmtiatriða, og EINAR ÁGÚSTS-
SON, alþingismaður, flytur ávarp.
SUNNUDAGUR, 1. marz:
Kl. 9—12 Farið verður í liópferð, og skoðaðar framkvæmdir í Þorlákshöfn, Eyrarbakka og Selfossi.
Kl. 1—3 Nefndarstörf.
Kl. 3,30 Framhaldsumræður.
Séð verður um gistingu á Selfossi fyrir þá, sem þess óska. Tilkynnið þátttöku sem fyrst til: GRÉTARS
BJÖRNSSONAR, Kf. Rangæinga Hvolsvelli, SIGURFINNS SIGURÐSSONAR, Selfossi, HALLDÓRS
EINAR ÖRLYGUR HJARTARSONAR, HafnarfirðL sími 5 13 56, eða SKRIFSTOFU SUF, Tjarnargötu 26, sími: 2 29 42.
a
TÍMINN, laugardaginn 15. febrúar 1964 —
1
i r