Lesbók Morgunblaðsins - 24.04.1955, Page 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSÍNS
235
IMorræna lisfsýningin í Rém
I>eir cr sáu um uppsetningu og undirbúning að Rómarsýningunni þar syðra voru listamenn frá öilum Norðurlönriun-
um. Auk þeirra lögðu ítalir til sérstaka aðstoðarmcnn fyrir hvert land o? voru það allt listfræðingar, sem oru í
þjónustu þess opinbera þar í landi. Hér birtist hópmynd af norrænu listamönnunum og hinum ítölsku aðstoðar-
mönnum þeirra. Talið frá vinstri: Myndhöggvarinn Nils Flakstad frá Noregi, myndhöggvarinn Saikkonen írá Finn-
landi, myndhöggvarinn Adam Fischcr frá Danmörku, málarinn Lcnnert Segerstralc frá Finnlandi, málarinn Rcidar
Aulic frá Noregi, málarinn Flemming Bergsöe frá Danmörku, málarinn Tage Hedqvist frá Svíþjóð, prófessor Kmilio
Lavagnino, framkvæmdarstjóri sýningarinnar af ítala hálfu, svartlistarmaðurinn Knut Rumohr frá Norcgi, i)r. Italo
Faldi, aðstoðarmaður Dana, frú Luisa Mortari, aðstoðarmaður íslendinga, frk. Luciana Ferrara, aðstoðarmaóur Svía,
Gino Fillipetto, aðalritari sýningarinnar, myndhöggvarinn John Lundqvist frá Svíþjóð, frk. Salerno, aðstoðarmaður
Finna, Valtýr Pétursson frá íslandi. Á mynd þessa vantar Svavar Guðnason listmálara er var fjarverandi vegna
veikinda. , ^
bærilega. Henni hefur sannarlega ekki
verið fisjað saman þeirri konu.
Þegar við loksins komum inn á
fjarðamótin, þ. e. opinn Hafnarfjörð,
fór heldur að draga úr veðrinu, og
þegar við eigum stutta leið eftir undir
Álftanes, komum við í logn og sólskin,
en dálítil kvika var. Vindurinn lá við,
eins og kallað er, það var logn í landi
þó stormur væri þegar frá landi dró.
Við breýtum strax um stefnu og förum
grunnleið, það er milli lands og skerja
á Skerjafirði.
★
Þegar við komum inn á Skerjafjörð
í logn og glaða sólskin fannst mér vera
kominn timi til að reyna að sinna veiku
konunni eitthvað. Ég fer fram i lúkar
að ná í ljósmóðurina. Þeirri sjón, sem
þar blasti við, ætla ég ekki að lýsa;
báðar konurnar höfðu verið mikið sjó-
veikar, sem ekki var furða, og kastaö
upp án tillits hvar það lenti. Oddný
var þó það hress að hún gat með hjálp
komizt upp á dekk. Ég sagði henni
hvernig ástatt væri hjá veiku konunni,
og henni þyrfti eitthvað að hjálpa ef
mögulegt væri. Oddný gat, þó aðstæður
væru ekki góðar, eitthvað liðsinnt
henni, mikið hefur það ekki verið, því
hún var fljót, allt um garð gengið fyrir
löngu, barnið fætt og allt í bezta lagi,
eftir því sem Oddný sagði. Það var
haft eftir Guðveigu að hún hafi varla
orðið þess vör, að hafa fætt barn, á
þennan hátt, á móti kvölunum í hend-
inni og sjóveikinni.
Allt var látið eiga sig í kistunni,
eins og það var og haldið áfram tafar-
laust inn i Reykjavíkurhöfn og lent
við Duns-bryggju kl. að ganga 7 að
morgni 17. júní 1911, á aldarafmæli
Jóns Sigurðssonar. Var bá logn og sól-
skin í Reykjavík, — og þessi sögulega
sjóferð á enda.
Við fórum nú að svipast um eftir
aðstoð, að koma kistunni upp á Landa-
kotsspítala, því þangað átti konan að