Lesbók Morgunblaðsins - 25.05.1952, Blaðsíða 9

Magnús Jensson:
Frá íerðum Kötlu VII.
Ó V í Ð A mun til þess ætlazt að
bryggjur og bólverk séu annað eða
meira en nauðsynleg mannvirki í
höfnum inni. Engar aðrar kröfur
eru gerðar til slíkra tækja en bær,
að skip séu þar örugg, helzt í hvaða
veðri sem er og aðstæður til skipa-
afgreiðslu eins hagkvæmar og bezt
verður kosið. Uppfylli þessi mann-
virki slíkar kröfur, er það ágætt, og
í augum skipstjórnarmanna og
annarra viðkomanda hljóta þau að
vera hin fegursta sjón. Þannig er
þetta víðast hvar í heiminum. í
hæsta lagi er reynt að byggja þessi
tæki eins stílhrein og við verður
komið, en þó því aðeins að slíkt
hafi engan eða lítinn aukakostnað
í för með sér. Það er þess vegna
mjög óvenjuleg sjón, sem mætir
auganu, þegar komið er til hafnar-
bæarins Cárdenas á norðurströnd
Kúbu.

Haus hafnarbryggjunnar í Cárdenas
Bær þessi er með þeim stærri
við sjávarsíðuna og hefur um eða
yfir 50 þús. íbúa og er hvað það
Torgið í Cárdenas
snertir svipaður og Reykjavík, en
þar endar líka öll samlíking.
Útgrynni er afar mikið fyrir
ströndinni, þannig að skip verða
að sigla margar mílur eftir ör-
mjórri rennu, sem grafin hefur ver-
ið í leirbotninn, til þess að komast
að bryggjunni, sem teygir sig þó
1.5 km beint í sjó fram, út frá miðj-
um bænum. — Breidd þessarar
bryggju er 150 metrar. Þetta er því
afar mikið mannvirki og sérstak-
lega eftirtektarvert fyrir þær sakir
einar, en þarna er fleira um að
ræða.
Ráðamönnum þessa bæar hefur
nefnilega dottið það snjallræði í
hug að sameina í eitt hina óskyld-
ustu hluti, sem sé skrautgarð og
bryggju, og árangurinn er, eða rétt-
ara sagt, verður (því verkinu er
ekki lokið) alveg sérstæður.
Þar sem bryggjan er bæarprýði