Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1927, Side 68

73
2. Örnefni í Klakkeyjum á Breiðafirði.
Klakkeyjar eru fyrir norðan Hrappsey og vestan Purkey og eru
skamt frá báðum. Þær eru útsuður af Dagverðarnesi, um 1—2
sjómílur.
Klakkeyja er all-snemma getið. Eyrbyggja saga getur þeirra þegar
Þórarinn Máfhlíðingur fluttist þangað, áður en hann sigldi til hafs.
»Þeir fluttu skipið út í Dímun og bjuggu þar«, og síðar: »Eyjólfur
Æsuson leyndi skipi Eiríks í Dímunarvogi«. Þessi vogur er milli
Klakkanna (Dímunarklakka) og Stekkjareyjar, skerst inn frá útsuðri
til austnorðurs, og er mjótt eið milli botnins á vognum og sjávarins
fyrir norðan klakkana. Þetta eyði tengir saman klakkana og Stekkjar-
eyna, og er hún sunnar; að öðru leyti er sjór alt í kringum klakkana.
Litli-klakkur er sunnar, en Stóri-klakkur norðar, en all-hár grjóthryggur
tengir þá saman; þeir hafa mælst um 66 metra á hæð, en margir
halda að þeir sjeu hærri.
Norðaustast af Klakkeyjunum er Bœjareyin (123); á henni norð-
ast er Bæjareyjarhöfuðið (124), þverhnípt, hátt berg. Þvernorður-af
því eru mörg sker, sem heita einu nafni Bæjareyjarsker (125). í
landnorður-af Bæjareyjarhöfðinu, og móts-við það, er Elínarboði (126).
Jeg heyrði sagt í ungdæmi mínu, að hann væri kendur við Elínu
Benediktsdóttur, hálfsystur Boga eldra á Staðarfelli. Þegar hún á efri
árum sínum bjó á Klakkeyjum, hafi hún ætlað til kirkju að Dagverð-
arnesi og sett upp á boðann, og síðan sje hann kallaður Elínarboði.
Sunnan-til á Bæjareynni eru bæjartóftirnar, sem eru vel glöggar,
enda er mikið af þeim úr grjóti, og túnblettur kring um þær, sem til
þessa tíma hefur verið sleginn. — Rjett niður af tóftunum er vogur,
sem kallaður er Bœjaruogur (127), og sjást glöggt naustin í botninum
á honum. Vestast á Bæjareynni heitir Vesturhaus (128). Fyrir sunnan
Bæjarey er Stekkjarey (129), og fjarar á milli eyjanna um hverja
fjöru. Hólmi er á milli eyjanna og verða því tvö sundin. Sundið milli
Bæjareyjarinnar og hólmans heitir Guðnýjar-gat (130), og heyrði jeg
i ungdæmi mínu, að stelpa sú hefði drepið sig í sundinu við að vaða
það of djúpt. Hólminn heitir Guðnýjarhólmi (131). Austan-til í Stekkj-
areynni heitir Hræðutangi (132); þó er það reyndar hólmi, sem fellur
fyrir um flestar flæðar. Nokkru sunnar er lítill tangi, sem kallaður
er Svartbakatangi (133). Útnorðanverðu við Stekkjareyna er Eiriks-
vogur (134). í daglegu tali er þetta nafn altaf haft á honum nú; þó
þekkja margir, að það er sama og Dímonavogur. Fyrir botni Eiríks-
vogs eru stekkjarrústirnar, sem eyin er kend við; þær eru þar í rönd-
inni á Klakkurðinni; það er talsvert stór urð, sunnan-undir Stóra-