Morgunblaðið - 24.11.2000, Blaðsíða 50

50 FÖSTUDAGUR 24. NÓVEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
Ástkær eiginmaöur minn, faðir okkar, afi,
sonur, tengdasonur, bróðir, mágur og tengda-
faðir,
HÖSKULDUR HILDIBRANDSSON,
hvarf við Gullfoss þriðjudaginn 14. nóvember sl.
Leit hefur farið fram en ekki borið árangur.
Við fjölskyldan hans teljum fullvíst að hann sé látinn, þó að formleg
staðfesting liggi ekki fyrir. Við bjóðum þeim ættingjum og vinum, sem
það vilja þiggja, til bænastundar með okkur í Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
laugardaginn 25. nóvember kl. 15.00.
Astrid Barrero Hildibrandsson,
Alexandra Von, Sævar Freyr, Árni Þór, Þórdís Hrefna
og fjölskylda.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, bróðir, afi og langafi,
GUÐMANN EINAR MAGNÚSSON,
Vindhælí,
Austur-Húnavatnssýslu,
andaðist á Héraðshæli Austur-Húnvetninga miðvikudaginn 22. nóvem-
ber 2000.
María Ólafsdóttir,
Guðrún Guðmannsdóttir, Bjarni Jóhannsson,
Anna Guðmannsdóttir, Sigurður Halldórsson,
Einar Guðmannsson, Ingibjörg Ragnarsdóttir,
Ólafur Guðmannsson,
Magnús Guðmannsson, Erna Högnadóttir,
Halldóra Guðmannsdóttir, ísleifur Jakobsson,
Guðmundur Magnússon,
Páll Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær konan mín, móðir okkar, tengdamóðir,
systir, amma og langamma,
ÞORGERÐUR NANNA ELÍASDÓTTIR,
Bústaðavegi 63,
Reykjavík,
lést á heimili sínu aðfaranótt miðvikudagsins
22. nóvember.
Tf
Valdimar Karlsson,
Guðrún Guðlaugsdóttir, Guðmundur Páll Arnarson,
Einar Elías Guðlaugsson, Auður Egilsdóttir,
Kristján Guðlaugsson, Marit Wiihelmsen,
Guðmunda Elíasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
STEFÁN KRISTJÁNSSON,
Laufrima 4,
sem andaðist á Landspítalanum við Hringbraut
sunnudaginn 19. nóvember, verður jarðsung-
inn þriðjudaginn 28. nóvember kl. 13.30.
Hafdís Hannesdóttir,
Ingimar Bragi Stefánsson,
Inga Hrönn Stefánsdóttir,
Hanna Sigríður Stefánsdóttir, Páll Skúlason,
ísar Daði Páisson.
-9

+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÁSTHILDUR JÓHANNESDÓTTIR,
Laufvangi 1,
Hafnarfirði,
lést á Landsþítalanum í Fossvogi miðviku-
daginn 22. nóvember.
Rebekka Valgeirsdóttir, Björn Árnason,
Málfríður Baldvinsdóttir, Þröstur Auðunsson,
Lilja Björk Baldvinsdóttir, Þórir E. Þórisson
og barnabörn.
+ Hallddra ^ Jóns-
dóttir, Árskóg-
um 6, Reykjavík,
fæddist í Elínar-
höfða á Akranesi
27. ágúst 1920. Hún
lést á Landspítala
Fossvogi 16. nóvem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðrún
Guðnadóttir, f. 8.
aprfl 1881, d. 25.
febrúar 1959, og
Jón Diðriksson, f. 5.
júlí 1875, d. 30. des-
ember 1954.
Þau eignuðust 13 börn og var
Halldóra níunda barn þeirra.
Systkini Halldóru eru: Guðni, f.
13. ágúst 1904, d. 7. júní 1975.
Margrét, f. 6. nóvember 1906,
dvelur nú á Hrafnistu í Hafnar-
firði. Ásgeir, f. 20. maí 1907, d.
27. maí 1990. Guðmundur, f. 12.
nóvember 1908, d. 12. september
1996. Jóhanna f. 22. október
1909 búsett í Reykjavík. Ðiðrik f.
3. maí 1914 búsettur í Reykjavík.
Ásgrímur f. 5 mars
1917 búsettur í Hafn-
arfirði. Soffía f. 22.
mars 1918 búsett í
Hafnarfirði. Helgi f.
23. janúar 1922 bú-
settur í Kópavogi.
Ásta f. 28. október
1923 búsett í Hafnar-
firði. Eðvarð f. 27.
nóvember 1926 d. 29.
nóvember 1926. Lilja
f. 19. desember 1928
búsett í Reykjavík.
Halldóra giftist 23.
nóvember 1946 Böðv-
ari Péturssyni versl-
unarmanni, f. 25. desember 1922,
d. 21. febrúar 1999. Bjuggu þau
lengst af í Skeiðarvogi 99,
Reykjavík. Börn þeirra eru: 1.
Guðrún Auður, sjúkraliði, f. 11.
júlí 1946. Maki: Sigurður Elías-
son, f. 13. desember 1941. Fyrri
maður hennar er Kristinn Magn-
ússon, þau slitu samvistir. Börn
þeirra eru: Magnús, f. 17. nóvem-
ber 1963, maki Hólmfríður Sig-
urðardóttir, börn: Anna Sigga,
Kristinn Sævar og Sigurður
Sindri. Dóra Birna, f. 20. jan
1969, maki Hjörtur Davíðsson,
börn: Elín Ósk, Eva Ósk og Ey-
rún Ósk. Böðvar Örn, f. 24. mars
1970, maki Þórdís Ómarsdóttir,
börn: Guðrún Auður og Ivar Örn.
2. Pétur, skólastjóri, f. 18. ágúst
1948, maki Guðbjörg Úlfsdóttir,
f. 9. nóvember 1955. Börn þeirra
eru: Kolbrún Erla, f. 1. mars
1973, maki Björn Sveinlaugsson,
börn: Hildur María og Daníel.
Hjördís, f. 4. júlí 1975, maki Jón-
as Ýmir Jónasson. Böðvar, f. 15.
desember 1985. Dóttir Péturs er
íris Brynja, f. 28. júlí 1972, maki
Tom Tychsen, barn hennar er
Sara Hadoudi. 3. Margrét, kenn-
ari, f. 8. maí 1952. Maki: Sigur-
geir Sveinbergsson, f. 11. mars
1951. Börn þeirra eru: Pétur
Smári, f. 2. júlí 1970, maki Jó-
hanna Soffía Birgisdóttir, barn
þeirra er Silja Rós. Halla Dóra, f.
23. júní 1977, maki Sigurður Ivar
Sigurjónsson. Sigmar Ingi, f. 10.
mars 1989. Sævar Ingi, f. 10.
mars 1989.
Halldóra var lengst af ævi
sinnar húsmóðir en vann í rúm
15 ár á Hrafnistu í Reykjavík. Út-
för Halldóru fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13:30.
HALLDORA
JÓNSDÓTTIR
Sorgoggleðiauðurer
öllumþeimsemvilja.
Égámargtaðþakkaþér
þegar leiðir skilja.
(Hulda)
Þegar við kveðjum hana móður
okkar og tengdamóður kemur þakk-
lætið fyrst upp í hugann. Þessi kona
sem allt vildi íyrir okkur gera sama
hvað var, alltaf var hún til staðar svo
traust og trú og alltaf áttum við hana
að, bæði í gleði og sorgum. Það voru
ekki ófáar flíkumar sem hún saumaði
eða gerði við og allt bakkelsið sem
hún bar út af heimilinu. Allt var svo
sjálfsagt og gert af svo mikilli
ánægju. Það var oft mikill gesta-
gangur hjá henni, sérstaklega í
Skeiðarvoginum og alltaf tekið vel á
móti öllum. Fyrir þetta viljum við
þakka.
Hún var ein af 13 systkinum alin
upp á Bjamastöðum á Álftanesi.
Systkinin vora sérlega samhent alla
ævi og mikill samgangur á milli
þeirra. Þær systur vora ekki bara
systur heldur bestu vinkonur líka og
töluðust við á hverjum degi. Hún bjó
lengst af í Skeiðarvoginum með
manninum sínum Böðvari sem lést í
fyrra. Þangað var gott að koma því
mikil var umhyggjusemin fyrir okk-
ur öllum. Nær alltaf bjuggu einhverj-
ir ættingjar í kjallaranum hjá þeim.
Söknuðurninn er því mikill en allar
minningarnar ylja manni um hjartar-
ætumar því þær era margar og góð-
ar og ekki verða þær teknar frá okk-
ur. Lifi minningin um þessa frábæra
konu sem var algjör perla.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi
hin Ijúfu og góðu kynni af alhug þakka hér
þinn kærleikur í verki var gjöf sem
gleymist eigi
og gæfa var það öllum er fengu að kynnast
þér.
(Ingibjörg Sig.)
Börn og makar.
Til ömmu Dóru
Af jörðu ertu horfm okkar amma
yndislega.
í ungum hjörtum vekur þín brottfór
(þúpan trega.
En minningamar ljúfu frá björtum
bemskuárum,
þær brosa eins og stjömur og ljóma í
kveðjutárum.
Við vöggu okkar bræðra þú gladdist amma
góða.
Hver gjöf frá þér, hún hafði það
dýrmætastaðbjóða.
Þú ástríka leiðsögn veittir á
þroskabrautum björtum.
Besta amma í heimi, þú varst í okkar
hjörtum.
í traustum faðmi þínum hið hlýja athvarf
áttum.
Með óskir, gleði og sorgir við þangað koma
máttum.
Þinn kærleikur og umhyggja stærri en orð
náyfir.
Þér ástarþakkir fæmm, þín blessuð
minninglifir.
(Ingibj.Sig.)
Sigmar Ingi og Sævar Ingi.
Elsku amma mín.
Ég trúi því varla að þú sért ekki
lengur hér. Þú varst alltaf svo hress
og skemmtileg. Minningarnar um
þig era svo ljóslifandi í huga mínum
að mér finnst eins og þú sért hérna
hjá mér. Ég man þegar þú tókst þér
oftar en ekki göngutúr til mín í
Efstasundið frá Skeiðarvoginum. Þú
settist niður með mér í litlu íbúðinni
okkar Sigga og ég tók mér pásu frá
lærdómnum og við spjölluðum sam-
an. Þegar komið var í heimsókn til
þín fékk maður alltaf eitthvað að
borða, pönnukökur, vöfflur eða osta.
Allavega mátti ég fara og sækja mér
kók niður í geymslu. Ég mátti alltaf
koma með buxur til þín og þú styttir
þær fyrir mig eða lagaðir eitthvað
sem þurfti að laga. Það var heldur
ekkert mál fyrir þig að skipta um
rennilás, þótt þú hafir sagt mér að
þér þætti það hundleiðinlegt. Svo leið
ekki á löngu þar til þú hringdir í mig
og sagðir að þetta væri allt tilbúið.
Ég vil þakka þér, amma mín, fyrir
allar góðu stundirnar sem við áttum
saman og allt sem þú gerðir fyrir
mig. Ég veit að þér líður vel núna og í
hjarta mínu geymi ég minningar
mínar um þig.
Þín
Halla Dóra
Látin er merkiskonan Halldóra
Jónsdóttir. Veröldin er snauðari á
eftir. Ég kom fyrst á heimili hennar
fyrir um 45 áram - lítil vinkona elstu
dóttur hennar. Hún tók á móti mér
þá - eins og ávallt síðar með hlýju
viðmóti og ljúfu brosi. Heimili henn-
ar, Böðvars og barna þeirra stóð opið
öllum vinum barnanna og ekki bara
þeim, þar var stöðugur gestagangur
ættingja og vina þeirra hjóna. Böðv-
ar var lítið heima eins og títt var um
menn af hans kynslóð. Dóra sinnti
hins vegar heimilinu. Hún bai’
ábyrgð á því og þeim anda sem þar
ríkti. Það tókst henni svo vel að böm
og unglingar sóttust eftir návist
hennar. Hún bauð okkur hressingu,
pönnukökur og fleii’a góðgæti sem
hún vissi að gladdi bragðlaukana.
Hún var líka mjög skemmtileg kona,
kunni ógrynni af vísum og þulum
sem hún fór með eftir því sem henni
fannst tilefni til. Stundum siðaði hún
okkur og gerði athugasemdir við
framferði okkar. Það gerði hún tæpi-
tungulaust. Mörg tilsvör hennar
urðu fleyg okkar á milli og vísum við
enn til þeirra mörgum áratugum eft-
ir að þau vora sögð. Hjá Dóra kynnt-
ist ég öðram viðhorfum til þjóðfé-
lagsmála en heyrðust á mínu
æskuheimili. Hún var einlægur
verkalýðssinni og las Þjóðviljann.
Þetta var á kaldastríðsáranum og
heima hjá mér var Morgunblaðið les-
ið. Adrei varð ég þó vör við að það
hefði áhrif á samskipti okkar. Arin
liðu og börn urðu fullorðið fólk.
Fundum okkar fækkaði. Ég kom
ekki lengur daglega eða oft á dag á
heimili hennar. En þegar við hitt-
umst var viðmótið það sama og áður;
hlýja, velvild, glaðværð og hjálpsemi.
Eitt aðaleinkenni Dóra var hjálp-
semi. Hún hjálpaði öllum sem hún
vissi að vora hjálpar þurfi. Úr húsi
hennar vora sífellt bornar veitingar
til að bera á borð í veislum á heimil-
um ættingja, vina og vina bama
hennar. Þær skipta eflaust hundrað-
um veislumar í annarra manna hús-
um þar sem hún lagði til veisluföng.
Mitt hús var eitt þeirra og í mörgum
boðum vora fram bomar púðursyk-
urtertur frá Dóra. Hún sýndi mér
svo oft, jafnt á gleði- sem sorgar-
stundum einstakan vinarhug og
ræktarsemi. Fyrir það fæ ég aldrei
fullþakkað.
Á kveðjustund þakka ég ógleym-
anleg kynni við þessa konu sem átti
náungakærleika sem engir skuggar
virtust ná til. Ég sendi Auði, Pétri,
Margréti og fjölskyldum þeirra sem
og Lilju systur hennar mínar hlýj-
ustu kveðjur.
Amdís Á. Steinþórsdóttir.
Það er laugardagurinn 11. nóvem-
ber, afmælisdagur dóttur okkar.
Amma Dóra kemur með fullan bakka
af pönnukökum sem hún hafði bakað
um morguninn, hver hefði trúað því
að þetta væra síðustu pönnukökurn-
ar sem hún mundi baka en veikindin
gera ekki boð á undan sér. Strax um
kvöldið var ljóst að hún væri alvar-
lega veik og mundi ekki geta náð
bata. Betri ömmu er ekki hægt að
hugsa sér. Hún vildi allt fyrir alla
gera, sama hvað það var; hvort sem
það var að sauma eða baka. Enginn
gat bakað eins góða púðursykurs-
tertu og þú, það reyndu margir en
hún var alltaf best hjá þér. Það var
gott að koma til þín, þú tókst alltaf
vel á móti manni enda var alltaf fjöl-
mennt í kringum þig. Skeiðarvogur-
inn var sem annað heimili hjá öllum
sem komu þangað í heimsókn til þín
og afa, enda máttum við gera allt það
sem við vildum, sama hvað það var,
og ef við krakkarnir bratum eitthvað
sagðir þú: Það er alltaf hægt að
kaupa nýtt. Það skipti engu máli hvar
í heiminum við voram stödd, alltaf
voram við í sambandi við þig. Við gát-
um talað við þig um allt milli himins
og jarðar. Þú áttir svo auðvelt með að
setja þig í spor okkar sem yngri vor-
um og þú studdir alltaf okkar mál-
stað, enda töluðum við oft um að þú
værir frekar eins og ein úr vinahópn-
um. Þegar við iluttum í okkar fyrstu
íbúð^ sem var í Stykkishólmi, komuð
þið Ásta systir þín með rútunni með