Morgunblaðið - 22.01.2000, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 22.01.2000, Blaðsíða 34
34 LAUGARDAGUR 22. JANÚAR 2000 MORGUNBLAÐIÐ MENNTUN Kennslutækni Námskrá er sérsniðin að þörfum hvers og eins nemanda í Morningside og eru nemendum þá að- eins kenndar þær eindir námsefnisins sem þeir réðu ekki strax við áður. Guðríður Adda Ragnarsdóttir atferlis- fræðingur og kennarí heldur hér áfram að segja frá kennsluaðferðum í Morningside Academy í Seattle Fljúgandi færir nemendur II • í Morningside-skólanum vinna allir nemendur hratt. • Nemendur æfa sig þar til þeir ná ótvíræðri færni í efninu. FYRRI grein Guðríðar Öddu Ragn- arsdóttir birtist 8. janúar í Mox-gun- blaðinu. Nú er komið að síðari hluta. Framförum stýrt markvisst Vitað er að nái nemandi þeirri fæmi fljótt að kunna grundvallar- atriði reiprennandi s.s. að telja eða taka til láns, er líklegra en ella að hann muni atriðin lengur, geti haft þau á hraðbergi og beitt þeim fyrir- varalaust á ný og fram- andi viðfangsefni, án þess að kvíði, hávaði eða önnur utan að kom- andi áreiti trufli, jafn- vel eftir nokkurt æf- ingahlé. Hversu ört nemandanum á að geta farið fram miðað við stuttar daglegar fæm- iæfingar og spretti, er háð því viðfangsefni sem hann er að fást við, og að þeirri kennslu- og stjómtækni sem hér hefur lauslega verið lýst, sé nákvæmlega fylgt. Ef framförum nemandans er einnig stýrt markvisst og kerfisbundið með daglegri skrán- ingu á stöðluð hröðunarkort og ákvarðanir sem teknar era um næstu viðfangsefni byggjast á þeim upplýsingum, er miðað við að nem- andinn geti allt að því tvöfaldað fæmi sína í hverri viku. Fái nemendumir heimaverkefni geta þeir unnið þau vandræðalaust því þau snúast aðeins um efni sem þeir era þegar búnir að þaulæfa í skólanum og ná mikilli leikni í, jafn- vel svo að þeir svara oftar en 60 sinnum á mínútu. (rammi, bls 35). Félagslegur stuðningur og samvinna Bömin í Momingside-skólanum keppa við sig sjálf og klukkuna. Jafxiframt er mikil og stöðug áhersla lögð á gagnkvæman stuðning milli bekkjarfélaga og samvinnu þeirra í milli, sem gengur eins og rauður þráður í gegnum allt sem þar er gert. Segja má að félagastuðningur- inn í hverjum bekk sé nútíma út- færsla á PSI (Personal System of Intraetion); gamalþekktu kennslu- kerfi Fred Kellers. Bróðurparti æf- ingatímans er þannig varið að böm- in vinna saman, oftast tvö og tvö, og skiptast á um að vera „þjálfarinn“ og „nemandinn“. Þeim era kennd þessi hlutverk sérstaklega á sama hátt og allt annað sem þau eiga að kunna. Hlutverk þjálfarans er m.a. að fylgjast með því sem félagi hans gerir, hrósa honum og hvetja til dáða, leiðrétta villur jafnóðum án gagnrýni, telja saman'það sem fé- laginn náði að gera á æfingasprett- inum, skrá inn á kortið hans og meta hvort félaginn þarf meiri hjálp og æfingu í námsþættinum eða er til- búirm að byrja á nýju viðfangsefni. Þetta gengur vandræðalaust eftir, því „þjálfarinn" hefur mikið til að vinna, en hann getur fyrst orðið „nemandi" þegar félaginn hefur náð því marki sem sett var með æfing- unni og þá mega þeir skipta um hlut- verk. Rökin fyrir félagastuðningi nem- enda eru að börnin læra á því að vera í hlutverki þjálfarans. Þau læra á því að „kenna“ og að hlúa að félög- unum. Börnin venjast á að vinna sjálfstætt og með öðram að afmörk- uðum verkefnum, jöfnum höndum og þau eiga notaleg samskipti hvert við annað og hafa styrk hvert af öðra. Þetta þykir þeim skemmtilegt og fínnst oft betra að læra af og með jafnöldram sínum en fullorðnum. Einnig tryggir fyrirkomulagið bömunum mikla at- hygli og tíða umbun fyrir það sem þau eru að gera. Kennarinn fær aukið olnbogarými til að verkstýra sívirk- um einstaklingum og fylgjast grannt með framvindunni og fínst- illa hana eftir þörfum. Félagastuðningurinn skapar þægilegt and- rúmsloft og samkennd í bekknum og getur þannig orðið mikilvægur hlekkur að forvamarstarfi af ýmsu tagi. Þrautalausnir í heyranda hljóði Eftir því sem nemandanum vex ásmegin í námsefninu verður hann sjálfstæðari í vinnubrögðum og kennarinn dregur úr beinni verk- stjóm. Samkvæmt reynslunni í Morningside og í öðram skólum þar sem kennt er eftir líkani þeirra, gefst best að venja böm af því að vera stöðugt háð kennaranum með því að kenna þeim það sem kallað er „þrautalausnir í heyranda hljóði“ eða TAPS (Talk Aloud Problem Solving). Þá vinna þau saman tvö og tvö oft fyrir framan allan bekkinn og þjálfa hvort annað til skiptis. Þjálfa- rinn er virkur hlustandi, þ.e. hann styður félagann sem talar sig í gegn- um þrautina, hrósar honum og hvet- ur. Hann er á varðbergi gagnvart villum félagans, gætir að nákvæmni og því að félaginn sé varkár og geti sér ekki til um svörin. Þjálfarinn spyr, ef félaginn gleymir að hugsa upphátt eða ef hann skilur ekki eitthvert skref sem félagi hans tekur við lausn þrautar- innar. Viti þjálfarinn hver lausnin er má hann ekki segja svarið. Hann getur á hinn bóginn leiðbeint félaga sínum á ýmsa lund og komið honum inn á rétta braut með því að spyrja hann, draga upp skýringarmyndir, sundurliða, og benda á þær upplýs- ingar sem gefnar era og koma að gagni við lausnarleitina. Með öðram orðum, „rétta“ svarið er ekki aðalatriðið í æfingunum enda er ekki alltaf um slíkt að ræða, s.s. í klípusögum, heldur sú greining og leið sem nemandinn fer í leit sinni að því. Beri nemendunum ekki saman um niðurstöðuna, þurfa þeir að út- skýra lausnir sínar nánar og rök- styðja leiðina sem leiddi þá að þeim. Þannig æfast nemendumir í því að færa rök fyrir máli sínu og fylgja Guðríður Adda Ragnarsdóttir Börnin í Morningside-skólanum keppa við sig sjálf og klukkuna. Færniæfingar: Einfaldur og tvöfaldur samhljóði Tilvísanir í námsefnið fyrir hvert atriði, t.d. kaflar, blaðsíður eöa númer æfinga. Nemendur Anna Benni Doddi Ella Hefur ekki vald á þessu atriði, þarf kennslu með „beinum fyrirmælum" Hefur fengið kennslu. Svarar rétt en ekki reiprennandi, þarf fleiri færniæfingar Svarar reiprennandi. Má hætta að vinna með þetta atriði og snúa sér að öðru. Nemendur færu saman í kennslu á s-ss. Á meðan Ella færi með einhverjum öðrum nemendum i kennslu á m-mm, gætu Anna, Benni og Doddi unnið færniæfingar í því atriði. þeim eftir, eða að draga í land í ljósi nýrra upplýsinga. Oftar en ekld reynast bömin mjög hugkvæm, og rata framlegar, gagnlegar og fram- andi leiðir í lausnarleitinni og búa sig þannig undir að glíma við flóknar spumingar í vísindum, tækni og list- um. Hönnun námsefnis Auk þeirrar kennslu- og stjóm- tækni sem beitt er í Momingside og hér hefur verið reifuð, fullyrða for- vígismenn skólans að það sé hönnun kennsluefnisins þ.e. hvemig það er samið, greint og lagt fyrir nemend- uma, sem ráði ein og sér mestu um þann árangur sem náðst hefur í skólanum. Það er eindregin skoðun þeirra að ástæða þess hve mörgum bömum gengur illa í skóla, mai-gir falla milli bekkja í framhaldsskóla og í háskóla, jafnvel síendurtekið og flosna upp úr námi, sé sú að leikni þeirra í grandvallargreinunum lestri, reikningi og ritun sé stórlega ábótavant. Þessu til stuðnings benda þeir á að námskrár endur- spegli þetta ágætlega og megin- ókostur þeirra sé að alltaf er verið að rifja upp og endurtaka það sem barnið á þegar að hafa lært. Gagn- stætt því að láta nemendur sitja sama áfangann og bekkinn aftur og aftur, eða þyngja námsefnið á seinni skólastigum og reyna þá að kenna flókið efni með flóknum aðferðum, telja þeir sýnt að við þessum vanda sé aðeins eitt svar. Það er að byrja á byrjuninni, og halda fyrst áfram þegar nemandinn hefúr að fullu náð valdi á einstökum atriðum þessara frumgreina sem era ófrávíkjanleg undirstaða alls annars sem hann á eftir að læra. Rannsóknir á fæmiþjálfun leiða m.a. í ljós, að svo komist verði hjá mörgum og erfiðum seinni tíma vandamálum í kennslu og námi, nægi það alls ekki þótt nemandinn geti leyst verkefnið 100% rétt sem lagt er fyrir, ef það tekur hann óra- langan tíma af þeiiri ástæðu einni að hann hefur ekíd undirstöðuatriðin á takteinum. Það ráði á hinn bóginn úrslitum um hvemig til tekst þegar líður á námsferilinn, að nemandinn geti sagt og beitt einstaka grand- vallareindum efnisins reiprennandi, til að mynda margfóldunartöflunni. Gögn í Momingside-skólanum sýna t.d. að það nægi ekld að nemendur svari framatriðum í reikningi eins og 2 + 2 = 4 eða 4/8 = 1/2, á hraðan- um 20 til 30 sinnum á mínútu. Til að bömin muni áfram það sem þau era að læra og þau skilji það smám sam- an betur eftir því sem ný og flókin þekking þeirra hleðst upp, þurfa þau að hafa grandvallaratriðin á hrað- bergi rétt eins og nafnið sitt og geta svarað þeim a.m.k. 80 til 100 sinnum á mínútu. Nauðsynlegt er að fram- vindan á kennsluefninu og formgerð þess hafi þétta og rökræna samfellu, svona eins og tröppur í stiga, þannig að hver ný námseind og þáttur komi í beinu og eðlilegu framhaldi þeirrar eindar og þáttarins sem á undan fór, og sem beinn og eðlilegur undanfari þess næsta sem á eftir kemur. Eitt og sér nægir það þó ekki sem for- senda til árangurs að brjóta form- gerð efnisins niður í örsmáar eindir. Skilyrði þess að árangur nemend- anna margfaldist er hið starfræna (functional) ferli sem felst í því að nemandinn æfi sig til hlítar í að beita þeim sértæku atriðum sem verið er að kenna hverju sinni. Sérsniðin námskrá Til að greina hver leikni og staða nemenda Momingside er nákvæm- lega í námsefninu, era þeir prófaðir mjög oft með örstuttum þekkingar- prófum sem alfarið byggjast á efni námskrárinnar, þ.e. því sem nema- ndinn á að kunna miðað við aldur (Curriculum based Measurements). Ef í Ijós kemur að fara þarf í saum- ana á einhverjum undirþáttum greinarinnar eða einstökum hlutum þeirra, er sá námsþáttur sneiddur nánar niður í örþunnai' flögur. Geta nemandans í efni hverrar flögu er forprófuð til að njörva niður þær eindir flögunnar sem nemandinn hefur ekki hiklaust vald á og er staða hans kortlögð eftir því. Nám- skrá fyrir hvem og einn er síðan sérsniðin að þörfum hans sam- kvæmt kortlagningunni og era nemandanum þá aðeins kenndar þær eindir námsefnisins sem hann réði ekki strax við. Þess er með öðr- um orðum gætt að nemandinn vinni einvörðungu að þeim atriðum sem hann hefur ekld á takteinum og að hann þurfi ekki að eyða tíma í annað. Nú er ekki allt námsefni samið þannig að það stigþyngist með rök- rænni og flæðandi framvindu eins og efnið semnotað er í Momingside- skólanum. I slíkum tilvikum er reynt að nálgast kosti þess eins og hægt er með því að setja nemend- uma í litla hópa þegar verið er að leggja inn og æfa ný atriði. Nemend- ur í hverjum hópi era þá að glíma við sömu atriðin í það skiptið. Þegar nemandinn hefur náð settum markmiðum eftir kennslu nýrra atr- iða með „beinum fyrirmælum" og ít- rekaðum fæmiæfingum, flyst hann í annan hóp. í nýja hópnum er verið að leggja inn önnur atriði en þau sem fyrri hópurinn vann að. Hver nemandi getur hreyfst milli hópa oft á dag og ekkert því til fyrirstöðu að hreyfingin geti einnig verið milli bekkja eða árganga. Þama reynir mjög á samvinnu kennara, og hversu æfðir þeir era í að miðla upp- lýsingum sín í milli, og að sjá strax hvaða hópur dagsins hentar einmitt tilteknum nemanda í ljósi þess sem framfarimar á kortinu hans sýna. Með öðram orðum, ákvarðanir um hvað gera skuli næst, byggjast á mælitölum sem sýna raunveralega færni og framför hvers nemenda. í Momingside stefna allir nem- endur að sama lokamarki, þótt breytilegt sé hvar þeir era staddir á leiðinni, þ.e. hvaða viðfangsefni þefr eru að glíma við. Það þýðir hins veg- ar ekki það sama og að þeir nemend- ur sem era að fást við undirstöðuatr- iðin eigi að fara sér tiltakanlega hægt - þvert á móti. í skólanum er ekki rekið svokallað „ferðakerfi" sem eitt sér getur haldið aftur af vinnuhraða og aukinni fæmi nema- ndans. í Momingside vinna allir nemendur hratt og hverjum og ein- um fer mikið fram, en sumir eiga óneitanlega meira ólært en aðrfr. Lokaorð Þegar fjallað er um endurbætur í skólastarfi er oftast flest annað nefnt en breytingai' á þessu sér- hæfða ferli sem kallast kennsla. Hvað hins vegar hæst ber í umræð- unni ásamt brýnum lausnum á kjaramálum kennara, eru húsnæðis- mál og tækjavæðing auk þess mikla vanda sem að því er virðist ört vax- andi fjöldi barna glímir við í aðlögun og námi. Með breyttum og auknum kröfum sem nú era gerðar til kennara og skólastjómenda, þurfa starfsmenn skólanna þéttan stuðning og að aug- um sé beint að nýjum áherslum í menntun þeirra og stai'fsþróun. Eitt af því er að nota þá vísindalegu þekkingu sem sýnir að hegðun og breytingar á henni lúta sértækum reglum, rétt eins og annað í náttúr- unni. Sá sem þekkir reglumar og getur beitt þeim sem gagnlegum verkfæram í skólastofunni jafnvel við ný og framandi tilvik, eykur til muna líkur þess að kennslan og verkstjómin leiði tíl mælanlegs ár- angurs, sem í þessu samhengi er meðal annars ótrúleg framfór bama sem dæmd hafa verið ókennsluhæf og jafnvel sjúk. Nú er það hins vegar oft reynsla þeirra sem starfa við kennsluráðgjöf í skólum, að kennarar breyta ekki alltaf vinnuaðferðum sínum þrátt fyrir ábendingar í þá vera. í faglegri umræðu dagsins er einnig bent á, að erfitt sé jafnvel fyrir reynda kenn- ara að breyta því verklagi sem þeir era vanir þrátt fyrir nýja þekkingu, þar sem aukin fæmi fáist aðeins með langtíma þjálfun. í ljósi þess þurfi að endurskoða skipulag á sí- menntunamámskeiðum kennara. Niðurstöður rannsókna á skilvirk- um kennsluaðferðum nýtast með öðram orðum ekki alltaf sem skyldi, að öllum líkindum vegna þess að þjálfunarþáttinn í símenntunina vantar. Að breyta þekkingu í leikni er öllum erfitt og til að svo megi verða þarf að æfa undfrstöðuatriði leikninnar til þaula. Þá fyrst er kennarinn tilbúinn að beita nýlærðri fæmi sinni inni í skólastofunni. Reynslan sýnir sem sagt, að auk hefðbundinnar kennsluráðgjafar og fræðslunámskeiða stöndum við frammi fyrir því viðfangsefni að þróa aðferðir í kennaraþjálfun þar sem kennarinn reynir strax náttúra- legar afleiðingar þess að breyta verldagi sínu á kerfisbundinn hátt. Afleiðingarnar felast í margfaldri og mælanlegri framfór nemendanna. Um árangur slíkrar starfsmögnun- ar ber Momingside-skólinn ótvírætt vitni. Höfundur s tarfar sjálfstætt við fæmiþjálfun, atferlis- og kennslu- ráðgjöf. Hún sótti i sumar 200 klst. þjál funarnámskeið við Morningside AcademyíSeattlc. Þeirsem óska geta heðið um heimildalista á netfanginu adda(S>ismennt.is I
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.