Morgunblaðið - 27.08.1998, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 27. ÁGÚST 1998 3§W
I
i
I
8
1
8
i
i
€
i
I
Í
i
I
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
-í
ANNA SIGRIÐUR
BRA GADÓTTIR
+ Anna Sigríður
Bragadóttir var
fædd á Selfossi 26.
september 1980.
Hún lést á Landspít-
alanum 17. ágúst
siðastliðinn. For-
eidrar hennar eru
Margrét Gísladóttir
og Bragi Guð-
mundsson, ábúend-
ur á Vindási í Holta-
og Landsveit.
Systkini hennar eru
Guðmundur Ingi, f.
1975, sambýliskona
hans er Agnes H.
Magnúsdóttir; Gisli, f. 1977; og
Kristín Birna, f. 1982.
Anna Sigríður lauk grunnskóla-
námi frá Laugalandsskóla 1996
og stundaði síðan nám við
Menntaskólann í Reykjavík.
títför hennar fór fram frá
Skarðskirkju í Landsveit 25.
ágúst.
því fljótt allar mjög
góðar vinkonur. Eftir
að hafa frétt um henn-
ar miklu veikindi
dáðumst við að því
hversu dugleg hún var
að takast á við þau.
Það var mikið líf og
fjör í sveitinni og tók
hún alltaf þátt í því
með einstakri já-
kvæðni og ógleyman-
legu skopskyni. Hún
var alveg einstaklega
traustur vinur sem
gott var að reiða sig á
ef eitthvað bjátaði á,
alltaf var hún tilbúin að hlusta. Við
eigum margar frábærar minningar
um þetta sumar og var hún alger
perla í okkar augum. Anna Sigga
var einstaklega góður námsmaður
og stundaði hún nám sitt ávallt af
mikilli samviskusemi við Mennta-
skólann í Reykjavík.
Elsku Anna Sigga. Það er svo
skrítið að hugsa til þess að þú sért
farin og við munum aldrei sjá þig
oftar eða heyra brandarana sem við
gátum alltaf hlegið að, jafnvel þótt
þeir væru um okkur sjálfar. Það
var sama þótt þú værir orðin mjög
veik, aldrei heyrðist þú kvarta né
kveina. Þú gast alltaf hlegið að öllu
og tekið þátt í því sem við gerðum,
þú varst alltaf svo dugleg.
Við frænkurnar áttum nú marg-
ar góðar stundir saman eins og
þegar við vorum heima á Vindási að
drullumalla, vega salt eða gera eitt-
hvað annað skemmtilegt. Seinna
fórum við svo allar að vinna saman
á Leirubakka og þá skemmtum við
okkur oft konunglega. Við eigum
eftir að minnast þeirra stunda alla
ævi.
Þótt þú sért farin frá okkur ertu
ekki horfín úr huga okkar, þar
muntu áfram lifa með okkur.
Vertu sæl, vor litla ljúfan blíða,
lof sé Guði, búin ertu' að stríða.
Upp til sælu sala
saklaust bam án dvala.
Lærðu ung við engla Guðs að tala.
(M. Joch.)
Guð geymi þig, elsku Anna Sigga.
Þín systir og frænka
Kristfn Birna og Sigríður.
Hún Anna Sigríður, bróðurdóttir
mín, er látin. Hún barðist hetjulega
við illvígan sjúkdóm. Eg mun alltaf
minnast Önnu Siggu sem litlu
frænku með spékoppana sína, oft-
ast brosandi og hlæjandi. Hún var
einlæg og með mikla kímnigáfu.
Þess vegna var óvenju gaman að
segja henni brandara og svo fékk
maður alltaf að heyra nokkra fyrir
hvem brandara sem maður sagði
henni. Við munum öll sakna þess að
heyra hana ekki skríkja af kæti og
benda okkur á spaugilegu hliðarnar
á ýmsum málum sem maður hafði
jafnvel ekki hugsað um. Hún var
sérstaklega dugleg og áhugasöm
um allt sem hún gerði og sést það
best á því að hún var að hugsa um
hvemig sér myndi ganga með
skólagönguna daginn fyrir andlátið.
Minningarnar sækja að á þessari
stundu og munum við geyma þær í
hjörtum okkar. Missirinn er mikill
og bið ég Guð að gefa foreldrum,
systkinum og öðrum styrk á þess-
um sorgartíma.
Þú, Guð míns lífs, ég loka augum mínum
í líknarmildum föðurörmum þínum
og hvíli sætt, þótt hverfi sólin bjarta,
ég halla mér að þínu fóðurhjarta.
(M. Joch.)
Sigurjón og Kristín.
Sumarið ‘96 fórum við vinkon-
urnar í sveit austur að Leirubakka í
Landsveit, þar sem við kynntumst
Önnu Siggu. Hún deildi með okkur
herbergi þetta sumar og urðum við
Sóldögg! Upprunans glóð við geymum,
hún glatast aldrei, - þó brenni hún lágt.
Framtíð vor býr í hæðunum hátt
hlut vorn því stærri, sem nú er
hann smærri.
Þú rænir og deyðir dýrin smá,
en dýrkar þá sól, sem til flugs þeim brá. -
Að segulsins skauti svo saman
við streymum,
hver sál og hver jurt, sem neistann
geymum.
Því jjósvakans máttuga móðurhnd
og moldamáttúran dauð og blind
tengjast i okkar ytri mynd,
en eru af tveimur heimum.
(Einar Ben.)
Elsku Anna Sigga okkar. Það er
erfitt að hugsa til þess að við eigum
ekki eftir að hittast aftur, en þú
verður okkur alltaf ofarlega í huga.
Það er sárt að vita að við eigum
ekki eftir að sitja með þér við eld-
húsborðið á Leirubakka og hlæja
að þínum einstaka húmor, eða sjá
þig syngja og dansa með kústinn
þegar ætlunin var að skúra gólfín.
Það er einnig ógleymanlegt þegar
við öll lentum í pottinum alklædd,
eftir erfíðan vinnudag. Þótt hesta-
mennskan hafí ekki átt hug þinn
allan tókst okkur nú samt nokkrum
sinnum að draga þig með í
kvöldreiðtúr. Þetta eru þeir eftir-
minnilegustu reiðtúrar sem við höf-
um farið. Þín verður sárt saknað og
erfitt er að skilja hvers vegna þú
varst tekin svona ung frá okkur en
nú ert þú komin á stað þar sem við
vitum að þér líður vel. Eins og mál-
tækið segir: „Þeir deyja ungir sem
guðirnir elska.“
Bragi, Magga, Gummi, Gísli og
Stína, við vottum ykkur okkar
dýpstu samúð. Megi Guð gefa ykk-
ur styrk í þessari miklu sorg.
Ása og Petra.
Hvers vegna fólnar litla blómið blíða,
blómið sem íyrr var allra eftirlætí?
Aður það skreyttí foldarvagninn fríða
fallið nú liggur kramið undir fætí.
Er ekki mannheims svipuð okkar saga
sorgin þar ríkir er fyrr skein sól í heiði?
Burtu er hrifið - endar ævidaga
ungmenm kært á miðju þroskaskeiði.
Hún sem að fyrr var allra eftirlæti
æskubam hlýtt með kærleiksbrosið sanna
geislandi af tjöri, ljúf og létt á fæti
laðaði fram það besta í hugum manna.
Hvarvetna sá þá mynd er munann kætti
margt sem að gladdi æskumannsins hjarta.
3 Erfidrykkjur
Sjúkdóminn skæða er líf, á leið er mætti
löngum hún duldi og heyrðist aldrei kvarta.
Við sem þér kynntumst nú með sorg í sinni
síðustu kveðju berum fram í hljóði.
Þökk fjTÍr brosin, góð og göfug kynni
geymi þig eilift drottins faðmur góði.
Skilda frá sjúkdómskvölum, köldu hrjúfu
kveðjustund hinsta gerir hugi klökka
minningin hrein frá æskuþósi Ijúfu,
lýsir í gegnum sorgarhúmið dökka.
(Jóhann Guðm. frá Stapa.)
Elsku Magga, Bragi, Stína,
Gummi, Gísli og aðrir aðstandend-
ur, sendum ykkur innilegustu sam-
úðarkveðjur. Megi Guð vaka yfir
ykkur og styrkja í þessari miklu
sorg.
Katla, Inga Berg,
Gísli og Asta,
Leii-ubakka.
Ástkær vinkona okkar, Anna
Sigrfður Bragadóttir. Nú skilur
leiðir okkar fyrr en okkur grunaði.
Við fáum víst aldrei að líta framar
þitt bjarta bros, að minnsta kosti
ekki í þessu lífi. En við eigum fullt
af minningum sem við getum lifað
með, sérstaklega úr skólanum þar
sem þú, trygga vinkona, sast við
hliðina á okkur og lífgaðir upp á
skóladaginn með þinni endalausu
kímnigáfu og jafnvel núna undir
það síðasta var hún alltaf til staðar.
Þótt þú sért ekki fyrir sjónum okk-
ar vitum við að þú ert komin á góð-
an og friðsælan stað, þar sem þér
líður vel og þú þarft ekki að berjast
lengur.
Segja ekki ennþá augun þín,
að við þráum bæði,
htlavísnavinanmín,
vor og bemskukvæði?
Mér finnst aldrei myrkvist lund
meðan æskuþráin
geta svona stund og stund
stokkið út í bláinn.
(Þorst Erl.)
Fyrir hönd fyrrverandi bekkjar-
félaga og vina,
Kristín Rós Kjartansdóttir og
Mai-ía Björk Gunnarsdóttir.
Tilvera okkar er undarlegt ferðalag.
Við erum gestir og hótel okkar er jörðin.
Einir fara og aðrir koma í dag
því alltaf bætast nýir hópar í skörðin...
(Tómas Guðm.)
Elsku Anna. Nú er aðeins liðið ár
frá því að við hittum þig fyrst og
hafa þær stundir sem við áttum
orðið alltof fáar. Hetjuleg barátta
þín við þær raunir sem lífið lagði á
þig veittu okkur nýja sýn á lífið.
Þótt þú gæfist aldrei upp þegar á
móti blés vildu allir leggja sitt af
mörkum til þess að létta þér lífið.
Enn er okkur ofarlega í minni
þegar við heimsóttum þig í Gaut-
landið, þar sem við horfðum á
sterkustu menn veraldar, borðuð-
um hangikjöt og rifjuðum upp góð-
ar stundir.
Nú ert þú farin úr þessum heimi
á vit forfeðra þinna. Þú og lífsvilji
þinn munu aldrei víkja okkur úr
minni.
Við vottum aðstandendum inni-
lega samúð okkar og vonum að Guð
veiti þeim styrk í sorginni.
Þeir sem guðirnir elska deyja
ungir.
Þínar vinkonur,
Inga, Áslaug og Ásta.
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Sverrir Olsen,
útfararstjóri
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri
Útfararstofa Islands
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áratöng reynsla.
SIGURÐUR
JÓHANNES
ÞÓRÐARSON
+ Sigurður Jó-
hannes Þórðar-
son var fæddur í
Vör á Patreksfírði
hinn 7. mars 1933.
Hann Iést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur
hinn 20. ágúst síð-
astliðinn. Foreldrar
Sigurðar voru
Þórður Guðbjarts-
son og Ólína Jónína
Jónsdóttir. Systkini
Sigurðar eru Einar
Ásgeir, látinn, Hall-
dóra, Guðbjartur,
Margrét Freyja,
lést á barnsaldri og Andrés.
Uppeldisbróðir Sigurðar er Jón
úr Vör. Guðbjartur og Halldóra
eru bæði búsett á Patreksfírði,
en Andrés í Reykjavík.
Eftirjifandi eiginkona Sigurð-
ar er Ágústa Kristín Þorvalds-
dóttir frá Oddakoti, Austur-
Landeyjum. Sigurður og Krist-
ín eignuðust 5 börn, þau eru:
Ólína Þórunn, f. 1961, gift Frið-
riki Kristjánssyni. Börn Ólínu
og Friðriks eru Jóhanna Ósk í
sambúð með Guðlaugi Björg-
vinssyni og er barn hennar
Jónína Þórunn, Kristín Sigríð-
ur, Krisljana Ólöf
og Friðrik Freyr.
Astþór Sigurðsson,
f. 1963, Ómar
Freyr, f. 1964, Geir,
f. 1966, kvæntur
Berglindi Elfars-
dóttur. Synir þeirra
ei-u Ágúst Guðni og
Geir Aron. Einar
Marteinn, f. 1973.
Sigurður ólst upp á
Patreksfirði og þar
bjuggu þau Kristín
allt til ársins 1970
er þau brugðu búi
og fluttust til
Reykjavíkur.
Sigurður var á sínum ung-
dómsárum mikið til sjós, en eft-
ir að börnin tóku að fæðast
starfaði hann í landi við ýmis
verkamannastörf. Um tíma ók
hann milli Patreksfjarðar og
Reykjavíkur flutningabifreið
sem þá var j eigu bróður hans,
Guðbjarts. Árið 1973 hóf Sig-
urður svo störf hjá Vatnsveitu
Reykjavíkur og starfaði þar,
meðan honum entist heilsa til.
títför Sigurðar Jóhannesar
fer fram frá Seljakirkju í dag
og hefst athöfnin kl. 15.
Elsku pabbi, nú er komið að
kveðjustund og margar minningar
hrannast upp. Það verður erfitt að
sætta sig við það að fá þig aldrei aft-
ur í heimsókn. Þú varst alltaf svo
kátur og stríðinn, það var alveg
sama hvern þú hittir þú lést alla
finna fyrir þinni meinlausu stríðni.
Maður hélt alltaf að við fengjum að
hafa þig lengur hjá okkur þrátt fyrir
veikindi þín.
Ein góð vinkona mín sagði að þeir
sem eftir lifa séu oft eigingjarnir og
ekki tilbúnir að kveðja þrátt fyrir
mikil veikindi og það er satt, því þú
hefðir aldrei sætt þig við að vera
rúmliggjandi í langan tíma. Þú varst
mikill vinnuþjarkur, þú vannst í
Vatnsveitunni og svo þegar aðrir
voru að fara í sumarfrí þá fórst þú
að keyra flutningabíl til þinna æsku-
stöðva, Patreksfjarðar, og svona
hélst þú áfram þar til heilsan brást.
Þú fékkst þína hvíld í svefni og
enginn er undir þennan aðskilnað
búinn.
Elsku mamma og bræður mínir.
Missir okkar er mikill. Guð styrki
okkur öll.
Ólína Þórunn.
Elsku Siggi minn. Hver hefði trú-
að að tíminn sem við ættum saman
yrði svona stuttur? í átta ár höfum
við átt samleið, ég og þú, eða allt frá
því að ég og sonur þinn Geir hófum
búskap. Síðustu dagana hefur svo
margt leitað á hugann, allt það
skemmtilega sem við gerðum sam-
an, ferðimar á Patró og fleira, og
líka það sem betur hefði mátt fara.
Það sem einkenndi þig umfram
allt var umhyggja þín fyrir öðrum
og oftar en ekki voru vandamál ann-
aira þitt áhyggjuefni og þú vildir
allt gera til að úr þeim gæti leyst.
Þú íylgdist vel með allri þjóðfélags-
umræðu og þoldir illa stöðu lítil-
magnans í þessu þjóðfélagi. Allir
þeir sem áttu um sárt að binda áttu
alla þína samúð og umhyggju, en
það sem þú kannski gleymdir var að
hugsa vel um þig sjálfan.
Lýsandi dæmi um þig og tengda^
mömmu er að einhvern tíma sátum
við saman í eldhúsinu í Stífluselinu
og Geir og ég ræddum um að við
þyrftum að setja hríslur í kringum
lóðina okkar. Næstu helgi á eftir
þurftum við að bregða okkur frá en
þegar við komum heim aftur var
bíllinn ykkar í hlaði, og viti menn,
þar stóðuð þið og biðuð okkar, búin
að planta þessum líka fínu hríslum
allan hringinn í kringum lóðina.
Mikið hefur hún Stína mín misst
þegar þú ert ekki lengur hjá henni
því að samhentari hjón er erfitt að
finna. En við krakkarnir munum
hjálpa henni á allan þann hátt sem
okkur er mögulegur og styðja við
bakið á henni.
Ég kveð þig, Siggi minn, þess fulf5ir‘
viss að við munum hittast aftur þeg-
ar minni tími kemur.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin (júfú og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Elsku tengdamamma. Með tíman-
um lærum við að lifa með sorginni
og þá standa eftir allar góðu minn-
ingarnar sem við eigum. Guð blessi
þig, dóttur þína, syni, barnabörn og
barnabarnabarn og styðji um alla. _
framtíð.
Þín tengdadóttir
Berglind.
LEGSTEINAR
í rúmgóðum sýningarsölum okkar eigum við ávallt fyrirliggjandi margar gerðir legsteina og minnisvarða úr íslenskum og erlendum steintegundum. Verið velkomin til okkar eða hafið samband og fáið myndalista. Sg S.HELGASON HF t fil STEINSMIÐJA 1 f
SKEMMUVEGI 48, 200 KÓP.,SÍMI:557-6677/FAX:557-8410
Allan sólarhringinn. www.utfararstof«i.ehf.is/