Morgunblaðið - 28.05.1974, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. MAÍ 1974
Steinunn Vilhjálms-
dóttir — Minning
1 DAG fer fram í Dómkirkjunni í
Reykjavfk jaróarför frú Steinunn
ar Vilhjálmsdóttur Snædal.
Steinunn fæddist aó Eiríksstöó-
um ó Jökuldal hinn 17. september
1916 og voru foreldrar hennar
merkishjónin Elín Pétúrsdóttir
Maaek ljósmóðir, dóttir sr. Péturs
Andrésar Þorsteinssonar Maaek á
Staó í Grunnavík, og Vilhjálmur
Gunniaugsson Snædal böndi á
Eiríksstöóum á Jökuldal.
St.einunn brautskráóist úr
Kvennaskólanum f Reykjavík áríó
1935.
6. júlí 1946 giftist hún eftirlif-
andi eiginmanni sínum, Björgvin
Siguróssyni hæstaréttarlögmanni,
og fluttust þau skömmu síóar til
London, þar sem Björgvin var
ráðinn sem sendiráðsritarí.
Ég kynntist frú Steínunni.
Löllu, eins og vió vinir hennar
kiilluðum hana ávallþekkert veru-
lega fyrr en ég hóf störf hjá
Vinnúveitendasambandi Islands
á mióju ári 1949 en þá var eigin
maóur hennar, Björgvin, fulltrúi
þar.
Eftir þaö hófust slík kvnni milli
heimila okkar sem bezt mega
veróa. svo aö á öllunt hátíða-
stundum heimilanna vorutn viö
húsfreyja mín gestir Steinunnar
og Björgvins og þau okkar.
Þaó var tilhlökkunarefni dög-
um saman aó koma á hiö fagra og
skemmtilega heimili Steinunnar
og Björgvins. Aldrei var maóur
svo fýldur, að Löllu tækist ekki
fljótlega aö létta skapiö meó
fyndni sinni og glaöværö. Hún
haföi svo ríkt feguróarskvn og bjó
yfir svo óvenjulegum og ríkuleg-
um lífsnautnahæfileika. aö þaó
orkaði á alla, sem í návist hennar
voru. Hún elskaói ljóö og lög og
hvergi hefi ég séð fallegri og bet-
ur hirt blóm en hjá henni. Hún
talaði líka viö þau og sagói. aó þau
skildu mannamál. Hvar sem hún
var stödd, varö hlýtt og bjart um
bæinn. Hún var svo eólileg og
óþvinguó í allri framkomu, jafn-
framt nákvæmri háttvísi. aö fáum
er gefió. Ekki spillti heldur
ánægjulegri stund á heimili henn
ar, þegar þar voru fyrir faöir
hennar Vilhjálmur og faöir Björg-
vins, Sigurður frá Veðramóti. Þar
sem þessar öldnu kempur sátu i
sal var ávallt mest fjör í samræð-
unum. Þeir gerðu allt i senn:
Stunduðu þrætubókarlist, sögðu
skrftlur og sögur og. tóku til at-
hugunar þá stjórnmálamenn og
rithöfunda, sem helzt þótti mið-
mundi aö fyrir og eftir siðustu
aldamót. Báóir voru þeir ákaflega
orðfimir og skemmtilegir, þótt
upp á sinn hvorn mátann væri.
Vilhjálmur var enn meira fyrir
hið skoplega, en Sigurður kné-
setti alla í þrætubókai'list, þar á
meðal doktorana syni sína. Hann
var einstaklega mennskur maður
með rökvfsa og hlutlæga dóm-
greind.
Heimilisprýðin mesta voru þó
börnin, Sigurður, f. 11. september
1947, er nú stundar tannlækna-
nám í Englandi, kvæntur Sigur-
björgu Björgvinsdóttur, og Elín
Bergljót meinatæknir, f. 10. des-
ember 1948, gift Ragnari Guð-
ntundssyni skrifstofumanni hjá
Loftleiðum.
Það var fagurt samband milli
þeirra og foreldranna og þau
munu áreiðanlega aö leiðarlokum
geta sagt: Mamma skildi allt.
Steinunn var þeim i senn ástrík
og yndisleg móðir og félagi, sem
þau gátu leitað til með vandamál
sín. Ég veit líka, að dóttursonur-
inn, Björgvin litli. sem mikið hef-
ír alizt upp hjá afa og ömmu og
var augasteinn ömmu sinnar,
mun ávallt minnast hennar með
ást og viröingu. Dótturdóttirin
Steinunn Björk, sem skírð var
skömmu áður en amma hennar
lézt, mun líka fá aó heyra margt
fallegt og eftirbreytnivert um
nöfnu sína, þegar hún stækkar.
Hinn góði málmur og sterku
ættarfylgjur sýndu sig þó e.t.v.
bezt í frú Steinunni í hinum lang-
varandi og erfiðu veikindum
hennar. Hún vissi að hverju fór,
Maðurinn minn, t
EINAR SVEINSSON,
múrarameistari.
Grænuhlíð 19,
lézt sunnudaginn 26 þ.m.
Hulda Sigfúsdóttir Bergmann.
t
Móðir okkar,
SIGURBJORG ÖGMUIMDSDÓTTIR
frá Njarðvik,
andaðist aðfararnótt 27. maí á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund
Helga Egilsdóttir,
Ólafur H. Egilsson.
t
Eiginmaður mmn, faðir okkar, tengdafaðir og afi(
GUÐMUNDUR GUÐMUNDSSON,
mjólkurfræðingur,
Njörvasundi 14,
er andaðist 21 maí s l verður jarðsungmn frá Fossvogskirkju,
miðvikudagmn 29 mai kl 3 e.h Tove Guðmundsson,
börn, tengdabörn, barnabörn
og aðrir vandamenn.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
DAGBJARTURBJARNASON,
stýrimaður,
Barónsstíg 59,
sem andaðist þann 20 maí s.l verður jarðsungmn frá Frikirkjunni
miðvikudaginn 29. mai kl. 3. e.h.
Aðalheiður Tryggvadóttir,
Bjarni Dagbjartsson, Jón S. Dagbjartsson,
HjálmtýrB. Dagbjartsson, Hjördis Bogadóttir
og barnabörn.
en æðraðist aldrei og bar sig eins
og hetja. Það var líka dásamlegt
að sjá, hvílíka ást og umhyggju
eíginmaðurinn sýndi henni, og
hefir þaö án efa veitt henni ómet-
anlegan sálarstyrk.
Að lokum vil ég segja þetta:
Við, sem áttum Löllu að vini,
munum geyma minninguna um
hana í þakklátum huga eins og
ávöxt lióins sumars. Viö þökkum
henni samfylgdina og hlökkum til
að hitta hana aftur. Hún var ljós á
vegum allra, sem kynntust henní.
Guð blessi ástvini hennar og
veiti þeim styrk og huggun.
Baröi Friöriksson
Með sárum söknuði fylgjum við
Steinunni Vilhjálmsdóttur til
moldar í dag og teljum hana hafa
verið burtkvadda mjög um aldur
fram.
Fyrir um það bil 33 árum sá ég
hana fyrst, Ijóshærða og litfríða
bóndadóttur austan af Jökuldal,
sem gekk hröðum og léttum skref-
um eftir Sóleyjargötunni til
vinnu sinnar. Hún vakti athvgli
fyrir létta og glaðværa lund,
frjálslega framgöngu heimskon-
unnar í fagurri fylgd lágværrar
hæversku. Vió nánari kynni sást
fljótlega brjóta á kjarkmikilli lund,
sem ekki vildi láta hlut sinn og
undi ekki við órétt. Þessir sterku
eðliskostir Steinunnar þroskuð-
ust enn með aldrinum og mun
hún hafa líkzt mjög móður sinni,
Elfnu Pétursdóttur, og öðrum
góðum formæðrum, sem þekktar
hafa verið að drenglund og höfð-
ingsskap. Verður hennar og
þeirra lengi minnzt fyrir frábæra
reisn og myndarskap i húsmóður-
störfum og öóru starfi, þar sem
tækifæri gefast til að gleyma
sjálfum sér og rétta hjálpar-
hendur og hafa margar þeirra
fengizt við h.júkrun í einhverri
mynd. Þessi verndarþrá var rík í
Steinunni og fékk hún gjarnan
útrás í umgengni við börn og
unglinga, sem unnu henni mjög,
því að hún átti greiða leíð að
hugum þeirra og undi sér vel í
þeirra félagsskap. Raunar þekkj-
um vió öll, vinir hennar, hvað
mikla glaðværð og elskusemi var
til hennar aó sækja, og hvað við
höfum oft orðið glöð og fagnandi
við að sjá hana. Nú má segja, að
létt sé að vera glaður á góðri
stund og víst er um það. Hitt er
erfiðara og ekki öllum hent að
bera með sér gleðina, þangað sem
harmár steðja að og dimmt er
fyrir dyrum, en það sá ég og
reyndi Steinunni mágkonu mína
gera öllum betur.
Löngu og góðu tímabilí ævinnar
auðnaðist henni að eyða að sínu
skapi með manni sínum og börn-
um á yndislegu heimili þeirra.
Þar hjúkraði hún, með aðstoð
manns síns, móður sinni aldur-
hniginni og þar hjálpaði hún dótt-
ur og tengdasyni vió uppfóstur
ungs sonar og nú fyrir skömmu
var hún viðstödd skírn dótturdótt-
ur, sem gefið var Steinunnarnafn-
ið. Þá var þó heilsan farin. Undr-
andi höfum við staðið álengdar og
horft á hana stríða við þann sjúk
dóm, sem nú er lokið. Skaparinn
gaf henni góðar gjafir og lagði nú
á hana þungt sjúkdómsok.
A veikar herðar lyfti hún þess-
ari byrði af þvílíkri reisn, að okk-
ur mun aldrei úr minni líða.
Mann grunar, að slikur styrkur sé
arfur margra kynslóöa.
Eg vil færa Steinunni Vil-
hjálmsdóttur hjartfólgnar kveðj-
ur frá fjölskyldu manns hennar.
Hún var elskuö og virt af tengda-
foreldrum sinum og tengdafólki
öllu og ekki hvaö sizt ungu kyn-
slóðinni. Viö horfum nú á eftir
einum okkar kærasta vini, og ég
leyfi mér að láta fylgja hér erindi
úr ljóði, okkur til halds og
trausts:
Ein er huggun, ei fær grandaó
ólgusjór, né fær á skeri
dauóans hún i dimmu strandað:
Drottinn sjálfur stýrir kneri.
Guðrún Siguröardóttir.
Erla Jóhannsdótt-
ir—Kveðja
Fædd 27. september 1937.
Dáin 19. maí 1974.
Þaó er þögull og alvarlegur hóp-
ur samstarfsstúlkna Erlu
Jóhannsdóttur, sem mætir til
vinnu þessa dagana, þegar okkur
barst sú frétt, aó hún væri allt í
einu horfin úr okkar hópi.
1 hug okkar er spurn. hvers
vegna — já hvers vegna er kona
svo ung aó árum kölluó leiftur-
snöggt? Tveim dögum áóur hafói
hún verið meðal okkar svo kát og
dugleg í starfi, alltaf viómótsgóð
og er söknuðurinn því meiri á
meðal okkar. Hún var gædd af-
burða skemmtilegri kímnigáfu.
Það var sönn unun að hlusta á
hana segja frá einu og öðru, sem
hún hafði séó eöa he.vrt, eóa lesið
uni, því hún las hvenær sem tóm
gafst til, bæói íslenskar og erlend-
ar bækur. Þessi kímnigáfa henn-
ar kom okkur oft 1 gott skap. Það
er svo margs aó minnast, en Guö
ræóur dvöl okkar hér 1 heimi. Viö
þökkum henni allar samveru-
stundirnar og biðjum Guð aö
henni gangi vel á hinni nýju veg-
ferö.
Móður hennar, eiginmanni,
syni. tengdadóttur og sonarsyni
vottum við okkar dýpstu samúð.
Guö veri meö henni.
Samstarfsstúlkur
Langlfnumiðstöóinni.
t
Móðir mín og tengdamóðir,
JAKOBÍNA JAKOBSDÓTTIR,
Laugateig 1 3.
er andaðist að Hrafnistu 21 þ.m. verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 29. maí kl. 1 30.
Steingrímur Jónsson,
Sigríður Sigurðardóttir.
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATHVGLI skal vakin á því,
a3 afmælis- og minningar-
greinar verða að berast bla3-
inu f.vrr en áður var. Þannig
verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði. að berast
í sfðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag, og hliðstætt með
greinar aðra daga. — Grein-
arnar verða að vera vélritað-
ar ineð góðu linuhili.
t
Útför hjartkærs eiginmanns míns
ÓLAFSHALLDÓRSSONAR,
frá Varmá,
Bragagótu 25,
fer fram frá Dómkirkjunni, miðvikudaginn 29 maí kl 13 30
Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim sem vildu minnast hins látna er
bent á Hjartavernd
Fyrir mína hönd, dætra, stjúpbarna, tengdabarna og barnabarna hins
látna
Valgerður Sigurgeirsdóttir.
t
Þökkum auðsýnda samúð og
vináttu við andlát og útför,
SIGRIÐAR
VALDIMARSDÓTTUR,
Seljaveg 3.
Valdimar Eiríksson,
Aðalsteinn Eiríksson,
Pálina Guðmundsdóttir
og barnabörn.
t
Hugheilar þakkír flytjum við öllum þeím sem sýndu okkur vinarhuq víð
andlát og jarðarför
ÁGÚSTU ÓLAFSDÓTTUR,
Raftholti.
Sigurjón Sigurðsson,
börn og tengdabörn.
■sAl ulil, -______
S. Helgason hf. STEINIÐJA
[Inholti 4 Slmar 26677 og 142S4