Morgunblaðið - 21.10.1943, Blaðsíða 5

Fimtudagur 21. okt. 1943 MORGUNBLAÐIÐ
%
K":**:*':**x**:"K*’:**:“K**K‘*:‘*:**:**:*,M'*K“:"K**:**:“M":"X‘
^J^uenJvjóÉin oc^ ^JJi
eimi
áí
•x*<**k*<**:**:**k**>*:**:‘*:**x**K"H*x**>*k»^
t
y
?
I
I
Mafreiðsla
Söltun á kjöti.
50,000 gr. (50 kg.) kjöt,
375 gr. sykur, 500—750
gr. vatn, 300 gr. salt, 30
gr. saltpjetur. Þegar kjötið
er orðið vel kalt er það
höggvið í hæfilega bita.
Saltinu, sykrinum og salt-
pjetrinum er blandað vel
saman. Tunnan, sem salta
á í, þarf ;að vera vel hrein
og vatnsheld. Upp um
hliðarnar og á botninn skal
strá dálitlu dalti. og raða
síðan kjötbitunum ofan á
og láta þá faRa vel saman.
Þannig er raðað á víxl kjöti)
og salti. Þegar fer að
hækka í tunnunni er gott
að berja kjötið saman með
sleggju. Best er að hella
vatninu hjer og þar í tunn-
una. Þegjar tunnan er orðin
full, skal láta á hana hlemm
sem fellur niður í hana, og
tumgan stein .þar ofan á.
Betra er að hþfa meira ^alt
að ofanverðu í tunnunni,
svo að kjötið haldi sjer
jafnara. Eigi kjötið að
geymast fram á sumíar,
þarf tunnan að vera á köld
um stað. Kjöt það, er geym-
íast á styttra, má salta
minna.
Allskonar fiskmeti má
salta eins og kjöt, og eru
þá hlutföllin af saltinu
miðuð við, hvað geyma á
fiskinn lengi. Fiskmeti það,
sem reykja á, þarf ekki að
liggja með saltinu nemia
1—2 sólarhringa áðu'r en
það er sett í reyk.
Saltpækill,
50 kg. kjöt, 14 1. vatn,
30 gr. saltpjetur, 5000 gr.
salt, 375 gr. sykur. Vatnið
er soðið með saltinu, oalt-
pjetrinum og sykrinum,
þar til saltið er vel runnið.
Er þá pækilinn tekinn af
og látinn kólna vel. Síðan
er kjötið látið ofan í hann.
Sje saltið ekki vel hreint,
er gott að sía löginn áður,
en kjötið er látið í hann.
1 svona saltlegi er gott að
salta læri, bóga, bringu-
kolla, eða kjöt .það, sem á
aðgeymast vel og er saltað
f heilum limum. Kjöt það,
sem á að reykja, er gott að
salta í sama legi, en það er
aðeins haft í pæklinum í
tvo daga og látið síga vel
!af því. Síðan ör það reykt
eins og venjulega.
Húsráð
NÚ ER ERFTt'T að fá skó,
og þeir skói' sem fást í búðun-
um oft mjö ónýtitv Il.jer ev
gamalí og gott húsráð til þess
að gera skó endingarbetri. *—
lilandað er sáinan sex mat-
skeiðum af olíukvoðu og einni
matskeið af ter])intínu. Er
blandan síðan borin á sólann
á skónuin, en skórnir verða að
vera alveg nýir og þurrir, og
látin þorna. Þegar skórinn er
orðinn vel þurr, er aft’ur borið
á hann, og þannig koll af ko41 i.
þangað til sólinn drekkur ekki
meira í sig. Eru þá skórnir
þurkaðir vel, og eftir ca. 8 daga
eru sólarnir orðnir svo liarðir,
að þeir endast’ miklu betur en
ella. f
Um að þurka blauta skó.
Ekkert er skaðlegra fyrir
skóna en að skáka þeim til
þerris við lieitan ot’t. Við liað
verða þeir harðir og skorpnir
og leðrið spriiigur. Leörið eyði
legst ekki við það að blotna,
sjeu skórnir þurkaðir rjett. Til
þess að halda skóm, er hafa
blotnað, mjúkum, er best að
fylla þá stöðugt með heitu hevi
eða hálmi, þangað til þeir eru
þurrir. S.je það gert’, springur
leðrið ekki, eins og ella.
Brend steik.
Ef steikin yðar hefir brunn-
ið, má gera hfina borðandi aft-
ur þannig: Allt sem brent er á
skorpunni er skorið af, og steik
in síðan látiu niður í sjóðandi
vatn, og soðin við hægan eld
í 10—15 mín. Strax og þetta
vatn verður dökkt, á að skifta
um. Við suðuna á brunabragð-
ið að hverfa. Síðan er kjötið
steikt, á ný í feiti, þar til það
er l.jósbrúnt. Er þá helt dálitlu
af sjóðandi vatni yfir k.jötið,
með 1 tsk. af kjötseyði í
og það steikt þar til það er
meyrt.
Nýjasta hattatíska
Verið
ung i
anda!
ÞEGAR ÁRIN færast yfir,
hárin grána, höndin stirðnar,
döpur augun líta yfir langa og
stranga lífsgöngu og lysti-
semda lífsin* verður ekki leng-
ui' notið, kemur það stundum
fyrir, að hið góða skap hverfur
og lúndin verðuv bitur. Við
spyr.jum okkur sjálf oft að því,
til hvers við eiginlega h’öfum
lifað. En sá, sem gefur sig á
vald sTíkum svarsýnis hughrif-
um, gerir s.jer og öðrum elli
sína óbærilega. Ilann faTir frá
s.jer æskuna. setn ekki skilur
þetta fýrirbrigði, og lítur á
það sem óskil.janlega duttl-
unga, og verður einmana og
yfirgefinn. ()g hvað er hægt að
hugsa s.jer ömurlegra, en ein-
mana gamalmenni, sem engann
h'efir til þess að leyta til með
sorgir sinar og gleöi ?
Það er einmitt í ellinni, setn
maðurinn þarfnast mest hlýrr-
ar umhyggju.
Þess vegna er það gæfumað-
ur, sení er ungur í ánda, þrátt
fýrir háan aldur. Þótt hárið sje
snjóhvítt og líkaminn hrurnur,
á hann að vera samvistum við
æskuna, sem með fjöri sínu og
gáska rekur ellina á dyr. —
Vafalaust höfunt við öll þekkt
gamla menn og konur, sem
blátt áfram hafa lifnað öll við,
þegar þau hafa tekið þátt í ein-
hverjum glettum æskunnar.
Ilversu virt og elsluið eru
ekki afinn og amman af barna-
börnunUm, þegar þeim hefir
tekist að setja sig inn í og
skil.ja hugsanaferil þeirra.
Ef við ekki viljunl eyða elli
okkar í einstæðingsskap, eig-
um* við að vera samvisTum við
æskuna, hæna hana að okkur.
Það getum við því aðeins, að
við sjeunt ung í anda, svo lengi
sem við getum í andann haldið.
*
islensk ull
íslensk ull hefir haldið sýn-
ingar í sumar eins og undan-
farin sumnr. 1 þetta skipti
voru sýningarn.ar haldnar á
Austf.jörðum. á Reyðarfiiði,
Norðfirði, Eskifirði, Seyðis-
firði og llallornisstað. Á sýn-
inguin þessum voru sýndir
margskonar nninir úr íslenskri
ull. Voru sýningarnar mjög vel
sóttar og vöktu alménna á-
nægju þeirra er sáu.
Tilangurinn með slíkum
syningum mun m. a. vera sá,
að glæða áhuga landsmanna á
innlendum ullaiiðnaði, á því
að vimia úr nllinnj sjálfir í
stað þess að láta hana óunna.
Mál sem þessi standa til sannra
þ.jóðþrifa, og á'því íslensk uil
miklar þafekir skilið fyrir starf
sitt.
Fyrstu dagana í september
var og haldiiin fundur Sam-
bands Austfiskra kvenna á
HaHorniBStað. Var hann mjög
vel sóttur og voru þar formenn
flestra kvenfjelaga og fulltrú-
ar nær allra kvenfjelaga á
Austurlandi samankomnir.
Þær frú Anna Ásmundsdótt
ir og frú Lauf'ey Vilhjálmsdótt
ii' eru forstöðukonui' fyrir
fslensk ull, en ungfrú Kat'rín
Árnadóttir hef'ir verið þeim til
aðstoðar frá því er Islensk ull
hóf starfsemi.sína.
Hvernig næ jeg
i t
Vitið þjer—
— að ágætt ráð’ til þess að
styrkja augun er að baða
augnalokin, augabrúnirnar og
gagnaugun úr köldu soðnu
vatni á hverju kvöldi, áður en
háttað er.
VIÐHALDIÐ FEG-
URÐINNI.
llin fagra leikkona Ann
Seridan gefur ungum stúlkum
h.jer noklíur góð ráð til þess
að viöhalda blóma sínum. llún
segir: Þvoðu þ.jer á kvöldin
úr heitu vatni og mildri sápu.
og hreinsaöu síðan húSina vel
með kremi. Á morgnana skaltu
þvo þjer úr köldu vatni í fram-
an og uin hálsinn. Láttu húð-
ina jafna sig vel, áður en hún
er púðruð. Burstaðu hár þitt
hundrað sinnum á dag. Þvoðu
það s.jálf einti siniii í viku og
þurkaðu það helst í sólskini.
IjlreinsaÖu henduv jifltiaSlsiOg
neglur á degi hverjum. Notaðu
sítrónsafn til þess að gei'a oln-
líaga jiína fallega. Stundaðn
éinhverja iþróttroinn klukku-
tírna á dag. Líttu ekki oftar í
spegil, en þú nauðsýnlega
þarft, því þá getur Svo farið að
þú verðir tilgerðarleg á svip,
og þá er úti um fegurð þína.
FLESTIR heilbi'ig^ff menn
ern með því markinu brendir,
að þeir vilja lifa sem lengst.
Franskur læknir hefir komið
fram með níu boðorð, og held-
ur hann því fast fram, að lifi
maður eftir þessum boðorðum,
verðj maður fjörgamall, þ. e. a.
s. þegar uiidan eru skilin slys
auðvitað. %
lljer eiu boðorðin:
1. Andáðu aöeins að ji.jer
fersku lofti, bæði nótt og dag.
2. llreyfðu þig undir berum
jhimni á degi hverjum, annað
hi'oi> með því að ganga eða
vinna.
3. Borðaðu og drektu í hófi.
Dréktu vatn og mjólk og borð-
aðu ávexti, en forðastu áfenga
drykki.
4. Farðu í kalt steypibað
daglega. og í heitt bað einu
sinni í vikú.
5. Klæddu þig hvorki í of
þung eða of ljett'föt.
6. Búðu í þurru, rúmgóðu
húsi.
7. Þú skalt inna af hendi á-
kyeöið og reglulegt starf.
8. Leitaðu ekki liressingar
eftir strit dagsins í æsandi
skemtunum. 'Tónfstírndirnar
skulu helgaðar heimilinu. Á
Abtttnmi áttú að’iófa. '•
annan kost. Ilin logandi' króna
um gjöi'ðum.
Svo mörg eru þau orð. Hætt
er við, að Reykvíkingar a, m..
k. verði ckki mjög langlífir,
ef G. boðorðið er þar veigamik-
ið atriði! 1