Lesbók Morgunblaðsins - 17.10.1981, Blaðsíða 16

Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
á síðustu krossgátu
VlCLl- Í»ATA fancr VAPt- -//JTA IaÍa OROH- itnn- /SN ViexR Híf«\ a «1 A
-> R £ -v K l R -r ? '/ P U ** K
Wji 4T- •fflKÍAi e F L A ATLACAj IIMA 'A R. Á S e>P T ‘a R
IH A a N A £> > m '■< ÓL A T A
/ i £> u N N r„ mn K dt* h 'i F A H C'IK- »“/- MU.TI K
Þv.m- Muaj /r*A l ZtfAH SaMM R A L A R A r \J 1 K
F R e s s ÍACC- fR A K 1 N N ycrce •l L A
J U R T 1 R ÁKV- EDfl Oo»»rt Hl-UT iCH A L Æ T U R N
ív'.- Vlfl*- Irt A N r 1 a. N A K Suto ymtm- D R A P H A
8 N A u a (x 'uHie PV'A’/M h A T 1 ±> UHXV* WSr P Ú A ÞoR.
15 KÍV H u s A 9 3tl*i Ú Ð 1 N N STó*. Þf.tr L K
M 'O A ft VIBK- P 'A L 1 »VA»« R A U s A 9.
<p* E s TÓ&. KutK K A £> L A P MOU) UK U N? L Æ
TtlRT- N T ’O L A N A X N A R T 1 Æ Ð
IÖC.H N '0 L '0 R A V*«K- U(V T A K HAfH A N D R l
aV r me/n- SÆC- I M ftl ERUM To« EveiR. fhr HJAT- IR. S . . . HHKve/o- A ^ rw,7c,MC
-h* >
Auz.ar Fiskar Hc»R- A£»AR. O P hA)LL \ itCVTA
f'líMM IÍLÍomi
Íman HMott <JE IZ T- UNlM
SM- f-ÐTA v/ ódaum IUL- N7ÆLÍ I L
MRN' U£)UR 6flti
ovk IR KyRR£> MlSK- UNN
kta'n- amm TUCaL- I M NJ
> ~ * ► EftJ-b - /NiU. FmFL 6TÓR- a(itp - UtRlfJN
Niróu aóT- URfJftR OLflUT- AfUj + KKftFfuf? FUK- ►
1v í H LT- PeeiN LTÓS- l£> 5\/ik
Uivfwoi FÆR l
■HR'/CUA ■'/esælp.r > Heiti Ki/AQS Áama
bNudda /jRÍíKuc S'pvC- STAFUR ÚRrÓT áecrfl Dý Rt NAFN ÖSArt- STÆÐ Ifc
EUKAÍl MAPN
'IL'AT KoMA FRUA7- £FM I 5kel
ÍKAUT fULl
FRoiliJ ^REIftl' IR. hellam
bÞÉKKT-
HLT- OMAR EUD- STK-Ð- IÐ
MTÚKftR + V/e TAM > Tl L SÖLU
Rembrandt
í gegnum
miðil
ekki tii sölu, hvaö sem í boöi heföi veriö.
Eins og að líkum lætur, hefur Gasparetto
oftsinnis verið boöin álitleg peningafúlga
fyrir eina slíka mynd. En hann hefur
staöizt freistingarnar og lætur þess get-
ið, að fari svo aö eitthvað af þessu veröi
einhverntíma selt, þá gangi andviröiö til
aö styrkja spíritistahreyfinguna í Brasilíu.
Skoöun hans er sú, aö yfirskilvitlegar
náöargáfur eigi menn ekki aö nota til aö
hagnast á þeim fjárhagslega.
Aftur á móti hefur Gasparetto ein-
staka sinnum gefiö myndir af þessu tagi
og áöur en hann kvaddi þingiö, sem hér
um getur, gaf hann Alþjóða spíritista-
sambandinu nokkrar myndir og gaf jafn-
framt leyfi sitt til þess aö fjórar þeirra
yröu slegnar á uppboöi meðal þátttak-
enda ráöstefnunnar. Er skemmst frá því
aö segja, aö ég bauð í tvær myndanna
og voru þær slegnar mér, og þá fer nú
aö veröa Ijóst, hversvegna þær hanga
hér uppi á vegg.“
— O
i framhaldi af þessu spuröi ég þau
hjón, Jóhönnu og Þorgrím, um tildrög
þess, aö þau fóru að fá áhuga á spírit-
isma og yfirskilvitlegum efnum.
Þorgrímur: “Hvaö mig snertir, þá var
ég drengur, þegar sá áhugi vaknaöi.
Móðir mín haföi bæöi áhuga og hæfi-
leika í þessa átt, en beitti þeim ekki.
Faöir minn vildi aftur á móti ekki ræöa
þessi mál. Hann er kominn á aöra skoö-
un núna, þegar viö tölum viö hann á
miðilsfundum. Annars er ég Suöurnesja-
maöur; móöir mín er sunnan úr Garöi,
en faðir minn af Vatnsleysuströnd. Sjálf
byrjunin á þátttöku varö hjá mér meö
þeim hætti aö ég fór að leita eftir því aö
komast á fundi hjá Hafsteini miöli, og þá
var ég 28 ára.“
Jóhanna: „Og einmitt á fundi hjá Haf-
steini varö ég fyrir þeirri reynslu, sem
mér fannst vera sönnun. Ég átti í vænd-
um aö ganga undir vandasama aðgerð á
mjööm; þesskonar aðgerðir voru þá
mjög sjaldgæfar hér og talið tvísýnt um,
hvernig þaö tækist. En á miðilsfundinum
hjá Hafsteini kom fram læknir eins og
venjulega: Magnús E. Jóhannsson, út-
skrifaöur um líkt leyti og Matthías Ein-
arsson. Magnús þessi kom ævinlega
fram á fundum hjá Hafsteini. Hann lýsti
þessari aögerö, sem ég átti í vændum,
sagöi mér hvernig hún mundi ganga og
lýsti meira aö segja lækninum, sem
mundi framkvæma aögeröina. Og síðar,
þegar aö því kom aö ég lagðist inn á
spítalann og þessi læknir birtist, þá
þekkti ég hann eftir lýsingunni, enda fór
allt eftir, sem Magnús haföi spáö og
áhugi minn og okkar beggja jókst til
muna viö þetta.“
Þorgrímur: „Nú munu vera um 10 ár
síöan viö gengum í Sálarrannsóknafé-
lagiö og ég er þar varamaöur í stjórn
núna. En auk þess er ég félagi í ISF —
The International Spiritualist Federation..
Því er stundum slegiö föstu, aö hér á
íslandi ríki verulegur áhugi á spíritisma,
en sannleikurinn er nú samt sá, aö allt er
þetta óþróaö hér, en aftur á móti talsvert
þróaö í Bretlandi og þar er litið öörum
augum á huglækningar en hér. Þaö
opinbera þar í landi viöurkennir hug-
lækningar og þar er urmull af miölum,
sem starfa á spítölum og eru kostaðir af
kerfinu."
Jóhanna: „Til er fólk með svokölluö
röntgenaugu og sér þaö jafnvel sjúk-
dóma, sem ekki koma fram á venju-
legum röntgenmyndum. Fólk meö þenn-
an hæfileika starfar líka á spítölum í
Bretlandi."
Þorgrímur: „Þetta eru augu sálarinnar
— og meö þeim sér þetta fólk inn í
sjúklinginn, eftir því sem mér skilst. Eins
er til dulheyrn, sem bæði miðlar og
venjulegt fólk hafa. Þegar einhver segir:
„Því var hreint eins og hvíslað aö mér“,
þá er þaö dulheyrn. Fyrir huglækni er
þessi dulheyrn mjög góöur hæfileiki,
hann getur þá meðtekiö skilaboö og lát-
iö þau ganga áfram. Annars eru þessir
huglæknar alveg sambærilegir viö Einar
á Einarsstööum, sem flestir íslendingar
þekkja. Slíkur maöur er kallaður healer
á ensku og Ævar R. Kvaran hefur ís-
lenzkaö þaö og kallar þaö græðari. Mér
skilst, aö sumir íslenzkir læknar eigi bágt
meö aö viðurkenna lækningar af þessu
tagi, en brezka læknastéttin virðist ekki
haldin fordómum gagnvart þessu.
Viö höfum í þó nokkur ár sótt fundi til
Bretlands, en þaö eru raunar hálfsmán-
aðar mót. íslendingar ættu aö gera
meira af því aö fara þangaö, en þátttaka
er möguleg fyrir meöalgöngu Sálar-
rannsóknafélags íslands. Reynt hefur
verið aö gera þetta mjög ódýrt, en hins-
vegar geta menn því aöeins farið á þeim
kjörum, aö þeir ætli aö vera þátttakend-
ur í ráöstefnunni, sem haldin er í
Stansted Hall, húsi eöa höll, sem Sir
Arthur Findlay eftirlét hreyfingunni.
Hann skrifaöi fjölda bóka um sálræn efni
og eina þeirra þýddi Einar H. Kvaran á
íslenzku undir nafninu Á landamærum
annars heims.
Á þessum þingum hefst hver morgunn
meö hugleiöslu og síöan fara fram hug-
lækningar og umræöur um sálarrann-
sóknir, skyggnilýsingar og fleira. Á
kvöldin eru haldin erindi og má geta
þess hér, að á þinginu 1979 flutti Ævar
R. Kvaran erindi, sem hann nefndi: Er
ísland sálrænt land? Hann fjallaöi þar
um landnám islands, spurninguna um
karma þjóðarinnar, um frjálslyndi íslend-
inga hvað varðar skilning á sálarrann-
sóknum, um skilning lækna á andlegum
lækningum, um niöurstöður dr. Erlends
Haraldssonar á sálrænni reynslu al-
mennings og um fyrirlestra í útvarpi um
andleg mál.
Ekki heyrði ég annan fyrirlesara mæla
á jafnfagurri ensku og Ævar geröi þarna
og fyrirlesturinn vakti geysilega athygli.
Guömundur Einarsson, forseti Sálar-
rannsóknafélags íslands, hélt líka fyrir-
lestur á þinginu, sem mjög var vel tekið.
Hvaö snertir starfiö hjá okkur, þá er
þess aö geta, aö Sálarrannsóknafélagið
er meö svokallaöan þróunarhring og
starfar hann einu sinni í viku. Þá koma
saman tíu manns — alltaf sama fólkiö
— í því augnamiöi aö reyna aö laöa fram
sálræna hæfileika hjá viðstöddum. Þá
kemur i Ijós, ef menn hafa hæfileika á
einhverju sviöi, þau eru svo mörg. Þessi
iðkun hefur oröiö til þess aö leiða í Ijós
huglæknishæfileika og hefur sannarlega
oröiö árangur af því.
Mér finnst, að starfsemi Sálarrann-
sóknafélagsins ætti aö fara fram í svona
hringum, enda er þaö svo, bæöi í Bret-
landi og Bandaríkjunum og raunar víöar.
I Brasilíu fara fram meiri sálarrannsóknir
en í öllum öörum löndum, enda þótt
Brasilíumenn séu kaþólikkar. Raunar er
nú orðin talsverö starfsemi spíritista á
Spáni og þaö hefur komiö eftir aö
Franco leið. Eftir aö þeir Guömundur
Einarsson og Ævar R. Kvaran tóku viö
forustuhlutverki hjá okkur, hefur oröiö
umtalsverö aukning og Ævar hefur gert
geysimikiö gagn meö því sem hann hef-
ur skrifaö.
Mér er óhætt að segja, að áhugi ís-
lendinga almennt á spíritisma er mikill
og miklu meiri en á Norðurlöndum, enda
varöar sálarrannsóknastarfsemi viö lög í
Danmörku, eitthvað í Noregi, en alveg
sérstaklega í Svíþjóð og jafnvel í Hol-
landi einnig. Ég sé enga ástæðu til þess
aö kirkjan sé á móti spíritisma. Kristur
var sjálfur læknir; mestur af þeim öllum
og þaö er í hans anda, sem áfram er
haldið. Þaö er bara fjarstæöa, aö spírit-
istar séu á móti kristinni trú; allir þróun-
arfundir byrja og enda á bæn.“