Lesbók Morgunblaðsins - 30.06.1979, Page 15
r HUMM' LOFUM KJARNA'
KRHFTINUM AÐ RENNA
AF ÞEIM. 06 \H€> STIN6UM
NHJUR NVJUM HRÍSLUM 'A
MORGUN,.. ^
Y ÞESF/Ný/
þrælaapau
E/Z KL/KK'
ÓÞOLANPI Af>
MERA ALLTAF AÐ
FLVTJA í NýJAR
LE16UÍBÚPIR...
KOM EKK/ H/NáA Ð T/L
AÐ OPNA T/MBUR VERSLUN,
HELDUR T/L AÐ RVÐJA SKÓ6
00 REMA FJÖLBVLISHÚS.
J/Ð SKULUM LÍTAA BY66' .
/N6ARS VÆEHff_____
£á KOM EKK/ H/NáAÐ T/L
AÐ OPNA T/MBURVERSLUN,
HELDUR T/L AÐ RVÐJA SKÓ6
00 REISA FJÖLBVL/SHÚS.
J/Ð SKULUM LÍTAA BY66' .
/N6ARS VÆEHff___
T J/EJA! Eá SE ^
EKKt BETUR EA'A£>
SKÓúur/NN SÉ
YLhéR ENN' ^
y Rikissjódur%
áREHHR EKKI '
VERDLAOSBISTUR,
< MED ENGRI J
MERAflLE/PSíUK
~VANDAMAU/J E/AD
SAMN/NOARA/IR ERUi
6ILDI,..
MERA ALLTAF AÐ
FLVTJA í NýJAR
LEIOUÍBÚPIR...
i
Eftir Goscinny og Uderzo. Birt í samráði við Fjölvaútgáfuna.
DAGINN EFT/R / AKA VÍT/SHER
BúPl/M RÓMVERJA ...
JÆJA, NU ER /<CM/N:V\i
útbcrgunarpac.ur, \
Cá EFT/R ÞESSl FEVKA)
ARLEC-U A FKÓST HLJÓTUM
VI& AV E/&A /NNI /
MAROAR M/LLJÓNIR Æ
PRÓSENTA— a
'lít/ll vand/aI
RE/KNA UT PROS' \
ENTUR ’A láglaun.
EN FYRST VU ÉG SJA
'ARANGUR YERKS-Vlf ^yT^íÆL i
v INS m'aJHGU A AF' /
--- —i'r— \KÖSVVNUM/
SKÖMMU
StPAR.. .
en þu vejst jel,ad
VIÞ RIFUM TRÉN HÉR UPP
MEÐ RÖTUM.. ..
,
^ HVADA SANNAN/R HEFUR '
Þú FVR/R ÞVÍ? 66Þ/ÐFAíÐ
EN6A 6RÆNA PRÓSENTU
GRE/DDA, FYRR EN SKÓ6UR-
/NN ER TRY66/LE6A RUDDUR. .
■v. SAMN/NGA íG/LDL_// ^MjíX
‘W ^
einstaklingum og er unnt aö fá styrki úr
þeim hluta sjóösins t.d. til kaupa á efni,
uppsetningar á sýningum, tækjakaupa í
vinnustofu o.s.frv.
Framfærslusjóður
sjónlistarmanna
Fyrir þá listamenn sem ekki geta um
stundarsakir aflaö sér lífsviöurværis meö
vinnu sinni sem býöur Félagsmálaráðu-
neytiö fram sérstaka aöstoð sem nægja á
listamanninum til aö halda áfram störfum
sínum. Framkvæmd ráöstafana þessara
er aö mestu leyti í höndum heimahéraös
listamannsins. Sveitastjórnin hefur í
þessu efni sérstaka ráögjafanefnd sem
samanstendur einungis af sórfróöum
mönnum á sviöi sjónlistar. Listamaður
sem ekki getur séö sér og fjölskyldu sinni
farboröa meö hinni skapandi vinnu sinni,
getiir sótt um fjárhagsaðstoð samkvæmt
fyrirkomulagi þessu til sveitarfélagsins.
Eftir aö sveitastjórnin hefur metiö fjár-
hagsstööu listamannsins er leitaö álits
hinnar ráðgefandi nefndar um listræn
gæði verka hans. Ef niðurstaðan er
jákvæö er geröur samningur viö lista-
manninn um aö hann vinni eitt eða fleiri
listaverk (í sumum tilfellum er honum
úthlutað ákveönu verkefni) — eöa fest
eru kaup á einu eöa fleiri verka hans.
í báöum ofangreindum tilfellum er
upphæöin ákveöin þannig að hún nægöi
sem framfærslulífeyrir í nokkrar vikur í
senn. Ef listamanninum hefur ekki tekist
aö afla sér nægilegra tekna aö þeim tíma
liönum, getur hann aftur sótt um sams-
konar fjárhagsaöstoö. Sá fyrirvari er
látinn gilda í reglunum, aö listamaöurinn
getur vísaö máli sínu til Félagsmálaráöu-
neytisins ef beiöni hans er hafnaö af
sveitastjórninni. Ráöherrann leitar þá
álits sérstakrar nefndar um máliö áöur en
hann tekur endanlega ákvöröun. Fjóröi
hluti kostnaöarins er borinn af viökom-
andi sveitarfélagi en þrír fjórðu af ríkinu.
Listaverk þau sem á þennan hátt eru
keypt er síöan skipt jafnt á milli ríkisins
og sveitarfélagsins. Þau listaverk sem
falla í hlut ríkisins eru afhent þjónustu-
stofnun þeirri er annast farandsýningar á
vegum ríkisins.
Aö lokum má geta þess aö ríkisstjórn
Hollands veitti um 2100 sjónlistamönnum
aðstoö samkvæmt ofangreindum reglum
áriö 1977 og komu um 3,5 m.kr. í hlut
hvers sjónlistamanns. Þaö samsvarar því,
aö 35 íslenskir sjónlistamenn fengju slíka
aöstoö og væru meö öðrum oröum að
fullu á opinberri framfærslu.
SvarVilhjðlms Skúlasonar
erlendir háskólar taki ekki viö ís-
lenzkum stúdentum, sem viö veröum
þotað treysta mjög á í mörgum
greinum. Til frekari áréttingar á því,
sem ég hef sagt um framhaldsskól-
ana, sem aö sjálfsögðu eru misjafnir,
vil ég segja frá eftirfarandi raunveru-
legum atvikum.
Ung stúlka í fjölbrautarskóla ætl-
aöi í hjúkrunarnám og baö um
ráögjöf varðandi valgrein, sem kynni
aö koma henni aö góöu gagni viö
sérnámið. Henni var bent á lífræna
efnafræði og tók hún þessa ráðlegg-
ingu til greina. Þegar hún ætlaöi að
innrita sig í greinina, var hún ekki
kennd í viðkomandi skóla. Ég full-
yröi, aö slíkt heföi ekki getað gerzt,
áöur en framhaldsskólakerfið var
„endurbætt".
í marga áratugi hafa íslenzkir
stúdentar á ákveðinni sérgrein fariö
til Danmerkur í síöari hluta náms.
Hefur þetta nám gengiö snuðrulaust
eftir því, sem þest er vitað, aö því er
dönskukunnáttu varöar þar til fyrir
nokkrum árum, aö stúdentar þáöu
um leyfi til þess aö mega nota
orðaöók í prófum og var leyfið veitt.
En nú er til athugunar, aö íslenzkir
stúdentar fari til Danmerkur fyrr en
áöur tíökaðist til þess aö læra
dönsku á hliðstæðan hátt og aðrir
útlendingar í Danmörku sem ekki
hafa dönsku sem móðurmál.
Langt er síöan, að ég heyrði
ágætan skólamann lýsa áhyggjum
sínum af hraöminnkandi þekkingu
unglinga á móöurmáli. Þessir ungl-
ingar hafa vaxiö eðlilega úr grasi og
margir þeirra eru komnir í Háskól-
ann, ef dæma má af málfari og
stafsetningu á rannsóknarskýrslum,
en hvoru tveggja hrakar ískyggilega
meö hverju árinu sem líður. Og flestir
eru sammála um, aö móðurmálið sé
styrkasta stoö íslenzkrar menningar.
Ég legg því til, aö öflug gagnsókn
veröi hafin gegn öfugþróun í þessum
efnum meö því, aö stúdentar og allir
íslendingar beiti sjálfa sig þeim aga,
sem nauðsynlegur er til þess aö hver
og einn nái sem beztum árangri í
glímunni aö stööugt fegurra móö-
urmáli. Því nú eins og áöur mun þaö
sannast, sem Örn Arnarson kvaö
svo hnyttilega, aö
„menntunin verður ei heil né hálf,
ef hugsiö þiö eigi og skapið sjálf,
hve margt sem þið lesiö og lærið“.
2100 listamenn
á opinberu framfæri
sjóö. Stjórn sjóösins annast einnig stýr-
ingu á frjálsum framlögum sem berast frá
ÁSTRÍKUR Á GOÐABAKKA