Lesbók Morgunblaðsins - 18.07.1976, Side 16
Magnús múrari
Framhald af bls. 11
staðið og gengizt, er það Ásbjörn
Ólafsson, Njarðvík."
Snemma í júlí 1886 var kirkjan
að fullu smíðuð og vígð sunnudag-
inn 18. júli.
Kostnaður við grjótverkið að
meðtöldu framlagi sóknarmanna
var kr. 770,29. Tillag Ásbjarnar
Ólafssonar, kirkjubónda og safn-
aðarfulltrúa, var kr. 1.575,60 og
tillag frá Ara Eiríkssyni bónda i
Stapakoti kr. 60.00. Lán til kirkju-
byggingarinnar voru frá H.P.
Duusverzlun í Keflavík kr.
2.178,59, Briem í Hafnarfirði kr.
329,00, Bertels í Keflavík kr.
300,00, Þórður Thoroddsen
læknir í Hákoti kr. 55,00
Klemensi Þórðarsyni bónda í
Stapakoti kr. 100,00, Þorsteini
Egilsen í Hafnarfirði kr. 83,00,
Ólafi Þorleifssyni gestgjafa í
Keflavik kr. 40,00.
Nú hafði Ásbjörn í Njarðvik,
fyrstur manna á Suðurnesjum,
látið byggja steinkirkju og vildu
þá fleiri fara að hans dæmi. Meðal
þeirra var Ketill Ketilsson stór-
bóndi í Kotvogi sem þá var
kominn yfir sextugt og u.þ.b. ára-
tug eldri maður en Ásbjörn. Lét
hann hefja byggingu nýrrar stein-
kirkju á Hvalsnesi sumarið 1886.
Var Magnús múrari fenginn til að
hlaða hana, en orsaka vegna varð
hann að hætta við verkiö þá um
haustið, áður en veggir urðu
fullbúnir. Átti hann ekki við það
verk meira, en annar kom seinna
og lauk því, og var Hvalsneskirkja
vígð á jóladaginn 1887 og var þá
að mestu leyti fullbyggð.
Ekki átti þaö fyrir Magnúsi
múrara að liggja að vera við
vígsluathöfnina á Hvalsnes-
kirkju.
Þegar liðin voru rösk 10 ár frá
því að Þuríður Jónsdóttir kona
Magnúsar dó, giftist hann í annað
sinn 19. desember 1885, 22 ára
-gamalli stúlku, Þuríði Sæmunds-
dóttur, er komið hafði áður frá
Skarðshlíð undir Eyjafjöllum,
vinnukona að Litlabæ í Garði.
Þuríður var fædd 11. ágúst 1863 í
Fjósakoti í Langholtssókn í
Skaftafellssýslu. Foreldrar
hennar voru Sæmundur Eirfks-
son og Anna Sveinsdöttir. Magnús
sem þá var orðinn 45 ára fór að
búa með hinni ungu konu sinni í
Garðsvika í Garði og virtist sam-
búð þeirra vera með ást og
ánægju. 18. ágúst 1886 eignuðust
þau dreng. Hann var látinn heita
Ástfinnur Frímann. En ekki var
það nú lengi sem þeirra
hamingjudagar máttu standa,
aðeins í rétta 15 mánuði frá því að
þau giftust. Eins og fyrr segir
varð Magnús að gera fleira en að
byggja fallegar steinkirkjur.
Hann varð að róa á vetrarvertíð-
um til að sækja sér og sínum
björg í bú. Hann var formaður á
fleytu sinni og sótti ýmist fisk í
Garðsjóinn eða þá varning í kaup-
staðina. Það var í síðustu viku
Góu um vorjafndægrin eða 20.
marz 1887 að Magnús var að koma
heim til sín sjóveg úr Reykjavík
l’lKpfaníii: II f Anakur. Kr>kja\fk
kramki.sf j ' Ilaraldur S\«*insson
Kifsfjórar: Malthias Johanm'sscn
S|> rmír (•unnarsson
Rilslj.flfr.: (iísli SÍKiirðsson
\u«lysin«ar. Árni (iar/Jar Krislinsson
Kilsljórn; Aflalslradi U. Simi 10100
y VIOSTAÐArj ER MJÓ0 FLÓKINOG AL VAR->
'LEO-!HBR STEND /ó- / ÚLFAKREPPU OO
CrETEKKl ANNAÐ. T/L NORONRSSKJPJÓ ,
,NEÐ M0RÐ MANNAFLA. T/L SUEURS /
JjUBA KONUNOURAFNCjMÍÐÍU /
'/háAEPAN/USSJ/KAN/...............
L, t / /k
ALVARAERITJALDI
JÚ/ÍUSAR SESAPS:
HÉR. STEND EOSEM^f/ETL/ pETTA SÉ TÍVÓ/Í?, X
SAGT ÍMESTA KLANDRA E/6NM V/D A€> KOMA /NN / )
ENMÉR DETTUR. ÞÓ I TJALN/D 00 OA HV0RT V/D SJÁ -A
NOKKHÐ 1HUO OO UM ÞAR N0KKRA TRUDA /
yjnnt <LO _ _____________
HVER. ERTÞÚ ? 00 HVERN/O
D/RF/STU AÐ VADA /NN /
TJALD SESARSR -sf
'HVA9 VARÐAF,
ÞÉR PTENNÍSIS
HVABER\JA... HER...JAJAJU.
MADUR/NN HANN VAR NÚBARA
AÐSE0JA JM SPYRJA, HVORT
Z ? jypÚ VÆRIR F0RSTÓDU-
MgiS/; ( MADUR / ÞESSUM SUM
ARBÚDUM PJÓDKIRKJ
/UNNAR? -
Y, AFSAK/D KÆRLEOA. X
EO SÉ, AD SÝN/N0 EREKK!
BYRJUD. Þ/D ERUÐBARA ,
. AD UND/RBÚA YKKUR /i
k^MANGE TAKÍ L/m
BURT/SVÚHJA-
IPinÉRJÚPPl!
mfíkur
GALLVASKI!
í útlendingahersveitinni
SE0JA, ÓRLAOARÍK
Y E/NS ÓOEO VARAÐ : _ .
ASTA AUONABUK / JOOSTRE/TU OKKAR
s/OMPA MERDATT/NUOAúKASTA TEN-
/NOUM
/HÆ'.ER ,
&UNNRIKUR I
ÞESSUSTÓRA
, TJALP!?.
HVADA DÉSKÓTANÍ
TÚRISTARUSL ER
ALLTAFAD TRUFLA
líklega á stóru fjögurra manna
fari, með þunga hleðslu af
varningi. Þegar þeir nálguðust
land í Varaósi, þar sem þeir
ætluðu að lenda afbar bátur
þeirra ekki sjóganginn og fórst
þar nokkrar bátslengdir frá landi
og drukknuðu allir þeir sem í
honum voru, þrir að tölu. Þeir
sem drukknuðu með Magnúsi
voru: Jón Sæmundsson, 20 ára
gamall sonur hjónanna
Sæmundar Einarssonar og Þór-
unnar Guðmundsdóttur í Vatna-
garði. Jón var bróðir Benedikts
Sæmundssonar, föður hins vel-
þekkta athafnamanns Njáls Bene-
diktssonar á Bergþórshvoli í
Garði. Hinn hásetinn hét
Guðmundur Guðmundsson 26 ára
gamall vinnumaður hjá Sveini i
Gerðum, bróður Magnúsar og
konu hans, Eyvarar Snorradóttur.
Guðmundur hafði komið til þeirra
vinnuntaður árið áður frá Hró-
bjartsstöðum í Kolbeinsstaða-
hreppi á Mýrum.
Séra Sigurður segir í kirkjubók
Útskálakirkju um Magnús múr-
ara að hann hafi verið sniðugur
formaður en ofurhugi. Þeir Jón
og Guðmundur voru jarðaðir að
Útskálum 27. marz en Magnús
viku síðar, 3. apríl.
Svona svipleg urðu ævilok
þessa merka steinsmiðs og báts-
formanns, og hinna ungu
sjómanna, skipsfélaga hans.
Minnisvarðarnir, kirkjurnar í
Innri-Njarðvík og á Hvalsnesi
sem margir skoða og dást að, bera
steinsmiðnum, hleðslumeistara
sínum Magnúsi Magnússyni^, vitni
meðan þær standa. Nú á þessu
sumri eru 90 ár liðin síðan
Magnús lagði síðustu hönd að
byggingu kirkjunnar í Innri-
Njarðvík. Blessuð sé minning
hans og þeirra, sem með honum
unnu að þeirri byggingu.
Þuríður Sæmundsdóttir ekkja
Magnúsar, giftist i annað sinn 6.
júlí 1890 Þórði Guðmundssyni
ættuðum úr Saurbæjarsókn á
Hvalfjarðarstönd i Suðuramti.
Hann var á sama aldri og Þuríður.
Þau fóru að búa í Gerðaskála í
tíarði. Þar eignuðust þau einn son
21. nóv. 1890. Hann var látinn
heita Magnús Vilmundur. Hjóna-
band þeirra Þurióar og Þórðar
varð ekki langt. Hún var orðin
ekkja í annað sinn árið 1902, er
hún kom til Reykjavikur. Á
síðustu árum var hún húsmóðir á
Blönduósi, og lézt 14. maí 1948.
Skráð [júní 1976.