Lesbók Morgunblaðsins - 23.01.1972, Blaðsíða 15

FJÖLSKYLDURABB
Eirt af himtm inörgu „rock“-
hljóritsveitum sem frábærar
eru, heitir FAMILY. Famíly er
að mðrgu leyti mjög sérstæð
hljámsveít, því þeir hafa skap-
að sitt eígið „sound" og hafa
þar að auki söngvara sem á
engan sínn líka í heimírmm,
en það er Roger Chapman.
Ei verður þvi & mðtí mælt a.0
hann og John Whitney eru að-
al florkölfar hljómsiveitarinnar,
þar sem þeir semja nær allt
það efni sem hljómsveitin flyt-
ur. Mjög sterkar arrdstæður
eru oft I tónlístinní og svo aft-
ur á textunum. Textarnir eru
oft bliðir og fjalla tim hluti
sem eru oft mjög viðkvæmir í
okkar augum. Tónlistin og
flutningur textanna er svo' aft-
ur á móti vilt og nálgast
stunduim að vera tryllíngsleg.
Þegar Family tóku upp sína
fyrstu plötu var. hljómsveitín
nýstofnuð. Þegar þeir komu í
upptökusalinn voru þeir engu
toetri en sveitamaður sem kem-
ur í fyrsta sirnrt í kaupstað.. En
sem betur fier höfðu þeir fengið
frábæran mann tifl að sjá um
upptöku plötunnar og má telja
fuillvíst að án hans hefði ekki
tekizt jafn vei til og raun bar
vitni. Þessi maður var enginn
annar en Dave Mason sem er
þekktastur fyrir veru sína í
Traffic. Það litla sem þeir
höfðu spílað saman var mjög
sálkeimt (soul) en svo voru
þeir undir töiuverðum áhrifum
irá Birds og Jefferson Air-
plane, og var Mason hrifinaa af
þvi. Ef tiil vill er þessi undir-
staða orsök hinnar sérkenni-
legu tönlistar þeirra. Einníg
eru töluverð austurlenzk áhrif
á þessari fyrstu plötu þeirra,
því John Whitney fékk sitar-
dellu eins og flestir gítarleik-
arar i lok áratugarins, en hana
má rekja til George Harrison
ar bítils. En hvað sem öðru líð-
ur er óhætt að segja að fáir
hafa farið inn í upptökusalinn
með jatfn litið, og komið út með
jafn mikið.
Með annarri plötu sinni „Fam
Ey Erttertainment“, tekst þeim
að gera langbeztu plötu sína
og einhverja albeztu LJP. plötu
áratugarins. Þótt plata þessi
virðist vera rtokkuð gróf við
fyrstu heyrn, þá uppgötvar
maður síðar, að það er mesta
fjarstæða. Lög eins og „From
past Aohreves“ og „Processi-
on“ er ljós dæmi um það. Plat-
an er mjög heilsteypt og frum-
leg, enda var hún valin næst
bezta brezka platan árið 1968 í
Melody Maker.
Sú þriðja í röðinni er „A
song for you“, mjög vönduð
plata, kanmski ekki eins sjálf-
stæð og „Entertainment", en
betunr ieikin. Síðan hafa kornið
„Amn,ray“, frábært sýníshom
af því hverstt góð tónieika-
hljónasveit þeir eru, og eins
konar safnplata er kallast
„Old songs, New songs“, og
þegaa- þetta kamst á prent ættí
að vera komiin út ný plata með
þeim.
Þeir félagair hafa aldrei Iagt
mikla áherzlu á tveggja laga
plötnr, ,Jío Mules Fool &
,Stranges Band“ eru nokkuð
þekfctar, en S sumar gáfu þeir
út eina aldeilis frábæra sem
heitir „In My Own Time“.
Hún er án nokkurs efa ein af
affbeztu litlu plötum ársins,
enda náði hún gifurlegum vin-
sældum í Bretlandi. Það má því
með sanni segja að þeir séu á
stöðugri uppleið, þeir hafa
alltaf verið góðir og eru ailt-
atf að verða betri.
Þegar Family var stofnuð
1967 skipuðu hljómsveitina:
Hvað heldurðu maður?
HKKI höfuin við sem undanfiarið höfum skrifiað g-rehiBT
i Glnggann ætlað okknr að vdra að fetta fingnr út í mál-
far fólks, enda ekkert betur máli farnir en almennt gerist.
Þé ætla ég að benda þeim, er grein þessta lesa á orðið
„ntaðTir*. Þetta orð spiDir alveg stórkostlega málfari ís-
lenzkra nngmermia (og reyndar annani), vegna þess hve
það er ofnotað. Sem dæmi ætla ég að láta fylgja svo til
orðrétta frásögm eins kunniingja mins, sem ég tel að sé
alvarlega sjúkur af þessiari málmisnotkim: „Ég fór niðnr í
sundlaug um daginin, sem er ekki í frásögmr færamdi.
Þaraa synti ég í Iengri tlma maðnr og var orðinn dauð-
þreyttnr þegalr ég fór upp úr maðiu-. Svo fór ég upp á
strætóstöð og ætlaði með strætó heim maður. En livað
heldtirðu maður? Ég var Iivorki með peininga eða strætö-
miða á mér niíUVur, svo ég þnrfti að labba alla leiðina liehn
nu*ður.“ (Úr Laxigardalnum upp í Breiðholt!).
Þasma er að minum dómi mn algjöra mísnotlmn orðs-
ins að ræða. Frásögnin er í sjálfu sér all skemmti-
leg (liöfum við ekki aBtaf gaman aí þvi þegar náimgiim
á í brasi?), en væri mildu stílfallegri ef „maður“ kæmi
liv-ergi fyrir. Ég vil þvi hvetja aHa að líta í eigin barm
(ef einliver er) og athuga, livort þeir eða þær eru haldin
þessum leiða ávana, og ef svo er, reyna þá að uppræta
liann.
Þvi það er dálítið Ijótt ef maður er að tala við n»im og
segir alltaf maðtsr. .. Þú skilur, maður!
ítoger Chapman (söngvari)
John Whitney (gitar-píanó org.
el) Rob Töwnsend (trommur)
Jim King (saxafónn, altó, pi-
anó o.fD og svo Riek Greech
(bassi, fiðla, söngur). Árið
1969 hætti Rick og gekk síðan
‘I „Blínd Faith“. 1 hans stað
fengu þeir sniUmginn John
Weider sem áður hafði verið
í Animals. Skömmu síðar hætti
svo Jim King og tók við af hon
wn Polly Palmer. Þanníg skip
uð náði 'Mjómsveitin gifurieg-
um vinsæláuin sem ríkja enn,
þó heldur hatfi syrt yftr í sum-
ar er John Weider hætti. En
Family náði þá í nýjan mann til
að sjá um bassann og fíðluna.
Sá heitir John Wetton. Og
þannig skipitð heíduir Famíiy
áfram í dag.
2 OG HÁLFUR
. Seint í nóvember var sýndur
í sjónvarpinu þáttur sem bar
heitið tveir og hálfur og hafði
Ömar Valdimarsson umsjón
með honum. Þáttur þessi var í
aHa staði mjög skemmtilegur.
Sviðsmyndin var þokkaleg, lét
lítið yfir sér, myndataikan var
ágæt, enginn .frumleiki rtkj-
andi, en sýndi vel hvað fram
fór og það er nú aTftaf fyrir
mestu. Hljóðupptakan var al-
veg prýðileg, méð þvi betra
sem heyrzt hefur í sjónvarp-
inu. Þetta var nú mikiu
frekar þjóðlagaþáttur. Þarna
komu fram Ríó Tríó, Lítið eitt
og Hannes Jón Hannesson.
Sá háttur var hafður að
skemmtikraftarnir skiptust. á
um að fliytja lögin og varð
þannig meiri fjölbreytni og allt
yfírbragð þáttarins mun lif-
legra en ella hefði verið. Öm-
ar varpaði fram þeirri spurn-
ingu hvers vegna þeir væru að
spila, af innri þörf eða tö ,að
ná í stelpur og peninga. Þö
henni væri tekið sem grini þá
held ég að Hannes Jón hafi
haft. lög að mæla er hann sagð-
ist gera þetta eingöngu fyrir
sjálfan sig og geðheilsuna. Það
getur áreiðanlega engirai stað-
ið i því til: lengdar að lernja á
gítar og syngja, ef hann nýtur
þess ekki sjálifur. Og ef löng-
unin er ekki fyrir hendi þá er
miklu betra að gera étebert,
því það er innlifunin, tilfinn-
ingin sem gefur tónlistinni
gildi.
Lítið eitt flutti þrjú lög ef ég
man rétt og skiluðu þeim mjög
veL Sennilega eru þau á plöt-
unni þeii-ra, seím er nm það bil
að koma út (eða komin), þvi
þau voru vel æfð. Textarnir hjá
þeim voru af léttara taginu og
Framh. á bls. 14
ANNÁLL
ÁRTÐ 1471 verðnr ekki tallð
merkilesrt ár í ísl. poppsögunni.
Einu nierkilegu atbxirðlr árs-
ins voru 18. júní, er hinír
marglimtöltiðu liljömleikar
Deep Purple fóru fram í Laug-
ardalsliöUmni, og er Man,
Badfinger og Writing on the
Wall heimsóttu okkur og spil-
uðu fyrlr liálftómum kofanum
og hlauzt af tap mikíð.
Ekici varð niikið rót innan
islenzkra hl jómsveita, en þó má
nefna að Gunnar JðkuII og
Karl Sighvatsson tóbu sín
fyrri sæti I Trúbrot. Nú hjuffff-
ust menn við „ofsa-Trúhroti",
og: að þeir endurheimtu sínar
fyrri vinsældir með kempunum
Jökli Off Karli. Eftir þetta kom
Trúbrot ekki fram í lanffan
tíma, heldur hélt sigr innandyra
og æfði af kappi fyrir tón-
leika eina mikla. Til þessara
tónlcika var vandað að öllu
leyti. Þarna frumflutfi Trúbrot
tónverkið „Lifun", off einnig
kom Shady Owens fram og
söng nokkur lög nieð sinni
gömlu off ffóðu hljómsveit. Eft-
ir þetta héldu Trúbrot utan og
hljóðrituðu Lifun, og nú eiga
sjálfsafft flestir íslenzkir
poppunnendur þessa plötn
í safni sínu.
Eins off við var að búast
hafði Karl aðeins stutta við-'
dvöl á orgelstól Trúbrots,
hann liætti stuttu eftir þetta
og fór til Englands þar seni
liann fann ekki sítt svið. Eng-
inn veit hvenær Karl mun aft-
ur ganga í Ttúbrot.
Ekbi komu margar nýjar og
ffóðar hljómsveitír fram á sjón-
ars-viðið á árinu, en þó leit hin
frábæra hljómsveit Rifsberja
dagsins ljós.
Rifsberja er eln af albeztu
liljómsveitum á fslandi í dag.
Hljónisveitina skipa ekki að-
eins mjög góðir hljóðfæraleik-
arar, heldur einnig frá-
bær sönffvari, nú mega söng-
fúglar eins og Rjörgvin og
Magnús Kjartansson fara að
vara sig.
Étitónleikar voru haldnir á
árinu i Saltvík um hvítasunnu-
heigina, en veður hamlaði þar
nokkuð niikið og fórn tónleik-
ar þessir því að nokkru leyti
i hundana. Einnig stóð hljóm-
sveitin Ævintýri fyrir liljóm-
leikum sem haldnir voru uppi
í Árbæ. Ekki voru veðurguð-
irnir hliðhollir þá frekar en
endra nær, þar sem íeiðinda
gola var og kuldr. Engu að síð-
ur ber að hakka þeim mönnum
sem stóðu að báðum þessum
hljómleikum, og vonandi verð-
ur þetta til þess að ýta við
mönnum úti á landshyggðinni
uni að lialda þar slíka hljóm-
leika svo ekki aðeins Reykvík
ingar og þeirra næstu ná-
grannar njóti góðs af.
f liaust kom aldeilis
fjörkippur í dagskrárstjóra lit
varps og sjónvarps poppunn-
endum í liag, en eins og áðtir
hefiur fram komið í þættinum
er mun meira af poppþáttum í
þessum f jölmiðlmn en oft áður.
Að síðustu má geta þess að
sá liörmulegi atlwrður gerðist
í Iok ársins. að aðalsamkomu-
staðiir unffs fólks í Reykja-
vík, Glaumbær, eyðilagðist i
eldsvoða. Þetta var að vonum
mikiH missir fyrir reykxiska
æsku, en vonandi fánm við
fljóttega annað samhærilefft
samknnduhús.
Ég vil taka það firam að þesa
ari fátækleffu upptalniiigii er
ekki raðaft eftiv réttri timaröð,
heldur ettrr því hversu merki-
legir þeir eru að mínum döuii.
Má vera, að einhverjir merkis-
atburðir hafi fallið liér úr, og
bið ég fesendur velvirðingar á
því.
gö.
23. janúar 1972
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 15