Lesbók Morgunblaðsins - 16.01.1966, Blaðsíða 7
— Aldrei er friður, segir Skallagrímur gamli Kveldúlfsson og stynur þungan í bæli sínu. Frúin
reynir að þagga niður í króganum, Agli Skallagr ímssyni, en fornar sagnir herma, að hann hafi
verið ódaell þegar í vöggu. — Höfundur leiksins, Helgi Skúli Kjartansson, lék Skallagrím, en
Beru, konu hans, lék Sigríður Siguröardóttir. (ivlyndir: Sveinn Formóðsson).
Jólagleði menntaskólanema
Sá atburður, sem ber
einna hæst í félags-
lífi menntaskólanema í
Reykjavík, er hin árlega
Hallgrrímur Snorrason,
inspector scholae.
jólagleði þeirra, sem ætíð
þykir hin bezta skemmtun.
Það, sem vekur einna mesta
athygli við hátíð þessa, er sá
háttur jólagleðinefndar, að
ár hvert er eitt fornt skáld-
menni og eitthvert verk þess
tekið til meðferðar og úr
verkinu unnar margvíslegar
skreytingar, sem þekja
veggi samkomustaðarins,
svo og leikþættir og fleira
léttmeti, sem flutt er sam-
komunni til ánægju. Fram-
kvæmdir þessar eru allar í
höndum þeirra nemenda,
sem skipa jólagleðinefnd
undir forystu inspectoris
scholae.
Að þessu sinni var umrædd
,gleði til húsa í Háskólabiói. Er
(þetta í þriðja sinn, að mennta-
pkólanemar leggja þann stað
undir sig til jólagleðihalds. Fyrr
um var hátíð þessi haldin í
skólanum sjálfum, en að sögn
Iiallgríms Snorrasonar, inspec-
toris scholae, þótti orðið all-
þröngt um manninn í gamla
skólanum, svo að leita varð á
nýjar slóðir með fyrirtækið.
Eirikur blóðöx (Þórhallur
Sigurðsson) var allur á náium,
þegar Egill sterki var nærri.
Þótti honum þá gott aö fela sig
bak við Gunnhildi, drottningu
sina, en með hlutverk hennar
fór Ástríður Guðmundsdóttir.
'egar við litum inn í Há-
skólabíó að kvöldi 30. des. sl.
var þar hvert sæti skipað prúð-
búnu ungu fólki. Þar voru og
lærimeistarar skólans og þeirra
fylgifiskar. Varð margur ung-
sveinninn, er mættur var til
jólagleði skólans í fyrsta sinn,
undrandi yfir klæðnaði eldri
skólasystkina sinna; ófáar
stúlkur gengu um í skósíðum
kjólum, piltar margir í „reyk-
fötum“ með þverslaufur.
Síðan hófst hátíðin.
Eftir að Hallgrimur Snorra-
son, inspector scholae, hafði
flutt setningarávarp, steig í
pontuna Jón Guðmundsson,
yfirkennari, og flutti tölu sína.
Siðan hoppaði upp á pallinn
blandaður kór' Listafélagsins
undir stjórn dr. Hallgríms
Helgasonar. Var gerður góður
rómur að söngnum.
Nú fölnuðu ljósin í salnum
og er birti á ný, mátti sjá tvo
menn sitja á fornum setum.
Spiluðu þeir „tuttugu og einn“:
Voru þar komnir Egill skáld og
víkingur Skaila-Grímsson og
Jón Jónsson, íslendingur. Hér
hóf það afriði á efnisskránni,
sem beðið hafði verið með
mestri eftirvæntingu: „Eftir-
máli að Egils sögu Skalla-
Grímssonar." Höfundur leiks-
ins var Helgi Skúli Kjartans-
son, nemandi í fjórða bekk.
Þetta var öldungis ekki hans
frumsmíði á sviði leikritagerð-
ar. Á vetrinum sem leið samdi
hann leikritið „Sálin hans
Denna", sem sýnt var á árshátíð
Gagnfræðaskóla Vesturbæjar
og víðar við góðan orðstír. Var
þess getið hér á síðunni á sín-
um tíma.
ííelgi Skúli gerði sér lítið
fyrir og las þriðja bekk Mennta
skólans utanskóla í sumar og
settist því í fjórða bekk að
loknu landsprófi. Þótti því flest
um vel af sér vikið af pilti að
setja saman umrætt leikrit.
Við hittum ffelga Skúla að
tjaldabaki eftir sýningu og báð-
um hann að segja okkur eitt-
hvað um verkið.
Hann sagði:
— „Eftirmáli að Egils sögu
Skalla-Grímssonar“ er nútíma
leikrit með fjórum útskotum
og einu innskoti. Leikurinn ger-
ist í öðrum heimi, réttara sagt
á vegamótum dánarheima, en
frá þeim vegamótum liggja leið
irnar upp og niður, út og suð-
ur. Persónur eru að sjálfsögðu
allar dauðar, sumar velþekkt-
ar úr gullaldarbókmenntum vor
um, aðrar lítt eða ekkert þekkt-
ar. Að vísu er þetta léttmeti,
en þó verð ég að kannast við
það, að gróf ádeila felst í sum-
um þáttum leiksins. Ég nefni
engin dæmi, og ég efast fast-
lega um, að alþýða almennt hafi
tekið eftir því.
— Leikurinn hefst, þar sem
Egill skáld og víkingur spilar
fjárhættuspil við Jón Jónsson,
íslending, og leggur stórt undir.
Ræðast þeir síðan við, þar til
nýlátinn nútíma nemandi brokk
ar inn á sviðið og truflar þeirra
mál. Er nemandi sá að leita
fyrir sér um heppilegan sama-
Stefán Örn Stefánsson lék Egil
Skallagrímsson með miklum
tilþrifum.
stað. Þessar persónur taka sið-
an tal saman, þar til inn kernur
Snorri Sturluson, SKaldmenni
og búhöldur, með draugsa
nokkurn í reipi. Draugsi þessi
er fréttaritari Snorra á íslandi
Framhald á bls. 10
Fréttaritari Snorra Sturlusonar á íslandi birtist í draugsliki og
var leikinn af Þorsteini Helgasyni. Ólöf Eldjárn fór me» hlutverk
hins dæmigerða nútimaunglings. Hér glugga þau í sígilt lestrar-
efni: Andrés önd.
16. janúar 1966
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7