Lesbók Morgunblaðsins - 18.04.1948, Blaðsíða 12

216
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
gcfa honum þjórfje fyrir að hafa
drukkið áfengi upp á okkar kostnað
á tveim knæpum. Annars virðist þetta
hvað öðru líkt, allra þjóða kvikindi
á ralli. í St. Paul heyrði jcg svert-
ingja prátta við bráðlagiega, korn-
unga þýska slelpu. Hjer söng risa-
vaxinn svertingi amerísk dægurlög
við undirieik stórrar hljómsveitar, en
hvítar stúikur störðu uppnumdar á
beljakarn og táruðust við drunur
hinnar hrjúfu bassaraddar hans. Hjer,
eins og þar, er knæpa við kr.æpu,
sumar rándýrar, aðrar ódýrar, gyll-
ingin, vörumerkið, breytilegt, en hinn
eiginlegi tilgangur sá eini að full-
nægja öllum þeim kröfum, sem gerð-
ar ku.æia að vera t:l að njóta hinnar
lí .andi stundar, svo pyngjan verði
tæmd að leikslokum. Það getur verið
nógu gaman að íara eina kvöldstund,
eins og við gerðum, í könnunarflug
af einni knæpunni á aðra. en svo er
sagan öll. Næst verður. það hvers-
daglegt. ódýrt grin.
Jeg hcld, að við höfum allir skemt
okkur ágætlega, en hitt þykir m.jer
trúlegt. að við höfum \iða valdið
nokkrum vonbrigðurn. Þegar við kom-
um inn, sjö saman, flestir hávaxnir,
ljosir yfirlitum, margir einkennis-
klæddir, auðsjáanlega útler.dingar og
mjög trúlega með dollara, þá var ekk-
ert sparað til að móttökurnar gætu
orðið við hæfi höíðingja, en þegar
við pöntuðum grape-fruit, fór sum-
um að þykja kúnsíugur liópurinn og
þegar fyrirliðinn greiddi reikninginn
og skálmaði út í broddi fylkingar, án
írekari blíðmæla við vertshús.sins
veika kyn. þá var sýnt. að hjor væru
}>eir á ferð, scm ha’dnir væru oin-
hverri þeirri ónáttúru, som Mont-
martre kynni engan læknisdóm við.
Klukkanær ",18. Nú fljúgum við út í
nóttina. Jeg ætla að leggja mig.
Borgin eilífa
Klukkan er 6,46. Við erum nú að
komast að veslurströnd italíu. Pað er
glaða sólskin, en nokkurt mistur yfir
ströndinni. Jeg hef sofið eins og hrút-
ur meðan vjð fórum alla leið frá París
suður yfir Frakkland og yfir Korsíku.
Kl. 7,08 erum við yfir landinu. Sírönd-
in \irðist vera lág, en lar.dið smá-
hækkar, eftir því sem dregur frá
henni. Hjer sjást vegir, þorp, for-
hymdar skálúr, sem sennilega eru
akrar, bændabýli, fólk á ferli. Eííir
nokkra stund blasir Rómaborg viö á
bakborða. Við nálgumst nú óðum. —
Hjei sje jeg að Fjeturskirk, ♦ gnæfir
í mikilii reisn. Hinum n-.egin við borg-
ina eru lág fjöll og hæðir og lengra
út við sjóndeildarhringir.n eru geisihá
fjöll, sem eru bláleit í mistrinu — það
hljóta að vera Apennia-fjöllin. Við
íljúgum nú suður fyrir borgina og
lækkum flugið. Nú sjáum við greini-
lega akrana, vínekrurnar, býlin. Kl.
11,34 eru hrcyflarnir stöðvaðir á Ci-
ampino-flugveilinum, sunnan borgar-
innar. Gerð vallarins virðist óvör.duð,
en lijer eru margar flugvjelar, ýmissa
togunda og ýmissa þjóoa, m.a. norsk
Dakoía-vjcl. Mjer sýnist Hokla vcra
eina Skymastervjelin á þessum hluta
vallarins a.m.k. Engir íslendingar
liafa koinið á jafn góðum íslenskum
farkosti til Rómaborgar og við. Hjer
er glaða sólskin, laufguð trje, græn
jörð, sumar. Það vildi jeg að ham-
ingjan gæíi að ítalarr.ir væru ekkf
alveg ferðbúr.ir, svo við gætum verið
hjer í dag.
Meira.
ÍW ^ ^ 5W V
Hcr.ni brá
Frú Lcc Marksbury vcr að aka i
fallega bilnum xínum. Og hún ók
hratt, cins og kvenfólki hcrttir t:L
Mlt í ciiiti nissir hún stjórn á bllnum,
Uann fcr mn koll og fimm vcVur út
af vcginum. Frú'tn stcig ómcidd út úr
bílnum.
En þegar hún sá hvað bíllinn haföi
kar.tgst langt, brá henni svo afí stein-
teið yfir )uino. llún datt ug nieutdi
sig tuistarleja.
€-----------------------------------
Barnahjal
Kennslustund í dýrafræði. —
Kennarinn er að tala um fiska og
fiskveiðar og segir svo:
— Getur nokkur sagt mjer úr
hveriu fiskinet eru geið?
— Ja, fiskinet eru óteljandi smá
göt, bundin sainan með snærum.
iV
Nonna litla var illa við að láta
þvo sjer. — Hann sagði við nýu
vinr.ukonur.a, sem átti ao þvo hon
urn í fyrsta skipti:
— Ilálsinn látum við vera, því
að hann nota jeg aldrei.
Hanna litla viidi ekki borða
súpuna sína.
— Þú verður að borða súpu,
svo að þú verðir falleg, sagði
pabbi.
— Allt af borða jeg súpu og
þess vegna er jeg falleg, sagði
mamma. — En pabbi þinn viii
ekki súpu og þcss vegna er hann
svona ijótur.
— Það þykir mjer hart, sagði
pabbi. — Heyrðu Hanna, hvort
okkar er fallegra?
Hún svaraði engu.
Þá sagði mamma:
— Segðu það, Hanna mín, hvort
okkar finnst þjer fallegra?
Þá sagði Hanna:
— Þú ættir að borða meiri súpu,
mamma.
★
í sunnudagaskólanum. Kennar-
inn var að segja börnunum frá
dómsdegi og útskýra fyrir þcim
mismuninn á sauðunum og höfr-
unum, góða staðnum og vonda
staðnum. Hann útmáiaði fegurð
bimnarikis og andstygð hins stað-
arins þangað til augun ætluðu úl.
úr Bjössa litla.
— Jæja, Bjössi, hvort viltu nú
heldur fara til himna eða i vonda
staðinn? sagði kennarinn.
— Mig iangar til að skoða báða
staðinn.
4---------------------------------9