Dagblaðið Vísir - DV - 11.08.1997, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 11. ÁGÚST 1997
Spurningin
Ertu búin(n) aö feröast
mikið í sumar?
Indíana Erna Þorsteinsdóttir, í
bæjarvinnu: Já, um allt Norður-
land.
Bjarni Ingvar Halldórsson sjó-
maður: Búinn að fara um Reykja-
nesskagann og svo á sjóinn.
Pálmar Ragnarsson nemi: Soldið
mikið, ég er búinn að fara til
Hólmavíkur og Drangsness.
Árni Ragnarsson nemi: Dálítið, til
dæmis í Árneshrepp, til Hólmavík-
ur og í Tungu.
Einar Marteinn Sigurðsson: Já,
ég er búinn að fara þrisvar sinnum
til Vestmannaeyja.
Sigurður Þórðarson öryrki: Nei,
ég ferðast ekkert.
Lesendur________________
Áfram íslandsflug
Farþegar aö stíga um borð í eina af flugvélum íslandsflug.
Jóhann skrifar:
Ég er svo heppinn að ég get aldrei
komist með flugi til og frá Vest-
mannaeyjum. Þetta virðist vera al-
heimslögmál. Eftir að íslandsflug
reið á vaðið með verðlækkanir ætl-
aði ég pottþétt að fljúga með þeim
um verslunarmannahelgina til
Eyja. Hins vegar þegar Flugfélag ís-
lands fylgdi eftir ákvað ég að kaupa
pakkaferð með þeim þar sem mér
finnst flugvélar þeirra þægilegri. Ég
mæti út á flugvöll kl. 7 á fimmtu-
dagsmorgun. Ég spyr dömuna í af-
greiðslunni hvort ekki sé pottþétt
flogið. Hún segir það allt í lagi og
allt sé pottþétt. Ég kveð bílstjórann
og sest rólegur upp í vél skömmu
seinna. Eitthvað líður tíminn fram
yfir flugtakstíma og síðan tilkynnir
flugstjórinn að það sé komin þoka í
Eyjum og búist sé við að hún hverfi
á ca 10 mín. Ég hugsa, af hverju
ekki að fljúga af stað því að flugið
tekur 25 mín? En þeir sem voru í
vélinni fóru inn í flugstöð. Það er
best að nefna það að vélin var ekki
einu sinni hálf. Innan við 10 mínút-
um seinna var kallað aftur út í vél
og þótti mér þaö meira en lítið
skrítið en var samt ánægður. Sami
hópurinn fór út í vél og kom sér fyr-
ir, en hvað, allt i einu kemur rúm-
lega tuttugu manna hópur af sænsk-
um túristum sem ekki voru áður.
Ætli þeir hafi mætt óvænt á þessum
tíu mínútum sem „þokan" stóð yfir?
Ef Flugfélag íslands heldur að við-
skiptavinir þeirra sem vanir eru að
fljúga til Eyja séu svo mikil fífl að
þeir trúi þessari „þokusögu" þá
ættu þeir að snúa sér alfarið að því
að selja vörur í sjónvarpsmarkaðn-
um.
Flugvélin tók á loft og allt var í
lagi. í aðfluginu hætti flugstjóri við
og sveimað var yfir Eyjar í 30 mín.
áður en haldið var aftur til Reykja-
víkur. Ekki varð reglunni breytt og
ég varð að taka Herjólf kl. 12. Ég átti
viðskiptafund í Eyjum kl. 10 jafn-
framt því að vera að fara á þjóðhá-
tíð. Fundinum fékk ég frestað en
síðar kom í ljós að það var ekki
hægt og því var honum aflýst.
Þess vegna vil ég þakka Flugfé-
lagi íslands fyrir það að taka
sænska túrista fram yfir íslenska
ríkisborgara og klúðra í bili fyrir
mínu fyrirtæki mikilvægum við-
skiptasamningi.
Ég vil biðja íslandsflug velvirð-
ingar á að hafa ekki flogið með
þeim, þar sem þeir ruddu leiðina
fyrir ódýrum fargjöldum og lofa því
að þegar ég flýg innanlands þá verð-
ur það ekki með Flugfélagi Islands.
Feður í forræöisdeilu
Kristinn í síma 555 0590 hringdi:
Ég hef fylgst með fréttaflutningi
af forræðisdeilunni sem nú stendur
þannig að móðirin hefur farið úr
landi með böm sin. Mig langar til
að sýna foðurnum örlítinn stuðning
í þessu máli því ekki veitir af. Það
er mikil áhersla á jafnréttismál hér
á landi. Þrátt fyrir það er aldrei tal-
að um það sem við karlmenn emm
að berjast fyrir; að fá forsjá barna
okkar. Lögin á Islandi kveða á um
að við eigum skilyrðislaust að hafa
jafnan rétt á við mæður en það em
mjög fá tilvik þar sem feður fá
dæmt forræði barna sinna og raun-
ar eingöngu ef móðirin er dæmd
með öllu vanhæf sem slík.
Sjálfur stend ég í forræðisdeilu og
hef gert það á fjórða ár. Faðir barn-
anna sem nú eru stödd í Noregi hef-
ur kvartað sáran undan vinnu-
brögðum barnaverndarnefndarinn-
ar í Hafnarfirði. Mig langar til að
taka undir þau orð þvi ég hef sjálf-
ur þurft að fást við þá stofnun og
þau vinnubrögð sem ég hef þar feng-
ið að kynnast eru með ólíkindum.
Ég þekki nokkur dæmi til viðbótar
um að fólk hefur haft ástæðu til að
kvarta undan starfsemi þessarar
stofnunar.
Ég hef mikinn áhuga á að komast
í samband við fleiri sem lent hafa í
sambærilegum málum og þá getum
við staðið saman þegar kemur að
því að kljást við þessa stofnun. Ég
er alveg ófeiminn við að koma fram
undir nafni í þessu sambandi og
hvet fólk í sömu aðstöðu til að
hringja í mig.
Oskiljanlegur far-
gjaldafrumskógur
Myndin er tekin á einum af eftirsóttustu sólarströndum Spánar.
Sigríður skrifar:
Það er fátt jafn illskiljanlegt og sá
fargjaldafrumskógur sem bíður
manns hyggi maður á ferð út út
landinu. Allir þekkja t.d. auglýsing-
amar þar sem gefið er upp ákveðið
verð á mann í pakkaferðum en síð-
an þegar farið er að rýna í smáa
letrið kemur í ljós að verðið er mið-
að við tvo fullorðna með tvö börn á
aldrinum 2-11 ára. Hvað falla marg-
ir inn í þá þröngu skilgreiningu?
Hvað með barnlaus hjón eða fólk
sem kýs að ferðast eitt? Hvað með
þá sem eiga þrjú börn? Sé aftur á
móti farið á eigin vegum virðist
verðið stundum vera upp og ofan á
sömu söluskrifstofum eftir því á
hvaða starfsmanni maður lendir og
hversu mikilla upplýsinga maður
krefst.
Ég ákvað nú nýverið að fara og
heimsækja vini sem eru við nám í
Danmörku og hringdi því til að
komast að því hvað miðinn á mann
til og frá landinu kostaði. Mér
blöskraði þegar ég fékk þau svör að
hér væri um að ræða upphæð upp á
tæplega 42 þúsund krónur. Á sama
tíma er verið að auglýsa ferðir til
Þýskalands á 19.900 kr. á mann og
þar er bílaleigubíll innifalinn. Hér
er um að ræða nokkurn veginn ná-
kvæmlega sömu flugleið, ívið lengri
ef eitthvað er.
Ég sagði að það kæmi ekki til
greina að greiða slíka upphæð og
stóð upp. En þá kom starfsmaður-
inn allt í einu með upplýsingar um
að það væri jú hægt að fá sæti fyrir
töluvert lægri upphæð eða um 26
þúsund kr. Þetta væru alveg spes
tilboðssæti. Ekki var verið að láta
vita af þessu fyrr en viðskiptavinur-
inn var á útleið. Síðar komst ég að
því að sætin voru ekki færri en svo
að mikill fjöldi fólks hafði notað sér
þau. Ég hvet fólk til að vera vel á
varðbergi og renna vel yfír alla
möguleika áður en keyptur er rán-
dýr miði út úr landinu.
DV
Einokun
Katrín Halldórsdóttir hringdi:
Þriðjudaginn 5. ágúst skrifaði
hann Kolli og sagði að Sigríður
Dóra á Vopnafirði væri sprútt-
sali því hún hefði verið að selja
áfengi. En er það ekki í lögum
vegna EES að ekki megi einoka
sölu á neinni vöru og þar með
töldu áfengi eins og ríkið hefur
gert í gegnum ÁTVR? Má þá
ekki hver og einn opna sína eig-
in verslun hér á landi þó að
verslunin sé ekki stærri en
heimahús eða á bara alls ekki að
taka mark á þessum lögum hér á
landi?
Of langt
gengið
Árni skrifar:
Fyrir stuttu síðan sá ég frétt í
DV þess eðlis að tóbaksvamaráð
hefði fundið sig knúið til að
ræða við eiganda verslunar sem
framdi þann óskaplega glæp
gegn mannkyninu að hafa vindil
í hendi útstillingargínu. Hér er
of langt gengið. Að hafa menn á
launum hjá hinu opinbera við að
eltast við svona lagað er helber
vitleysa. Hvenær kemur að því
að bannaðar verði kvikmyndir
sem sýna reykjandi fólk eða
myndlist, sem gæti hugsanlega
tengst reykingum, verði álitin
óæskileg? Við íslendingar skul-
um hugsa okkur vel um áður en
við látum pólitíska rétthugsun
heltaka samfélag okkar.
Meiri sam-
eining
Ketill hringdi:
Þær góöu fréttir berast nú úr
Kópavoginum að þar sé unnið að
sameiginlegum lista Alþýðu-
bandalags, Alþýðuflokks og
Kvennalista. Sjaldan hafa
vinstrimenn haft jafn góð tæki-
færi og nú til að sameinast gegn
frjálshyggjuöflunum og sýna
þeir í Kópavoginum góða fyrir-
mynd í þessum efnum.
Undirbún-
ing vantar
Kristján hringdi:
Við íslendingar búum á jarð-
skjálftalandi og á Suðurlandi er
beðið eftir þeim stóra. Undanfar-
ið hafa vísindamenn og yfirvöld
fundað en einu yfirlýsingarnar
sem koma frá þeim að loknum
fundum er að ekki sé ástæða til
að hafa áhyggjur. Ekki er minnst
á fræðslu eða undirbúning til
handa almenningi sem nýta má
ef eða þegar að slíkum jarðhrær-
ingum kemur. Á svipuðum
svæðum erlendis er börnum
strax kennt í skóla hvað gera
skal og öll fjölskyldan veit ná-
kvæmlega hvað til bragðs skal
taka komi til náttúruhamfara.
Það á að byrgja branninn áður
en bamið dettur ofan í.
Mörgu þarf
að huga að
Lárus hringdi:
Nýverið tók nýtt hótel til
starfa í Borgartúninu, nánar til-
tekið á horninu þar sem gamli
Klúbburinn vai' áður. Hér er um
að ræða glæsilegt hótel, herberg-
in eru stór og öll þjónusta til fyr-
irmyndar. En á móti kemur leið-
inlegt umhverfi í kringum húsið
en þar er gróf möl sem er óþægi-
legt að ganga á og fer illa með
skófatnað. Engan gróður er að
finna. Að þessu þarf að huga en
svona þáttum er oft lítið sinnt.
Ef við eigum að fá hingað er-
lenda ferðamenn verðum við að
vera jafn snyrtilegir og jafnvel
snyrtilegri en þær þjóðir sem
era í samkeppni við okkur um
ferðamenn.