Morgunblaðið - 07.06.1997, Side 40

Morgunblaðið - 07.06.1997, Side 40
40 LAUGARDAGUR 7. JÚNÍ 1997 MIIMIMINGAR MORGUNBLAÐIÐ + Elskuleg amma mín og langamma okkar, ÁSTA SIGURBJARNADÓTTIR, Skjóli v/Kleppsveg, lést miðvikudaginn 4. júní. Jarðarförin auglýst síðar. Edda Herbertsdóttir, Jóhann Gunnar Jónsson, Ragnar Soffía Jóhannsdóttir, Jón Birgir Jóhannsson, Gústav Jóhannsson. + Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi, HELGI E. EYSTEINSSON, Öldugötu 3a, Hafnarfirði, sem lést sunnudaginn 1. júní verður jarðsung- inn frá Hafnarfjarðarkirkju mánudaginn 9. júní kl. 13.30. Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Krabbameinsfélag (slands. Guðjón Helgason, Guðrún Karlsdóttir, Jenný Marín Helgadóttir, Smári Helgason, Valgerður Torfadóttir og barnabörn. + Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, JAKOBÍNA GUÐRÍÐUR JAKOBSDÓTTIR, lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á ísafirði mið- vikudaginn 4. júní sl. Sigríður Sigursteinsdóttir, Ólöf Guðríður Sigursteinsdóttir, Sigurður Magnússon, Þorsteinn Sigursteinsson, Kolfinna Þórarinsdóttir, barnabörn, barnabarnabörn og aðrir aðstandendur. + Ástkær faðir minn og tengdafaðir, SIGURÐUR H. HILMARSSON bifreiðastjóri, Þórustig 16, Njarðvik, lést á Garðvangi, Garði, miðvikudaginn 4. júní. Fyrir hönd vandamanna, Rósmarý K. Sigurðardóttir, Ólafur Guðmundsson. + Elskulegur eiginmaður minn, FINNUR BENEDIKTSSON, Ljósheimum 6, Reykjavík, lést á Landspítalanum fimmtudaginn 5. júní sl. Jarðarförin auglýst síðar. Fyrir hönd vandamanna, Ólöf Jóhannsdóttir. + Áskær móðir mín, GUÐRÚN JÓHANNA JÓHANNESDÓTTIR, Heiðargerði 17, Akranesl, lést á Sjúkrahúsi Akraness fimmtudaginn 5. júnf sl. Ingvi Böðvarsson og fjölskylda. HALLDÓR SIG URÐSSON Halldór Sig- urðsson fæddist í Bæjum á Snæ- fjallaströnd 24. júní 1923. Hún lést á Sjúkrahúsinu á Eg- ilsstöðum 28. maí síðastliðinn. For- eldrar hans voru Sigurður Ólafsson, f. 12. maí 1882, d. 23. mars 1959, bóndi í Bæjum, og María Rebekka Ól- afsdóttir, f. 1. september 1880, d. 9. apríl 1970. Hall- dór var þrettándi í röð fimmtán alsystkina: Sigurður Guðmund- ur, f. 1902, d. 1969; Ingibjörg Sara, f. 1904, d. 1931; Halldór Kristinn, f. 1905, d. 1931; Gunn- ar, f. 1907, d. 1996; María Re- bekka, f. 1910, d. 1994; Óskar, f. 1911, d. 1977; Aðalsteinn, f. 1912, d. 1996; Jón, f. 1913, d. 1915, Jón, f. 1915, d. 1984; og Ásgeir Guðmundur, f. 1917, d. 1988. Eftirlifandi systkini Hall- dórs eru: Arnþrúður Guðbjörg, f. 1919; Torfi Salmundur, f. 1921; Kristján Björn, f. 1925, og Ólafur Marinó, f. 1927. Hálf- bróðir Halldórs er Magnús Ben- óný Sigurðsson, f. 1911. Hinn 16. júní 1945 kvæntist Halldór Sigrúnu Einarsdóttur, f. 8. nóv. 1922, frá Klyppstað í Loðmundarfirði. Foreldrar hennar voru Einar Sölvason, f. 8. maí 1889, d. 16. ágúst 1965 frá Setbergi í Fellum, og Þórey Sigurðardóttir, f. 27. febrúar 1887, d. 5. september 1953, frá Skagafirði. Þau slitu samvistir. Börn Halldórs og Sigrúnar eru: 1) Einar Þór, f. 9. janúar 1945, kvæntur Gerði Guðrúnu Ara- dóttur, börn þeirra eru Bjarg- hildur Margrét, Erla Sigrún og Halldór Örvar. 2) Hlynur Krist- inn, f. 12. janúar 1950, kvæntur Eddu Kr. Björnsdóttur, sonur þeirra er Fjölnir Björn. 3) Sig- rún, f. 30. desember 1959, gift ísleifi Helga Guðjónssyni, dætur þeirra eru Dagný Helga, Brynd- ís Dögg og María Rebekka. 4) Sigurður Mar, f. 15. febrúar 1964, sambýliskona Þórhildur Krisljánsdóttir, dætur þeirra eru Urður Maria og Sara Björk. Mér eru í bamsminni jólin 1948. Frá Halldóri móðurbróður mínum og Sigrúnu Einarsdóttur konu hans komu góðar gjafir. Halldór sem þá stundaði nám í Handíðaskólanum sendi okkur systkinunum haganlega smíðað bamaborð og þijá litla stóla. Og síðast en ekki síst, fagurlega gert líkan af Fagranesinu, gamla Djúpbátnum sem var nánast eina samgöngutæki Djúpmanna við um- heiminn á þeim tíma. Á næstu jólum kom enn sending frá Halldóri. Nú voru það kojur handa okkur bræðr- unum, nýlakkaðar og gljáandi. Rús- ínan í pylsuendanum voru samt listi- lega gerð smálíkön af gömlu strand- ferðaskipunum Esju og Heklu eins og þau vom um miðja öldina. Þessi litlu skipslíkön vom meðal þeirra leikfanga sem við bræðurnir mátum hvað mest, bolur og yfirbygging úr einhverskonar harðviði sem ilmar svo þekkilega enn þann dag í dag. Ævistarf Halldórs var fjölþætt og yfirgripsmikið. Hann fékkst lengst af við smíða- og handavinnu- kennslu, en að afloknu fjölbreyti- legu kennslustarfí um áratugaskeið hóf hann störf hjá Fasteignamati ríkisins þar sem hann starfaði til ársins 1986. Hann vann að skóg- rækt ámm saman, enda málið hon- um skylt; sem efnivið í útskurð notaði hann einkum íslenskt birki. Þeir em ófáir sem eiga muni gerða af Halldóri smáa sem stóra. Endur- byggingu gamalla kirkna á Austur- landi lagði hann dijúgt lið, einnig var honum afar hugleikin smíði skírnarfonta svo og annarra kirkju- Halldór varð bú- fræðingur frá Hvanneyrarskóla 1944 og lauk kenn- araprófi frá Hand- íðaskólanum 1949. Hann varð meistari í húsasmíði 1965. Halldór stundaði kennslu mestalla starfsævina, fyrst við Eiðaskóla um sextán ára skeið, síðast sem skóla- stjóri. Hann fluttist í Miðhús 1965 og hóf þá kennslu við Egilsstaðaskóla. Halldór starf- aði hjá Fasteignamati ríkisins frá 1977 til 1986. Hann stund- aði búskap á Miðhúsum um ára- bil. Halldór réðst sem aðstoðar- maður hjá þýskumm mynd- skera, Wilhelm E. Beckman, á námsárum sínum í Handíðaskó- lanum og kynntist þar fyrst útskurði. Að öðru leyti var hann sjálfmenntaður í þeirri grein og stundaði útskurð með öðrtim störfum sinum meðan heilsan leyfði. Fjölmargir smíðisgripir liggja eftir Halldór, bæði stórir og smáir, og bera þeir listfengi hans fagurt vitni. Safnamál voru Halldóri hug- leikin og auk þess að sinna for- mennsku í byggingarnefnd Safnahúss á Egilsstöðum og si^ja í stjórn Minjasafns Austur- lands, vann hann að endur- byggingu á gömlum húsum, t.d. á kirkjunum á Stafafelli og Kolfreyjustað og gamla vitan- um á Dalatanga. Halldór var einn af stofnendum Byggingar- félagsins Brúnáss á Egilsstöð- um og Leikfélags Fjjótsdalshér- aðs og fyrsti formaður þess, en á síðasta ári var hann gerður að heiðursfélaga Leikfélagsins. Hann sat í stjórnum Skógrækt- arfélags Austurlands og Land- sambands veiðifélaga og var félagi í Rótarýklúbbi Hér- aðsbúa frá upphafi. Þá lét Hall- dór til sín taka á sviði slysa- varnamála og var heiðursfélagi í Slysavarnafélagi íslands. Útför Halldórs Sigurðssonar fer fram frá Egilsstaðakirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14. legra muna. En hæst ber þó endur- gerð Halldórs á kirkjuhurðinni á Valþjófsstað. Halldór var maður hæglátur í framgöngu skapfastur og orðheld- inn. Frásagnargáfa hans var svo lifandi að ekki var hægt annað en leggja við hlustir þegar Halldór hafði orðið. Hann hafði einkar gott lag á börnum og ungmennum og ávallt var stutt í glettni og léttleika hjá frænda. Mjög var gestkvæmt á heimili Halldórs og Sigrúnar, frændgarðurinn stór og Miðhús í þjóðbraut. Frá heimsóknum á heim- ili Halldórs og Sigrúnar eigum við góðar minningar sem leita á hugann nú þegar Halldór er allur. Félags- mál voru og Halldóri hugleikin. Það mun hafa verð árið 1977 sem Hall- dór kom með þá hugmynd að skipa nefnd ættingja, síðan kölluð „stóra nefndin" sem skipuleggja skyldi ölmennt ættarmót niðja Maríu lafsdóttur og Sigurðar Olafssonar sem bjuggu í bæjum á Snæfjalla- strönd frá 1902-1947 ogeignuðust og ólu upp 15 börn. Þetta gekk eftir og fyrstu daga júlímánaðar árið 1980 var meiri mannfjöldi sam- an kominn á Snæíj'allaströnd en þar hafði áður sést, yfir 200 afkomend- ur Sigurðar og Maríu. Þetta ættar- mót verður öllum ógleymanlegt sem þar voru, en þau Hærribæjarsystk- ini fóru hreinlega á kostum, einkum þó Halldór, þegar rifjuð var upp lið- in tíð og spaugileg atvik æskuár- anna. Á árum áður var til þess tekið að Bæjarbræður, 12 talsins, lékju allir, utan einn, á harmoníku. Þeir fóru létt með að halda uppi fjöri næturlangt á böllum, þegar nikkan í höndum Halldórs og annarra Bæjarbræðra var þanin í léttri sveiflu. Árið 1993 varð Halldór fyr- ir því áfalli að fá heilablóðffall sem leiddi til þess að hann missti mátt að mestu leyti öðrum megin. And- legri heilsu sinni hélt hann þó til síðasta dags. Á páskum er hann var í heimsókn hjá syni sínum, greip hann í harmoníkuna. Og með hjálp bamabams síns sem dró fyrir hann belginn lék hann með hægri hendi á hljóðfæri sitt í síðasta sinn. Synir Sigrúnar og Halldórs em Einar Þór, Hlynur Kristinn og Sig- urður Mar, auk dótturinnar Sigrún- ar sem búsett er í Noregi. Við þökk- um Halldóri Sigurðssyni góða og drengilega viðkynningu og sam- fylgd fyrr og síðar. Fjölskyldu hans vottum við samúð okkar. Guð blessi minningu Halldórs á Miðhúsum. Sigvaldi Snær Kaldalóns, Örn Sigmar Kaldalóns. Mig langar með örfáum orðum að minnast föðurbróður míns Hall- dórs Sigurðssonar frá Snæfjalla- strönd. Stórt skarð hefur verið höggvið í stóran systkinahóp. Halldór bjó allan sinn búskap á Austurlandi, fyrst á Eiðum þar sem hann var kennari, en síðan á Mið- húsum við Egilsstaði þar sem hann rak fjárbúskap en kenndi jafnframt við grunnskólann á Egilsstöðum. Vegna áhrifa Halldórs atvikaðist það að við hjónin fluttum til Egils- staða þar sem maðurinn minn tók við skólastjóm grunnskólans og ég hóf þar kennslu. Við bjuggum á Egilsstöðum í fimm ár og liðu þau ár hratt þar sem viðmót fólks var gott og eignuðumst við marga góða vini. Við höfðum mikið samband við Halldór og Sigrúnu á Miðhúsum o g áttum margar ánægjulegar sam- verustundir með þeim. Halldóri var margt til lista lagt og má þar sérstaklega nefna hæfi- leika hans til að skera út í tré og liggja margir dýrgripir eftir hann sem prýða heimili og kirkjur. Senni- lega er hurðin fyrir Valþjófsstaðar- kirkju eitt þekktasta verk hans. Halldór var líka félagslyndur og starfaði með Leikfélagi Fljótsdals- héraðs frá upphafi. Hann var með- limur í klúbbi Rotary á Egilsstöðum og í fjölda nefnda. Eftir að við hjónin fluttum aftur til Reykjavikur héldum við alltaf nánu sambandi og Halldór gaf sér alltaf tíma til að líta til okkar þeg- ar hann var á ferðinni í borginni. Síðustu starfsár sín starfaði Halldór fyrir Fasteignamat ríkisins en vann jafnframt að útskurði og við að endurbyggja kirkjur í sveitum. Fyr- ir u.þ.b. fjórum árum veiktist Hall- dór alvarlega og náði aldrei fullum kröftum eftir það og hefur dvalist síðan á Sjúkrahúsi Egilsstaða. Þessi veikindi urðu Halldóri þungbær en fjölskyldan reyndist honum vel í erfiðum veikindum. Um leið og ég kveð frænda minn og góðan vin votta ég aðstandend- um samúð mína. Kær kveðja frá fjölskyldunni. Guð geymi þig._ Ragnheiður Óskarsdóttir. Það er komin ný símaskrá og ég er að endurskrá nöfn og símanúmer sem ég ætla að geyma úr gömlu skránni, þar á meðal símanúmer frænda míns Halldórs Sigurðssonar og kemur þá upp í huga minn, að allt of langt er síðan ég hringdi til hans. En það er alltaf svo mikið að gera eða það finnst manni að minnsta kosti og því er það að um leið hugsa ég, það er best að gera það á morgun. En þetta á morgum er stundum of seint og það gerist einmitt hér því að næsta morgun hringir föður- systir mín Dúdda og segir mér að bróðir hennar Halldór sé dáinn, hann hafi dáið í svefni þennan morgun. Svona hlutir gera ekki boð á undan sér og þó svo að frændi minn hafí sannarlega ekki verið heill

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.