Morgunblaðið - 09.12.1995, Blaðsíða 8

8 LAUGARDAGUR 9. DESEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
FRETTIR
TGVlúMD
Segður hr. Clinton að hann geti reitt sig á okkur ef þingið verður með
einhvern derring um að senda her til Bosníu . . .
Þorláksmessa
Allar
búðir
ÁTVR
opnar
ÁKVEÐIÐ hefur verið að allar
verslanir ÁTVR á höfuðborg-
arsvæðinu verði opnar laugar-
dagana 23. og 30. desember.
Vínbúðir annars staðar á land-
inu verða opnar í samræmi
við almenna opnunartíma
verslana á stöðunum. Hös-
kuldur Jónsson, forstjóri
ÁTVR, sagði þetta gert til að
koma til móts við óskir margra
viðskiptavina ÁTVR um rýmri
opnunartíma.
Þtjár verslanir ÁTVR; í
Austurstræti, Heiðrún á
Stuðlahálsi og vínbúðin á Ak-
ureyri, hafa verið opnar síð-
ustu þrjá laugardaga kl.
10-12. Höskuldur sagði að
reynslan af þessu hefði al-
mennt verið góð. Ekki væri
hægt að greina að vínsala
hefði aukist á þessum tíma.
Hann sagði ekki áformað
að hafa fleiri vínbúðir opnar
á laugardögum m.a. vegna
þess að sjáanlegt væri að það
myndi auka reksturskostnað
ÁTVR. Hins vegar hefði verið
ákveðið að hafa vínbúðimar
opnar kl. 10-12 síðustu tvo
laugardagana í desember.
Morgunblaðið/Ásdís
JÓLASVEINNINN í Aðalstræti 6 áður en götulýs-
ingardeildin tók hann niður.
Jólasveinn í reiðileysi
GOTULYSINGARDEILD Raf-
veitu Reykjavíkur annaðist upp-
setningu jólaskrautljósa í borg-
inni eins og undanfarin ár. Með-
al skrautmuna í eigu borgarinn-
ar er jólasveinn á sleða sem
dreginn er af hreindýri.
Á árum áður var þessijóla-
sveinn jafnan hafður utan á
húsi Útvegsbankans á Lækjar-
torgi þar sem nú er Dómhúsið.
Svo var einnig nú. Götulýsing-
ardeildinni barst hins vegar
beiðni frá Dómhúsinu um að
skrautið yrði fjarlægt þar sem
viðgerð stæði yfir á húsinu.
Brugðu starfsmenn götulýsing-
ardeildarinnar þá á það ráð að
koma jólasveininum á sleðanum
fyrir á Aðalstræti 6, en borgin
á hluta hússins. Þar fékk hann
að dvelja í einn dag á skyggni
hússins eða allt þar til beiðni
kom frá Sölumiðstöð hraðfrysti-
húsanna, sem einnig er í húsinu,
um að fjarlægja skrautið þar
sem til stæði að hengja þar upp
jólatré.
Jólasveinninn er því aftur
kominn í geymslu götulýsingar-
deildar Rafveitunnar og hafa
starfsmenn deildarinnar Iýst
eftir hentugum samastað fyrir
sveinka yfir jólin.
Lögreg’lan fylgist með ölvunarakstri
LÖGREGLAN á Suðvesturlandi
mun í desembermánuði fylgjast
sérstaklega með ökumönnum með
tilliti til ölvunaraksturs, segir í til-
kynningu frá samstarfsnefnd lög-
reglunnar.
Áhersla er lögð á þetta eftir-
lit jafnt að degi sem á nóttu.
Reynslan hefur sýnt að full þörf
er að gefa þessum þætti umferð-
armálanna sérstakan gaum.
Bæði er það vegna þess siðar
er lýtur að því að einstaklingar
og fyrirtæki bjóða viðskiptavin-
um sínum og starfsfólki upp á
svonefnda jólaglögg síðustu
dagana fyrir jól og ekki síður
vegna áfengisneyslu fólks um
helgar sem og um jól og áramót.
I desembermánuði í fyrra
voru 136 ökumenn sem stöðvað-
ir voru í akstri grunaðir um ölv-
unarakstur á starfssvæði lög-
reglunnar á Suðvesturlandi. Af
þeim höfðu 19 lent í umferðar-
óhöppum og slysum áður en til
þeirra náðist.
Nýr skipstjóri í Guðbjörginni ÍS
Bara svo gaman
aðveiðafisk
ÞAÐ má með sanni
segja að í Guðmundi
Einarssyni samein-
ist togarajaxlinn og trillu-
karlinn því frá árinu 1990
hefur hann skipt árinu hníf-
jafnt milli togarasjó-
mennskunnar og , trilluút-
gerðarinnar, sem hann
stundar af kappi yfir sum-
artímann enda á hann þijár
trillur með tveimur félögum
sínum öðrum. Þetta eru allt
krókaleyfisbátar, tveir sex
tonna og einn tveggja og
hálfs tonns, sem samanlagt
hafa 116 tonna þorskafla-
mark. En hvort finnst hon-
um skemmtilegra?
„Eiginlega hvort
tveggja. Mér finnst rosa-
lega gaman að vera einn
með sjálfum mér, rúllunum
og múkkunum á skaki á sumrin,"
segir Guðmundur. „Það er vissu-
lega hægt að sameina togara- og
trillustarfið með ágætum með því
að gera það eins og ég hef gert
og þetta á mjög vel við mig. Um
leið og ég kem í land af togar-
anum, fer ég að huga að trillunni
og fer svo á skak eftir einn til tvo
daga, svona rétt eftir að ég er
búinn að kyssa konuna. Ég gleymi
því náttúrulega ekki. Ég fer á
morgnana og kem yfirleitt heim
aftur á kvöldin en stundum er leg-
ið úti yfír nótt, en þá erum við
yfírleitt tveir um borð.“
Guð’mundur segist hafa byijað
sjómennsku á unglingsárum á
línubátum frá Bolungarvík. Hann
segist jafnframt alltaf hafa verið
staðráðinn í að gera sjómennsku
að ævistarfi. „Þetta var lífið og
það kom ekkert annað til greina
enda ekki talað um annað í pláss-
inu á sínum tíma meðal ungra
stráka.“
Nýi skipstjórinn segir þetta vera
sinn fyrsta túr sem afleysingaskip-
stjóri og kannski sé von um fleiri
ef hann standi sig nú i stykkinu.
Hann er alfarið á móti veiðileyfa-
gjaldi og telur að almennt gangi
sjómenn nú betur um auðlindina
en áður. Skoðun hans er jafnframt
sú að búið sé að skerða þorsk-
kvóta togaranna allt of mikið. „Það
er miklu meira til af þorski í sjón-
um en menn vilja vera láta. Það
er alveg greinilegt. Menn eru farn-
ir að tala um að þorskurinn sé
farinn að gera árás á togarana á
Halanum til dæmis og skipin forða
sér í burtu. Ég var að síma áðan
í einn, sem hafði dregið í klukku-
tíma og fékk fímmtán tonn af
þorski, og þeir hafa verið að fá
alveg upp í 20-30 tonn eftir 25
mínútur. Það er bara enginn í
þorski enda má ekkert veiða þorsk.
Þetta er komið út í tóma vitleysu."
Guðbjörgin var stödd norðaust-
ur af Horni þegar ----------------
blaðamaður náði tali af
skipstjóranum og er
hún nú á rækjuveiðum.
„Það er frekar tregt
hérna eins og er, helvít-
is bræla,“ segir Gummi,
eins og hann er kallaður venju-
lega. Hann neitar því ekki, að-
spurður, að vera dálítið smeykur
um að standast ekki samjöfnuð
við þá feðga, Ásgeir og Guðbjart,
á þessu fræga aflaskipi, sem Guð-
björgin er. „Það er þó enginn rosa-
legur hnútur í maganum vegna
þessa enda hef ég verið svo lengi
með þeim feðgum til sjós og ég
vona að ég hafi í það minnsta
lært eitthvað af þeim á þessum
langa tíma.“
„Það sorglega er að þetta snýst
ekkert lengur um að vera aflamað-
ur,“ segir Guðmundur ákveðinni
röddu. „Við megum ekki veiða
Guðmundur Einarsson
►Fyrir rétt rúmri viku, eða sl.
laugardagskvöld,lét Guðbjörg-
in IS 46 úr höfn á ísafirði sem
er ekki í frásögur færandi nema
fyrir það eitt að í 30 ár hefur
ekki verið annar skipstjóri um
borð nema annaðhvort Ásgeir
Guðbjartsson eða sonur hans
Guðbjartur. Guðmundur Ein-
arsson, sem er fæddur og upp-
alinn Bolvíkingur, er karlinn í
brúnni að þessu sinni á nýjasta
og stærsta frystitogara íslenska
flotans. Guðmundur er fæddur
16. febrúar 1957 og því 38 ára
að aldri. Að loknu gagnfræða-
prófi fór hann í Sjómannaskól-
ann, þaðan sem hann útskrifað-
ist vorið 1977 eftir tveggja ára
nám. Guðmundur hefur verið
meðal skipveija Guggunnar sl.
sautján ár, þar af fyrsti stýri-
maður í tólf ár og því orðinn
hagvanur um borð. Eiginkona
hans er Ásgerður Jónasdóttir
og eiga þau þijú börn.
físk, sem er til í sjónum, heldur
aðeins fisk, sem er ekki til. Þorsk-
urinn er við bæjardyrnar og okkur
finnst lélegt að fá ekki að veiða
ineira af honum. Það er örugglega
hægt að leyfa veiði á 100 þúsund
tonnum af þorski til viðbótar.
Mikið svindl hefur viðgengist í
veiðunum á undanförnum árum
og er það neyðarbrauð hjá þeim,
sem það stunda. Þeir, sem lítinn
kvóta eiga, verða að henda físki.
Við höfum hinsvegar ekki tekið
þátt í því enda erum við svo heppn-
ir að eiga nógan kvóta, til þess
að gera, miðað við aðra.“
I áhöfn Guðbjargarinnar nýju
eru 26 manns, mun fleiri en voru
á gömlu Guðbjörginni. Mann-
skapnum er skipt á tvær vaktir
og eru vaktaskipti á sex tíma
fresti hjá hásetunum. Útivera er
allt frá 20 dögum og upp í 35.
Guðmundur segir að sami kjarn-
-------- inn hafi verið viðloðandi
Gugguna svo árum
skipti og því lítið um
laus pláss. Þrátt fyrir
að Guggan sé frægt
aflaskip, segir hann að
því fari fjarri að hægt
sé að tala um milljónamæringa
um borð, enda passi skattmann
upp á sitt.
„Það fer hinsvegar alveg rosa-
lega vel um okkur skipsfélagana
hér um borð í nýja skipinu. Allur
aðbúnaður er til fyrirmyndar og
greinilegt er að ekkert hefur verið
til sparað í því efni af hendi út-
gerðarinnar. Á frívöktum trimm-
um við á færibandi í litlum íþrótta-
sal, sem er um borð, lyftum lóðum
og förum svo í ljós og gufubað.
Sumir eru svo kaffibrúnir þegar
þeir koma í land að halda mætti
að þeir væru að koma frá sólar-
löndum.“
„Þetta snýst
ekki lengur
um að vera
aflamaður,,