Morgunblaðið - 14.05.1972, Blaðsíða 2

Morgunblaðið - 14.05.1972, Blaðsíða 2
2 MORGWHBLABIÐ, SUININUDAGUR 14, MAÍ 1972 sinnl, þeigiar hann f ja/llar um það slceið, þegar StaMn var að brjóta sér foraiut til valda og afla sér álhrifa, löngu áöur en Lendn var allur. Hann hefur undir hönd- um upplýsingar um ágreining sem reis milli þeirra Stalíns og Lenins og hann skýrir frá ýms- tim fölsunum, sem Stalín hafði í frammi gagmvart verikuim Len- iins fyrst eftir foyltinguna. Medvedev bregzt ekki heldur bogalistin, þegar hann freistar þess að áætla heildartölu fóm- arlamfoa Stalíns. Hann hefur reiknað út að á árunurn 1937—38 hafi leynilögregian drepið fleiri félaga í kommúnista flokknum, en höfðu honfið spor laust meðan bolsévikkar börðust neðanjarðar á keisaratímabil- inu. Medvedev áætlar að tala horí- inna sé milli 4—5 milljónir á árun um 1936—1939 og telur að minnsta kosti hálf milljón hafi verið Mflátin (flestir voru háitt- settir innan flokksins). Aftök- ur í Moskvufoorg einni saman náðu stundum að komast i þús- und á dag, segir hann. „Það voru ekki blóðtaumar, sem runnu um götur Moskvu, heldur stórfljót; stórfljót af blóði sov- ézkra borgara, sem úthellt var. Blákaldan sammleikann verður að segja: enginn harðstjóri fyrr eða síðar hefur ofsótt og tortímt jafn mörgum löndum símum og hann.“ Og hvers vegna? Þá er kom- ið að því, sem óg áilit veikasta hlekkinn í bók Medivedevs. Hann álítur ekiki að Staliin hafi verið vitskertur, að mmnsta kosti ekki fyrr en undir lokin. Hann sér hann eimfaldlega sem valdasjiú'kán, rótsmogdnn mann, sem einskis svifst, og víl- ar ekki meitt fyrir sér til að treysta sjálfan sig í sessi. En svarið er ékki aðeins svona ein- falt. Medvedev ályktar sjálfur að vald Stadiíns hafi verið svo óskorað á árumum upp úr 1930, að óh'Ug.sandi hefði verið að koma honum frá völdum. Engu að síður hóf'ust ekki fjö’.damorð og hreinsanir fyrr en EFTIR að Stalín hefur treyst sig svona rækilega í sessi. Þessi spuming krefst svars og ég tel ekki að það sé tæmandi í bók Medved- evs. Harrison-Salisbury víkur síð- an að því, að Medivedev áliti að meðan Lenin var við völd hafi hreinsanir og ofsókmir ver- ið mjög ofsalegar, ekfki síður en á Stailínstimamum, andistætt þvi sem ýmsir sagnfræðimgiar vilji halda fram. Hins vegar hafi of- sóknir Lemins kannski verið að sumu leyti raunhæfari og beinzt gegn raunvenulegri fjandmönn- um en varð í ofsóiknum Stalíns. Síðan segir: „Þegar við lesum þessa bók erum við á ný stödd í himum hryillilega heimi Staiims, þar sem allt var faiskt, ósatt. Það vekur eínkenmilega tiiifinn- imgu að takast þessa ferð á hend ur aftur í tímann, en kannski er enn furðulegra að verða þess áþreifanlega var að sýkingin í sovézku þjóðféiaigi er enn við lýði. Lamgit er fm því að henni hafi verið eytt eða hún afmáð enn þann dag í dag. Né neidur er þessi heimur öruiggur am að ekki verði endaniega horfið aft- ur til Stalin.ils.ma — ekki endi lega í óbreyttri mynd, heldur einhvers amnars, stjómar, sem dafnar á eiturrógi rússneskrar pólitáskrar reynslu. Medvedev leiðir rök að því að það þjóðifélag sem Staddn stýrði hafi áreiðanlega kostað skatt- pínda bongara Sovétríkjanna ekki siðri fúdgur en uinniir ksds- arastjóm Nikuiáisar II. Innsýn Alexanders Soizhenitsym í hið fræga atriðd í „Fynsta hrimgnium“ kann að vera rmjöig nærri sanni. Þar lýsir hann ein- ræðisherramum, hvar hann er að huga að undirstiöðum ríkis sínis og hann velitir fyrdr sér að hann er að vísu Jósef I, em hver á að verða arftaki hans. Þá vekur Medvedev einnig athygli á því ástfóstri sem Staiin tók við ýmsa fræga stjórnendur landsins á keilsamtimabilinu. Hann krafð- ist þess meðal amnans að gerð- ar yrðu kvikmymdir um Ivan grimima, Pétur mifcia ocg Alex- ander Nevisky og hann heimtaði jafmframit að Ivan skyldi lýst sem vitru stórmennd og glyngum stjórmmáilamanni. Það sem fyrir Medvedev vaik- ir er augijóst: að hreimsa kommúnismann, þvo út alit saurugt og hann gerír sér ljóst að því verki er langt frá lokið, kannski er það ekki einu simmi hafið fyrir alvöru. Því verður ' að fylgja eftir. Halda því til streitu. Medvedev hefur byggt á ýmsum djarfleg- um ákvörðunum og ráðstoflunuim Nikita Krúsjeffs og með bók sinni gefið samborgiurum siímim tækifæri til að státga þýðingar- miikið skref i áittina að hinu eflt- irgóknarverða marki. STJÖRNUSKÓBÚÐIN LAUGAVEGI 96 ARMY GULT OG LILACH 2040.— BLEIKT OG GRÁTT 1395.— GULT OG LILLACH 1430.— RÝMINGARSALA HÚSMÆÐUR ATHUGIÐ! RÝMINGARSALA HEFST Á MÁNUDAGINN AÐ H VERFISGÖTU 44. STÓRGLÆSILEGT ÚRVAL AF NÝJUM BARNAFATNAÐI, METRAVÖRU, KARLMANNAFATNAÐI O. FL. 50 — 80% AFSLÁTTUR. LÍTIÐ INN OG GERIÐ HAGSTÆÐU STU KAUP ÁRSINS.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.