Morgunblaðið - 16.12.1970, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGU® 16. DESEMBER 1970
báóum
áttum
EFTIR FEITHBALDWIN
>o o
40
En það kom ekki. Hanna sat í
hnipri og andaði rólega eins og
barn. Það var enn eldur í vind-
lingnum og ofuriítil reykjarsúla
steig upp úr öskubakkanum.
Kathleen seildist eftir ösku-
bakkanum og setti hann yfir á
náttborðið. Svo hristi hún vin-
konu sína ofurlítið
— Vaknaðu nú og farðu
í rúmið, sagði hún.
— Hvar . . . hvernig? Æ,
hvert í veinandi, sagði Hanna
eymdarlega. Sofnaði ég nú frá
þér? Missti ég af miklu?
— Ekki nokkrum sköpuðum
hlut. Komdu þér nú í rúmið,
bjáninn þinn.
Hanna vafði utan af sér tepp-
ið og steig niður á gólfið.
Svo reikaði hún þreytulega eft-
ir gólfinu, svo að small í inni-
skónum. Hún sagði: — Ég
drakk of mikið. Paul var tregur
og það gerði mig vonda.
Jæja, ég skal tala betur við
Börn eða unglingar
óskast til að bera út MORGUNBLAÐIÐ
í Garðahreppi (Móaflöt o.fl.).
Upplýsingar í síma 42747.
hann seinna. Ég þurfti bara að
tala við þig og segja þér mein-
ingu mína.
Ég er sjálf búin að gera grein
fyrir mér, sagði Kathleen og
henni létti. Henni leið betur
eftir þessa játningu sína, enda
þótt Hanna hefði ekkert af
henni heyrt. — Góða nótt, sagði
hún.
— Þetta verður allt í lagi.
XII.
Pat kom klukkan tvö næsta
dag og Kathleen beið eftir hon-
um með farangurinn sinn til-
búinnv Hanna var farin til Long
Island og Amelia var ekki við,
svo að hún opnaði sjálf dyrn-
ar fyrir Pat, lagði hend-
urnar um háls hans og kyssti
hann innilega.
— Gleðilegt nýár, sagði hún.
Hann hafði komið hálfkvíð-
inn, en nú birti yfir andliti hans
eins og krakka, sem hef-
ur verið hræddur um að fá
skammir en finnur sig slopp-
inn við þær. Hann hóf hana á
loft og faðmaði hana að sér.
Setti hana svo niður aftur og
kyssti hana — ekki einu sinni
heldur mörgum sinnum, og
þrýsti henni að sér. Guð
minn góður, hvað ég elska þig,
Kathleen!
Hvað það gleður mig!
Hann sagði: Við skulum
setjast niður og ræða málið.
Hvaða mál?
Hvað mér þykir .. .
En hún mamma þín er far-
in að bíða eftir þér, minnti hún
hann á.
Þau fóru siðan út og að biln-
um. Þar var Carmela, í jóia-loð-
kápunni sinni og Molly Bell.
Kathleen kyssti þær báðar og
óskaði þeim gleðilegs nýárs og
settist svo fram í við hliðina á
Pat. Ferðin til Atlantic City
gekk fljótt og tíðindalaust. Þau
fengu þar yndisleg herbergi með
útsýni yfir bláan sjóinn. Sólin
skein inn um gluggana og öld-
urnar gjálpuðu við sandinn.
Þarna var stór setustofa, full af
blómum, sem þau höfðu í félagi
og Pat hafði látið koma þar fyr-
ir útvarpstæki. Hún mamma
vill nú ekki missa af útvarpinu
sínu, sagði hann. Svona hugsaði
hann fyrir öilu.
JÓLAT RÉSSALA
TAKIÐ BÖRNIN MEÐ I JÓLATRÉSSKÓGINN.
ATH. Jólatrén eru nýkomin, nýhöggvin og hafa aldrei komið 11.1
í hús. Tryggir barrheldni trjánna. IILI
RAUÐGRENI — EÐALGRENI — BLAGRENI.
Aftt
w
w
SIMA/Z
ixezx * jqnr
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Hugboðin þín eru dálítið ógreinileg þessa ðagana.
Nautið, 20. apríl — 2«. maí.
Þig laugar til að flýta þér að kaupa hvað sem fyrir verður.
Xviburamir, 21. maí — 20. júní.
Nú hleypur á snærið hjá þér eða einhverjum, sem þér er ná-
kominn.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Notaðu höfuðið dálítið þessa dagana og fylgdu Viðskiptaerindi
fast eftir.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Kauptu þér eitthvað nýtt að vera í, og smáhluti fyrir heimilið.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Nú ættirðu að geta átt ánægjulegan dag. Reyndu að starfa eðii-
lega og með góðu geði.
Vogin, 23. september — 22. ©któber.
Vertu viðbúinn. Vingjarnlegt orð og mælt á réttum tima gæti
komið þér á réttan kjöl.
Sporödrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Framvinda málefna þinna er eðlileg, þótt ennþá sækir þú á
brattann. Einbeitni þín til að bera af sigrar um síðir.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Taktu þér dags frí, ef þú mátt. Ef þú verður að starfa, skaltu
byrja snemma og hætta eins snemma og hægt er.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Efnaleg eðlishvöt þin cr tryggari en allt, scm skrifað stendur.
Þú stendur andspænis erfiðum ákvörðunum. Allt, sem gerist í dag
markar stefnu þína. Því skaltu hugsa stórt, svona til tilbreytingar,
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Enginn verður neitt sérlega ánægður í dag. Því skaltu endilega
gera það, sem þér segir hugur, að réttast sé.
Fiskamir, 19. febrúar — 20. marz.
Gættu heilsunnar. Breyttu iifnaðarháttum þínum. Reyndu að inn-
heimta skuldir og reyndu nýjar hugmyndir, leiðir.
Þetta varð bráðskemmtileg
helgi. Eftir á hugsaði Kath-
leen til þessara daga sem hinna
yndislegustu, sem hún hefði
nokkumtíma lifað. Ein skóla-
sýstir Carmelu var líka þarna
í gistihú.sinu, með fjölskyldu
sinni, þar á meðal laglegum
bróður. Þau sáu þvi ekki mik-
ið til Carmelu. Og frú Bell hitti
þarna gamla vinkonu sveipaða
loðfeldum og í hjólastól. Þær
voru mikið saman, svo að Pat og
Kathleen höfðu gott næði, ein
saman.
Þau voru mikið úti að ganga.
Þau keyptu hvort handa öðru
bjánalega minjagripi. Þau fóru
út á Stálbryggjuna og i kvik-
myndahús. Þau horfðu á hokkí-
kappleik . . . Þau riðu smáhest-
um í fjörunni, samkvæmt uppá-
stungu Pats. Hann sagði og hló:
— Mér er eins gott að byrja
hérna, því að ef ég dett af baki,
kem ég mjúkt niður.
Þau minntust ekkert á það,
sem gerzt hafði á gamlárs-
kvöld, nema fyrsta kvöldið,
þegar þau voru á leiðinni í gisti-
húsið, þá sagði Pat: — Sjáðu til,
elskan, það var þetta með hana
Söndru.
— Æ, við skulum ekki tala
um það núna, ef þér er sama.
Ég trúi þér, hvort sem er.
En hann svaraði ákafur: —
Þetta var bara alls ekki neitt
— Það væri alveg sama þó
það hefði eitthvað verið. Ef þú
bara segir mér satt. Þvi að ég
Góði dátinn
SVEJK
eftir Tékkann Jaroslav Hasek í þýð-
ingu Karls ísields, sem verið hefxir
uppseld órum saman, er komin út í
nýrri og vandaðri útgáíu. Ævintýri
góða dátans Svejk er eitthvert hið
snjaliasta skáidverk, sem nokkru Sinni
hefur verið ritað um styrjaldir. Um
þýðingu Karls þarf ekki að fjölyrða.
Það er vafamál ao aðrar þjóðir eigi
snjallari þýðingu af góða dátanum
Svejk. Fyndnin er svo leiftrandi, að
það er dauður maður, sem ekki tárast
við léstur bókarinnar.
Verð í bandi kr. 450 -f Söluskattur.

Jar&>!av Hasek
Góði dátinn
SVEJK
ANDERSEN
FJÖLSKYLDAN
eftir norska rithöfundinn Sigbjörn
Hölmebakk, í þýðingu Álfheiðar Kjart-
ansdóttur, er bráðskemtntileg gam-
ansaga. Hún er hnyttin og skemmti-
leg lýsing á líísþægindakapphlaup-
inu, sem lýsir sér á Svipaðan hátt
hvort heldur er í Noregi eða á Islandi.
Sagan náði miklum vinsældum í Nor-
egi og hefur verið kvikmynduð. —
Skemmtilegar teikningar eftir Olaf
Torfason prýða bókina. Þetta er bók,
sem öll fjölskyldan hefur skemmtun
og ánægju af.
Verð í bandi kr. 385 + söluskattur.

^VlKURUTGAFANyg
gæti ekki þolað að láta ljúga að
mér.
Hann áttaði sig strax á þess-
ari gildru. Hann hafði eipmitt
logið að henni. Hefði hann ekki
gert það, þá hefði hún skilið
og fyrirgefið. En nú varð hann
að halda áfram að ljúga — að
minnsta kosti hálft í hvoru.
Þetta voru nokkur samkvæmi
og nokkur glös. Kannski hef ég
tekið hana eitthvað á löpp — en
ég meinti að minnsta kosti ekk-
ert með því.
— Allt í lagi, sagði Kathleen
og hélt í hönd hans. — Sjáðu
bara þessa bjánalegu máva,
sofandi á öldunum. Finnst þér
þeir ekki gráðugir og háværir?
Ég hata þessi skóhnappaaugu í
þeim.
Þau áttu alltaf svolitla næðis-
stund á kvöldin, þegar Molly og
Carmela voru gengnar til náða
og þau gátu verið ein í setu-
stofunni. Þá gat hún hvilt í
faðmi hans og svarað kossum
hans.
— Hvers vegna dregurðu mig
á þessu, elskan?
— Af því að ég verð að gera
það.
Hann var si og æ að leggja
fastar að henni. — Foreldrar
þínir hljóta að skilja þetta.
— Já, líklega, af því að þeim
þykir svo vænt um mig. En ég
má bara ekki svíkja þau.
— Vertu hérna hjá mér
stundarkorn enn.
— Nei, Pat. Góða nótt,
elskan!
Já, það var heppilegra, að
trúlofunin þeirra færi fram, ef
svo mætti segja, í skrifstofunni,
í veitingahúsum, leikhúsum og
næturklúbbum . . . betra, að þau
væru ekki alltof mikið ein sam-
an. Hollara þeim báðum.
Þau óku svo heim, eftir
kvöldverð á sunnudagskvöldið
og á mánudag var hún aftur
komin í skrifstofuna, og var þvi
fegin. Sadie sagði við hana, þeg-
ar þær voru að borða hádegis-
verð saman: — Ég heyri, að þú
hafir verið í Atlantic City um
helgina.
— Hvar fréttirðu það?
— Það var auðvitað í blöð-
unum. 1 slúðurdálkunum!
Kathleen hló. — Já, ég
skemmti mér ágætlega. Veðrið
var svo indælt . . . og svo voru
hestar og kvikmyndir og allra-
handa skemmtanir.
— Þetta er þá opinbert