Lesbók Morgunblaðsins - 22.02.1948, Blaðsíða 13

Lesbók Morgunblaðsins - 22.02.1948, Blaðsíða 13
LESBOK MORGUNBLAÐSINS 105 M ERKUSTU NÝLEGA stóð þessi klausa í enska blaðinu „Evening News“: — Herne veiðimaður, hinn kunni draugur, serr. sagt hefur verið að sje í Windsor-skcgi, hefur nú sjest. Kona nokkur, sem á heima í skóginum, seg- ir svo frá að hún hafi verið á gangi um skóginn seint um kvöld og alt í einu hafi hún sjeð ríðandi mann þar í myrkrinu. „Hann var ekki nema svo sem tíu skref frá mjer,“ segir hún. „Jeg gekk í áttina til hans, en þá þeysti hann á stað og rak upp tryllings legan hlátur. Um leið og hann hvarf mjer heyrði jeg að hann þeytti veiði- horn.“ — Þessi Herne var skógarvörður þarna á dögum Hinriks VIII. Hann hengdi sig þarna í skóginum, gekk aftur og þykjast menn hafa sjeð hann þar öðru hvoru. Það er máske ekki alveg rjett að segja að Bretar trúi á drauga. En draugar eru þar landlægir. Þeir hafa sest að í gömlum húsum og valda eig- endunum tjóni með því, vegna þess að ilt er að leigja húsin og enginn vill kaupa þau. Síðan stríðinu lauk, hafa draugarn- ir í Englandi færst mjög í aukana. Þar úir og grúir af draugum, sem fara einir sjer, eins og Herne. En svo eru þeir líka í hópum, eins og til dæmis munkarnir í St. Dunstan klaustrinu, sem presturinn þar, Anton Stephens, sá nýlega. Eitthvert mesta draugabælið í Eng- landi er prestsetrið Borley í Essex og ensku blöðin hafa birt margar sögur um draugaganginn þar. Þarna eru margir draugar, svo sem tveir höfuð- lausir ökumenn, nunna, tveir jarpir hestar, sem draga vagn og kona, sem segir: „Gerðu það ekki, Carlos, gerðu það ekki“. Prestsetur þetta var bygt árið 1863. Allir, sem þar höfðust við, sáu draugana, þangað til prestssetrið DRAUGAR í ENGLANDI brann árið 1939. Merkilegt þótti það, að kvenvofan hafði spáð þessum bruna í borðdansi. Hitt var líka merkiiegt, að bruninn orsakaðist af því að bókum var kastað af ósýnilegurr höndum á olíulampa, og við það kviknaði í. Með- an húsið var að brenna sáust einhver j- ar tvær ókunnar verur horía þar út um glugga, og tvær aðrar sáust á gangi í garðinum. Saga drauganna í Englandi hefst þegar á miðöldum, en þeir færðust mjög í aukana í lok 18. aldar og áttu skáldsögur þeirra Valpole og Radcliffe sinn þátt í því. Seinna komu svo þeir Walther Scott, Charles Dickens, Oli- ver Lodge og Conan Doyle og gerðu þessa drauga að heiðvirðum samborg- urum. Til þess hjálpaði og „Drauga- klúbburinn“, sem var stofnaður 1863 og hefur nú verið endurlífgaður. Frægastur allra enskra drauga er draugurinn í Glamis kastala, þar sem Elisabeth drotning ólst upp. Það virð- ist svo sem flestir gestir, sem verið hafa í kastalanum, hafi orðið varir við draug þenna, og stundum er hann risi að vexti, með rautt hár. Eldri er þó afturganga Catherine Howard, sem Hinrik VIII. konungur ljet taka af lífi. Hún var höfð í haldi, en gat strokið og komst fram hjá varðmönnunum. — En hermenn eltu hana og náðu henni. Þegar hún sá að hverju' fór, hrópaði hún ákaft á hjálp á hlaupunum. Síðan hefur hún oft sjest þarna í ganginum í Hampton Court Palace, er þar á hlaupum og hrópar á hjálp. Nafnfrægur er draugurinn í Drury Lane leikhúsinu. Hann er altaf á ferð um hábjartan dag og hræðir aldrei neinn. Þúsundir manna hafa sjeð hann og hann hefur sýnt sig fyrir fullu húsi leikenda eftir því sem W. Mac Quern segir í sögu leikhússins. Þessi draugur er eins og meðalmaður á stærð, í grá- um veiðifrakka og með þrístrendan hatt á höfði. Fegurst allra drauganna er aftur- ganga Lady Hamilton, konu Nelsons lávarðar. Hún er í húsinu nr. 2 á Cam- bridgc Square. Þeir, scm nú búa í hús- inu, segja uð hún sjo altaf jafnfögur, en hún hafi þann ósið að opr „ hurðir, sem íbúarnir hafa læst. Þá er og „Svarti prinsir.n“ i.afn- kunnur. Kann gengur um í Hal! Place hjá Eexley. Þar sásí hann þrisvar sinn um á ur.dan ósigrum Breta í íyrri helmsstyrjöldinRi. Þá er Francis Drake. Hann ekur i kolsvartri kerru yfir Dartmoor og ganga hauslausir hestar fyrir vagnin- um, en veiðihundar elta. Og ef lifandi hundar heyra gjammið í draugahund unum, þá hníga þeir dauðir niður. Einn draugurinn heitir Dick Turpin. Það var stigamaður. Hann þeysir nið- ur Trap’s Hill hjá Loughton þrisvar sinnum á ári. Maður að r.afni Blavey Key, fór fram á það í júlí í sumar sem leið, að fá eftirgjöf á eignaskatti sín: um, vegna þess tjóns, sem Turpin gerði sjer, því að hann gæti ekki leigt hús sitt vegna drauga, sem fylgdu hon um og hefðist við þar í húsinu. Nú er það undir framferði drauganna kom- ið, hvort talið verður að eignir rýrni að verðgildi af þeirra sökum. En altaf fer þó svo, að þar sem draugar halda til, þá er það talinn ókostur á húsi, og sje draugaorði komið á eitthvert hús, þá varðar það sektum. Margar afturgengnar skepnur eru í Englandi og kveður þar mest að hest- um. Venjulega eru hestar þessir haus- lausir. Afturgengnir hundar og kettir eru og víða. Nafnkunnasti hund-draug urinn er kallaður Shriker eða Trash. Hann er loðinn og lubbalegur og held- ur til í þorpinu Burnley. Sjest hann þar oft á ferð og gengur ýmist aftur á bak eða áfram og heyrist líkt og

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.