Lesbók Morgunblaðsins - 25.01.1976, Blaðsíða 20

Rósalundur
fátæktar-
innar
I' ramhald af bls. 19
og frjálsir og hugdjarfir og finni
skyldleika sinn við guð og kær-
leikann.“ (Sjálfstætt fólk, II. út-
gáfa, bls. 29.)
XII.
„Vissulega er þetta erfitt, og
vandasamt, cn þetta er nú hlut-
verk þitt, kona. Illutverkið, sem
Guð sjálfur hefur fcngið þjer að
vinna, og þú átt máttinn til þess,
jafnvel, þótt þú vitir það ekki
sjálf. Þetta er þjer unt, ef þig
aðeins ekki brestur trúna á mátt
kærleikans, sem I þjer býr. Það
ert ekki aðeins þú kona, sem
hefur mentun hlotið og býrð
sólarmcgin f lífinu, - lifir f alls-
nægtum, gæfu og gengis, sem átt í
þjer fólginn þenna mátt. Heldur
einnig þú, kona, sem fátt hefur
lært og situr forsælumegin í
lífinu, býrð í lága hreysinu við
þröngan kost — í þjer býr hann
Iíka mátturinn — þvf ættgöfgi
yðar allra er hin sama — Guðs
ættar eruð þjer.“ (Illín 1930, bls.
102—103. (Jr „Móðir kona,
ineyja.“)
„Vissulega er þetta erfitt og
vandasamt. En þetta er nú hlut-
verk þitt húsmóðir; hlutverkið
sem guð sjálfur hefur feingið þér
að vinna. Og þú átt máttinn til
þess, jafnvel þó þú vitir það ekki
sjálf. Þetta er þér unt ef þig
aðeins brestur ekki trúna á kær-
leikann sem í þér býr. Ekki aðeins
sú kona sem býr sólarmegin í
lífinu og hefur hlotið mentun,
heldur einnig sú kona sem fátt
hefur lært og situr forsælumegin
í lífinu og býr í lágu húsi við
lítinn kost, í henni býr hann
einnig, mátturinn, því ættgöfgi
yðar allra er hin sama; guðs ættar
eruð þér.“ (Sjálfstætt fólk, II. út-
gáfa, bls. 29.)
XIII.
„Máttur konunnar sem hafið
getur heimili hennar f dýrð jarð-
neskrar sælu, er þess eðlis, að
hann gerir lágreistu býlin og há-
timbruðu húsin jöfn. Jafn björt,
jafn hlý, — því hann mátturinn
sá er ekki mofdinni vígður.“
(Hlín 1930, bis. 103. Úr „Móðir,
kona, meyja.“)
„Máttur konunnar, sem hafið
getur heimili hennar í dýrð jarð-
neskrar sælu, er þess eðlis að
hann gerir lágreistu býlin og
hátimbruðu húsin jöfn. Jafn-
björt. Jafn-hlý. Þessi máttur er
GALLVASKII
í útlendingahersveitinni
' .„ /Y ÞAÐ EfiUNMRIEGT\ JULLI SESAR ER. / ^
SNOKT.'J AUALRtKUR B0R6AÞ- \ KLÍPU / AFRIKU.
v, A STJÖRt, HVERSVE6NA HANN SAFNAR SAM
eru rvmverjar ab an öllu luh, t/l /
Mwatéy ÞRÓNGVA GrÚLLUM / AO KLEKKJA A A
í / HERINN ? A.6REY POMPA 1
V/
m

T ** , fmí
M
SÍDUSTU REUMERS-FRETT/R
ROM HERMA/W HANN SE /NN/KRO^
Af>UR '! RÚSWNA* .<
AST HE/LLAR LE6,
BOÐALWUM Ó6-FA/S
ERPE/M SK/PAÐ AÐ
06 HANN ÞARFN-
ÖNAR AF SJAlF-
TþE/R EKKI,
VERA SJALF
ME6UM \J/Ð ERK/ SKREPPA
T/L KONPATABORSAR T/L
AO FREL6A HANN.AOUREN
HANN VERPUR SENDUR TIL
SVARTASTA BUKALANÞS
^EG R/S ÚR SÆT/ MÍNU
T/L Af) HYLLA YKKUR
HU6DJÖ-HÖRFU SVE/NAR.
R/S SVO HATTAD OSS
ÖTTUMST Af> REKAS',
/ H/MNANA
UNDIRBUN/N6I
/NNAR MIÐAR
'AFRAM...
//uucomr sctE/ VERTUNUEKK/ AD
þakka ne/ttfyr/r.
ÞAKKAÐ YKKURRJFRAM BN v/& ^KUL-.
---- ^KUM KOMA MEO 6UNNR/,
/ nrnrr nema n'atturlega ef
' / S \H/MNARN/R HRYNJA^s
.. HAT/ÐLEG
kveðjustund/n!
^ HER FÆRÐU SV6
PRÝ6STA NEST/Ð,
DREYTIL AF
w KJARNA._____
'PAKKA ÞER/^\
-YRIR ME&ÞUSUN0
_ HESTÖFLUM!^
yvEjrru nu 6oo/
KR/U, ÞAN6AP 7/L
^ÉGKEMHE/M^f
SNO/O.
\/SM'AFRÍDUR, É6 B/D Y Ö,AUM/N6JA L/LL/ KR/LlT'
í ..: ----- nilll UÚAIN PD <11/1 <JFT/JPI
PILLI. HANN ER Sl/0 SÆTURf
P/6AD GÆTA ÞESSE/N-
^ASTA, SEM éb'Æy
uRRrr!j
hin sanna jafnaðarstefna." (Sjálf-
stætt fólk, II. útgáfa, bls 29.)
XIV.
„Minnstu þessa, kona — A
hverjum degi ert þú aó vekja
ölduhreyfingu, sem gerir uni sig
alt til endintarka tilverunnar, ert
að vekja öldur sem brotna á
sjálfri eilífðinni. Og iniklu veldur
nú, hvort það eru ljósöldur, sem
af stað eru sendar, sem hvarvetna
bera yl og birtu, eða það eru
rökkuröldur, sem liera með sjer
ömurleik og ógæfu — valda
jökulruna þeim, sem skapar fsöld
þjóðarhjartans. —“ (Hlín 1930,
bls. 103. (Jr „ Móðir, kona,
meyja.“)
„Minstu þess, Rósa, að á
hverjum degi ert þú að vekja
ölduhreyfíngu sem gerir um sig
alt til endimarka tilverunnar, þú
ert að vekja öldur sent brotna á
sjálfri eilífðinni. Og miklu veldur
hvort það er Ijósöldur sem sendar
eru og hvarvetna bera yl og birtu,
eöa þá rökkuröldur sem flytja
með sér ömurleik og ógæfu, valda
jökulruna þeim sem skapar fsöld
þjóðarhjartans." (Sjálfstætt fólk,
II. útgáfa, bls. 29—30.)
XV.
„Virtu fyrir þjer kærleikann f
hans sönnustu og fullkoninustu
mynd — f hinni skilyrðislausu
fórn — í sambandi hans við alt,
sem æðst er og göfugast f sálarlffi
mannanna. Virtu fyrir þjer vald
hans yfir öllu því í lífinu, sem
lágt er og óhreint. Hugleið þú afl
kærleikans, sem megnar að
breyta hreysinu f höll, sem
skapað fær rósalund f auðninni —
og sumar. þar sem vetur rfkir hið
ytra.“ (Hlfn 1930, bls. 105 — 106.
(Jr „Móðir kona, meyja.“)
„Virtu fyrir þér kærleikann í
hans fullkomnustu mynd í hinni
skilyrðislausu fórn, í sambandi
hans við alt sem æðst er og göf-
ugast í sálarlifi mannanna. Virtu
fyrir þér vald hans yfir öllu því í
lifinu sem lágt er og óhreint. Ilug-
leið þú afl kærleikans sem
megnar að breyta hreysinu í höll,
sem gerir fátæktina að rósalundi
og kuldann að sumarlandi."
(Sjálfstætt fólk, II. útgáfa. bls.
30.)