Lesbók Morgunblaðsins - 05.03.1961, Qupperneq 1

8. tbl.
I,
Sunnudagur 5. marz 1961
XXXVI. árg.
FRÁSACNIR JÓN5 SVERRISSONAR:
HJÁLPAÐU ÞÉR SJÁLFUR
LANDBÚNAÐUR var aðalbjarg-
ræðisvegur íslendinga frá land-
námstíð og fram undir seinustu
aldamót. í þessu landi, sem liggur
svo norðarlega á hnettinum, að
meðalhiti ársins mætti ekki lækka
um tvö stig til þess að landið yrði
óbyggilegt, höfðu menn barizt öld-
um saman við að yrkja jörðina
með berum höndum. Það var sífelt
strit frá vöggu til grafar og mátti
þakka fyrir ef menn áttu fyrir
sómasamlegri útför að lokum og
gátu skilað næstu kynslóð fáein-
um skjátum.
Um þetta efni höfum við Jón
Sverrisson rætt margsinnis. Við
höfum borið saman kjör bænda í
ættarbyggðum okkar norðan og
sunnan jökla, rætt um búskapar-
háttu á báðum stöðum, landkosti,
húsakynni, samgöngur, verslun,
menningu, erfiðleika og árangur
þeirrar baráttu sem fólkið háði
hvern einasta dag myrkranna
milli. Margt hafði verið ólíkt á
þessum tveimur stöðum, jafnvel
flest annað en stritið, fátæktin og
úrræðaleysið.
Jón Sverrisson
Mig langaði til að rita eftir frá-
sögn hans lýsingu á búskaparhátt-
um og kjörum bænda í Skafta-
fellssýslu um og eftir aldamótin.
Nokkuð af þeirri sögu hefi eg
þegar skráð og birt í Lesbók. En
mér fannst þó eitthvað vanta í
myndina. Og er við höfðum rætt
þetta, varð það að samkomulagi,
að Jón skyldi segja mér brot úr
sinni eigin búskaparsögu og yrði
það eins og samnefnari í sögu
bændanna á þeim árum.----
Lausamennsku Jóns lauk vorið