Lesbók Morgunblaðsins - 08.02.1959, Blaðsíða 7

LESBÓK MORGITNBLAÐSINS
55
<*/-
^lnatt^ít
UCj,
Þeir skjóta á mánann, miða lengi og vel,
að marki hafa jafnvel fagrahvel
og búa sér til bústna gervihnetti.
Hvað á að vinna, er veröldin of smá
og verkefnin á kringlu heims of fá,
er lokið starfi er líf á jörð oss setti?
Er satt að ennþá bresti marga brauð,
er betra að nota tugmiljarða auð
í sprengjuduflagerð en akuryrkju?
Er Drottni lífs að lokum þjónað bezt
í landi því er smíðar skeytin flest,
eldflaugastöðvum verndar „kóng og kirkju“?
Er satt að ennþá eigi margur rétt
sinn undir þeim er getur boðorð sett
með valdi þess er byssustingnum beitir?
Má vænta þess að gervi-mána mergð,
ef mönnum tekst að stjórna þeirra ferð
eyði því bezt sem óréttlæti heitir?
Er menn og þjóðir þreyta hnattaflug
og þjóta láta hvel og stjörnubug
sín atómknúðu vopn og vígabranda,
í gleymsku fellur gras og móðir jörð,
hin góða mold á strönd við heimaf jörð,
að þar er hægt að leysa lífsins vanda.
Arni g. eylands.
þessum einkennum. Og þeir fundu
einkennin þegar hjá fyrstu sjúkl-
ingunum, sem þeir athuguðu.
Sjúklingunum voru gefin blóð-
stíflueyðandi meðul og þeim batn-
aði þegar, og enginn þeirra fekk
slag.
Þegar læknarnir höfðu reynt
þessa aðferð við 53 sjúklinga, gáfu
þeir út skýrslu um árangurinn. Og
nú hafa læknar lært af reynslu
þeirra og hér eftir mun verða hægt
að koma í veg fyrir að menn fái
slag, ef einkennanna verður vart
nógu snemma. Gallinn er sá, að
fólk skeytir því ekki þótt slík ein-
kenni geri vart við sig. Hvað ætli
menn sé að leita læknis þótt þeir
missi snöggvast afl í hendi eða
fæti? Ekki hirða þeir heldur um
þótt þeir fái máttleysi í aðra kinn-
ina, verði þvoglumæltir og fái ein-
kennilegt bragð í munninn. Menn
halda að þetta sé stundarfyrir-
bæri, sem batni af sjálfu sér, en
á þennan hátt gerir slag boð á und-
an sér.
Þessi einkenni benda til þess, að
smáæð hafi stíflast í heilanum, eða
einhvers staðar sé að myndast
blóðstífla, sem torveldar blóðrás
til heilans. Menn ætti því ekki að
skella skolleyrum við slíkum að-
vörunum. Kunnur læknir, dr.
Trying S. Wright, hefir sagt: „Sé
fyrstu einkennanna gætt og læknis
þegar leitað, þá eru líkur til þess
að hægt sé að koma í veg fyrir
lömun og dauða“.
— o —
Geta ákafar geðshræringar
Valdið slagi?
Læknar telja að svo sé, enda
þótt þeir geti ekki sagt hvers vegna
svo fer. En geðshræringar geta
alltaf flýtt fyrir slagi. Það er al-
kunna, að geðshræringar geta
valdið hjartabilunum. En geta þær
þá ekki líka haft jafn ill á hrif á
heilann? Almenningur hefir lengi
fullyrt að svo sé. Og læknar vara
sjúklinga oft við geðshræringum,
sérstaklega ef sjúklingurinn er með
háan blóðþrýsting.
Enn hefir ekki fundizt neitt
töframeðal við slagi, og þess verð-
ur sennilega langt að bíða, að
læknavísindunum takist að sigrast
algjörlega á bvi. En nú er verið
á réttri leið. Með cortison er hægt
að lækna lömun, og ráð hafa fund-
izt til þess að finna aðdraganda að
slagi og koma í veg fyrir það. Og
nú er miklu minni hætta á því en
áður, að menn fái slag hvað eftir
annað.
(Úr tímaritinu ,,Household“)
Churchill
hefir að undanförnu dvalizt suður hjá
Miðjarðarhafi og er hinn sprækasti
þrátt fyrir háan aldur. Einu sinni í
sumar sat fjölskyldan til borðs og þar
var Murray tengdasonur Churchills,
en hann hefir þann sið að stæla alltaf
við gamla manninn. Upp úr eins manns
hljóði spyr þá Murray:
— Hver af stjórnendum heimsins
sýndi mest hugrekki í seinasta stríði?
Churchill hugsaði sig um stundar-
arkorn, en sagði svo:
— Mussolini.
— Hvað er til marks um það? spurði
Murray.
— Hann var sá eini, sem þorði að
láta taka tengdason sinn af lífi