Lesbók Morgunblaðsins - 02.10.1955, Blaðsíða 16

548
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS í
BRIDGE
+ D 10
¥ Á 4 3
♦ Á D 5 2
+ Á G 8 7
A Á 9 7 6
¥ G 10 9 $
♦ 983
+ 64
+ 8 4 3 2
¥ K D 5
♦ G 10 4
* K D 9
N opnaði í tigli, S saeði 2 grönd og
N hækkaði i 3 grönd. V sló út HG og
S drap hann með kóng á hendi. Svo
sló hann út TG og þann slag fekk A
á kóng. Hverju átti hann nú að slá út?
í>að var svo sem auðséð að S hafði
HD, þótt hann dræpi með kóngnum.
Enginn spilamaður slær út gosa ef hann
hefur bæði drottningu og gosa. A sér
því að eina vonin er að reyna spaðann.
Ef V hefur Á 9 7 í spaða og einn spaða
enn, þá er von um að geta fengið 4-»
slagi í litnum. Og eina útspilið, sem
þá dugir, er SG. V drap með ásnum
og sló út lágspaða, en A drap með SK
og sló út S5. Með þessu móti fekk V
enn tvo slagi í spaða, og spilið var
tapað.
^’jaÉr’aj'oh
SKERFUR TIL KRISTNIBOÐS
Guðmundur Friðjónsson skáld á
Sandi segir svo frá: — Svo bar við
í minni skólatið á Möðruvöllum, að
nokkrir gemsar sendu suður — til séra
Odds í Grindavík eða Hallgríms bisk-
ups — 10 aura til kristniboðs meðal
heiðingja. Þetta gáska-tiltæki varð
þjóðkunnugt, og varð af því úlfaþytur
í Sameiningu séra Jóns Bjarnasonar í
Winnipeg. Hann sagði meðal annars,
að hvar í víðri veröld, sem slíkt kæmi
fyrir, myndi forsprökkunum vísað úr
skóla, nema þeim, sem kenndur væri
við Möðruvelli á íslandi. (Minn. frá
Möðruvöllum).
FRÁ SKÁLHOLTI. — Mynd þessi er af minnismerki Jóns biskups Arasonar
og sona hans í Skálholti. Það er ið eina, sem minnir á sögu staðarins, en það var
ekki reist af íslendingum, heldur lét ensk kona setja það. Var grjótið sótt í
Þorlákssæti. — Nú fer Skálholt að skifta um svip, því að nú skal hrundið af
þjóðinni því ámæli, að hún hugsi ekkert um dýrmætustu sögustaði sína.
(Ljósm. Ól. K. M.)
’ " '1
FYRIR 50 ÁRUM
Fyrsta söngför, er íslendingar fóru
■til útlanda, var sú er söngflokkurinn
Hekla á Akureyri fór til Noregs í nó-
vember 1905. Magnús Einarsson org-
anisti stjórnaði söngflokknum. Fór
hann víða um Noreg og fékk hvar-
vetna inar beztu viðtökur og varð þetta
in „mesta sæmdarför“, eins og þá var
sagt.
UPPHAF SIÐBÓTAR
Vorið 1551 sendi Kristján konung-
Ur III. út hingað til Norðurlands þá_
Axel Juel og Kristopher Trondsson
með tveim herskipum, til að taka hönd-
um Jón biskup Arason og syni hans,
því að eigi vissi konungur þá um ósig-
ur þeirra og aftöku. Létu þeir Axel
Norðlendinga vinna konungi hollustu-
eiða á Oddeyri við Eyafjörð. Að því
búnu voru þeir feðgar dæmdir land-
ráðamenn, og fé þeirra upptækt kon-
ungi til handa. Sendimenn konungs
heldu síðan til Hóla, rændu þar stað og
kirkju gripum og fóru svo til Dan-
merkur. Um sama leyti kom út fyrir
sunnan land Otti Stígsson mcð hirð-
stjórn. Tók hann eið af Sunnlending-
um á alþingi til handa konungi. —
Kristján konungur lét sér öllu fram-
ar hugað um, að fjárhirzla konungs
hefði sem mestan hagnað af siðbót-
inni, og fyrir því tók hann til sín öll
klaustur og eignir þeirra á íslandi
og seldi á leigu, en lét taka gripi
kirkna og klaustra, sem náð varð,
og flytja til Danmerkur. (Séra Þorkell
Bjarnason).
SKRIÐUHLAUP
Ár 1624 kollvarpaði og huldi skriða
að nóttu til meira en helminginn af
bænum Yzta Skála í Holtssókn. —
Bjuggu þar sjö barna foreldrar. Að-
eins foreldrunum var bjargað með
lífi, þannig að þau voru dregin hálf-
dauð úr aurleðjunni. Þegar móðirin
daginn eftir sá, hvernig um börnin
hafði farið, lét hún guðrækilega líf við
dauða, og þannig liggur hún í einni
gröf ásamt þeim, en maðurinn lifir
eftir og þjakast af hörmum sínum. —
(Annáll Gísla Oddssonar biskups).