Lesbók Morgunblaðsins - 08.05.1949, Blaðsíða 9

LESBÓK MORG UNBLAÐSINS
245

Akureyri (Tcikning höf.)
reksfjarðar heyrðum við ákaí'a
skothríð. Þarna var franska her-
skipið „Dupleix“ að skotæfingum.
Þar voru einnig tvö stór frönsk
fiskiskip og voru heilar fiölskyldur
á þeim. Konurnar höfðu verið að
þvo, og höfðu hengt upp í reiðana
til þerris rauðar og hvítar ílíkur
og var það kátleg skreyting. í landi
blöktu danskir fánar yfir tveim-
ur búðum. Ofurlitil bátabryggja
var þarna. í fjörunni lá beinagrind
af hval. Við gengum h’eim að
bóndabæ, sem var skaint á brott.
Þar var bæði fiskþurkun og
hrossarækt. Skamt þaðan var lítið
minnismerki með krossi. Þar á var
letrað: Ici repose lc corps de M.
Rebours de Pontrieux capitaine.du
St. Francois, décéde dans cette baie,
le 17 Aout 1867, agé de 31 ans“.
Á leiðinni til skips mættum við
frönskum fiskimönnum, sem báru
saltpoka til strandar. Við spurðum
þá hvort nokkrir væri veikir um
borð og vildu hafa prestsfund. En
þeir tóku því illa og sögðu að eng-
inn þyrfti á hjálp okkar að halda.
ísafjördur er myudarbær.
Uin miðjan dag sveigði skipið úr
Djúpinu inn á litinn þverfjörð
þar sem snarbrött fjöll gengu í sjó
fram á báðar hendur. Innst í firðin-
um er eyri og innan við hana góð
höfn. Á eyrinni stendur kaupstað-
urinn Eyri, sem nú er oiðinn ann-
ar stærsti kaupstaður á landinu.
Þarna er skipabryggja, cn ekki
þorði „Thyra“ þó að leggjast að
henni. Þarna átti hún að taka mik-
ið af vörum, svo að við höfðum
nægan tíma til að skoða okkur
um.
Kaupstaðnum má skifta í þrent:
gamla bæinn, nýa bæinn og hafn-
arbæinn. Gamli bærinn er eitis og
þorpin voru hjet áður; þar ber
mest a timburkirkjunní, og um-
hveríis hana eru nokkiir tcrffcæir
me3 tiinfcUístcfr.um. I nýá tær.um
eru ný og lagleg hús úr ‘imbri og'
stcini. Sum þeirra eru tjörguð en
flest máluð með skærum litum.
Milli þeirra eru garðar og eru þar
aðallega ræktaðar hreðkur. Hafn-
arbærinn er svipaður. nema hvað
þar eru bryggjur, búðir og fisk-
þurkunarreitir. Hjá fiskfeitunum
eru vörugeymsluhús þar sem fisk-
urinn er geymdur, og þaðan er auð-
velt að flytja hann um horð. Mjer
virtist betra skipulag á öllu þarna
en í Reykjavík og jafnvel á öllu
landinu.
Nú er staðurinn venjulega nefnd
ur ísafjörður. Þangað eru reglu-
bundnar guíuskipaferðir. íbúar
eru um 1000, og þess vegna er
þetta sá kaupstaður landsins, sem
næst gengur Reykjavík.
Þegar laudar koma í kaupstað.
Við komum til Skagastrandar.
Þannig heitir strandlengjan austan
Húnaflóa og einnig verslunarstað-
urinn. Þarna er engin höfn og
ekkert afdrep, því að staðurinn er
fyrir opnu hafi. Báturinn valt
drjúgum undir okkur á leiðinni í
land. Mjer til mikillar ánægju sa
ieg þarna tvo strandaða hafísjaka.
Cg tctt þair væri crSnir eyddir af
sjó og loíti, var annar beirra eins
og krystalshöll með súlnagöngum
svo háum að báturinn hefði vel get-
að farið þar í gegn.
Á klöppum við lendingarstaðinn
lágu ullarsekkir í stórum lirúgum
og rjett hjá þeim tveir hákarlar,
um 2 m. langir, hryllilegar skepn-
ur. íslendingar \æiða þá eigi að-
eins vegna lifrarinnar, heldur
einnig til átu í harðindum.
Eftir veginum kom hópur rið-
andi kvenna og manna. Þegar
kvenfólkið ferðast fer það altaf í
bestu fötin sín. Reiðpilsin þeirra
eru síð og þær sitja í söðlinum tígu-
legar eins og valkyrjur. Þegar
maður horfir á slíkan hóp og hinn
einkennilega klæðnað, gæti maður
trúað að maður væri kominn suð-
ur í einhvern friösælan Alpadal. Og
svo gengur stöðugt „sæil“ og ,sæl“
og fólkið kyssist mörgum kossum.
Konunum er boðið inn að þiggja
kaffi. En karlmennirnir, sem eru
ekki líkt því eins vel klæddir,
þurfa að hugsa um hestana, og svo
skreppa, þeir inn í búð til að fá
sjer brennivín og taka úr sjer
hrollinn.
Sauðárkrókui.
Næsta dag kcmum
við til SauS-