Lesbók Morgunblaðsins - 08.05.1949, Blaðsíða 7
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
243
MEÐ STRANDFERÐASKIPI 1883
FYRIR skömmu birtisf í Lesbók kafli úr ferðabók Baumgartncrs hins
kaþólska prests, er sendur var hingað 1883. Sá kafli fjallaði um itevkja-
vík og Suðurland. Hjer kemur annar kafli og segir frá ferð með skipi
norður um iand tii Austfjarða.
Lagt aí stað frá Reykjavík.
HINN 31. júlí vorum við allan dag-
inn að ganga frá farangri okk-
ar og kveðja kunningjana. Um kl.
8 um kvöldið fór von Geyr með
farangurinn um borð en við greif-
inn gengum okkur til skemtunar
um bæinn. Hvarvetna var kvrð
nema niðri í fjöru. Þar var fjöldi
fólks. Nú fell fyrsta skipsferð til
Norðurlands um langa hríð og
fjöldi stúdenta ætlaði með. Fjöldi
annara ætlaði líka að fara. Sum-
ir voru þegar komnir um borð í
„Thyra“, en aðrir stóðu í fjörunni
og töluðu við vini sína og ætt-
ingja.
Enn meiri þröng var þó um
skipið heldur en í fjörunni. Þar
lágu sjálfsagt um 20 bátar í bendu
og við urðum að stikla úr einum í
annan til þess að komast að stig-
anum.
Þarna var svo mikið líf og fjör
að maður átti bágt með að trúa
að þetta gerðist á íslandi. Á báð-
um farrýmum var fult af fólki og
þyrping vina og vandamanna stóð
um hvern farþega. Niðri í klefun-
um og jafnvel á þilfari var mikið
drukkið, aðallega bjór, en einnig
vín og brennivín. Sums staðar
voru heilar fjölskyldur. Á öðrum
stöðum höfðu ungar stúlkur hnapp
ast saman og fiýttu sjer að revna
að segja alt, sem þeim lá á hjarta,
áður en skilnaðarstundin kæmi.
Farangur þeirra var í koffortum
sem gott var að binda í klyf þeg-
ar skilið var við skipið.
„Thyra“ var miklu betra skip
en „Romny“, rúmgott, nýtt og
þægilegt. Hammer skipstjóri var
danskur sjóliðsforingi og mentað-
ur maður. Hann talaði þýsku og
ensku reiprennandi og tók okkur
mjög vel.
Nær allir, sem við höfðum kvnst,
komu um borð til þess að kveðja
okkur og á þessu gekk þangað til
skipið var að fara. Allan tímann
var ys og þys manna, sem voru
að koma og fara, menn hlógu og
spölluðu saman. Það var engu lík-
ara en að skipið væri veitingakrá,
sem Reykvíkingar vildu ógjarna
skiljast við. Um miðnætti, er skip-
ið þeytti eimpípuna í seinasta sinn,
fóru seinustu bátarnir frá borði.
Akkerum var ljett og skipið skreið
á stað.
Óheppinn ferðamaður.
Morguninn eftir vorum við komn
ir fram hjá Snæfellsjökli og sáum
ekki annað en gráar og úfnar und-
irhlíðar hans, því að þoka huldi
hann hið efra.
„Er þetta ekki hræðilegasta land
í heimi?“ sagði Major H., enskur
ferðalangur, sem Danir heldu að
væri eitthvað ruglaður í kollin-
um. En það fór fjarri því að svo
væri. Þetta var greindur og vel
mentaður maður. Hann hafði tví-
vegis verið í Indlandi, en átti nú
heima í Woolwich og vann þar að
tímariti um hermál. Árið áður
hafði hann ferðast um Noreg og
nú ætlaði hann að eyða sumarfrí-
inu á íslandi. En hann hafði ver-
ið óheppinn. Hinn 5. júlí hafði
hann stigið á „Thyra“ í Leith og
hafði nú dvalist nær mánuð á
skipinu. Það átti fyrst að fara til
Austfjarða og þaðan norður um
land til Reykjavíkur. En hafís var
i'yrir Norðurlandi og það varð að
snúa aftur á Húnaflóa og fara suð-
ur fyrir land. Þegar til Revkjavík-
ur kom hafði hann orðið fyrir svo
miklum vonbrigðum, . að hann
hætti alveg við áð ferðast um
landið, eins og hann hafði ætlað
sjer. Hann helt því kyrru fyrir á
skipinu og hjet því hátt og hátíð-
lega að hann skyldi aldrei framar
á ævi sinni stíga fótum á íslenska
grund.
Stykkishólmur og Flatey.
Um miðjan dag rendi „Thyra“
inn á lítinn vog, sem er skýlt af
hárri klettaey (Súgandisey), svo
að þar er góð höfn. Hjer var akker-
um kastað. Við fórum í land með
póstbátnum. Á íslandi eru ekki til
neinar hafskipabryggjur. Skipin
verða að liggja all-langt frá
landi.
Stykkishólmur er í uppgangi.
Hjer verslar Zöllner, sá sem var
okkur samskipa á „Romny“ Hann
á heima í Kaupmannahöfn. Við
fórum að heimsækja hann hjer.
— í stað þess að hitta þar
fyrir vöruskemmur, angandi
af grútarþef, var okkur boðið inn
í snotrasta hús, þar sem voru
falleg húsgögn, blóm og skart-
gripir og öll Kaupmannahafnar-
þægindi. Fyrir framan húsið var
dálítill garður og þar stóð Apollo
með lýru sína. Þarna umhverfis
höfnina standa um tuttugu ásjáleg
hús, sum tvílyft, svo að Stykkis-
hólmur hefir á sjer bæjarbrag.
Við fórum til Helgafells, að
heimsækja prestskonuna, sem við