Lesbók Morgunblaðsins - 19.05.1946, Blaðsíða 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
251
Laval var þögull og eins og út á
þekju. Það var eins og hann kynni
hvorki að beita hníf nje gaffli. Hug
ur hans er langt í burtu. Að máltíð
lokinni fóru allir inn í aðra stofu
og þar var framreitt kaffi. Yfir
því barst talið að tæknislegum úr-
lausnarefnum. Þá var eins og Laval
glaðvaknaði og fengi málið. Hann
fór að tala um greinina, sem hann
var að lesa rjett áður. Hann benti
á gallana á hugmynd Þjóðverjans,
og hvernig hægt væri að bæta úr
þeim. Hinir tóku þessu með sem-
ingi, þeir höfðu ekki trú á því að
hann vissi betur en reyndur þýsk-
ur vísindamaður. Laval sárnaði.
Hann reis á fætur og sagði:
— Jeg er nú samt sem áður viss'
um það, að miðflóttaaflið hagar sjer
alveg eins í Svíþjóð og í Þýskalandi
og jeg vona að jeg geti brátt sann-
að það.
Svo fór hann, en hinir sátu undr-
andi eftir. Hann helt rakleitt til
vinnustofu sinnar. Þar dró hann
fram stóra bók, sem hann var van-
ur að skrifa í sjer til minnis. Hann
byrjaði að skrifa. Penninn dans-
aði yfir pappírinn, rakst í, gerði
klessur, og dansaði áfram. Hugs-
anirnar sóttu svo ört að Laval, að
hann hafði ekki undan að koma
þeim á pappírinn. Stundum teikn-
aði hann smámyndir til skýringar.
Þarna sat hann og hamaðst alla
nóttina, þangað til sólin slcein inn
um gluggann hjá honum. Þá fleygði
hann sjer út af stutta stund og ætl-
aði að sofna. En þá dettur honum
nýtt í hug, og hann stekkur á fætur
til þess að skrifa það niður.
Þá er hringt til morgunverðar.
Hann lítur snöggvast yfir handa-
verk sín, lokar vvo bókinni og stend
ur á fætur. Hann er brosandi og ör-
uggur.
Umhverfis borðið sitja sömu
menn og um kvöldið. Þeir voru í
hrókaræðum, en þögnuðu allir er
Laval kom inn. Hann leit á þá, og
það var sigurgleði í svipnum:
— Herrar mínir, jeg hefi leyst
þrautina.
Nú kom líf og áhugi í hina. Þeir
báðu hann blessaðan að útskýra
þetta fyrir sjer. Og svo hjelt hann
langa ræðu og útlistaði með því
að draga línur á borðdúkinn með
hnífnum sínum. Þegar hann hafði
lokið máli sínu, urðu hinir að við-
urkenna það, að honum hefði tek-
ist að leysa þá þraut, sem Þjóð-
verjinn gafst upp við.----
Undir eins og Laval sá sjer fært,
reyndi hann að koma hugmynd-
um sínum í framkvæmd. Þá varð
of þröngt um hann þar sem hann
var, og fluttist hann því til höfuð-
borgarinnar. En áður en honum
tækist að ganga svo frá skilvind-
unni, að hann væri ánægður með
hana, var hann kominn í fjárþrot,
og varð að fara að vinna fyrir sjer.
En sá dagur kom að hann fekk
laun hugkvæmni sinnar og þraut-
seigju. Og það var merkisdagur í
lífi hans er hann sýndi nokkrum
boðsgestum fyrstu skilvinduna sína
Þeir störðu á hana og ætluðu varla
að trúa eigin augum. En hjer var
ekki um neitt að villast. Út um tvær
pípur kom mjólkin fossandi, und-
anrenna úr annari, en þykkur
rjómi úr hinni.
Þannig varð skilvindan til, og
nú hóf hún sigurför sína út um
heiminn.
Auðugasta kona
í Bandaríkjunum og líklega auðug-
asta kona heimsins, er Hetty Sylvia
Howland Green Wilks, dóttir Hetty
Green eins af miljónabarónum Woll
Street fyrir aldamótin. Frú Wilks á
meiri eignir en þær Doris Duke og
Barbara Hutton samanlagt.
— Eruð þið í nauðum staddir?
— Nei, nei, við erum bara að
vita, hvort við getum ekki fundið,
hvar belgurinn lekur.
— Já, víst er hún of stór. En held
urðu að mjer detti í hug að láta
fulla búð af fólki vita að jeg er
gift öðrum eins afturúrkreistingi
eins og þú ert.
— Er það hjer sem maður fœr
framlengt ökuskírteini sitt?