Lesbók Morgunblaðsins - 20.02.1944, Blaðsíða 8

G4
LESBÚK MORGUNBLAÐSINS
fyrir l>ví. Á heima í Lundúnum og
átti þriðjung þess, en hina % átti
James Crow frá Darlingtou í Eng-
lands Durhain (greifadæmi Nordym-
bralands). Vjer ljetum út frá Lund-
únum þ. 12. mars, komumst inn í
ísinn þann 27. en þ. 28. liðaðist
skipið sundur svo í ísnum, að það
sökk og fór með mig, stýrimann
og 4 farmenn í kaf, á meðan við
icituðumst við að bjarga bátnum,
en tveir farmanna druknuðu.
Vjer gistum í 12 duga á ísjaka,
uns vjer myndað höfðum oss l>át
úr Cannefas ' (grófu ljerefti) og
fjölum, á hverjum vjer reyndum
að smjúga milli ísjakanna til Is-
lands. En það fundum vjer ófært
með vorum báti, sneruin aftur að
tveggja daga fresti og komumst á
íjórum dögum í auðan s.jó við aust-
anverðan ísinn, en þar dvöldum við
einn dag til ]>ess að, rota þar seli oss
til bjargar. Þann 20ta ApríLig var
vindur N.N.W., sigldum vjer þá
bátnum og ætluðum að halda til
Færeyja, en viiulur gekk fljótt til
austurs, svo að vjer í tvo daga
stýrðum suður eftir og yonuðum
að vindur myndi hopa til, en neydd
umst þá til að halda undan, til Is-
lands. Eftir 4ra daga sigling und-
ir það, og þá eftir reikningi, vorum
nálægt komnir Iieyðarfirði, fjell á
storinur á S.W., svo að sáuni ekkert
land, fyrr en að kvöldi þess 29da
Aprilis, cn þann dag sofnuðu þrír
fannanna vorra, seyi ekki höfðu
smakkað vatn í (> daga. Þann 30ta
Aprilis lentum v.jer á litlum tanga
sunnanvert við Borgarfjörð, hvað-
an íslenskur bátur sófti oss þann 2.
maí. alla fársjúka og stórskemmda
á fótum af því að hafa svo lengi
verið nieb þá í sÖltum sjó. Ekki
fæ jeg oflofað gesfrisni fólks ]>ess,
sem við oss tók, og varði öljil seni
l>est mátti, oss til hjálpár. Mjer er
svo sár illt í hægra fæti, að jeg
síðan liingað koiu, hcfi rúmfastur
legið, og sama er um 3 af farmöun-
um. llvað helst, sem þjer fáið oss
gott gjört, mun verða mikill gest-
risnmnar velgjörningur. Vjer erum
G eftir orðnir af 11, en 5 eru dánir.
Allan kostnað mun enski konsúl-
inn í Kaupmannahöfn endurgjalda,
og alþekktui' er jeg í Ilelsingja-
eyri í Danmörku. ,Ieg vænti mjer
þeirrar ánægju að sjá yður í sumar,
og er o. s. frv.“
Thomas Thompson.
Sýslumaður B. Melsteð skýrði
amtmanni sínuni Conferenceráði St.
Framh. af bls. GO.
J>ess að setja á stofn skóla fyrir.
börn þessi. Sem betur fer hafa kom-
ið allmargar norskar kennsltikonur
og kvenstúdentar til Bretlands, og
þær eiga hlutdeild í kenslunni í skól
um þeim, seni norska stjórnin hefir
sett á stofn á ýmsum stöðum í Stóra
Bretlandi.
Hermönnum til afþreyinga.
Að lokum verð jeg að víkja nokkr
um orðum að þeim konum, sem
hafa tekist á hendur það þýðingar-
mikla hlutverk, að sjá hermönnum
vorum, sjómönnum og flugmönnum
fyrir skemtunum og dægrastyttingu,
til þess að reyna að sefa söknuð
þeirra og heimþrá. I’essar konur
hafa stofnað nefndir, sem efna til
skemtana víðsvegar í hafnarborgun-
um og herbúðunum, með fyrirlestr-
uin, söng og hljómleikum. Nokkrir
af þekktustu listamönnum pkkar,,
sein komist hafa til Englands, hafa
stöðugt ferðast um og heimsótt
norska herinn og sjómcnnina. Ilvorki
þeir, nje aðrar norskár konur, sem
hafa hæfileika til þess að koma fram
og skcinta, hafa hlíft sjer. Þær liafa
Thorarensen, frá ferðaraunum og
bágindum farmanna beggja týndu,
ensku skipanna, en hann leigði strax
þeim til bráðasta flutnings til Skot-
lands, fiskiskútu litla á 7% lestar
stærð, úr Siglufirði. En þegar hún
áleiðis austur í Múlasýslu til þeirra
kom, var þai\gað nýkomið enn þá 1
enskt skip eftir íss-farnd, og fengu
þeir G hrumu, scm út komu í Borg-
arfirði, sjet- far með því, en incð
hina 1G ljet skútan í haf seint í
næstliðnum Júníó, nokkra ]>ó svo
hruma, að ekki komust sjálfir um
borð.
ferðast um allt Bretland, stundum
verið í Bandaríkjunum, Kanada, á
Islandi og Færeyjum, þær fara út
í hei'skijiin, heimsækja sjómarma-
heimilin og sjómannakirkjurnar.
Fara þær um alt, þar sem þær halda
að þörf sje fyrir sig. Sumar þeirra,
sem síðast eru koinnar frá Noregi,
ferðast einnig uin og segja frá,
livernig umhorfs sje heima, livernig
börnum og öðrum ættingjum líði,
og láta hina norsku pilta vita,
hve öfluglega sje barist á heimn-
vígstöðvunum gegn nasistum.
★
Er frú Astrid Friid hafði lokið
niáli sínu um þetta efni, barst það
í tal, hvort hún vildi ekki við tæki-
færi segja Lesbók frá cinhverjum
þeim sögúlegu atburðum, er drifu
á daga hennar í Noregsstyrjöldinni
vorið 1940. En hún hefir vissulcga
margt að segja frá þeim dögum,
sem varpað geti ljósi yfir ]>æiv,
hörmungar og þá erfiðleika, sem
norska þjóðin átti þá við að stríða.
Þótt það, sem þá gerðist væri ekki
nema upphaf því niiður, að langvar-
andi kúgun og ]>jáningum.
— Frú Friid
»