Lesbók Morgunblaðsins - 22.11.1936, Page 3

LESBÓK MORGbNBLA±)SINS
371
Þeir, sem konia þangað, muim
seint gleyma hinu guðdómlega iit-
sýni, sem þar blasir við, og hinu
lireina, tæra og svala lofti. Nú
voru ský komin framan með jökl-
inum að v stanverðu, en fóru svo
lágt, að vjer sáum yfir þau vest-
ur allau Skeiðarársand. Er öll
strandlengjan yfir að líta sem
einn ás, og óteljandi eru þær ár.
sem þar eiga upptök sín, og
renna til sjávar og eru tilsýndar
eins og kniplingaskart á dökkum
grunni.
Fram á miðjan sandinn fellur
hinn mikli og víðfeðmi Skeiðarár-
jökull. Er hann dökknr ásýndum
að framan og ná drög hans langt
upp í Vatnajökul. Lengst í vestri
sáum vjer hylla undir Mýrdals-
jökul, glóbjartan í sólskininu.
Lómagnúpur var að sjá sem lítill
höfði, sem skagaði fram á sand
inn. Norður af honum er fjalls-
álma, sem smáhækkar upp í
Vatnajökul. Sá voldugi jökul-
skalli var nú sveipaður þoku og
sást lítt til hans í norður og aust-
ur. Þó sáum vjer Mávabvgðir og
upp af þeim í rætur Esjufjalla,
en að ofan voru þau hulin skýj-
um. Hin miklu og stóru upptök
Breiðamerkurjökuls sáust greini-
lega, og ná þau upp í rætur Esju-
fjalla. En meðfram strandlengj-
unni í austur sást alla leið aust-
ur í Hornafjörð. í vestur af hin-
um einkennilega Rótafellshnúki
sást Tngólfshöfði, og var sera um-
flotinn sæ.
Norður af Hvannadalshnúki er
fjallaklasi mikill, sem nefnist
Hrútfjallstindar, og er sá hæsti
1875 metrar. Austur af þeim er
Jökulbunga og hallar lienni nið-
ur að Vatnajökli. Á milli Hrút-
fjallstinda og Hvannadalshnúks
er hjer um bil skeifulaga dæld í
jökulinn, og fellur Svínafellsjök-
ull þar niður og er ákaflega bratt-
ur og sprunginn.
Á heimleið.
JER vorum góða stund uppi
á Hvannadalshnúki, en á
meðan vjer dvöldumst þar fór
veður heldur að kólna; kom vind-
ur á austan og ský voru að mynd-
ast fvrir neðan Hrútfjallstinda. Og
öðru hvoru kom þokuslæðingur á
oss, og byrgði útsýn með köflum.
Nú fórum vjer sömu leið til
haka og gekk vel niður hnúkinn.
Þegar niður var komið runnum
vjer í sporaslóð vora fraín á jök-
ulbrún — og gengum þar inn í
þokuna í 1400—1800 metra hæð.
Til Sandfells komum vjer kl. 8
um kvöldið og höfðum þá gengið
í 10 klukkustundir.
*
Það eru tiltölulega fáir. sem
ferðast austur í Öræfi, og er það
ef til vill af því, að sveitin er af-
skekt og töluverðum erfiðleikum
bundið að komast þangað. Á leið-
inni er Skeiðarársandur, og yfir
tvö stór vötn að fara. Núpsvötn
að vestan og Skeiðará að austan;
sjerstaklega er Skeiðará mikill
farartálmL Þannig var það í sum-
ar. að áin var alveg ófær og urð-
um við því að fara vfir jökul-
sporðinn, fvrir ofan upptök
árinnar. Er það auðvelt fyrir
gangandi meim, en að íara með
liesta á jökulinn- getur verið
hættulegt.
í Öræfum er fallegt og stór-
fenglegt landslag; undnfjöll Ör-
æfajökuls eru há og víðáttumikil,
eu skriðjöklarnir falla niður í
livern dal og gilskoru, eu bæirnir
standa undir grösugum fjallshlíð-
um.
Á Hvannadalshnúk var fyrst
gengið árið 1813. og . var það
Frisak landmælingamaður, sem
það gerði. Næstur honum gekk á
hnúkinn Englendingurinn F. W.
Howell árið 1891, og síðar hafa
ýmsir komið þangað. Ganga á
lnmkinn getur verið erfið, að
minsta kosti Ijet Frisak illa yfir
ferðinni. En þrír eða fjórir menn
geta sigrað erfiðleikana, ef þeir
hafa góðan úthúnað.
Rikisskip Kanada.
Enskt blað skýrir frá því, að
. The Caoac.ia .i Ooverr.ment
Merchant Marine“ sje nú húið a?
vera. Áður voru í þessum flota 57
skip, en nú hefir ríkið losað sig
við þau öll. Hið seinasta var selt
,,The Montreal-Australia New
Zealand línunni“. Þar með er lok-
ið Jieirri dýrustu tilraun, sem
Kanada hefir gert um ríkisrekst-
ur. Er talið, að ríkið hafi tapað
á lienni um 100 miljónum doll-
ara. Blaðið segir, að stjórnin hafi
nú gert hið eina rjetta í þessu
máli, losað sig við skipin, afskrif-
að tapið og látið einkafyrirtækj-
um eftir að annast allar siglingar.

ekki kann hann að verpa.