Lesbók Morgunblaðsins - 22.11.1936, Side 1
J5Stflorg*tini>laí>0MT0
47. tölublað.
Suimudag-inn 22. nóvember 1936.
XI. árangur.
I»*/oM*rpr*€itsiniðJ* h.f
Ó Örœfajökli
Eftir Ingólf ísólfsson.
/ sumar gengu tueir ungir og röskir Reykvlkingar á Hvarina-
dalshnúk á Örcefajökli. Voru þaö þeir verslunarmennirnir
Ingólfur Isólfsson og Óskar Þórðarson. Fengu þeir til fylgdar
við sig Odd Magnússon bónda á Skaftafelli. f þessari grein
er sagt frá ferðalaginu, og tekur höfundur hennar þetta
fram í athugasemd: *Þetta er aðeins lltið hrafl af ferða-
sögu vorri. Vona jeg að það geti orðið leiöarvisir fyrir þá,
sem vilja ganga á Hvannadalshnúk framvegis. En það er
óllkt og gönguför um borgargötur. Þjer sem cetlið að fara
þangað, verðið að búa yður vel út — og umfram alt: hafiö
með yður kaðla og broddstafi: Farið varlega. Jökullinn er
ekki lamb að leika sjer við fyrir ókunnuga. En vart mun
ómak og hœttur betur borgað en þar«.
Á Hvannadalshnöki.
Jökulferðin hefst.
[ÐVIKUDAGINN 15. júlí
lögðum vjer á stað kl. 7 að
morgni frá Skaftafelli. Fórum
vjer þaðan á hestum að Sandfelli.
Veður var dásamlegt, bjart í
vestri, en þokukúfur á efstu tind-
um Öræfajökuls. Vjer fórum yfir
Skaftafellsá og var hún vatns-
mikil; hfún kemnr úr vestanverð-
um Skaftafellsjökli og rennur í
Skeiðará litlu neðar.
Skriðjöklarnir Skaftafellsjökull
og SvínafellsjÖkull mætast niðri
á láglendinu, og er Hafrafell í
milli þeirra. Er mikil aurhrönn á
takmörkunum, þar sem þeir mæt-
ast, og er það eðlilegt, því að báð
ir bera fram geisimikið grjótrusl
og stórgrýti ofan úr fjöllunum.
Er Svínafeilsjökull öilu rifnari að
framan heldur en Skaftafellsjiik-
ull, sem er mjög flatur að fram-
an. Fjallálman upp af Hafrafelli
heitir einu nafni Hrútfellstindar.
Bru það brött og formfögur fjöll.
Vjer fórum yfir margar jökulsár
á leiðinni og voru þær vatnslitl-
ar, en straumharðar og grýttar í
botni, sVo sem Virkisárnar og
Falljökulskvísl.
EFTIR rösklega tveggja
stunda ferð komum vjer að
Sandfelli. Sjest þaðan rönd Fall-
jökuls ágætlega, og er hún ólirein
og sandorpin. Töluverður jökul-
ruðningur er þar fyrir framan.
Austur af Svínafellsheiði er
Hvannadalur, og upp af honum
gengur skörðótt egg upp á Ör-
æfajökul, og er Hvannadalstind-
ur hæsti hnúkuriun upp af egg-
inni.
Á Sandfellsheiði.
RÁ Sandfelli lögðum vjer á
stað gangandi upp á Sand-
fellsheiði. Er hún brött fyrst, en
síðan koma aflíðandi melöldur
upp í 1300 metra hæð. Falla skrið-
jöklar beggja megin við heiðina.
en þegar upp á hana sjálfa er
komið, er þar gjall og vikur. Eft-
ir tveggja stunda göngu komum
vjer að jökulröndinni, og voru
þá ský farin að hverfa af jökl-
inum að ofan, en smáský voru
að myndast í dalkvosum fyrir
neðan.
Vjer heldum þegar upp á jÖk-
ulinn. Fyrst var hann fremur
góður yfirferðar, en þegar ofar
dró fóru að koma jökulsprungur,
Þá bundum vjer oss saman með
kaðli og kræktum svo fyrir
sprungurnar á meðan það vanst,
en brátt fóru þær að hverfa í
snjó. Reyndum vjer þá fyrir oss
með heljarmiklum broddstaf, seni
vjer höfðum meðferðis. Var lianu
hið mesta þing og eins kaðallinu,
því að nú hröpuðum vjer niður í
gegn um huldur á jokulsprung-
Unum hvað af hverju, niður í ægi-
legar, gínandi og botnlausar gjár,
en þar hjálpaði kaðallinn oss alt
af.