Lesbók Morgunblaðsins - 05.03.1933, Blaðsíða 4

68
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
fjelöfr, Pram, K, R. o<í Knatt-
spyrnufjelag Vestmannaeyinga, og
-urðu þau úrslit, að K. R. sigraði
Pram í úrslitaieiknum, en á fyrsta
kappleik mótsins höfðu þessi fje-
lög orðið jöfn.
Nú liðu tvö ár, að ekkert fje-
lag gaf sig fram til þess að keppa
á íslandsmótinu, nema Fram eitt.
Lágu fjelagsmenn K. R. mjög á
liálsi fyrir það, að vilja ekki verja
bikarinn og var ]jví fjelag’ bæði
árin send áskorun um kappleik,
með þeim árangri, að Fram vann
t bvoru tveggja skiftið. Auk þess
bar Fram sigur úr býtum á öðru
íþróttamóti IT.M.F.l. í júní 1914.
Á því móti tók fjelagið þátt í
mörgum öðrum íþróttum og hafði
næst hæsta stigatölu að mótinu
loknu.
Árið 1915 varð samkomulag
milli Fram og K. R. um það, að
lieyja skyldi tvö mót, knattspyrnu-
mót Islands og Knattspyrnumót
Revkjavíkur, og hefir svo verið
síðan, að aldrei hafa verið háð
færri en tvö knattspyrnumót í
Reykjavík á hverju ári, en stund-
um fleiri. Það sumar tók Knatt-
spyrnufjelagið Valur í fyrsta sinn
þátt í mótunum, en Knattspyrnu-
fjelagið Víkingur kepti ekki í 1.
aldursflokki fvr en á íslandsmót-
inu 1918.
Þetta sumar sigraði Fram á báð-
um mótunum, en síðan hefir fje-
iagið unnið þessi mót:
1916 Knattspyrnumót íslands,
1917 Knattspyrnumót íslands og
Knattspyrnumót Reykja-
víkur.
1918 Knattspyrnumót íslands.
1919 Knattspyrnumót Reykjavík-
ur og Haustmótið.
1920 Víkingsmótið, Knattspyrnu-
mót Reykjavíkur og Haust-
mótið.
1!)21 Sömu þrjú mót og Knatt-
spyrnumót Islands, eða öll
fjögur mótin í 1. aldurs-
flokki. Fjelagið vann þá til
eignar verðláunagrip þann.
sem kept var um á haust-
mótinu (íslandsliornið), og
er það mót þar með úr
sögunni.
1922 Öil þrjú mótin í fyrsta
aldursflokki.
1923 Knattspyrnumót fslands og
Vormót 3. flokks.
1925 Knattspyrnumót íslands.
1932 Haustmót 3. flokks.
Auk þess kepti Fram sumarið
1921 við úrvalslið úr K. R., Vík-
ing og Val („Konungskappleikur-
inn“) og bar sigur af hólmi.
Það er ljóst af þessu vfirliti,
að Fram hefir vrerið óvenju sig-
ursælt fram til 1923 og vrann þá
mestan hlut þeirra kappleika, sem
það háði. Lágu til þess aðallega
tvær ástæður. Önnur sú, að kepp-
endur fjelagsins tóku þá öðrum
knattspyriyimönnum langt fram
að samleik, en hin sú, að fjelagið
átti því láni að fagna, að eiga á
hverjum tíma nokkra leikmenn.
sein sköruðu fram úr snjöllustu
knattspyrnumönnum, sem hin fje-
lögin gátu teflt fram. Er þetta
hvort tveggja alkunnugt þeim, er
fvlgdust þá með í þessum málum.
Á fyrstu starfsárum fjelagsins
voru í því mjög margir skóla-
piltar. Þá var Ólafur Rósenkranz
fimleikakennari í Mentaskólanum
og hafði hann mikinn áhuga á
knattspyrnu og kom því til leið-
ar, að stofnað var knattspyrnu-
t'jelag í skólanum. Margir skóla-
piltar voru í báðum fjelögunum,
og varð það til þess, að Ólafur
tók ástfóstri við Fram, kom á æf-
ingar hvatti og leiðbeindi. T mörg
ár var hann þannig kennari fje-
lagsins, án þess að taka fyrir
önnur laun en að sjá starf sitt
bera nokkurn árangur, þegar
Fram tók að þreyta kappleika,
við önnur fjelög. Var hann í þakk-
lætisskyni gerður heiðursfjelagi í
Fram á 10 ára afmæli þess.
Þá verður að nefna til sögunnar
]>á bræður Friðþjóf og Gunnar
Thorsteinsson, sem tvímælalaust
eru snjöllustu knattspyrnumenn,
sem hjer hafa starfað. Þeir námu
knattspyrnu í Hanmörku, en
fluttu hingað til Revkjavíkur og
gengu í Fram, Friðþjófur skömmu
eftir stofnun þess, en Gunnar 3
árum síðar. Þeir sýndu hjer fyrst-
ir manna flest af því, sem vand-
lærðast er og um leið nauðsynleg-
ast. að kunna, til þess að geta
orðið góður knattspyrnumaður, —