Dagur - 02.02.1950, Blaðsíða 6

6
D AGUR
Fimmtudaginn 2. febrúar 1950
'/VVvTVVVvVs/s/VV-/VWVVVVVVVVVVVs/s/y^Vs/VVNA/W^Í
LÁTTU HJARTAÐ RÁÐA!
Saga eftir Sarah-Elizabeth Rodger
iWvwvwwwvwwvwwwv'#
<NWWVWWWWWWWWWW
/vwwwwwwwwvwwwvv
9. DAGUR.
róttir Og útilíf
(Framhald).
ekki haft mikla peninga undir
liöndum og það er dýrt að búa á
hóteli. Eg ætla því að leggja til
að eg búi til kvöldverðinn heima
hjá mér.
En á sama augnabliki og hún
opnaði dyrnar, lagði matarlykt-
ina á móti henni.
„Það er lauksúpa,“ sagði Terry.
„Sérgrein mín. Bíddu bara þang-
að til þú hefur fengið þér bragð!“
Kvöldverðurinn var nær því
íilbúinn. Terry hafði sett upp
svuntu og var búinn að leggja
dúk á spilaborðið hennar úti í
gluggakróknum. Borðið fór
raunar ágætlega þar. Alison
undraðist að henni skyldi aldrei
hafa dottið það í hug.
„Þú ert hreinasta gersemi,
Terry,“ sagði hún.
„Hverju orði sannara! Nú er
bara að vita, hvort þú gerir þér
það fyllilega ljóst.“
Alison náði sér í pils og peysu
innan úr skáp og fór því næst inn
á baðherbergið til þess að hafa
fataskipti.
„Það er ekki þægilegt fyrir tvo
að vera í einu herbergi — eg á-
við að þ?að sé lítið næði til að vera
út af fyrir sig,“ sagði Terry, er
hún kom aftur inn í stofuna.
„Það er ein af ástæðunum til
þess að við ættum að gifta okkur
hið íyrsta.“
. „Terry! Þú lofaðir mér að tala
ekki um giftingu fyrst um sinn.“
„Eg veit það. En eg gleymdi
því í augnablikinu."
„Og ef eg giftist þér,“ sagði hún
í striðnistón litlu seinna, „mundi
það eingöngu að þakka því, að þú
ert ágætur matreiðslumaður. —
Þetta er ljómandi góð súpa.“
Kvöldið leið. Þau voru í góðu
skapi og skemmtu sér sem góðir
vinír og félagar. Þegar þau höfðu
lökið uppþvottinum, gripu þau í
spil. Rags teygði úr sér á gólf-
ábreiðunni.
Klukkan hálf tíu stóð hann
upp og kvaddi. Hún kyssti hann
á kinnina að skilnaði. „Þakka þér
fyrir kvöldið Terry. Það hefur
verið sérlega ánægjulegt.“
• „Bíó annað kvöld?“ spurði
hann.
Hún brosti og kinkaði kolli.
Margar vikur liðu áður en hún
fl-étti nokkuð af högum þeirra
Rush og Jenny. Henni hafði þá
tekist að grafa minninguna um
Rush svo djúpt í huga sér, að hún
mundi ekki eiga þangað aftur-
kvæmt, a. m. k. ef ekkert sér-
stakt kæmi fyrir.
Það var Jane frænka hennar,
sem hringdi til hennar. „Við höf-
um saknað þín svo mikið, Ali-
son,“ sagði hún. „Eg verð í borg-
inni á þriðjudaginn. Viltu ekki
borða með mér hádegisverð á
Colonyveitingahúsinu klukkan
eitt? Þú þarft ekki að vera lengi.“
Hún þakkaði boðið. Hún vildi
heldur heyra Jane frænku segja
fréttirnar en nokkurn annan.
Jane Towne var hæglát kona
og húsmóðir. Henni féll betur að
sinna störfum sínum heima og
hirða garðinn sinn, en standa í
því að koma dóttur sinni á fram-
færi í samkvæmislífinu. Alison
vissi, að frænka hennar hefði
heldur óskað að Jenny hefði
haldið áfram skólavist sinni, en
Jenny hafði sjálf engan áhuga
fyrir því, og faðir hennar lét hana
jafnan ráða.
„Þetta er eins og mótvægi,"
sagði Jane. „Stúlkum á þessum
aldri finnast unglingsárin langt að
baki, og þær ráða sér ekki fyrir
fögnuði yfir því að vera orðnar
fullorðnar. Og glundroðaástandið
í heiminum hefur sín áhrif á þær.
Eg hef heyrt þær segja, að bezt
sé að skemmta sér duglega áður
en atómstríðið sprengi jarðkúl-
una í loft upp. Mér finnst lífs-
stefiia ungá' fólksins vera einmitt
þessi: Að skemmta sér.“
Alison renndi huganum til baka
til þess tíma,v«k.Jenny Var lítil
stúlka með fléttur,'og bar Háriá
saman við ungu stúlkuna í dag.
Og hún sagði við frænku sína, að
Jenny mundi vaxa upp úr þessu,
mundi brátt fá leið-á því.
Auðséð var að Jane frænka
var áhyggjufull. „Við höfum
ákveðið að flytja til borgarinnar
og búa hér í vetur,“ sagði hún.
„Jenny vill endilega vera hér.“
„Þú munt sakna sveitarinnar,"
sagði Alison.
„Já, eg mun gera það, og Philip
líka, þótt hann vilji ekki játa það.
Honum finnst hann ekki fá frið
og öryggi fyrr en hann er kominn
heim, og heima er þar, en ekki
hér. En hann er staðráðinn í því
að Jenny skuli fá öll þau tæki-
færi, sem ungum stúlkum í henn-
ar stétt er hægt að veita.“
Alison svaraði ekki. Hún fann
að Jane leið ekki vel.
„Það er aðeins eitt, sem eg
skil ekki í þessu öllu saman,“
sagði Jane. „í hverju hef eg
brugðizt Jenny? Eg hef brotið
heilann um þetta en árangurs-
laust. Eg sé það ekki.“
„Elsku Jane, þú mátt ekki tala
þannig. Jenny er ung og hraust,
og full af kátínu og lífsfjöri og
það verður að fá útrás. Það
stefnir kannske ekki í rétta átt
þessa stundina, en þegar hún
verður komin í höfn, lagast allt
af sjálfu sér.“
„En hvar er hennar höfn?“
spurði Jane hrygg í bragði. „Að
giftast of ung og þá ekki réttum
manni?“ Hún greip hönd Alison
og horfði beint í augu hennar.
„Eg verð að segja þér það, enda
þótt þú vitir það sennilega þegar.
Hún vill giftast Rush.“
Alison lét sér hvergi bregða.
„Eg veit það,“ svaraði hún.
Komið í íþróttahúsið!
Nú líður óðum á veturinn, dag-
inn lengir smátt og smátt og birt-
an fer vaxandi. Enn um sinn er
íþróttafólkið þó aðallega innan
dyra við sínar æfingar. Skauta-
svell eru léleg og skíðafærið
stopult, a. m. k. hér í nánd við
bæinn. Stórhríðarmótið bíður
enn.
Hlauparar og aðrir, sem stunda
frjálsar íþróttir æfa sig inni. Hið
sama mættu skíðamenn gjaman
gera. Þar gefst ágætt tækifæri til
að styrkja fæturna með göngu,
hlaupi og hoppum, auka þolið og
þrautseigjuna, sem í skíðagöng-
unni eru fyrstu skilyrðin til sig-
urs, æfa upp jafnvægi, taugastyrk
og dirfsku á slá, í köðlum og með
stökkum og klifri í rimlum.
Reyndar er það svo, að mikill
hluti þess fólks, sem stundar í-
þróttir hér í bæ, eða telur sig til
þess hóps, mætir og æfir í hús-
inu. En það er bara miklu fá-
mennari hópur, en vera ætti í
svona fjölmennum bæ.
íþróttahúsið er því nær allan
daginn í notkun, oftast einhverj-
ir tímar. Þar er miklu til kostað
í hita, upplýsingu, umsjón og
kennslu. En gallinn er, að oft
njóta miklu færri af þessu en
mætti vera með sama tilkostnaði.
Fimleikatíminn getur t. d. verið
■hverjum einum því nær eins góð-
ur, þótt 20 séu í hópnum í stað 12.
Og með ríflegri þátttöku mætti
smátt og smátt lækka útgjöld ein-
staklinga og félaga. Alls vegna
væri æskilegt að enn fleiri leit-
uðu stund og stund í íþróttahús-
ið, og þeir, sem þegar eru þar að
starfi, ættu því að reyna að laða
aðra með sér á þann samkomu-
stað bæjarins.
Til hlauparanna.
„Spretthlauparaþjálfunin er
fremur fótaleikfimi en hlaupa-
æfingar," segir Gösse Holmér.
Þeir verða að æfa í hlýju, inn-
húss, „start“ og leiftursnögga
spretti.
Hér fylgir æfingaseðill:
1. Gangur — venjulegur göngu-
hraði.
2. Gangur á tánum.
3. Hlaup — löng, f jaðrandi skref
— rólega.
4. Hopp á staðnum — mjúkt.
5. Hællyfta.
6. Hnélyftur.
7. „Sippa“.
8. Létt hlaup með smáhoppi í
hverju skrefi.
„Eg hef sagt henni, að það
mundi reynast hörmuleg mistök,
en hún vill ekki hlusta á mig. —
Faðir hennar er henni samþykk-
ur, ef hún geymir það til vors að
tilkynna trúlofunina, og síðan
standi brúðkaupið í júní.“
„En hvers vegna ert þú þessu
andvíg?“ spurði Alison. „Rush er
mjög hrifinn af henni. Hann hef-
ur sagt mér það sjálfur. Og Jenny
er yfir sig hrifin af honum —
maður þarf ekki nema líta á
hana til þess að sjá það.“
(Framhald).
9. Gangur, snöggir hlaupasprettir
á milli með mjög hárri hnélyftu.
Þá á hlaúparinn að vera orð-
inn rennsveittur — fyrir baðið.
Evald Mikson, sem verið hefir
þjálfari íþróttamanna á Akureyri,
hjá K.A. s. 1. sumar, Þór í vetur,
eru nú á förum til Rvíkur. Hann
mun ráðinn sem þjálfari hjá í. R.
um óákveðinn tíma.
Utan úr heimi.
í des s. 1. var getið um það hér
í þættinum að Svíar hefðu farið
til Brasilíu til að keppa í knatt-
spyrnu og hefðu þótt standa sig
illa þar vestra. Þeir virtust þó
heldur sækja sig er á leið og síð-'
ustu 10 mínútur síðasta leiks —
20. desember við Flamings í Rio
de Janeiro — skoruðu þeir 3
mörk glæsilega og varð það
geysileg uppreisn, sbr. „allt er
gott þá endirinn allra beztur
verður". Þegar 10 mín. voru eftir,
stóð leikurinn 7 :1 fyrir Flamin-
go, en niðurstaðan varð 7:4
mörkum. Það var nærri því eins
og norrænu víkingarnir sneru
heim sigrandi eftir síðasta-sprett-
inn! Svíar voru einnig í Indlandi
í des. með knattspyrnuflokk (frá
Helsingborg). Asíubúar voru
stórhrifnir af sænskri knatt-
spyrnu og hefur verið samið um
þrjá leiðangra næsta haust: Ja-
pan, Persíu og Filippseyjar.
Indverjarnir, sem leika ber-
fættir, vöktu og hrifningu Sví-
anna. Þeir skrifa t. d. um einn,
Ahmed Khan: „Það var ekki það
til, sem hann gat ekki með sínum
beru fótum“, lék sér með Sví-
ana, var öllum fljótari á spretti og
skotvissari. Annars virtist Ind-
verjana helzt vanta skot. Og sig-
urför Svíanna var næsta órofin,
unnu alla 12 leikina og skoruðu
37 : 8 mörkum. En Ahmed Khan,
sem af frásögnum að dæma virð-
ist öllum knattspyrnumönnum
fremri (23 ára Banglore-búi, á-
gætur enskumaður og tungu-
málakennari), vill koma til Sví-
þjóðar — mest vegna knatt-
spyrnunnar — og dvelja þar í 5
ár. Og ekki virðast standa á f-
þróttafélagi Helsingjaborgar að
taka á móti honum, svo að vel má
gera ráð fyrir að Ahm'ed Khan fái
jafnvel að sýna listir fóta sinna
— og heila — á íslandi eitthvert
næstu ára — með Svíum! (Já,
hver veit, nema Akureyringar fái
að mæta honum í leik t. d. 1953,
á sínu íþróttasvæði, sem þá verð-
ur, samkv. áætlunum þeirra, er
þessa daga keppa eftir sæti í
bæjarstjórn Akureyrar, gróið í
sessi og hefur verið gott öllum
til þjálfunar og leika um árabil!
Ahmed Khan og nýja bæjar-
stjórnin lengi lifi!)
— Síðasti leikur ferðarinnar
var við úrvalslið Alexandriu-
borgar á heimleiðinni. Heimalið-
ið var sterkt og byrjaði vel, setti
mark á 5. mínútu. í síðari hálf-
leik stóð lengi 2:2, en þegar 2
mín voru eftir af leik, tókst Sví-
um að skora sigurmarkið, —
3 : 2 mörkum úrslit.
Handknattleiksmeistarar Norð -
udlands í kvennaflókki. Fremst:
Ragnheiður Oddsdóttir, miðfram-
herji, Eygló Einarsdóttir, Anna
Sveinbjarnardóttir og Guðrún
Friðgeirsdóttir. Aftasta röð frá v.:
Ása Ásgrímsdóttir, Árnína Guð-
laugsdóttir, Unnur Berg Árna-
dóttir, María Guðmundsdóttir og
Guðrún Magnúsdóttir.
Flokkurinn er úr Knattspyrnu-
félagi Akureyrar.-
SVIGMÓT k: a.
Sunnudaginn 29. janúar 1950.
Karlar: A„ B. og C. flokkur.
(Keppendur 12):
1. Magnús Brynjólfsson A„ 59.5
2. Baldvin Haraldsson A., 63.4
3. Sigtryggur Sigtryggss. C„ 64.3
4. Haukur Jakobsson C„ 65.3
5. Höskuldur Karlsson C„ 72.8
Konur. (Keppendur 5):
1. Ásdís Karlsdóttir 55.2
2. María Guðmundsdóttir 75.7
3. Unnur Berg Árnadóttir 79.0
Drengir:
1. Skjöldur Tómasson 42.6
2. Hilmar Jóhannsson 44.1
3. Þráinn Karlsson 53.6
Skautafélag Akurcyrar
hefur ákveðið að reyna að koma
upp skautamóti í næsta mánuði,
ef veðurskilyrði verða nægilega
hagstæð. Gert er ráð fyrir að
mótið fai-i fram sunnudaginn 12.
febr. verði sæmilegur skautaís til
undirbúningsæfinga. Félagið hef-
ur haldið uppi æfingum öðru
hvoru í vetur, ýmist í hólmunum
í Eyjafjarðará, eða á leirunum,
en veðráttan hefur verið óstöðug
og því erfitt að halda við nothæfu
æfingasvelli.
Gert er ráð fyrir keppni í eftir-
farandi greinum í hinu fyrirhug-
aða móti:
300 m. hl. drengja innan 14 ára
500 m. hlaup drengja 14—16 ára
500 m. hl. karla 1 6ára og eldri
1500 m. hl. karla
1500 m. boðhlaup (2x200, 2x300
og 1x500 m.) og ís-hockey
Eins og frá var skýrt í síðasta
íþróttaþætti á Skautamót íslands
að fara fram í Reykjavík næstk.
sunnud., 5. febr., og á Skautafélag
Reykjavíkur að annast fram-
kvæmd þess. Ekki er enn vitað
hvort af því getur orðið, en veðr-
áttan mun hafa verið óhagstæð
þar til undirbúnings og sjaldan
gott skautasvell.
Frásögn um svæðið á Krókeyr-
inni er í þættinu mí Degi 7. des.
síðastliðinn.
Gott herbergi
til leigu í
Norðurgötu 60 (uppi).